انجمن‌های فارسی اوبونتو
جامعه کاربران => کافه اوبونتو => نویسنده: Rezwan.Derakhshan در 12 امرداد 1393، 03:45 ق‌ظ
-
تقریبا از ساعت ۱۱.۵ دیشب نتایج کنکور اومده، علی رغم تلاش یکساله و کلی وقت که گذاشتم، رتبه ام اونی که می خواستم نشده، در اصل بهتره بگم افتضاح شده،
کلا هدفم رشته ی نرم افزار یکی از این ۵ تا دانشگاه خوب تهران(شریف و امیرکبیر و علم و صنعت و خواجه نصیر و شهید بهشتی) بود که سوالای ریاضی و شیمی امسال آرزوهامو به باد داد،
پارسال با رتبه ی من نرم افزار الزهرا قبول شدن، از طرفی امسال ظرفیت کامپیوتر دانشگاه های تهران(هم نرم افزار و هم سخت افزار) نسبت به پارسال ۴۰ نفر کم شده و اگه خیلی خوش شانس باشم و خدا بهم رحم کنه به زور شاید همون الزهرا قبول شم، از طرفی الزهرا کجا و دانشگاه های خوب تهران کجا...
خلاصه این که می خوام یه سال به خاطر هدفم بمونم پشت کنکور، می خواستم ببینم نظری، توصیه ای، پندی و ... برام دارین؟
فقط این که من ۴-۳ روز بیش تر وقت ندارم.
پیشاپیش از راهنمایی هاتون ممنونم.
-
- اول بدون که علم چیزی نیست که فقط تو دانشگاه های خوب تهران باشه!
- دوم اینکه اینجوری نیست که استادای خوب کشور همگی تو دانشگاه های تهران باشند
- سوم چه دانشگاه های تهران باشی، چه استانهای دیگر، چه روزانه، چه نوبت دوم، بعد از 4 سال همگی می رسید به سد دومی به نام کنکور ارشد که اصلا براش مهم نیست قبلا کدوم دانشگاه بودید!
-
و اما پشت کنکور موندن یعنی چی؟
یعنی تجربه از دست دادن همکلاسی هایی که هم سن خودت هستند
یعنی به جای اینکه دانشگاهت رو در تابستان ۹۷ تموم کنی، در تابستان ۹۸ تموم می کنی.
و اما برای پاسخ سوالت، باید کمی جزییات بدونیم تا بشه نظر داد. اگر تهرانی نیستی و رتبه های دانشگاه های خوب تهران رو هم نمیاری، بدون که دنیا فقط تهرون نیست. دانشگاه های خوب زیادی در کلان شهرهای دیگه داریم.
اگر تمکن مالی خانواده ات در حد متوسط است و مشکل پرداخت شهریه ۵۰۰ هزارتومنی نداری و مصر هستی که تهران درس بخونی، که اگر تهران نباشه ترجیح میدی برای سال بعد (۳۶۵ روز دیگه!) صبر کنی، پس رشته های شبانه دانشگاه های تهران رو هم در اولویت بذار. چرا؟ چون با شبانه فرصت شرکت در کنکور سال آینده رو از دست نمیدی. بنابراین می تونی ترم اول بری دانشگاه و درخواست کنی کف واحد رو برات در نظر بگیرند و بعد از مدتی اگر دیدی شرایط راضی ات نمی کنه در اون صورت می تونی بشینی برای کنکور ۹۴ دوباره درس بخونی و درسهای ریاضی و فیزیکی که در ترم های اول و دوم دانشگاه هم قراره بخونی کمکی برای کنکورت خواهد بود ویک محل خوب هم خواهی داشت برای درس خوندن: کتابخانه دانشگاه! و سال بعد که قبول شدی می تونی 20 یا 30 واحدی که امسال پاس کردی رو تطبیق بدی و دیگه از کسی عقب نخواهی بود. اگر هم دیدی دانشگاه مزاحم درس خوندنت برای کنکوره، هر موقع خواستی می تونی رهاش کنی، حذف ترم کنی، مرخصی بگیری وووو. خلاصه منظور من اینه که فرصت دانشگاه رفتن رو در اول مهر به هیچ وجه از دست نده. مدرک یک فارغ التحصیل شبانه با روزانه هیچ فرقی نمیکنه. (ضمنا دانشجویان شبانه می تونند برای نصف شهریه هر ترمشون وام بگبرند که بعد از فارغ التحصیلی باید پرداخت کنند)
-
خیلی خیلی مهمه که به خاطر چی میخوای بری نرم افزار؟ یعنی واقعا میخوای نرم افزار یادبگیری؟ یا علاوه بر یادگیری ، اسم اون دانشگاه روی مدرکت لازم داری یعنی مدرک مهم تر از یادگیریه؟ اگر جواب سوالت گزینه اول هست و نظر من رو بخوای نه ارزش نداره!
