انجمن‌های فارسی اوبونتو
تازه کار => انجمن تازه‌کاران => نویسنده: gilanema در 06 خرداد 1389، 08:40 ب‌ظ
-
تو اوبونته چطور يه خط دستور ميشه نوشت؟
-
تو اوبونته چطور يه خط دستور ميشه نوشت؟
خوب از منوي accessory گزينه ترمينال رو باز كنيد!!!
منظورتون رو واضح تر بگيد چه دستوريۀ؟؟برنامه نويسي يا ترمينالي؟
-
مثلا براي نصب برنامه يا رفتن تو يه ادرسي ؟
-
برای نصب برنامه
sudo apt-get install PACKAGEبرای حذف برنامه
sudo apt-get remove PACKAGEبرای رفتن به آدرس ُ مثلا پوشه home
cd /home
-
ببخشيد سوالات رو همه رو اينجا ميگم
من كانكشن و بلوتوثم قطع و وصل ميشه چي كار كنم؟
-
با اون فرمان به پوشه برنامه مورد نظر ميرسم؟
-
دقیق بگو میخوای چی کار کنی اصلا؟
-
تو اوبونته چطور يه خط دستور ميشه نوشت؟
در لینوکس و نه تنها اوبونتو (اوبونته اشتباه است) به طور کلی خط فرمان در ترمینال که با نام Bash هم شناخته می شود وارد می گردد. برای دسترسی به ترمینال باید مسیر از application و سپس accessory استفاده نمایید. لینک زیر حاوی پاره ای از دستورات لینوکس است که در مقابل هر یک کاربرد آن را هم وارد کرده است:
http://ss64.com/bashببخشيد سوالات رو همه رو اينجا ميگم
من كانكشن و بلوتوثم قطع و وصل ميشه چي كار كنم؟
در صورتی که تمایل دارید سریعتر به پاسخ خود برسید نخست انجمن را جستجو کرده شاید قبلا چنین موردی وجود داشته و در مورد آن بحث شده است در غیر این صورت با ایجاد تاپیک جدید در بخش مربوطه سوالتان را مطرح کنید.
-
تو كجا ميشه آموزش تصويري پيدا كرد؟
-
آقا سلام من یه سوال دارم خیلی مهمه
اصلا آزادی ای که میگن همون خط فرمانه، میگن این کد رو وارد کنین تا فلان نرم افزار نصب بشه همون خط فرمانه؟؟؟
ترمینال چیه؟؟؟برنامه نویسی چیه؟؟؟ فرقشون چیه؟؟؟؟؟
من در این باره هیچی نمی دونم لطفا زاهنمایی ام نمایید
-
ترمینال چیه؟؟؟برنامه نویسی چیه؟؟؟ فرقشون چیه؟؟؟؟؟
من با این تازه کاریم این راهنمایی ها رو میتونم بهت بگم(امیدوارم که دوستان گرامی هم کمکتون کنن)
ترمینال یا همون Bash در لینوکس . حکم Command prompt رو در ویندوز داره
یعنی اگه دستورات (سیستمی) رو بخوای اجرا کنی از این محیط میتونی.
برنامه نویسی هم که باهاش میشه یه برنامه ساخت(!!!!! \\:D/ \\:D/)
ضمنا اومدنت رو به دنیای Linux و همچنین اوبونتو تبریک میگم
من خودم امروز . روز هفتم هستش که کامل با اوبونتو کار میکنم و از دست ویندوز راحت شدم.....
-
آقا سلام من یه سوال دارم خیلی مهمه
اصلا آزادی ای که میگن همون خط فرمانه، میگن این کد رو وارد کنین تا فلان نرم افزار نصب بشه همون خط فرمانه؟؟؟
ترمینال چیه؟؟؟برنامه نویسی چیه؟؟؟ فرقشون چیه؟؟؟؟؟
من در این باره هیچی نمی دونم لطفا زاهنمایی ام نمایید
کوتاه و مختصر
خب توی خط فرمان میشه دستوراتی رو زد تا کاری انجام بشه. خیلی از همون دستورات محیط گرافیکی هم دارند که میتونی از توی منوها پیداشون کنی.
مثلا میشه با تایپ یه دستور یه برنامه رو اجرا کرد. میتونی از توی منوها هم پیداش کن و انتخابش کنی تا اجرا بشه.
ترمینال یه محیط غیر گرافیکیه مثل محیط DOS یا Command Shell که توش میتونی دستورات را تایپ کنی. تو اوبونتو از ترمینال استفاده میشه.
تازه محیطهای متفاوتی برای ترمینال وجود داره ولی دستورات توشون همه مشابه هم هستند. ضمنا دستورات نسبت به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند.
