میخاستم بدونم چی جوری میشه یه سرور پرتژ یا پکمن یا هر پکیج منیجری رو به صورت محلی ساخت تا برای چند کامپیوتر فقط ۱ کامپیوتر اپدیدت رو دانلود کنه .بقیه از رو اون بریزند.
اگر منظور شما این است که رایانه‌های روی یک شبکه‌ی محلی، بسته‌های خود را از کارساز (server) مادر ارث ببرند، می‌توانید نرم‌افزار apt-cacher-ng را در توزيع‌هاي دبياني به کار بگیرید و یا برای برای هم‌ارز پکمنی آن جست‌وجو کنید.
متن زیر، ترجمه‌ای ویرایش نشده و نادقیق از برگه‌های 23 و 24، به جز بخش ”Book Review”، از شماره‌ی 54 نشریه‌ی حلقه‌ی کامل (http://dl.fullcirclemagazine.org/issue54_en.pdf) است.
راهنمای Apt-Cacher-NG
نوشته‌ی: آرتمی ویسوتسکی
من به خاطر اینکه همیشه دو تا رایانه‌ی با سیستم عامل اوبونتو داشته‌ام، به طریقي [مشکل] دوبار بارگیری بسته‌های یکسان را تاب آورده‌ام. اما، اکنون تصمیم دارم که یک یا دو رایانه‌ی دیگر را بیافزایم و به نظر می‌رسد [روش دانلود جداگانه]، هدر دادن وقت و ترافیک اینترنت است. از این رو، جست‌وجو برای یک راه‌حل را آغاز کردم و برنامه‌ی apt-cache را یافتم. آن را نصب کردم و از نتایج بیش‌تر راضی شدم... تا اینکه [سامانه‌ی عاملِ] دستگاه سرورم را به اوبونتو 11.04 ارتقا دادم. مادامی‌که apt-cache فعال بود، همهی به‌روزرسانی‌هایم پیغام خطا می‌دادند. بنابراین دوباره به جستجوی یک راه‌حل پرداختم و با بسته‌ی deb دیگری به نام proxy-apt-cacher-ng، برخورد کردم. بسته‌ی proxy قدیمی‌ام را با این گزینه‌ی تازه جای‌گزین کرده‌ام و اکنون، [قرار دادن] به‌روزرسانی‌ها روی دستگاه دومم، هیچ زمانی نمی‌برد.
و اما apt-cacher-ng چیست و چرا به آن نیاز دارید؟ این بسته، برنامه‌ای است که همهی پرونده‌های ".deb" بارگیری شده‌ی شما را اندوخته میکند و در بین همهی رایانه‌هاتان بدون نیاز به بارگیری چندین‌باره‌ی بسته‌ها، از طریق شبکه‌ی محلی به اشتراک می‌گذارد.
در ادامه من گام‌به‌گام، روشی را که برای نصب و پیکربندی این بسته روی شبکه‌ام دنبال کردم، توضیح می‌دهم.
نکات این مقاله از بحث‌های پیوند زیر، به عنوان مرجعی برای این روش، گرفته شده‌اند:
http://ubuntuforums.org/showthread.php?t=1327179
من [چون] قبلاً apt-cacher را نصب کرده بودم، بنابراین:
- همهی پرونده‌های موجود در مخزن مربوط به apt-cacher (پوشه‌ی var/cache/apt-cacher/packages/) را به پوشه‌ی temp در پارتیشن خانه‌ام(home) کپی کردم.
- apt-cacher را کاملاً پاک کردم
اگر شما apt-cacher را نصب نکرده‌اید، از این دو گام که با شرایط‌تان مطابقت ندارد، عبور کنید.
سپس، بسته‌ی apt-cacher-ng را با روش ترجیحی‌تان در نصب بسته‌ها، روی کارسازتان نصب کنید.
برنامه را آغاز کنید. در خط فرمان دستور زیر را اجرا کنید:
sudo /etc/init.d/apt-cacher-ng startپیکربندی بخش‌های معمول بسته را بر روی رایانه‌های دیگرتان انجام دهید تا از apt-cacher-ng به عنوان proxy استفاده کنید. روش‌های گوناگونی برای انجام این کار وجود دارد. روشی که برای من کار کرد و به نظر می‌رسد ساده‌ترین روش باشد، پیکربندی پرونده‌ی /etc/apt/apt.conf است. این پرونده را ویرایش کنید و اگر موجود نیست، آن را بسازید. می‌توانید از دستور زیر در خط فرمان استفاده کنید:
sudo nano /etc/apt/apt.confشما می‌توانید nano را با ویرایش‌گر متن دوست‌داشتنی‌تان، برای مثال gedit، جای‌گزین کنید.