دانشگاهای خوب تهران (و شهرستان) خوبیهای خودش رو داره: دیدن افراد قوی جه استاد و چه دوست (منظورم محیط دانشگاه)و مدرک و... ولی دلیل نمیشه دانشگاهای دیگه ضعیف باشه! یا حداقل به نظر بنده افراد قوی توی دانشگاهای دیگه بهتر پیدا میشه چون خیلی ها در زمینه نرم افزار قوی هستند ولی تنها مشکلشون اینه که مودبانه اش درس خون نیستند! که از نظر من اصلا اشکال محسوب نمیشه!
اگر میخوای خارج ادامه تحصیل بدی دانشگاه خوب هم معیار خوبیه. پس کاملا به هدفت بستگی داره که برای چی میخوای بری نرم افزار؟
تجربه خودم در دردانشگاه:
چون برام اولش ارزش داشت پشت کنکور موندم ولی به طور ناگهانی تصمیم گرفتم بی خیال پشت کنکور بشم و اینطور شد رفتم یه دانشگاه غیر از تهران! اینجا بود که وقتی درسم تموم شد واقعا خوشحالم که دانشگاهای تهران نرفتم! چون مدرک برام دیگه مهم نبود و کاری که دوست داشتم رو انجام دادم ، کلی تجربه نو! وقت آزاد برای هدفم!(چون مفاد درسی دانشگاه از رده خارج هستند و دانشگاههای خوب با تمام خوبی که دارند وقت آدم رو پر می کنند با اطلاعات از رده خارج)
بحث کار هم که باشه با نیروهای خوب دانشگاه های خوب هم کار کردم و میکنم چون به مباحثی مسلط هستم که در این دانشگاه ها کمتر کسی پیدا میشه کار کرده باشه! یعنی روی موضوعی غیر مباحث آکادمی وقت گذاشته باشه و خیلی چیزهای دیگه که از حوصله خارجه!
این هم اشکال کجای سیستم ماست نمیدونم ولی میدونم اشکاله! همه میخوان برن دانشگاه خوب و به اصطلاح به همه بگن من فلان دانشگاه درس خوندم! در حالیکه درستش: دانشگاه باید افتخار کنه که فلان دانشجو تو دانشگاه ما درس خونده یا فارغ التحصیل شده. مثل اینه که ابن سینا بیاد بگه من یکی از افتخاراتم درس خوندن در مکتب خونه فلان جاست ولی الان کل ایران داره افتخار میکنه که همچین دانشمندی داریم! یا مطمئن هستم که امثال دکتر سمیعی و دکتر حسابی و ... اینها نمیگن فلان دانشگاه بودیم بلکه اون دانشگاهه که روی این افراد مانور میده و رزومه خودش میدونه ، میبینید که همه چی برعکس شده متاسفانه!
حالا اگر نمیخواستی بری نرم افزار شاید این پیشنهاد رو بهت نمیکردم چون بعضی رشته‌ها واقعا اسم دانشگاه رو لازم داره یعنی برای وارد شدن به بازار کار درست و حسابی باید اول مدرکت رو ثابت کنی تا توانایی! که خوشبختانه نرم افزار اینگونه نیست!
خلاصه تصمیم گیریت با هدفت گره کور خورده!
و اما پشت کنکور موندن یعنی چی؟
یعنی تجربه از دست دادن همکلاسی هایی که هم سن خودت هستند
یعنی به جای اینکه دانشگاهت رو در تابستان ۹۷ تموم کنی، در تابستان ۹۸ تموم می کنی
بحث یک سال عمر هست
-
اول از همه بگم که من هنوز به کنکور نرسیدم و چون رشتم کامپیوتره اصلا نگران کنکور نیستم.
باید ببینی با دانشگاه خوب رفتن چه چیزی بدست میاری و چه چیزی از دست میدی.
با رفتن به دانشگاه خوب:
۱- یک سال از عمرت رو که میتونستی به مطالعه بپردازی به خوندن عربی میگذرونی.
۲- از نظر علمی تفاوت خاصی با دانشگاه های دیگه نمیبینی.( به جز پیام نور که دیگه واقعا شوته )
۳- یک جامعه هم فکر و هم سن رو از دست میدی.
من با خیلیا در مورد دانشگاه صحبت کردم، خیلی از دوستام تو شریف نرم افزار می خونن و هیچ کدوم از دانشگاه راضی نیستند. همه خودشون خارج از دانشگاه هر چی بخوان می خونن و دانشگاه رو فقط بخاطر فرار از سربازی و مدرک میرن.
---
من جای تو باشم همون دانشگاه رو میرم و وقتم رو برای چیز های مهم تری میذارم :)
-
نه نه نه نه نه نه نه نه نه نه نه
نمون پشت کنکور
من ۹۲ کنکور دادم و شبانه فیزیک اتمی دانشگاه قم قبول شدم و به‌هوای برق شریف موندم
اما چه می‌دونستم که سختی و خستگی و .... داره نمی‌زاره به برق برسم
امسال هم نتایج اومد دقیقاً شدم همون رتبه‌ی قبلی
به عنوان یکی که تجربه کرده اصلاً و ابدا نمون
در ضمن دانشگاه دانشگاه هست! یه علمی کاربردی فولان باشه چه شریف
در هر صورت یه چیز ناقص و نصفه و نیمه و بدون کیفیت و قدیمی بهت یاد میدن که اصلا به دردت نمی‌خوره و فقط وقتتو تلف میکنی
دقیقا حرفی که سالار زد درسته یه جامعه هم فکر رو از دست میدی و متاسفانه یک سال عمرت هم هدر میره
-
با رفتن به دانشگاه خوب:
۱- یک سال از عمرت رو که میتونستی به مطالعه بپردازی به خوندن عربی میگذرونی.
