انجمنهای فارسی اوبونتو
کمک و پشتیبانی => انجمن عمومی => نویسنده: norouzi90 در 30 اردیبهشت 1401، 11:59 قظ
-
با سلام و احترام ،
قبلا که از ویندوز xp استفاده می کردم ، همانطور که می دانید نسخه های متعددی از این ویندوز روانه بازار شده بود.
هر کس بنا به سلیقه اش تغییراتی در ظاهر و همچنین تعداد نرم افزارهای اضافی و ... می داد و آنرا بنام شرکت مربوطه اش در کشورمان ارایه می دادند.
یکی از این نسخه های ویندوز تغییر یافته توجه مرا به خودش جلب کرد ، سازنده مربوطه بعد از نصب ویندوز و لود ویندوز برای اولین بار ، یک صفحه ای را می آورد که در آن لیستی از برنامه های اضافی برای نصب را نشان می داد که بصورت پیش فرض همگی آنها تیک خورده بودند، اگر کاربر کار خاصی انجام نمی داد، بصورت اتوماتیک وار بعد از چند ثانیه ،همگی آن برنامه ها شروع به نصب می شدند، ولی کاربر می توانست در همان صفحه ، تیک نرم افزار هایی که علاقمند به نصب آنها نبود را بردارد و آنها را غیر فعال نماید و تنها اجازه بدهد نرم افزارهای دلخواهش نصب بشوند.
آیا بهتر نیست از این روش توسعه دهندگان در طراحی و ساخت میز کارهایشان استفاده نمایند؟ (تنها برای برنامه هایی که در میزکارهایشان از آنها استفاده می شود و منحصرا تنها برای برنامه هایی که این روش برای آن میسر باشد.)
آیا با این روش توسعه دهندگان احترام بیشتری به حق انتخاب کاربر قایل خواهند شد؟
-
سلام
این مورد ربطی به میزکارها نداره. به توزیعها مربوطه.
توزیعی مثل آرچ، دقیقاً هدفش اینه. که کاربر همهچیز رو خودش تعیین کنه. البته توزیع سختیه و هر کسی ممکنه حوصلهش رو نداشته باشه.
بعضی توزیعها مثل دبیان رو هم میتونید به صورت کمینه نصب کنید و بعداً یکی یکی چیزهای مورد نیازتون رو نصب کنید.
البته این رو هم باید اضافه کنم که این در واقع به نصابی که توزیع استفاده میکنه، مربوطه. مثلاً نصاب پیشفرض دبیان اجازهی انتخاب میزکار رو میده. ولی نصاب کالامارس نه.
یکی از نصابهای جذاب که شاید همونی باشه که میخواید: https://thisweek.gnome.org/posts/2022/05/twig-42/vIthkhSXMDVDRMfyRczahmjU.webm
مخزن: https://gitlab.gnome.org/p3732/os-installer
فکر نکنم توزیعی ازش استفاده بکنه :(
-
در رابطه با بخش زیباسازی و... دست توزیع کنندگان محترم را می بوسم ولی بنظرم در رابطه با برخی نرم افزارها این حق انتخاب را در همان ابتدا بهتر است به کاربر بدهند.
-
دبیان و گیگس و سوزه این انتخاب رو موقع نصب میدن تو اونهایی که دیدم.
-
دبیان و گیگس و سوزه این انتخاب رو موقع نصب میدن تو اونهایی که دیدم.
در دبیان بصورت خیلی ناقص این انتخاب را به کاربر می دهند.( تا حالا گیگس و سوزه را نصب نکرده ام)
مثلا در رابطه با دبیان ، در مراحل نصب در جایی از شما پرسیده می شود که کدامین میزکار را می خواهید نصب نمایید؟
شما می توانید از بین میزکارهای ارایه شده یکی را انتخاب نمایید.( عکس 1)
و یا اینکه دبیان را بصورت مینیمال نصب کنید. و بعد میزکار دلخواهتان را نصب نمایید.فرض می نماییم مثلا من می خواهم میزکار گنوم را نصب نمایم.( عکس های 2 و 3 )
خواهشا به لیست بسته ها یک نگاهی بیاندازید. سرگیجه آور نیست؟ انگار برای یک سرماخوردگی به یک پزشک مراجعه کرده اید و پزشک انواع و اقسام داروها و
ویتامین ها برای شما نسخه کرده است و لیست بلند بالایی برای شما فراهم کرده است که مصرف نمایید.
بلکه من از گیم خوشم نمی آید آیا مجبور به استفاده از بسته gnome-games و gnome-chess ,... هستم؟
بلکه من علاقه ای به دانستن وضعیت آب و هوا نیستم ، حتما بایستی از gnome-weather استفاده نمایم؟
بلکه من علاقه ای به استفاده از برنامه cheese ندارم؟
بلکه من علاقه ای به استفاده از libre office ندارم و یک text editor معمولی هم برایم کفایت می کند؟
بلکه به هیچ عنوان Excel بدردم نمی خورد و تنها برنامه writer برایم کافیست؟
و....