برنامه نویسی که داستانش فرق داره. باید با یک زبان برنامه نویسی آشنا شد. بعد زبانی که انتخاب میکنی یا یک محیط داره که میتونی توش دستورات آن زبان را پشت سر هم بنویسی و نهایتا یه جورایی کامپایلش کنی تا فایل قابل اجرا تحویلت بده.
اگر هم آن زبان محیطی برای نوشتن دستورات نداشت - باید دستورات را در یک برنامه مثل gedit بنویسی و ذخیره کنی و نهایتا برای ایجاد فایل اجرایی باید از دستورات لازم در همان محیط ترمینال استفاده کنی.
درخدمتیم
-
ببخشید یه سوال:
میگن باید اینکارو بکنی بعد کل اوبونتو رو کامپایل کنی ینی چی؟؟؟؟
زبان های برنامه نویسی چیه
تو همه ی توزیع ها یکسانه؟؟؟؟
-
:o
نه. برای چی ابونتو رو کامپایل کنی. بشنو و باور نکن ! مگه میخوای یه توزیع جدید بدی بیرون ؟
هر کدوم از زبانهای برنامه نویسی رو که مایلی تو هر توزیعی باید لود و نصب کنی. خیلی سخت نگیر.
از چه توزیعی استفاده میکنی ؟ و به چه زبانی میخوای برنامه بنویسی ؟
بازم درخدمتیم ;D
-
هنر طنز پردازی مثل ریچارد استالمن بزرگ! توی اینه که توی بخش تازه کارا بدون هیچ طنزی با دقت به سئوال ها از سر صبر جواب میده و از این نظر جناب ائی مشیری استاد من هستن:
اول - کامپایل کردن یعنی برگرداندن از کد به اسمبلی! یعنی چی؟ عرض می کنم: رایانه ها فقط زبان صفر و یک رو می فهمن: اگر جریان برق توی یک مداری باشه یعنی یک و اگر نباشه یعنی صفر! ولی ما این زبان رو نمی فهمیم! مثلا 0000101110001000 یعنی برابر است با! که ما نمی فهمیمش! خوب پس ما می اییم و با یک قواعد خاصی که از طرف یک گروه خاصی تعیین میشه یک کدهائی می نویسیم تا بعدا به زبان رایانه ترجمش کنیم! مثلا ; while success do try بعد از ترجمه شدن در یک قاعده خاصی به همون زبان صفر و یک به رایانه می فهمونه که تا موفق نشده تلاش کنه! (واقعا رایانه باید اینو بفهمه یا ما؟ ;) ) خوب چرا باید از این کدها استفاده کنیم تا بعد دوباره اونها رو به زبان رایانه ترجمه کنیم؟ بخاطر اینکه این کدها رو یک سری از نرم افزارها به صفر و یک تبدیل می کنن و این نرم افزارها (که اسمشون کامپایلر هست) باید یک استانداردی داشته باشن تا وقتی شما چیزی نوشتید بفهمن شما منظورتون چیه و تبدیل کنن و بعد من هم که دوباره اومدم سراغشون بازم بفهمن من منظورم چیه و باز اونو هم تبدیل کنن! و یادمون باشه که همین نرم افزارها هم زبان ما رو بلد نیستن! پس میایند (برنامه نویسان حرفه ائی) این قواعد رو تعریف می کنن: مثلا میگن برای تبدیل (کامپایل) با نرم افزار ما شما وقتی می خواهید یک کاری تکرار بشه تا به یک چیز که رسید متوقف بشه از این دستور استفاده کنید:
While ...... do ....;و در اون بعد از کلمه While (به معنی تا اینکه) اون کاری که باید تکرار بشه رو قرار بده و بعد از اون کلمه Do (به معنی انجام دادن) اون چیزی که اگه انجام شد کار تمام بشه رو قرار بده! همین! ;D من در بالا در جای خالی اول موفقیت و در جای خالی دوم تلاش رو گذاشتم ;D
خوب میان و یکسری از این قرار دادها رو تعیین می کنن و بعد یه نرم افزاری هم می سازن که بتونه این قرارداد ها رو بفهمه و تبدیل به صفر و یک بکنه! اسم این قواعد رو میذارن زبان برنامه نویسی و اسم اون نرم افزار رو هم میذارن کامپایلر ! به معنی تبدیل کن! ;)
خوب لینوکس هم با همین روش ساخته شده ( و ویندوز هم) و شما میتونید کد نوشته شده و تبدیل نشده اون رو هم دانلود کنید و ببینید ، که بهش می گن سورس (source) ولی کدهای ویندوز رو هیچکس بجز تولید کنندش که کارخانه مایکروسافت هست نمی دونه!