خط زیر را به پرونده‌ی apt.conf بیافزایید:
Acquire::http { Proxy
"http://192.168.2.11:3142";
};عبارت 192.168.2.11 را با آدرس IP رایانه‌ی کارسازتان جای‌گزین کنید. باید همین کار روی هر یک از رایانه‌های اوبونتو‌دار شبکه‌تان انجام شود.
سپس، با استفاده از نرم‌افزار مدیریت بسته‌تان، به‌روزرسانی را انجام دهید. برای مثال در خط فرمان می‌توانید دستور زیر را اجرا کنید:
sudo apt-get updateاین به‌روزرسانی اطمینان فراهم می‌آورد که apt-cacher-ng، فهرستی از بسته‌ها را ایجاد میکند. اکنون apt-cacher-ng می‌داند که کدام بسته‌ها را باید در مخزن اندوخته کند.
در این گام، proxy عملاً آماده‌ی کار است، اما مخزن خالی است و زمان خواهد برد تا بسته‌ها در آن جای بگیرند. بایستی چشم به‌راه بمانید. من پیش‌تر برخی پرونده‌های deb را فقط برای چنین لحظه‌ای ذخیره کرده‌ام. بنابراین، اکنون زمان مناسبی برای استفاده از همهی پرونده‌های debی است که اندوخته کرده‌ام.
- به پوشه‌ی var/cache/apt-cacher-ng/ رفته و زیرپوشه‌ای به نام "import_" بسازید.
- همهی پرونده‌های deb ذخیره شده در پوشه‌ی خانگی tempتان را به /var/cache/apt-cacher-ng/_import کپی کنید (و پوشه‌ی temp و محتویاتش را پاک کنید).
- من هم‌چنین تعدادی بسته در مخزن‌های apt محلی، روی هر دو رایانه ابونتويي‌ام، دارم. پس همهی [آن] پرونده‌ها را از شاخه‌ی /var/cache/apt/archives روی هر دو رایانه‌ام به پوشه‌ی /var/cache/apt-cacher-ng/_import، روی رایانه‌ی کارسازم کپی کردم.
اکنون، دقیقاً زمان اجرای فرآیند فراخوانی(import) است. این برنامه از طریق یک صفحه‌ی تار (web) کنترل می‌شود. بنابراین نشانی http://<IP_address_of_server>:3142 را باز کنید. صفحه‌ای به نمایش در می‌آید که نحوه‌ی استفاده از apt-cacher-ng را توضیح می‌دهد. در بخش "Related links"، پیوند کوچکی به نام "Statistics report and configuration page" وجود دارد. آن را بفشارید تا به نشانی زیر بروید:http://<IP_address_of_server>:3142/acngreport.html
دکمه‌ی "Start import"، در پایین این برگه را بفشارید. برگه‌ی دیگری را باز خواهد کرد که جزيیات فرایند فراخوانی بسته‌ها را هم‌زمان لیست میکند. متناسب با تعداد بسته‌هایی که می‌خواهید فراخوانی کنید، مدت زمانی طول خواهد کشید.
از این پس، دیگر نیاز نخواهد بود که بسته‌ی یکسانی را چندین بار برای رایانه‌های مختلف، بارگیری کنید. برای مطالعه‌ی بیش‌تر، شما می‌توانید مستندات نصب شده‌ی همراه apt-cacher-ng را باز کنید که از نشانی زیرhttp://localhost/doc/apt-cacher-ng/html/index.html (http://localhost/doc/apt-cacher-ng/html/index.html)
روی رایانه‌ی کارسازتان در دسترس است. توجه کنید که شما نیاز خواهید داشت که پیکربندی پیش‌فرض apache2 کارساز را تغییر دهید تا مستندات سرور را روی همهی رایانه‌های شبکه‌ی محلی‌تان در دسترس قرار دهید. برای انجام چنین کاری:
- پرونده‌ی etc/apache2/sites-enabled/000-default/ را برای ویرایش با دسترسی root باز کنید. برای مثال، دستور زیر را به کار ببرید:
sudo nano /etc/apache2/sites-enabled/000-defaultاگر مایلید، nano را با ویرایش‌گر مورد علاقه‌تان جای‌گزین کنید.
- بخشی را که با /Alias /doc شروع می‌شود، بیابید. مدخل 'Allow From' را اصلاح کنید تا به همهی رایانه‌های روی شبکه‌ی محلی‌تان دسترسی بدهید.
برای مثال:
Allow from
10.1.0.0/255.255.0.0که دسترسی به دایرکتوری مستندات را از طریق apache2 کارسازتان از همهی IPهای در رده‌ی 10.1.x.y خواهد داد.
امیدوارم که این راهنما شما را در تنظیم شبکه‌ی خانگی‌تان برای استفاده‌ای کارآمدتر، یاری کند.