۲- از نظر علمی تفاوت خاصی با دانشگاه های دیگه نمیبینی.( به جز پیام نور که دیگه واقعا شوته )
1- ;D ;D آخه کدوم دانشگاه توش عربی بعنوان درس همگانی هست بجز امام صادق!!
البته اگه درصد عربی و انگلیسی و با هردرسی رو فکرکنم زیر30درصد بزنی بهت پیش میخوره ( انگلیسی پیش ، ریاضی پیش و..) که بازم ربطی به دانشگاه و دولتی بودن و نبودنش نداره!
۲-بنظر تفاوت سطح علمی وجود داره ولی این توئی که باید ازش بتونی استفاده کنی
البته پیام نور شوت نیس اونی که شوته آزاده!! ک کلا کافیه یه مقدار هزینه بهتری پرداخت کنی تا همه رو پاس شی و زودتر به مدرک عزیزت برسی بدون خوندن یک خط جزوه!! (البته تو کل کشور 10 تا دانشگاه آزاد خوب هم پیدا میشه که حسابشون جداست! )
کلا بنظر من دانشگاه شاید بستر یادگیری رو برات فراهم کنه ولی اصلا و ابدا اونچیزی که باید رو بهت یادنمیده!! هرچی که بخوای یادبگیری رو خودت باید یاد بگیری!
اگه هدفت هم یادگیری باشه که کلا باید از بعضی حرف ها بیای بیرون که مثلا بجای 97 ، سال 98 تموم میکنی .. نه آقا..
اگه هدف یادگیری باشه باید از قید و بند پاس شدن الکی بیای بیرون و واقعا تلاش کنی..نمیگم پاس شدن بده ولی دارم بهت میگم که وقتی دانشجو شدی یکی از دغدغه های همیشگی طول تحصیلت پاس شدن میشه مگر اینکه از اول قید این مورد رو بزنی
مثال بزنم برات : یکی از دوستان تویکی از دانشگاه های خوب که قطب ریاضی کشور محسوب میشد درس میخوند ( یعنی میخونه) همین سال گذشته که المپیاد برگزار شد ایشون مدال اورد و از فکر کنم12تا سوال 8تاش رو حل کرده بود ولی شاگرد اولشون یک سوال هم حل نکرده بود و این فرد شاگرد اول نبود و ترم 12 هم بود!!!!! ولی مثله خیلی از دوستاش فقط دنبال شاگرد اولی و پاس شدن نبود و حتی تو بعضی از امتحانا چون خودش از خودش راضی نبود که این درس رو نفهمیده برگه ی سفید میداد و میومد بیرون(یکی از دوستاش میگف : مطمئنم اگه مینوشت پاس میشد که هیچ... نمره ش از منم بهتر میشد!!) ولی خب این فرد هدفش رو مشخص کرده بود و الان هم داره بورسیه میشه برای خارج...!
باید خودت ببینی چکاره میخای بشی و در چه حد مدرک برات مهمه و...
بازم میگم: دانشگاه چیزی بهت یاد نمیده که فورا بدردت بخوره و وقتی دانشگات تموم شه بتونی از داشته هات استفاده کنی... هرچی خودت یادبگیری همون میشی ونه هیچ چیزی دیگه...
هدفت دانشگاه خوب و رشته نرم افزاره؟؟؟ دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟
میخای بری نرم افزار برای چی؟؟؟ هدف کاریت چیه؟؟ مطمئنی با دانشگاه بهش میرسی؟؟ در چه حد اطمینان داری؟؟ در چه حد تحقیق کردی؟؟
دوست عزیز یه مقدار حرف بزن تا دوستان هم بهتر بتونن راهنماییت کنن!
-
کلا پشت کنکور موندن به هیچ دلیلی خوب نیست! چون هیچ دانشگاهی اون کعبه‌ی آمالی که الآن در ذهن توئه نیست. سعی کن هرجوری شده بری به هر دانشگاهی که ممکنه و وقتت رو آزاد کنی برای یاد گرفتن بیشتر، چون توی هیچ دانشگاهی در هیچ‌جای جهان قرار نیست به تو چیزی یاد بدن، همه چیز به تلاش خودت برای یادگرفتن بستگی داره، چه توی MIT باشی، چه پیام نور ابرقو!
-
رتبه منم زیاد جالب نشده خخ 4 رقمی میتونه بره شریف ؟!
-
و سال بعد که قبول شدی می تونی 20 یا 30 واحدی که امسال پاس کردی رو تطبیق بدی و دیگه از کسی عقب نخواهی بود.