اینکه این کدهای منبع نرم افزار در اختیار شما باشه همون آزادی هست که ما ازش صحبت می کنیم! ( و البته یک سری آزادی های دیگری هم هست که بعدا خودتان خواهید تجربه نمودن!)
اما این کدها رو داشتن به چه دردی می خوره! هیچی! ;D ولی اگر شما با زبان C یا پایتون ( که دیگه حالا می دونیم یکسری قواعد هستن !) آشنا باشید این اجازه رو دارید که این کد رو به دلخواه خودتون تغییر بدید و بعد دوباره کامپایلش کنید و بدید به رایانه تون برای استفاده ائی که شما براش تعریف کردید!
مثلا اگر شما بتونید هسته اصلی سیستم عامل اوبونتو رو روی رایانه خودتون دوباره کامپایل کنید (یکبار توسط خود شرکتش کامپایل شده که شما تونستید اونو روی رایانه تان نصب کنید!) خوب هسته اوبونتو موقع اجرا شدن (بالا اومدن سیستم عامل) بدون معطلی میدونه که سخت افزار رایانه شما چی هست و نیاز نداره از بین هزاران درایور که درونش تعریف شده بگرده تا یکیش به یکی از سخت افزارهای شما بخوره! بنابر این سرعت بالا اومدن سیستم عامل شما زیاد میشه و از همه توان رایانه تون به بهترین حالت ممکن استفاده می کنید ;)
واسه همین بعضی از دوستان حرفه ائی تر هسته اصلی سیستم عاملشونو دوباره کامپایل می کنن! ولی این کار برای اول های آشنائی با سیستم عامل فقط خستگی و گیج شدن در پی داره ;) و خیلی هم لزومی نداره!
خسته که نشدین؟ طوری نیست! بعدش برین یه چائی خودتونو مهمون کنین تا خستگیتون در بره! من که از صحبت با شما عزیز خسته نمی شم!
دوم - سیستم عامل ها (همشون از لینوکس تا ویندوز تا مک تا یونیکس) نحوه کارشون یک شکل هست: یک هسته مرکزی دارن که مغزشونه و کارش شناسائی ، ایجاد ارتباط و بکارگیری قطعه های سخت افزار رایانه شما برای استفاده شماست. این هسته هه هم ! باز زبون مارو نمی فهمه و فقط صفر و یک می فهمه! ولی ما میخواهیم بهش بگیم مثلا صدای آهنگ رو راه بنداز! چجوری باید بهش بگیم؟ برای این ارتباط ما با این هسته اونا که این هسته رو نوشتن براش یه چیزی به نام پوسته تعبیه کردن! پوسته یه برنامه هست که حد واسط زبان ما و زبان صفر و یک هست! کارش فهمیدن سریع یه چیزی مثل همون کدهای زبان برنامه نویسی و ترجمه سریعش برای هسته هست! توی برنامه نویسی که گفتم شما سرفرصت کدها رو می نویسید و بعد ترجمه می کنید و بعد می دید به رایانه (نصب می کنید!) ولی اینجا رایانه روشن هست و منتظر تا شما یه چیزی ازش بخواهید تا بفهمه و اجرا کنه! پس نیاز به یه چیزی هست که تا کد رو بهش دادیم سری برای هسته ترجمش کنه! این کار به عهده پوسته گذاشته شده. پوسته های مختلفی وجود دارن اما لینوکس ها بطور پیش فرض از پوسته ائی به نام Bash استفاده می کنن! بعضی دیگه از پوسته ها هم از این قرارن (که البته مهم نیست بدونید! و فقط برای اطلاع عرض می کنم ;) ):
ash
ash.static
bash2
csh
ksh
pdsh
rsh
sh
tcsh
tsh
خوب حالا ما این کدها مونو چطور به این پوسته بدیم تا برای هسته ترجمه کنه؟ جواب: خط فرمان ! یا به عبارت بهتر ترمینال! وقتی ترمینال رو باز می کنید یه محیط متنی می بینید که آمادست تا داخلش کدهاتونو بنویسید و اینتر رو بزنید و در صورت درست بودن به پوسته بفرسته و پوسته ترجمه کنه به صفر و یک و به هسته بفرسته و بعد جواب اونو هم باز بگیره و ترجمه کنه و برای شما بفرسته! و در صورت غلط بودن کدهای شما (یا دستوراتتون) یک پیغام خطای مناسب به شما نشون بده! خوب یه چندتا کلمه همینطوری توی ترمینال بزنید و اینتر رو بزنید و ببینید چه خطائی به شما بر می گردونه! ;)
خوب در لینوکس 6 عدد کنسول هم وجود داره! کنسول همون ترمینال هست که شما رو کاملا از محیط گرافیکی می بره بیرون! یعنی همه مانیتور شما تبدیل به یه ترمینال میشه! کافی دگمه های Alt+Ctrl+F1 رو بزنید تا به اولی وارد بشید! در این دستور با F2 به دومی و همینطور به کلیدهای اف بعدی به کنسول های بعدی وارد می شید! خوب برای برگشتن مجدد به محیط گرافیکی هم کافیه همون دستور را با F7 بزنید!
