انجمن‌های فارسی اوبونتو
جامعه کاربران => کافه اوبونتو => نویسنده: farooqkz در 23 شهریور 1401، 08:40 ب‌ظ
-
خب من یک ایده ساده دارم و میخواستم راجبش از دیگران نظر بپرسم.
یک سکوی Instant Messaging داریم. به عنوان مثال ماتریکس رو در نظر میگیریم. یک گروه از افراد «نسبتا قابل اعتماد» داریم که با رای اکثریت این گروه میشه یک نفر رو کیک یا بن کرد یا یک پیغام رو حذف کرد. اینکه این «اکثریت» چقدر باشه هم قابل بحثه.
اینکه این گروه افراد از کجا میان هم، میتونیم یک هسته اولیه داشته باشیم و این هسته با رای گیری بین خودشون بتونن اعضای جدید رو بین خودشون اضافه کنن. یک روش دیگه هم داشتن یک هسته اولیه بزرگ ولی ایستا هست. یعنی عضو جدید گرفته نمیشه.
بنظرتون معایب و مزایای این روش برای مدیریت یک چت‌روم چیه؟ توی چت‌روم‌هایی با چه اندازه مناسب‌تر هست و توی چه اندازه‌هایی بدرد بخور نیست؟
همچنین فکر می‌کنید از چه راهی میشه از این روش سوء استفاده کرد و چطور میشه جلوی سوء استفاده رو گرفت؟
همچین چیزی برای ماتریکس یا تلگرام به راحتی به وسیله یک بات قابل پیاده‌سازی هست.
-
سلام دوست عزیز شما بیشتر راه‌حل خودتان را توضیح دادید، حداقل بنده هنوز متوجه نشدم دقیقا این ایده شما برای چی و یا برای رفع چه مشکلی قرار است باشد؟
-
یک چت‌روم نیاز به مدیریت داره. بسته به شناخته شده بودن چت‌روم و محبوبیتش هرچند وقت یک بار یک نفر میاد اسپم میده. بعضا هم ترول داریم.
ایده من اینه که کار های مدیریتی چتٰروم به صورت گروهی انجام بشه اما بدون اینکه یک نفر قدریت مطلق داشته باشه.
-
خب می‌تونید به افراد مطمئن دسترسی ناظم بدید. رأی‌گیری برای چنین مواردی، خیلی کنده!
-
خب می‌تونید به افراد مطمئن دسترسی ناظم بدید. رأی‌گیری برای چنین مواردی، خیلی کنده!
خب میشه رای‌گیری رو بر اساس افراد آنلاین گذاشت. بعدش من نگفتم این افراد مطمئن هستن. گفتم «نسبتا قابل اعتماد».
نظرتون راجب اینکه یک IM داشته باشیم که این روش جایگزین روش سنتی بشه چی؟ یجورایی «دمکراسی» داشته باشیم.
-
من با دموکراسی مخالفم در کل.
-
کلیت ایده جالبه ، اما مسائل مهمی هست که باید در چنین شرایطی در نظر گرفته بشه ،
در کل وقتی یک ایده برای مدیریت مطرح میشه (دموکراسی یا کومونستی یا مذهبی یا ...) ، در زمان طراحی ایده و پرورش اون ، فقط خود سیستم در نظر گرفته میشه ، مثلا اینطور تحلیل میشه که خوب یه رای گیری بزاریم برای انتخاب رئیس یه همه پرسی بزاریم برای .... ، انگاری اعضا ربات های برنامه ریزی شده فرض میشن که قراره همیشه در بهترین حالت خودشون باشن و طبق دستورالعمل ها عملیات هاشون رو به بهترین شکل انجام بدن تا سیستم هم به بهترین شکل عمل کنه !!!! ، در حالی که این واقعیت نادیده گرفته میشه که اعضا انسان هستن ، و ممکنه یه عضوی مثلا امروز حوصله نداشته باشه ، یا با همسرش دعوا کرده باشه قبل اومدن ، یا مشکل و گرفتاری خاصی تو زندگیش داشته باشه ، یا حتی بیمار روانی باشه ، قدرت طلب باشه زورگو باشه دیکتاتور باشه و یا در باطن به تفکر خاصی گرایش داشته باشه ،
همه این ها و خیلی مسائل دیگه باعث میشه سیستمی که به دقت طراحی شده موقع اجرا و عمل درست عمل نکنه و نتیجه دور از انتظار باشه ،