بیشتر توضیح میدی؟شرایطش چطوریه؟هر دانشگاهی میشه؟منبعی چیزی؟
-
با سلام
ببخشید بی ادبیه ولی مثل من خریت نکن منم همین شرایط شما رو داشتم منتهی اول ازاد قبول شدم (فیزیک هسته ای) بعد به پیشنهاد خانواده و خواست خودم (مثلا میخواستم برم دانشگاه بهتر) 1 سال موندم و دوباره خوندم و دولتی قبول شدم زبان روسی متاسفانه اشتباه من این بود که فقط دنبال مدرک بودم و اینکه از فلان دانشگاه مدرک بگیرم الان اوضاعم خوبه ولی حالا واقعا میفهمم اگه همون فیزیک ازاد رو میخوندم صد در صد از الانم موفق تر بودم.
امید وارم که شما هم عاقلانه تصمیم بگیری.
-
و سال بعد که قبول شدی می تونی 20 یا 30 واحدی که امسال پاس کردی رو تطبیق بدی و دیگه از کسی عقب نخواهی بود.
بیشتر توضیح میدی؟شرایطش چطوریه؟هر دانشگاهی میشه؟منبعی چیزی؟
شرایطش اینه که آموزش قبول کنه!
که البته قشنگ دهنتو آسفالت میکنن بعدشم شاید کامل انجام نشه.بستگی به آموزش دانشکده داره دیگه
-
و سال بعد که قبول شدی می تونی 20 یا 30 واحدی که امسال پاس کردی رو تطبیق بدی و دیگه از کسی عقب نخواهی بود.
بیشتر توضیح میدی؟شرایطش چطوریه؟هر دانشگاهی میشه؟منبعی چیزی؟
شرایطش اینه که آموزش قبول کنه!
که البته قشنگ دهنتو آسفالت میکنن بعدشم شاید کامل انجام نشه.بستگی به آموزش دانشکده داره دیگه
در ضمن تا اونجا که من میدونم اگه دانشگاه ازادی باشی زیر 16 رو معادل سازی نمیکنن و برا پیام نور هم زیر 14 رو معادل سازی نمی کنن.
-
- سوم چه دانشگاه های تهران باشی، چه استانهای دیگر، چه روزانه، چه نوبت دوم، بعد از 4 سال همگی می رسید به سد دومی به نام کنکور ارشد که اصلا براش مهم نیست قبلا کدوم دانشگاه بودید!
مثلا در مورد همین ارشد، اگه شما توی یه دانشگاه خوب تهران مثلا امیرکبیر، جزو نفرات اول کلاست باشی(معدلت از اون کفی که میگن بالاتر باشه) به عنوان استعدادهای درخشان می تونی بدون کنکور، بری ارشدتو بخونی یا اگه ارشدی، دکترا تو بخونی، [مادرم ۳ سال پیش که ارشد می خوند، شاگرد اول کلاس شون غیر از این که خیلی درس می خوند و همیشه نمره های ۱۹ و ۲۰ می گرفت، چند تا مقاله تو مجله های معتبر داخلی چاپ کرد و با یکی دوتا تحقیق جوندار، بدون اینکه برا دکترا کنکور بده، به عنوان استعداد درخشان وارد دوره ی دکترا توی یه دانشگاه دیگه که بهتر از دانشگاه خودشون بود، شد،]
خب کسی که تو دانشگاه های خوب تهران درس می خونه، مگه گذشتنش از این سد ارشد راحت تر نیست تا کسی که ۹۰۰ کیلومتر اون ورتر درس می خونه،
جدا از بحث استعداد های درخشان، برای طرح سوالای ارشد، مگه نمیان از استادای خوب کشور که اون هاهم عموما تو دانشگاه های خوب تدریس می کنند، استفاده کنند،
خوب پس وقتی تو داری با اون استادا کلاساتو می گذرونی شانس قبولیت خیلی بیش تر از کسی که این امکانات رو نداره.
بدون که دنیا فقط تهرون نیست. دانشگاه های خوب زیادی در کلان شهرهای دیگه داریم.
ولی بیش ترین امکانات تو تهران جمع شده، انواع همایش ها و کارگاه ها و نمایشگاه های مربوط به نرم افزار و کامپیوتر همه اینجاست، من می تونم نرم افزار یه شهر دیگه قبول بشم، سراسری، روزانه ولی آخه اون کجا و مثلا امیرکبیر کجا.
و اما برای پاسخ سوالت، باید کمی جزییات بدونیم تا بشه نظر داد.
من تهرانم، رتبه ام شده ۷۰۰۰، و با این رتبه سال قبل نرم افزار دانشگاه الزهرا-تهران-روزانه قبول شدن،
اما از طرفی امسال ظرفیت کامپیوتر تهران ۴۰ نفر کم شده، پارسال شهید بهشتی و عباسپور روی هم ۷۰ نفر می گرفتن که امسال شده ۵۰ نفر، الزهرا هم پارسال ۲۰ نفر بیش تر از امسال می گرفت، در کل ممکنه اصلا تهرانم قبول نشم.