امتحان کنید! نهایتا اگر نشد ریستارت خواهید کرد ;)
اما این محیط گرافیکی که ما خاموش و روشنش کردیم چیه؟ به این محیط که موس داره و میشه توش همه چیز رو دید و روش دوبار کلیک کرد تا باز بشه می گیم میزکار!
میزکار (یا Desktop ) کارش راحتتر کردن کار با این هسته و پوسته هست: وقتی روی یه فایلی با کرسور (همون سر موس) می رید و دوبار روش کلیک می کنید درواقع در محیطی کاملا تصویری به پوسته می گید که می خوام کدهای داخل این فایل رو برای هسته ترجمه و ارسال کنی! و جوابش رو هم برام بیاری همینجا! که من بتونم ببینمش!
پس میز کارها ، محیط گرافیکی ارتباط با پوسته هستن: میزکارهای مختلفی وجود دارن که هر کدوم خصوصیات خودشونو دارن:
KDE رو روی مثلا کوبونتو می تونید ببینید و خیلی قشنگه اما مقداری از PF رایانه رو برای گرافیک و زیبائی می گیره (سرعت رایانه کمتر میشه).
Gnome رو روی اوبونتو می بینید که پایداری خوبی داره و ایراد (باگ) کمتر داره
Xfce رو روی زوبونتو می بینید که خیلی سبک هست و برای رایانه های قدیمیتر مناسبه!
و همینطور چندین میز کار دیگه هم هست. حتی یکی از اونها بسیار به محیط گرافیکی ویندوز شبیه هست!
خسته تر که نشدین؟ نگران نباشید! چائیه تلافیشو در میاره!
سوم - یک توزیع لینوکس چیه؟ خوب نویسنده هسته (که بهش کرنل هم می گیم) لینوکس چیزی که ارائه داد فقط یک هسته و یک پوسته و یک خط فرمان بود که روی بعضی رایانه ها کار می کرد و روی بعضی هم نه. اما برای اینکه این سیستم عامل خیلی ساده بتونه بیاد بین مردم و همه براحتی ازش استفاده کنن و مجبور نباش تا کدهای دستورات رو حفظ کنن یا براش برنامه هائی رو که می خوان استفاده کنن رو خودشون کامپایل کنن لازم بود تا برنامه های مختلف به این هسته خام اضافه بشه:
کسی آمد و برنامه های مربوط به برنامه نویس های رایانه رو روی این هسته نصب کرد!
کس دیگری آمد و برنامه های محیط های آموزشی رو روش نصب کرد!
کس دیگری آمد و ..... !
یه دفعه در یک مدت کوتاهی نسخه های زیادی بوجود اومدن که هر کدوم با یک میز کار و یک سری برنامه های خاص روشون همراه بودن ولی همشون از همون هسته و پوسته اصلی استفاده می کردن!
اسم این نسخه های متفاوت رو که هر کدوم برای هدفی ساخته شده اند رو گذاشتن توزیع (با کلمه توضیح قاطی نشه و بشه توضیع! ;) ). اسم یه توزیع شد اوبونتو ، یکی کوبونتو ، یکی ادوبونتو ، یکی ردهت ، یکی سوزه ، یکی دبیان ، یکی پارسیکس ، ........... !
و هر کدوم برای یک سری از مخاطبان خاص با خود برنامه های خاصی رو دارن! مثلا یک ایرانی به نام آقای آلن باغومیان یک توزیعی برای ایرانیان ایجاد کرد به نام پارسیکس! توی این توزیع لینوکس زبان فارسی بطور پیش فرض هست و کانکشن برای ارتباط با اینترنت از خطوط دیال آپ (که دیگه توی دنیا منسوخ شده ولی ما هنوز تبلیغ پر سرعتشو می کنیم!) و کلا نیاز های یک کاربر ایرانی با شرایط و فرهنگ خودش! ، آلمانی ها توزیع سوزه رو می پسندن و برنامه نویس ها دبیان!
