انجمنهای فارسی اوبونتو
تازه کار => انجمن تازهکاران => نویسنده: ديبا در 09 شهریور 1386، 07:25 بظ
-
با سلام،
پارتيشنبندي هارديسک براي نصب زوبونتو و اوبونتو و کوبونتو؛ چطور بايد باشد؟ بود و نبود ويندوز دراين باره تغييري در تصميمگيري نهايي بوجود مياره؟ لطفا يک نماي کلي ارائه بدين.
متشکرم
-
سلام ...
اول نظر شخصی خودم رو بگم : شما اصلا نیازی ندارین تا اینها را جداگانه نصب کنید ... میتوانید یکیشون را نصب کنید و DVDهای بقیه را به عنوان repositories برای apt معرفی کنید و بستههای مورد نیازتون را (مثلا محیط kde,xfce,...) را نصب کنید .(روی همون سیستم موجود !)
اما شِمای کلی پارتیشن بندی : بهتر است که پارتیشن ویندوزی اولین پارتیشن اصلیتون باشه چون سیستمعامل ویندوز از روی پارتیشنهای logical بوت نمیشه !!! بقیه فرم پارتیشنبندی هم فرقی نمیکنه مگر اینکه شما بخواهید از سیستمتون به عنوان یک سرویسدهنده استفاده کنید که یکم بحث تخصصیتر میشه .
در کل مانند همان پارتیشنبندی که در ابتدا انجام دادید باشه ;)
موفق باشید .
-
پارتیشن اصلی رو به ویندوز اختصاص بدید .
برای نصب هر سه باید سه تا پارتیشن روت یعنی / داشته باشید و کافیه پارتیشنی رو هم به home اختصاص بدید . همین
یعنی حداقل با احتساب swap باید ۵ تا پارتیشن - یکی fat32 ، سه تا / و یه swap - داشته باشید . (home اختیاری هست )
در کل بهتره به جای این کار همون دی وی دی رو گیر بیارید و همه رو یه جا داشته باشید یا از اینترنت دانلود کنید !
-
پارتیشن اصلی رو به ویندوز اختصاص بدید .
برای نصب هر سه باید سه تا پارتیشن روت یعنی / داشته باشید و کافیه پارتیشنی رو هم به home اختصاص بدید . همین
یعنی حداقل با احتساب swap باید ۵ تا پارتیشن - یکی fat32 ، سه تا / و یه swap - داشته باشید . (home اختیاری هست )
در کل بهتره به جای این کار همون دی وی دی رو گیر بیارید و همه رو یه جا داشته باشید یا از اینترنت دانلود کنید !
متشکرم:)
گويا محدوديت هست در تعداد پارتيشنهايي که primary partition هستند..اين /ها، همگي primary partition باشند؟ و پارتيشن Boot چطور؟ ميتونيم داشته باشيم(بهتره که داشته باشيم) يا نه(بهتره که نداشته باشيم)؟
DVD-ROM ندارم.
اما ميخواستم ببينم آيا ميشه اين DVD را روي CD انتقال داده بطوري که بشه همينطور ازش استفاده کرد؟ (همينطور يعني: مثلا همچون زوزه با عنوان CD1 CD2 و...
اگر شدنيست که ميخوام مطرح کنم تا دوستاني که دارن، براي کساني همچون من که DVD-ROM ندارند؛ زحمتش را بکشند تادر نمايندگيهاي اوبونتو ارائه شود
-
اين /ها، همگي primary partition باشند؟
نخیر ، لازم نیست .
و پارتيشن Boot چطور؟ ميتونيم داشته باشيم(بهتره که داشته باشيم) يا نه(بهتره که نداشته باشيم)؟
بله میتونید ولی اینکه خوبه یا نه ، من نمیدونم !
بقیه ی سوال هاتون رو نمی تونم دقیقا جواب بدم ولی میتونید دبیان رو تست کنید که اوبونتو بر مبنای اون ساخته شده و ۲۱ سی دی هست !!!
هم kde و هم gnome داره .
-
کوبونتو و اوبونتو و زوبونتو همگی اعضای یک خانواده هستند و نصبشون به عنوان نصب لینوکس جدید حساب نمیشه.
کافیه یکی از اعضا رو نصب کنی و بقیه را از داخل اولی نصب کنی. برای نصب هر کدام کافیه دستورات زیر را وارد کنید. این میزکارها میتوانند از اینترنت نصب بشوند. برای نصب ، از dvd های بقیه اعضا نمیتونید استفاده کنید. باید از cd های alternate (http://wiki.ubuntu-ir.org/FAQ#head-06f8e87b5309373b6b4f30bdbad7ffdab135d83d) استفاده کنید آنها را به مخازنتان اضافه کنید.