پس رشته های شبانه دانشگاه های تهران رو هم در اولویت بذار.
اگه شبانه بود من حتما می زدم، پارسال شهید بهشتی و دکتر شریعتی شبانه-کامپیوتر داشتن، ولی امسال هیچ کدوم از دانشگاه های تهران شبانه-کامپیوتر ندارن.
-
خیلی خیلی مهمه که به خاطر چی میخوای بری نرم افزار؟ یعنی واقعا میخوای نرم افزار یادبگیری؟ یا علاوه بر یادگیری ، اسم اون دانشگاه روی مدرکت لازم داری یعنی مدرک مهم تر از یادگیریه؟ اگر جواب سوالت گزینه اول هست و نظر من رو بخوای نه ارزش نداره!
خب مگه آدم نمی ره دانشگاه که به طور تخصصی یه رشته ای رو یادبگیره؟ منم می خوام برم دانشگاه و به طور تخصصی(!) و واقعا نرم افزار یاد بگیرم.(حتما می خواین بگین که نرم افزار واقعی رو تو دانشگاه یاد نمیدن ولی بالاخره بهتر از این که من با دیپلم برم این آموزشگاه و اون آموزشگاه بلکه بتونم نرم افزار واقعی رو پیدا کنم و تهش بشم فوق دیپلم فنی حرفه ای)
یا علاوه بر یادگیری ، اسم اون دانشگاه روی مدرکت لازم داری یعنی مدرک مهم تر از یادگیریه؟
خب مطمئنا یادگیری مهم تره، ولی شما خودتو بذار جای یه کارفرما، اگه ۲ نفر با شرایط مشابه بیان برای استخدام پیش شما، و تنها تفاوت شون این بود که یکی فارغ التحصیل علم و صنعت بود، یکی آزاد بندرعباس، شما کدومشون رو استخدام می کنی؟
درسته که یادگیری مهم تره، ولی بالاخره اینم مهمه که مدرکت رو از کجا گرفتی و جایی که مدرکتو ازش گرفتی هم بی اهمیت نیست.
بحث کار هم که باشه با نیروهای خوب دانشگاه های خوب هم کار کردم و میکنم چون به مباحثی مسلط هستم که در این دانشگاه ها کمتر کسی پیدا میشه کار کرده باشه! یعنی روی موضوعی غیر مباحث آکادمی وقت گذاشته باشه و خیلی چیزهای دیگه که از حوصله خارجه!
مشاورمون می گفت شما اگه یه دانشگاه خوب روزانه قبول شین، یه جای خوب می فرستنتون برای کار کردن و ادای تعهد ۴ ساله تون به خاطر تحصیل در دوره های روزانه، و اگه کارتون خوب باشه همون شرکت استخدام تون می تونه، خب اگه من مثلا پیام نور برم همچین موقعیتی برام پیش نمیادکه میاد؟
اگر میخوای خارج ادامه تحصیل بدی دانشگاه خوب هم معیار خوبیه. پس کاملا به هدفت بستگی داره که برای چی میخوای بری نرم افزار؟
نرم افزار رشته ای که هر روز به روز می شه و همیشه در حال تغیر و تحوله و با توجه به نظام آموزشی ایران که هر ۱۰۰ سال یک بار توش تحول صورت می گیره، خب برای کسی که نرم افزار می خواد بخونه، ادامه تحصیل در خارج از کشور خیلی گزینه ی بهتریه،
ولی حالا فک کن من می خوام برای ادامه تحصیل از یه دانشگاه خوب بورس بگیرم، اگه مدرکمو از یکی از دانشگاه های خوبی که تو پست اولم گفتم(شریف و امیرکبیر و علم و صنعت و خواجه نصیر و شهید بهشتی) نگرفته باشم، به نظرت اصلا به پرونده و رزومه ام نگاهم می کنن؟
می گن این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه(که از نظر اونا این ۵ تا دانشگاهم استانداردای لازم رو ندارن)، پس لیاقت شو نداره که ما بورسش کنیم. کسی رو که تو کشور خودشم نتونسته وارد بهترین دانشگاه هاش بشه.
همه میخوان برن دانشگاه خوب و به اصطلاح به همه بگن من فلان دانشگاه درس خوندم!
برای من این که فلان و بسار چی می گن اصلا مهم نیست، واسه من اون رضایت قلبی از عملکردم مهمه، این که اگه ۲۰ سال دیگه به گذشته ام نگاه کردم، بگم من تمام تلاشم رو کردم، تو بهترین دانشگاه قبول شدم، خوب درس خوندم، تحقیق و مطالعه کردم، کار کردم و کلی تجربه ی خوب کسب کردم و اگر الان(۲۰ سال بعد) جایی که می خواستم واینستادم، به خاطر اینه که بقیه ی قضایا و شرایط از دست من خارج بوده و تا اون جایی که می تونستم و به من مربوط می شده من تلاشم رو کردم،
منظورم اینه که می خوام از اولش جوری شروع کنم که ۲۰ سال دیگه نگم مثلا ای کاش یه سال پشت کنکور می موندم و دانشگاه x قبول می شدم نه y.