پس می تونیم نتیجه بگیریم که دستوراتی که توسط پوسته برای هسته می فرستیم در همه توزیع ها یکسان هستند ولی بسته های نرم افزار آماده شده برای توزیع های مختلف لزوما یکسان نیستند!
حالا دیگه اینو نمی گی دوست من:
من در این باره هیچی نمی دونم لطفا زاهنمایی ام نمایید
تقریبا کلیات رو بطور خوب می دونی! این توضیحات که عرض کردم هرچند به زبان ساده بودند ولی تا حد قابل قبولی علمی و مستند هستن! و می تونی ازشون مطمئن باشی!
حالا زحمت بکش و ارتباطت با اینترنت رو ببند و برو سراغ اون چائی که قراره خودتو مهمون کنی تا خستگیت در بره ;)
خسته نباشی دوست من! باز هم پرسیدن از شما و پاسخ در حد توان از ما ;D
-
−÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷
-
شکلک دست زدن رو کم داره
عالی بود هادی جان
-
هنر طنز پردازی مثل ریچارد استالمن بزرگ! توی اینه که توی بخش تازه کارا بدون هیچ طنزی با دقت به سئوال ها از سر صبر جواب میده و از این نظر جناب ائی مشیری استاد من هستن:
و.......
شما چه توان بالایی داری!! ::)
پیشنهاد میکنم اینایی که گفتید رو با موضوع بندی خوب ویکی کنید.
-
ریچارد جان
چوبکاری میفرمایید. ;D
توضیحات کاملی بود که بهره بردیم.
ممنون
-
ریچارد جون دمت قیریچ!
همه اش عالی بودا فقط یه مشکلی داشت:اونم این که بابا جون عزیز من دوست خوب، من که بچه دوساله نیستم درسته درباره ی کامپایل و ترمینال کسی نبوده کمکم کنه و من هرچی بلدم از خودم و این انجمنه(منظورم اینه که کسی بهم یادنداده هیچکی تو خانواده مان با لینوکس کار نمی کنه)واس همین یه کم دچار الاغ گیجه شدم!
اما هیچی که ندونم کرسر رو که می دونم چیه، ما تو مدرسه واس خودمون اوستایی هستیم، یکی از برو بچ دانشجوی کامپیوتره تهران هم ازم خواسته براش برنامه نویسی تالار گفتگو رو بکنم.پس معنی کامپایل و برنامه نویسی و توزیع و سیستم عامل چیه و صفر ویک چیه و زبان برنامه نویسی چیه و کامپیوتر چه جوری می فهمه رو خوب می دونم و به فال نیک می گیرم که اینه واسه تازه تر از من هم نوشتی. ](*,) :(
چاییم هم خیلی توپ بود به جا تو هم خوردم :D ;D
یه سوال دیگه :
1-تفاوت کنسول ها در چیه؟؟؟
2-پایتون رو از کجا می شه یاد گرفت اون یکی چی بود؟؟(اون یکی زبانه برنامه نویسیه)
باز هم ازت ممنونم
-
مستر محسن عزیز
البته من موقع نوشتن - و همین الان هم - باور داشتم که شما توی این مسائل از خود من بسیار وارد تری و می پرسی تا دوستان تازه وارد از گیجی نجات پیدا کنن. برای همین هم من خطاب به شما ولی با مخاطب هدف تازه کار صحبت کردم. اصلا قصد جسارت نبود.
خوب چائی هم نوش جان! من هم الان بجای شما یه استکان قهوه می خورم تا بیر بیر بشیم!
کنسول ها تفاوتی با هم ندارن فقط موقه برنامه نویسی در پروژه های بزرگ بعضی وقت ها لازم می شه تا وسط کار با یک فایل ( که مثلا با ویرایشگر متنی nano باز نمودید) به سراغ اعمال تغییرات در یک فایل دیگه برید و بعد برای کار کردن اون تغییرات دومی هم دیپندسی هاشو دستکاری کنید. در اینصورت بدون اینکه لازم به خروج از یک برنامه نیمه نوشته شده داشته باشید و یا ذخیره فایل ناقص که احتمالا همه سیستم رو مختل می کنه ، به سادگی بین کنسول ها سوئیچ می کنید. همینطور تعداد کنسول ها رو می تونید خودتون برای پوسته تعریف کنید و این همون چیزی هست که باعث می شه یک سیستم عامل لینوکس مولتی یوزر بشه. یعنی بتونه همزمان به تعداد نامحدودی کاربر خدمات بده (محدودیت ها رو قطعات سخت افزار شما تعیین می کنند نه لینوکس!): هر کاربر یک ترمینال جدا و یک قدرت نامحدود در فرمان دادن به یک هسته مشترک!
