انجمن‌های فارسی اوبونتو
کمک و پشتیبانی => نصب، راه‌اندازی و بروزآوری => نویسنده: tmatini در 10 آذر 1393، 04:20 ب‌ظ
-
سلام دوستان
به نظرتون اگه bootloader رو در جایی غیر از درایو ریشه بزاریم ممکنه سیستم بوت نشه؟ یا اصلا میتونیم master boot record رو جایی غیر از root بزاریم؟
-
سلام :)
به نظرتون اگه bootloader رو در جایی غیر از درایو ریشه بزاریم ممکنه سیستم بوت نشه؟
نه مطمئن باش که بوت می شه اصلا قبلا ها (۱۰ سال پیش یا بیشتر) توصیه می کردند که پارتیشن بوت رو جدا از روت باشه . ببین این طوری فکر کن (این حرفی که می زنم غیر دقیق هست)که فایل های بوت لودر هر جا که باشه مهم نیست هر وقت که بوت لودر اجرا شد از توی پارتیشنی که کانفیگ شده فایلاش رو می خونه .
اصلا میتونیم master boot record رو جایی غیر از root بزاریم؟
در مورد MBR هم کلا MBR روی پارتیشن نیست و اول هارد قرار داره
البته از ۲-۳ سال پیش (فکر کنم ۲۰۱۰ بود)به این طرف سیستم های دیگری هم به جای MBR ارائه شدند که مواردی مثل GPT , UEFI و... هست درموردش حتما بخون چون کامپیوتر های زیادی هستند که از این سیستم جدید و فوق‌العاده متفاوت استفاده می کنند
https://en.wikipedia.org/wiki/Unified_Extensible_Firmware_Interface (https://en.wikipedia.org/wiki/Unified_Extensible_Firmware_Interface)
ویرایش:
نمی دونم چقدر علاقه داری ولی دوست داشتی این رو هم بخون(کلا اگر می خوای چیزی بفهمی مستندات آرچ ، جنتو و ... رو بخون ولی اگر که می خوای فقط مشکلت حل بشه همون اوبونتو رو بخونی کافیه)
https://wiki.archlinux.org/index.php?title=Arch_boot_process
-
اگه جواب یک کلمه‌ای می‌خوای بارکننده‌ی راه‌اندازی رو بگذار روی MBR اون دیسکی که موقع شروع رایانه از روش خونده میشه
-
با این حساب بهترین پارتیشن بندی اینجوری میشه که اول یه پارتیشن کوچولو درست کنیم و bootloader رو اونجا بزاریم بعد بریم مثلا root رو بسازیم. اصلا از این سوال میرسیم به اینکه بهترین پارتیشن بندی برای لینوکس چه ترکیبی داره از نظر شما؟
-
اصلا از این سوال میرسیم به اینکه بهترین پارتیشن بندی برای لینوکس چه ترکیبی داره از نظر شما؟
مستندات فدورا، پارتیشن بندی به صورت زیر رو توصیه میکنه:
یک پارتیشن swap
یک پارتیشن boot/ با 500 مگابایت حافظه
یک پارتیشن /
و یک پارتیشن home/
-
ایجاد پارتیشن بوت توی ده دوازده سال اخیر دیگه دلیل منطقی‌ای نداره و بهتره جزو خود ریشه باشه.
من باشم اینجوری پارتیشن‌بندی می‌کنم:
۱. پارتیشن ریشه با ۱۵ تا ۲۵ گیگابایت حافظه
۲.پارتیشن خانه با ((فضای پارتیشن swap + فضای پارتیشن خانه)-فضای دیسک)
۳. پارتیشن swap با حجمی برابر تا دو برابر مقدار رم
-
ایجاد پارتیشن بوت توی ده دوازده سال اخیر دیگه دلیل منطقی‌ای نداره و بهتره جزو خود ریشه باشه.
من باشم اینجوری پارتیشن‌بندی می‌کنم:
۱. پارتیشن ریشه با ۱۵ تا ۲۵ گیگابایت حافظه
۲.پارتیشن خانه با ((فضای پارتیشن swap + فضای پارتیشن خانه)-فضای دیسک)
۳. پارتیشن swap با حجمی برابر تا دو برابر مقدار رم
منم با شما موافقم.
وقتی میشه یه کارو راحت انجام داد، چرا باید سختش کنیم؟