مشکل اینه که تو نمی دونی آینده چی پیش میاد، برای همین می خوام جوری جلو برم که فردا پشیمون نشم که کوتاهی کردم و می تونستم بهتر از این عمل کنم.
این حس رضایتس که همیشه مشکل درست می کنه.
یا حداقل به نظر بنده افراد قوی توی دانشگاهای دیگه بهتر پیدا میشه چون خیلی ها در زمینه نرم افزار قوی هستند ولی تنها مشکلشون اینه که مودبانه اش درس خون نیستند! که از نظر من اصلا اشکال محسوب نمیشه!
خب همین بحث سواد یا درس خون بودن همکلاسی هات، فکر کن شما می خواید یه کار تحقیقاتی گروهی ارائه بدین یا می خواین مسابقه ی گروهی شرکت کنین، کدوم خوبه و با کدوما نتیجه می گیرید؟
با بچه های یه دانشگاه خوب تهران که سوادشون اگه بیش تر از شما نباشه کمتر نیست، یا با بچه های دانشگاه y که سوادشون آلبالو گیلاس می چینه،
مشکل اینه که همیشه نمی شه بری سراغ کارای انفرادی و فقط به خودت متکی باشی، خیلی وقتا به دوستایی نیاز داری که همراه و کمکت باشن و البته هم نظرت، وقتی تو میری یه دانشگاه سطح پایین که اکثر آدماش فقط اومدن برای مدرک گرفتن، خب اونا به تحقیق و مسابقه و کار گروهی اهمیتی نمیدن، به نظرم این روحیه ی تحقیق و تفحصی، اهل مسابقه و کار و تلاش و کوشش و ... فقط تو این دانشگاه ها پیدا می شه،(و احتمالا غلطه ولی من فقط بچه های این دانشگاه ها رو دیدم که فعالن)
مثلا تو هر زمینه و رشته ای مسابقه ی تحقیقی، پژوهشی یا عملی و ... باشه، پای اقلا یک گروه امیرکبیری همیشه درمیان است(مسابقات بتن سازی، سازه های ماکارونی، نجات تخم مرغ، مسابقات هوافضا، همه ی رشته های ایران اوپن، انواع المپیادا و مسابقات علمی و ...)، و این که روحیه ای که بچه های امیرکبیری و علم و صنعتی و ... دارن،این فعال بودن، زنده بودن و جریان داشتن، تو بچه های هر دانشگاهی و کلا تو هر دانشگاهی دیده و پیدا نمی شه. خب این روحیه ربطی به دانشگاه نداره؟ پس چرا ما همچین دانشجو هایی تو دانشگاه های دیگه نمی بینیم(می بینیم ولی نسبت به دانشگاه های خوب کمتر)؟
خودم چند نفر می شناسم که یکی شون علم و صنعت بود، ۴ تاشون هم امیرکبیر و هم درس می خوندن، هم کار می کردن و به موقعش کارای تحقیقاتی می کردن و مسابقه می رفتن تا درسایی که تئوری خونده بودن، تو واقعیت ببینن و بفهمن که چه قدر فاصله هست بین تئوری و واقعیت،
از طرفی دوربرمون پره از دانشجوهای رشته های مختلف توی دانشگاه های متفاوت ولی چندتاشون مثل کسایین که گفتم، غیر از این که تو "خودت" مهمی، اینم مهمه که دانشگاهت چه امکاناتی داره و چه چیزهایی در اختیارت قرار میده و چی کارا برات میکنه.[یا مهم نیست چون تو ایران برات کاری نمی کنن؟]
[گرچه می گن این جور چیزا از بیرون قشنگه و اونا برای این که این جور کارا رو بکنن کلی دویدن و دانشگاهم هیچ کار به درد بخوری براشون نکرده، حتی دانشگاه های دولتی خوب هم این طوریند؟]
-
۳- یک جامعه هم فکر و هم سن رو از دست میدی.
می دونم، ولی چون متولد تیرم و نیمه اولی، تفاوتم با بچه های کنکوریه ۹۴ زیاد نیست، وضعم بهتر از دوستاییمه که امسال بامن کنکور دادن و نیمه دومی بودن.
به عنوان یکی که تجربه کرده اصلاً و ابدا نمون
در ضمن دانشگاه دانشگاه هست! یه علمی کاربردی فولان باشه چه شریف
یادمه تو پست عکس از دسکتاپ گنو/لینوکس (http://forum.ubuntu.ir/index.php/topic,211.0.html)، تصویر زمینه ی میزکارت، دانشگاه MIT بود و شما زیرش نوشته بودی که هدفت اینه که در این دانشگاه درس بخونی،
خب الان چه طور می تونی هدف و آرزوتو بی خیال شی؟، آدم زندگی می کنه که برای هدف هاش بجنگه و به اهداف و آرزوهاش برسه مگه غیر از اینه؟ برای من این قضیه قابل هضم نیست، تو فامیل به هر کی می گم به خاطر نرم افزار امیرکبیر می خوام بمونم پشت کنکور مسخره می کنن، ولی من نمی فهمم، مگه حرف عجیبه؟
می شه منم توجیه کنی که چه طور با آرزوی MIT حاضر شدی فیزیک اتمی قم بزنی؟ چون منم وقتی پارسال برای خوندن شروع کردم هدفم این بود که یه دانشگاه خوب قبول شم، که بعد بتونم از دانشگاه های خوب دنیا بورس بگیرم. ولی حالا ...