پایتون در زبان فارسی زبان برنامه نویسی مهجوری هست که کمتر بهش پرداخته شده ولی توی کتاب فروشی ها یک یا دو نسخه آموزشی رو " دوستان سراغ دارند " و در لاگ اصفهان هم تعدادی از دوستان برنامه ائی برای آموزش در صدد تدارک هستند و سایتی هم هست که بصورت ویکی در حال آموزش به زبان فارسی هست و با جستجو در اینترنت پیداش خواهید نمود! البته من برای یادگیری یک زبان برنامه نویسی (در صورتی که قبلا زبان برنامه نویسی بلد بوده باشید) خواندن منوئل یا راهنمای زبان رو توصیه می کنم که در واقع دقیق ترین دستورالعمل برای اون هست.
اون یکی C یا سی بود که بعد از خودش سی پلاس پلاس یا +C و بعد از این هم سی شارپ یا #C بوجود آمدن که واقعا از نظر انعطاف در برنامه نویسی بدون شک شاهکار هستن.
برای یادگیری زبان برنامه نویسی باید به این توجه کنی که می خواهی باهاش چکاری انجام بدی! ولی کمینه سی و پایثون رو باید برای هر کاری مسلط باشی
باز هم اگر ناراحت شدید من عذر خواهی می کنم. به هر جهت حالت بخش تازه کارها این هست و این بخش متعلق به ایشان است
-
نه بابا خواهش می کنم
دارم میرم کافی شاپ رو کم کنی که به من پیشنهاد چای میدی و خودت قهوه می خوری؟؟؟؟
همه ی خانواده ی سی رو میشه ازش بعنوان برنامه نویسی استفاده کرد؟؟؟؟
پایتون کاربردی تره یا سی شارپ(تو لینوکس )
بعد از برنامه نویسی باید چه کرد
منوئل رو بیشتر توضیح می دی؟؟؟
خیلی ازت ممنونم
به اون نفر اولی که این تاپیک رو ایجاد کرده پیشنهاد می کنم اسمش رو بذاره راهنمای جامع خط فرمان
-
یاالله. ما اومدیم تو.
مختصرا، منویل (من نمیدونم تو صفحه کلید این حمزه کجاست، یکی راهنمایی کنه) همان دفترچه راهنماست.
استفاده از هر زبانی بستگی داره به تسلطت به آن زبان و برنامه ای که میخوای بنویسی. یعنی میخوای یه برنامه کوچیک بنویسی یا میخوای موشک هوا کنی؟ یا برنامه سیستمی مینویسی یا بانک اطلاعاتی؟ میخوای بازی بنویسی؟ (اگه مردی برو بنویس) چقدر حجم برنامه برات مهمه؟ چقدر سرعت برنامه برات مهمه؟ به هرحال اول باید روی یک زبان تمرکز کنی و خوب توش تجربه کسب کنی.
من از زبان Visual Basic تو ویندوز حالم به هم میخوره ولی برنامه های تجاری دیدم که با همین زبون نوشتن که آدم تعجب میکنه.
پس اینکه پایتون کاربردی تره یا سی شارپ بر میگرده به تسلطت و مورد برنامه نویسیت.
تو همین فروم یه تاپیک هست در مورد نرم افزار حسابداری امیر. اول با سی نوشتنش بعد از کلی تجربه تصمیم گرفتن از اول برنامه رو با پایتون بنویسن. هیچ ایرادی هم نداره. نتیجه مهمه.
-
(http://www.isiri.org/std/2901_files/image010.jpg)
-
درباره منوئل که استادم توضیح دادن و همینطور نظرشان درباره زبان های برنامه نویسی کاملا دقیق هست!
درباره زبان برنامه نویسی توی لینوکس عرض کنم که بخش زیادی از سورس در زبان C هست. بخش هائی از ماژول ها و پوسته با پایثون. علت رو نمی دونم و فکر می کنم با هر دوی این زبان ها می شه به تنهائی از پس این سورس بر اومد! آنچه در بدو تولد لینوکس از نوشتن آن اهمیت بیشتری داشت این بود که کسی دقیقا نمی دانست یه سیستم عامل چگونه کار می کنه! این نحوه کارکرد بود که سد راه نوشتن اون بود. علت هم این بود که هر کسی که قبلا این کار رو کرده بود سریعا جذب محیط و قوانین کپی رایت می شد و درباره آن هیچ آموزشی وجود نداشت تا اینکه .....