برای نصب اوبونتو
sudo apt-get install ubuntu-desktop
برای نصب کوبونتو
sudo apt-get install kubuntu-desktop
برای نصب زوبونتو
sudo apt-get install xubuntu-desktop
-
کوبونتو و اوبونتو و زوبونتو همگی اعضای یک خانواده هستند و نصبشون به عنوان نصب لینوکس جدید حساب نمیشه.
با همهي وضوحش؛ نکتهي ظريف و با ارزشي است!!!! :)
متشکرم
درباره پارتيشن boot جواب چي هست؟
-
فکر نکنم پارتیشن جدا برای boot لازم باشه
بهترینش اینه که / و home جدا داشته باشین
-
چه اصراری هست که پارتیشن کم حجمی مثل boot رو درست کنید وقتی چندان لزومی براش نیست ؟ :o
http://urltea.com/1dfr
طبق راهنمای ردهت بهتره که داشته باشید ولی نبودنش هم تا حالا که برای من مشکل ساز نبوده .
-
چه اصراری هست که پارتیشن کم حجمی مثل boot رو درست کنید وقتی چندان لزومی براش نیست ؟ :o
http://urltea.com/1dfr
طبق راهنمای ردهت بهتره که داشته باشید ولی نبودنش هم تا حالا که برای من مشکل ساز نبوده.
اصراري در کار نيست. ميخوام پي به ضرورتش ببرم
-
سلام،
و اما ضرورت پارتیشن boot: قدیم ندیما، BIOS ها فقط به ۵۱۲مگابایت (اگر اشتب نکنم!) اول لوح سخت دسترسی داشتن. برای همین، bootloader ها که برای خوندن دیسک از BIOS استفاده میکردن، لازم داشتن که هستهی لینوکس توی ۵۱۲ مگابایت اول لوح سخت باشه. به این منظور لازم بود اول لوح سخت یه پارتیشن boot درست کنن تا مطمئن شن که هسته اول لوح قرار میگیره و توسط BIOS قابل دسترسی هست و در نتیجه boot میشه! البته BIOS های جدید دیگه اون محدودیت رو ندارن، پس خیالتون راحت باشه!
این رو وقتی فهمیدم که روی یک ماشین عتیقه (Intel Celeron 333MHz + 64M RAM :o) طبق معمول Debian نصب کردم و در کمال تعجب boot نشد! :oops: (داشتم از خودم نا امید میشدم!!! :D)
تا اون جایی که بنده اطلاع دارم دیگه نیازی به پارتیشن جدا برای boot نیست و تا این لحظه حتی مزیتی هم براش ندیدم. شاید اگر بخواین چند تا لینوکس روی یک ماشین نصب کنین، کمی کار رو مرتبتر کنه... شاید!
-
سلام،
و اما ضرورت پارتیشن boot: قدیم ندیما، BIOS ها فقط به ۵۱۲مگابایت (اگر اشتب نکنم!) اول لوح سخت دسترسی داشتن. برای همین، bootloader ها که برای خوندن دیسک از BIOS استفاده میکردن، لازم داشتن که هستهی لینوکس توی ۵۱۲ مگابایت اول لوح سخت باشه. به این منظور لازم بود اول لوح سخت یه پارتیشن boot درست کنن تا مطمئن شن که هسته اول لوح قرار میگیره و توسط BIOS قابل دسترسی هست و در نتیجه boot میشه! البته BIOS های جدید دیگه اون محدودیت رو ندارن، پس خیالتون راحت باشه!
این رو وقتی فهمیدم که روی یک ماشین عتیقه (Intel Celeron 333MHz + 64M RAM :o) طبق معمول Debian نصب کردم و در کمال تعجب boot نشد! :oops: (داشتم از خودم نا امید میشدم!!! :D)
تا اون جایی که بنده اطلاع دارم دیگه نیازی به پارتیشن جدا برای boot نیست و تا این لحظه حتی مزیتی هم براش ندیدم. شاید اگر بخواین چند تا لینوکس روی یک ماشین نصب کنین، کمی کار رو مرتبتر کنه... شاید!
با تشکر از توضیح روشنگرتان. فقط همین نکته آخر که اتفاقا بحث اصلی هم هست میماند, که از شاید بدرآید
-
البته اگه یه بار مثل من همزمان CD-Driver خراب شه و پارتیشن لینوکستون هم از کار بیفته (مثل وسط نصب) یه استفاده دیگه برای این پارتیشن رو پیدا میکنین ;)
* البته این اتفاق حدودا ۳۰ سال یه بار میفته ولی برا من دو بار پیش اومده برای همین پارتیشن بوت دارم!