-
اگه هدف یادگیری باشه باید از قید و بند پاس شدن الکی بیای بیرون و واقعا تلاش کنی..نمیگم پاس شدن بده ولی دارم بهت میگم که وقتی دانشجو شدی یکی از دغدغه های همیشگی طول تحصیلت پاس شدن میشه مگر اینکه از اول قید این مورد رو بزنی
هدفت دانشگاه خوب و رشته نرم افزاره؟؟؟ دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟
میخای بری نرم افزار برای چی؟؟؟ هدف کاریت چیه؟؟ مطمئنی با دانشگاه بهش میرسی؟؟ در چه حد اطمینان داری؟؟ در چه حد تحقیق کردی؟؟
دوست عزیز یه مقدار حرف بزن تا دوستان هم بهتر بتونن راهنماییت کنن!
گرچه دبیرستان با دانشگاه فرق داره، ولی تو طول سالای دبیرستان بچه ی درس خونی بودم اما نه خیلی و بیش تر تو کلاسا گوش می کردم و همیشه یادگیریم تو کلاس بود، شاگرد اول، دوم، سوم نبودم(معدل دیپلمم ۱۹.۲۸ شد که معمولیه چون کلی آدم هست که معدل دیپلم شون ۲۰، کلی ۱۹.۹۸ کلی ۱۹.۹۷ و همین طور بگیر برو پایین تا به من برسی) ولی همیشه که سرکلاس معلما وسط درس سوال شفاهی می دادن یا مثلا مسئله می دادن زودتر از بقیه جواب می دادم و یا زودتر مسئله رو حل می کردم، چون قبلش خوب گوش داده بودم و درسو فهمیده بودم،
تو دانشگاهم همینه اخلاقم، اگه درسو کامل استاد داد(اصلا داریم که استاد درسو کامل بده؟!) و فهمیدم، میرم دنبال مطالب بیش تر و اضافه تر، اگرم نفهمیدم، اون قدر سوال می پرسم، تو اینترنت می گردم یا کتابای کتابخونه ها رو زیر و رو می کنم تا درسو کامل بفهمم و بعد میرم دنبال مطالب اضافه تر و ارتباط درس با چیزهایی که من بهشون علاقه دارم. تمام تلاشم اینه که تو دانشگاه این روحیه مو حفظ کنم.
هدفت دانشگاه خوب و رشته نرم افزاره؟؟؟ دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟
میخای بری نرم افزار برای چی؟؟؟ هدف کاریت چیه؟؟ مطمئنی با دانشگاه بهش میرسی؟؟ در چه حد اطمینان داری؟؟ در چه حد تحقیق کردی؟؟
دوست عزیز یه مقدار حرف بزن تا دوستان هم بهتر بتونن راهنماییت کنن!
بزار بگم قصه از کجا شروع می شه، ما وقتی سوم راهنمایی بودیم یه آزمون هوش و ریاضی دادیم برای ورود به کلاسایی به اسم ربوکاپ، این کلاسا عموما ۳ ترمه(بعضی جا ها ۴ ترمه)،توی ترم اول برنامه نویسی ساخت یافته با ++C به ما یاد دادن، ترم دوم شی گرا درحد کلاس ها و اشیا و وراثت و مثلا(!) قالب های کلاس استاندارد مثل vector که درنهایت به ترم سوم که اصل کاری بود برسیم و بتونیم شبیه سازی فوتبال دو بعدی کارکنیم،
توی این شبیه سازی دوبعدی شما یه بیس داری، و یه سرور شبیه ساز، این بیس جوری نوشته شده که شما باهاش بتونی با سرور ارتباط برقرار کنی، حالا شما انواع الگوریتم های نوشته و نانوشته(یعنی از خودته، مال کسی نیست یا الگوریتم معروف و خاصی نیست) رو روی بازیکنات پیاده می کنی(با++C)، تا اونا بتونن مثل آدما فکر کنن، تصمیم بگیرن و ذخایر انرژی شون رو مدیریت کنن و ... این جا و تو این کلاسا بود که ما با مفاهیم خیلی ساده ی هوش مصنوعی آشنا شدیم و همون جا بود که با اوبونتو، فدورا، اوپن سوسه، ردهت، دنیای نرم افزار های آزاد و خیلی چیزای دیگه آشنا شدیم.