یک استاد دانشگاه در هلسینکی به نام آقای تننباوم دو هزار کد خط به همراه یک کتاب آموزشی نوشت برای کلاس تدریسش ( ناز شسصت هرچی استاد با غیرته!) ایشون در این کتاب کاری را که یک سیستم عامل باید انجام می داد رو توضیح داده بود و هر کسی با کامپایل اون دو هزار خط برنامه به نوعی سیستم عامل یکپارچه (مانند لینوکس) اولیه رو می تونست تجربه کنه که اگر چه عملیاتی نبود ولی بخوبی نحوه کار رو به نمایش می گذارد. اون سیستم عامل مینیکس نام گرفت.
مینیکس کله یه بچه هلندی به نام لینوس تروالدز رو روشن کرد که ..... !
همزمان و از مدتی قبل در پروژه بزرگی به نام گنو ابزارها برای این کار محیا شده بود: ظرف 5 سال ریچارد استالمن و جمعی از هکرها دور هم جمع شده بودند و غالب برنامه های لازم برای یک سیستم عامل آزاد رو تهیه کرده بودند! حتی یک مدیا پلیر متن باز! زمان نوشتن سیستم عامل گنو مصادف شد با زمان ارائه سیستم عامل لینوکس و رسیدن این ، اون پروژه رو از نوشتن سیستم عامل باز داشت !
سیستم عامل گنو قرار بود یک سیستم غیر همسان و چند بخشی باشه و اگر چه این نظریه به پایداری سیستم کمک می کرد اما باعث شد نویسندگان با مشکلاتی روبرو بشن که براحتی قابل رفع نبودند. بنا بر این پروژه متوقف شد و سیستم عامل گنو هرگز منتشر نشد! (می شه نسخه های ابتدائی و غیر کاربردی اون رو دریافت کرد).
هسته لینوس تروالدز که نام لینوکس رو بعدها براش انتخاب کرد ، یک سیستم عامل یکپارچه بود که شبیه مینیکس و با قابلیت های سیستم عامل یونیکس بود ( که هم کدهاش در اختیار نبود و هم قیمت بالائی داشت!). تماما با زبان برنامه نویسی C نوشته شده بود و اساس طراحی اون بر اساس امنیت و پایداری بود ( برخلاف ویندوز که اساس طراحیش بر پایه راحتی کاربر بود!) و در ابتدا به سیستم عامل هکر ها و برنامه نویس ها معروف شد: کاربر باید همه بخش ها و نرم افزار ها رو خودش جمع آوری می کرد و این برنامه ها عموما در پروژه گنو پیدا می شدند. کم کم با پیدا شدن شرکت هائی که اهداف تجاری نرم افزارهای آزاد رو دنبال می کردند ( مانند ردهت) این برنامه ها سازمان دهی شد و این سیستم تبدیل به ابزار راحتی برای کاربران عادی شد.
پای برنامه پایثون در این مرحله به وسط اومد و توانائی هماهنگی بین برنامه های اون با سایر برنامه ها از جمله C باعث شد که انعطاف و سادگی فوق العادش در ساختار لینوکس سهیم بشه ;)
زیاد شد به دلیل اینکه مطلب رو از بیخ ! توضیح بدم!
درباره زبان های برنامه نویسی این مطلب رو باید بدونید که اگر به یکی از اونها مسلط بشید ( واقعا مسلط بشید نه مثل ... خیلی از ایرانی ها ....) یادگیری زبان های دیگر بسیار ساده و راحت خواهد بود.
اریک ریموند هکر - برنامه نویسی سرشناس در دنیای نرم افزارهای آزاد هست که در مقاله ائی پیش نهاد میده یادگیری با زبان پایثون شروع بشه چون " (نقل قول از ایشان) از قالبی شدن ذهن برنامه نویس جلوگیری می کنه! "
قالبی شدن ذهن یعنی ..... یک مثال: دوست برنامه نویسی دارم که متخصص برنامه نویسی SMC هاست و واقعا به زبان اوراکل مسلط است. ایشان برای یک شرکت معروف کار می کنند و هر روز صبح باید سر ساعت 6 سوار سرویس اتوبوس محل کارشان می شدند. یک روز کفش جدیدی خریداری می کنند که بند داشته ( و گویا کفش قبلی ایشان بندی نبوده!) ایشان روز بعد از سرویس شرکت جا مانده بود ;D ( توی محاسبه زمان برای رسیدن به اتوبوس ، زمان بستن بند کفش رو محاسبه نکرده بود!)
قالبی شدن ذهن برای برنامه نویس هائی که خود را منحصر به یک زبان برنامه نویسی می کنند پیش می آید و انعطاف را در ذهن ایشان از بین می برد. از این رو فکر می کنم نظر جناب اریک ریموند قالب تعمق باشد.