در تاریخ هم می‌بینیم چه انقلاب هایی که با یک ایده گرایی (کومونیسم ، جمهوری خواهی ، نژاد پرستی و....) انجام نشدن ولی نتیجه اون ها اصلا شبیه چشم انداز اولیه نشده ،
حتی ممکنه کسانی در سیستم با فریب و کنترل جریان فکری خودشون یا کسی رو به قدرت برسونن تا در اون زمان به اضافه منافعی که به دست میارن حتی قوانین رو به نفع خودشون تغییر بدن ،
البته در بین همه سیستم های موجود و زنده دنیا اون هایی که نظر شخصی توشون مهمه نه جمعی (منظورم تقریبا همه هست بجز دموکراسی) این امکان براحتی فراهمه که کسانی که در قدرت هستن قوانین رو تغییر بدن و یا پروپاگاندا و جریان های فکری برای اهداف خودشون کنترل کنن ، البته که دموکراسی هم جلوی جریان فکری ضعف داره ولی از دید من همین که توش ایده هدف نیست و انسانه که هدفه برتری اون هست ، و از بین بقیه دومکراسی رو بهتر میکنه ، نه اینکه لزوما دموکراسی بهترین و کاملترین باشه ،
ولی در کل کاری که شما می‌خواید انجام بدید کنترل یک جامعه هست که به نظر خیلی خیلی جزئیات خواهد داشت .
-
کلیت ایده جالبه ، اما مسائل مهمی هست که باید در چنین شرایطی در نظر گرفته بشه ،
در کل وقتی یک ایده برای مدیریت مطرح میشه (دموکراسی یا کومونستی یا مذهبی یا ...) ، در زمان طراحی ایده و پرورش اون ، فقط خود سیستم در نظر گرفته میشه ، مثلا اینطور تحلیل میشه که خوب یه رای گیری بزاریم برای انتخاب رئیس یه همه پرسی بزاریم برای .... ، انگاری اعضا ربات های برنامه ریزی شده فرض میشن که قراره همیشه در بهترین حالت خودشون باشن و طبق دستورالعمل ها عملیات هاشون رو به بهترین شکل انجام بدن تا سیستم هم به بهترین شکل عمل کنه !!!! ، در حالی که این واقعیت نادیده گرفته میشه که اعضا انسان هستن ، و ممکنه یه عضوی مثلا امروز حوصله نداشته باشه ، یا با همسرش دعوا کرده باشه قبل اومدن ، یا مشکل و گرفتاری خاصی تو زندگیش داشته باشه ، یا حتی بیمار روانی باشه ، قدرت طلب باشه زورگو باشه دیکتاتور باشه و یا در باطن به تفکر خاصی گرایش داشته باشه ،
همه این ها و خیلی مسائل دیگه باعث میشه سیستمی که به دقت طراحی شده موقع اجرا و عمل درست عمل نکنه و نتیجه دور از انتظار باشه ،
در تاریخ هم می‌بینیم چه انقلاب هایی که با یک ایده گرایی (کومونیسم ، جمهوری خواهی ، نژاد پرستی و....) انجام نشدن ولی نتیجه اون ها اصلا شبیه چشم انداز اولیه نشده ،
حتی ممکنه کسانی در سیستم با فریب و کنترل جریان فکری خودشون یا کسی رو به قدرت برسونن تا در اون زمان به اضافه منافعی که به دست میارن حتی قوانین رو به نفع خودشون تغییر بدن ،
البته در بین همه سیستم های موجود و زنده دنیا اون هایی که نظر شخصی توشون مهمه نه جمعی (منظورم تقریبا همه هست بجز دموکراسی) این امکان براحتی فراهمه که کسانی که در قدرت هستن قوانین رو تغییر بدن و یا پروپاگاندا و جریان های فکری برای اهداف خودشون کنترل کنن ، البته که دموکراسی هم جلوی جریان فکری ضعف داره ولی از دید من همین که توش ایده هدف نیست و انسانه که هدفه برتری اون هست ، و از بین بقیه دومکراسی رو بهتر میکنه ، نه اینکه لزوما دموکراسی بهترین و کاملترین باشه ،
ولی در کل کاری که شما می‌خواید انجام بدید کنترل یک جامعه هست که به نظر خیلی خیلی جزئیات خواهد داشت .