شاید بنظر توسعه دهنده ها خیلی از این برنامه ها مهم باشند و بایستی حتما در توزیع و یا میزکاری که برای توسعه آن زحمت می کشند باشند تا خدای نکرده از سایر رقبا عقب نمانند.
ولی غافل از اینکه شاید برای کاربری فقط تعدادی از این برنامه ها لازم باشد و بقیه اش روی مخ باشد، چرا بایستی برنامه ای که نمی خواهیم استفاده نماییم در سیستممان جا خوش کند و دایم به ما چشمک بزند و به ما بگوید که " هی ، من اینجا هستم ،اگر جرات داری حذفم کن تا ببینی چه بلایی سر سیستمت می آورم؟!).
( دوستان تازه کار بدانند که گاها با حذف یکی از بسته های پیش فرض توزیع یا میزکارها، نصف سیستم می رود روی هوا!!)
یک توزیع یک ساختار پایه ای دارد که من شکی بدان ندارم، بایستی برنامه های مربوط به نمای ظاهری توزیع اعم از فونت ها و آیکن ها و ...
باشند، بایستی برنامه های مرتبط با file manager و wire , wireless , panel , dock و.... باشند. ولی آیا بهتر نیست برای سایر برنامه ها بگذاریم بعد از نصب و بعد از لود و بالا آمدن توزیع برای اولین بار در طی یک لیستی از خود کاربر از میان برنامه های پیشنهادی موردنظر توسعه دهندگان ، دست به انتخاب بزند؟
این یکی از دلایل اصلی است که با وجودیکه من از ظاهر و ساختار ابونتو و میزکار گنوم در دبیان و... خیلی خوشم می آید و دوستشان دارم ولی این عدم احترام به حق کاربر در انتخاب باعث شده که من از توزیع ها و میزکارهای آماده استفاده نکنم.
آیا زمان آن نرسیده که توسعه دهندگان دست از این سماجت شان در این زمینه دست بردارند؟
شاید هم من دارم اشتباه فکر می کنم؟ واقعیت این است که نمی دانم.
هر چند که می دانم هیچ وقت در این زمینه هیچ اقدام اساسی انجام نخواهد شد ولی حداقل می خواستم ، حرفهای دلم را با شما در میان بگذارم.
پیروز و موفق باشید.
-
درود دوست خوب من ، تو قشنگ خود منی ، منم اصلا دلم نمیخواد چیزی که نیاز ندارم نصب باشه ، من گنوم رو بدون همه اون چرت و پرت های مزخرف نصب کردم و خیلی هم خوشحال و راضیم ، کلا یه دوان ( دبیان بدون سیستم دی ) و گنوم روی هم به شکل کمینه ، سه گیگ و نیم فضا گرفته برام ، تازه من خیلی وسواسی ترم ، قطعا تو چیزای بیشتری از من نصب میکنی ، برو توی تاپیک های من و تاپیک دوان ناپایدار رو مطالعه کن تا یاد بگیری چجوری یه دبیان و گنوم مینیمال نصب کنی ! خوب گنو اینه که دستت همیشه بازه !
-
آرکو لینوکس تا حدودی اینجوریه
-
اگر بعد از حذف برنامهها دستور autopurge یا autoremove رو نزنید، هیچ اتفاقی نمیافته!
در ضمن بعد از نصب کمینه، میتونید بستهی gnome-session رو نصب کنید تا هیچ چیز اضافهای نصب نشه! یا gnome-core تا یه چند تا برنامه هم نصب بشه. بستهی task-gnome-desktop دقیقاً همونی هست که اگر موقع نصب دبیان، گنوم رو انتخاب کنید، نصب میشه. کلاً بستههای task پیشنهای خود دبیانن و ابزارهایی که توسعهدهنگان دبیان لازم دونستن رو نصب میکنه.
-
خب این که کاری نداره. دبیان رو بدون میزکار نصب میکنی و با aptitude فقط برنامههایی که میخوای رو انتخاب میکنی.
-
اگر بعد از حذف برنامهها دستور autopurge یا autoremove رو نزنید، هیچ اتفاقی نمیافته!
در ضمن بعد از نصب کمینه، میتونید بستهی gnome-session رو نصب کنید تا هیچ چیز اضافهای نصب نشه! یا gnome-core تا یه چند تا برنامه هم نصب بشه. بستهی task-gnome-desktop دقیقاً همونی هست که اگر موقع نصب دبیان، گنوم رو انتخاب کنید، نصب میشه. کلاً بستههای task پیشنهای خود دبیانن و ابزارهایی که توسعهدهنگان دبیان لازم دونستن رو نصب میکنه.
نمیشه که اصلا autopurge یا autoremove رو اجرا کرد. گزینه بهتر اینه که بستههایی که نمیخواهید حذف بشه رو با apt-mark به عنوان manual install علامتگذاری کرد تا autopurge یا autoremove اونها رو به صورت خودکار پاک نکنه.
هرچند اگه تعداد بستهها زیاد باشه، انجام کار به طور دستی طول میکشه.