اما بعد از تمام شدن برنامه نویسی باید کامپایلش کنید و بعد از امتحان کردن و تستش اونو برای هدفی که تولید شده باید در اختیار کاربرانش بذارید ( یا آنرا بفروشید و یا رایگان!) مثل یک دیکشنری که کسی آنرا نوشته و کامپایل کرده و می تونید به عنوان کاربر اونو تهیه کنید و ازش استفاده کنید!
++C درواقع متمم ساختار یافته زبان C هست و بعد از اون هم سی شارپ انعطاف بیشتری به این زبان داد. شما با یک کامپایلر استاندارد سی شارپ خواهید توانست برنامه های تحت سی را هم کامپایل کنی ( و اگه نشد سورسش کمی نیاز به دستکاری داره ;) ).
در نهایت اینکه جائی هستم که قهوه راحت تر از چائی گیر میاد و گرنه چائی رو به قهوه ترجیح میدم! جای من رو هم خالی کنید!
-
سلام
با تشکر از ریچارد استالمن بزرگ
حالا یه سوال دیگه:
من چهرمین روز کار با لینوکسمه، پس برنامه نویسی یکم زوده
اما اکنون می خواهم کار با خط فرمان و دستوراتش رو یاد بگیرم، سودو و ...
همچنین دوست دارم کارهام رو مثل :نصب، پخش فیلم و ... رو با خط فرمان انجام یدم
اگر خود دوستان مرحمت دارند یاد بدهند اگر نه ممنون میشم یه منبع فارسی(حتما فارسی باشه) برام معرفی کنید یا کتابی که از انتشاراتش اونو سفارش بدم
خلاصه:می خوام کار کردن با خط فرمان و دستوراتش رو یاد بگیرم و اینکه بیشتر کارامو با خط فرمان پیش ببرم اگه دوستان می تونن همین جا یاد دادن رو شروع کنیم که خیلی خوب میشه در غیر اینصورت لطفا کتاب و مشخصات آن یا ebook یا مقاله ای در اینترنت را معرفی کنند
با تشکر
پ.ن: 1-من مقاله ی تکنو تاکس رو دراین باره دارم(آموزش خط فرمان) بجز اون بی زحمت
2- اگر همین جا یاددادن رو شروع کنیم بنظرم خیلی خوب میشه و جنبه ی عمومی هم داره
-
نمیدونم اون مقاله ای که میگی کدومه ولی یه کتاب هست که PDF اون هم موجوده. نوشته دوست بسیار دوست داشتنی و عزیزم آلن باغومیان در مورد توزیع پارسیکس که بسیار مفیده و پیشنهاد میکنم حتما بخونیش. یه فصل در ارتباط با فرامین داره.
http://svn.debian.org/wsvn/pkg-parsix/book/compiled/parsix-book-2.0.0.pdf (http://svn.debian.org/wsvn/pkg-parsix/book/compiled/parsix-book-2.0.0.pdf)
-
ولی جدا از همه چیز
و حتی جدا از خصومت عمو ریچارد با کیبوردووو
و آنچنان که جدا از ضربه های پی در پی روی کیبورد...
و کلان جدا...
خیلی عذاب و شکنجه میشه این وسط که یه دفعه میان می پرسن ترمینال یعنی چی؟ خوردنی یا بردنی؟ آزادی تو ترمینال یا باید تاکسی بگیریم بریم آزادی؟ یا نکنه یه وقت واسه آزادی تو ترمینال بگیرنمون....
شکنجه اصلی زمانی شروع میشه که جواب هایی مثه هلو میاد وسط و خبری از همر به معروف و نهی از منکر جستجو در انجمن و ویکی نیست...
-
Alir3z4 عزیز
به نظرم خیلی حال میده که یه دفعه وسط کار می فهمی تنها نیستی و تعدادی دوست تازه شروع کرده هم باهات همراهن! فکر می کنم مزیت فروم به کتاب همین باشه که توش از پاریس شروع می کنی و می رسی به صحرای کربلا وقتی که می خوای بری نوادا ;D
کتابای زیادی هستن که توشون یکی گفته و یکی هم می تونه بخونتشون به تنهائی! بجای شکنجه ازش لذت ببر! \\:D/
-
اوکی من دستام بالا
تسلیم شدم..(فریز)
ولی باز هم میشه داستان Reset شدن موقعیت انجمن....
./././
پس تا میتونم با این نوشته ها لذت های اخروی و دنیوی میبرم....
ولی درکل ایولا عمو هادی