ایده من اینه که یک نفر توی قدرت نباشه بلکه جمع توی قدرت باشن. بعد وقتی نظر همه رو بپرسیم نظر یک نفر که مثلا اون روز هر مشکلی داشته گم میشه توی نظر جمع
-
می تونه سیستم امتیاز دهی داشته باشه (لایک و دیسلایک ) و طبیعتا کسی که در مجموع امتیاز بالاتری از یه حدی داره توی اون گروه در صورت تایید دسترسی بیشتر بگیره
-
جمع هرگز نمی‌تونه توی قدرت باشه. بلکه یه عده میتونن به اسم جمع تو قدرت باشن.
-
جمع هرگز نمی‌تونه توی قدرت باشه. بلکه یه عده میتونن به اسم جمع تو قدرت باشن.
و اون یک عده میتونن تقریبی جمع باشن
-
نه. بسیاری از فلاسفهٔ معاصر معتقدن که نمی‌تونن.
-
نه. بسیاری از فلاسفهٔ معاصر معتقدن که نمی‌تونن.
در اون صورت این پست برای کسایی هست که بر این باورند که «تصمیم‌گیری جمعی» ممکن هست
-
نه. بسیاری از فلاسفهٔ معاصر معتقدن که نمی‌تونن.
در اون صورت این پست برای کسایی هست که بر این باورند که «تصمیم‌گیری جمعی» ممکن هست
چیزی که اقای بهزادی میگن درسته ... منظورشون این نیست که کلا نمیشه تصمیم گیری جمعی کرد منظورشون اینه که توی اون تصمیم گیری نمیشه همه اعضا رو دخالت داد و اگر هم بشه (و حتی اگر نشه )نمیشه وقتی یک تصمیمی گرفته میشه اسمش رو تصمیم جمع گذاشت بلکه باید گفت تصمیم اکثریت که بر دیگر اعضا تحمیل میشه !
-
تو بعضی نسخه های کال آف دیوتی آنلاین ، قبل از شروع مسابقه و در لابی وقتی همه بازیکن ها جمع شدن (مثلا حداکثر ۱۲ نفر) ، بازی یه وقت ۳۰ ثانیه ای میده به همه برای شخصی سازی ، در همون هین خود بازی دوتا مپ (از بین مثلا مجموع ۲۵تا) پیشنهاد میده برای شروع این مسابقه ، توی این زمان اون ۱۲ نفر میتونن یکی از مپ ها رو انتخاب کنن ، و مپی که بیشتر رای بیاره به عنوان مپ مسابقه انتخاب میشه و بازی توی اون مپ شروع میشه ، این وسط یه سری به مپ ۱ رای میدن ، یه سری به مپ ۲ ، یسری هم براشون مهم نیست و رای نمیدن (معمولا نصف اعضا رای میدن) ،
پس در این حالت : یه عنوان کننده مساله داریم ، یه زمان محدود برای رای گیری ، رای موافق و مخالف و ممتنع .
یادمه توی یه کشور اروپایی دموکرات (که اسمش یادم نیست) ، همه مسائل محله در شورای محله عنوان و رای گیری میشد ، عنوان کننده مسائل افرادی هستن که اعضا اونها رو قبلا انتخاب کردن ، رای دهنده ها هم همه اعضا ، و دراین حالت اگه کسی در راگیری های محله شرکت نمیکرد جریمه میشد ، جریمش هم تمیز کردن پیاده روهای محله با کیسه و جارو بود ،
پس در این حالت : یه سری افزاد منتخب داریم ، عنوان کننده مسائل داریم ، جریمه برای رای ندادن و شرکت نکردن در رای گیری داریم .
یه حالت دیگه ای هم هست اینه که بعد از عنوان شدن مسئله در گروه ، فعالیت گره متوقف بشه تا زمانی که همه اعضا رای بدن ، و بعد از اون به مسئله بعدی رسیدگی بشه ، این حالت هم یک فشار به اعضا وارد میکنه تا همه رو مجبور کنه در رای گیری شرکت کنن و نظر موافق یا مخالف یا ممتنع خودشون رو بدن ،
پس در این حالت : عنوان کننده مسئله داریم ، اجبار برای رای گیری همه اعضا داریم ، رای موافق مخالف و ممتنع داریم .
-
نکته اینه که «تصمیم جمعی» معمولاً بی‌معنیه. تنها وقتی میشه چنین گفت که تک‌تک افراد آزادانه و مستقل از هم، یک تصمیم واحد رو بگیرن که بسیار کم پیش می‌آد.