خلاصه من از اون جا بود که تصمیم گرفتم یا نرم افزار بخونم و بعد برم هوش مصنوعی بخونم، یا همون نرم افزار بخونم و برنامه نویس بشم و نرم افزارای کاربردی بنویسم و این که دوست داشتم یه روزی بعد اینکه خیلی با سواد شدم، تجربه کسب کردم و کلی اطلاعاتم رو بالا بردم، بتونم خودمو توی تیم توسعه ی یه توزیع گنو/لینوکسی جا بدم،
برای همین اصرار دارم نرم افزار بخونم(نه سخت افزار و نه IT) و توی یه دانشگاه خوب، مثلا همین پارسیدورا، آقای وطن خواه مگه امیرکبیر درس نخوندن؟
برای همین احساس می کنم که دانشگاه خوب ارزش یه سال موندن رو داره.
دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟
منظورمو از دانشگاه خوب تو پست اولم گفت:
کلا هدفم رشته ی نرم افزار یکی از این ۵ تا دانشگاه خوب تهران(شریف و امیرکبیر و علم و صنعت و خواجه نصیر و شهید بهشتی) بود...
گرچه به نظر من فقط ۳ تای اول دانشگاه خوبن،
در مورد MIT هم خب کیه که بدش بیاد تو بهترین دانشگاه فنی-مهندسی دنیا درس بخونه ولی من فقط یه نفرو (ایرانی) می شناسم که از MIT بورس گرفته که اونم هم مدال المپیاد جهانی ریاضی داشت و هم کامپیوتر و دوران دانشجویی اشم شریف بود که اون موقع هم المپیاد ریاضی دانشجویی مدال اورد(رویا بهشتی زواره)و الانم تو یکی از دانشگاه های آمریکا استاد دانشگاهه و از شریفیام می شناسم که MIT درس خوندن ولی به خرج خودشون نه بورس(البته بورسیه هم هست بین شون ولی من اسماشونو دقیق نمی دونم)
با این وضع به نظرت اگه کسی مدرکشو از جایی غیر از شریف گرفته باشه، MIT بهش نگاهم می کنه؟ منظورم اینه که شما بخوای یه دانشگاه خوب بورس بگیری، خب اونام براشون مهمه که کجا درس خوندی. حالا هر دانشگاه خوبی.
-
کلا پشت کنکور موندن به هیچ دلیلی خوب نیست! چون هیچ دانشگاهی اون کعبه‌ی آمالی که الآن در ذهن توئه نیست. سعی کن هرجوری شده بری به هر دانشگاهی که ممکنه و وقتت رو آزاد کنی برای یاد گرفتن بیشتر، چون توی هیچ دانشگاهی در هیچ‌جای جهان قرار نیست به تو چیزی یاد بدن، همه چیز به تلاش خودت برای یادگرفتن بستگی داره، چه توی MIT باشی، چه پیام نور ابرقو!
اره خوب معلومه که اول از همه به خودت بستگی داره، ولی همه چی "خودت" نیستی، استادای دانشگاهت، هم کلاسی و هم دانشگاهی هات، امکانات و درکل محیط هم موثره همین چیزاس که MIT رو از پیام نور ابرقو متمایز می کنه،
اگه واقعا دانشگاه های ایران هیچ کاری برای بچه هاش نمی کنه، پس این بچه های شریف که از MIT و استنفورد و پرینستون بورس می گیرن، به خاطر "خود"شونو و توانایی هاشونه، خب این بچه ها هر جا باشن موفقن، پس چرا نمیان برن پیام نور ابرقو و میرن MIT و استنفورد و پرینستون، چون همه چی "خودت" نیستی، وگرنه، پیام نور ابرقو با شریف با MIT فرق نداره.
رتبه منم زیاد جالب نشده خخ 4 رقمی میتونه بره شریف ؟!
خوب بستگی به ۴رقمش داره، ۱۰۰۰ ام ۴ رقمه، ۹۹۹۹ ام ۴ رقمه، اگه زیر ۲۰۰۰ باشی، مهندسی شیمی و مواد و این جور چیزا شریف قبولی(اگه در حد ۱۰۰۰ باشی، هوافضا هم احتمالش هست)، ولی اگه بالاتر باشی، فقط علوم پایه ی شریف قبول می شی.
/*
اگه نظری رو نقل قول نکردم معنیش این نیست که نخوندم، من همه ی نظرات رو خط به خط و کلمه به کلمه خوندم و بهشون فکر کردم و خیلی خیلی خوشحالم و خیلی خیلی ممنونم که خواهر کوچیک ترتون رو راهنمایی می کنید.ممنون.
*/
-
رتبم شده 4751 میتونم شریف بزنم ؟!
ایا با پول هم میشه رفت شریف ؟ یعنی دولتی نرم یه پول قلمبه بدم و برم شریف هدفم اپلای کردن هست تو دوران دبیرستان چندبار اینکار رو میخواستم بکنم ولی رزومم کامل نبود
حالا یه دانشگاه دیگه سطح پایین تر بردارم میشه اپلای کنم ؟
هدفم که mit هست چون اقامت هم دارم بتونم از طریق شریف برم ؟! منظورم اینه چون شریف سطحش بالاتره میشه سریعتر و راحتتر و بدون دردسر اونور تو یه دانشگاه خوب و .. ثبت نام کنم؟
-
ولی بیش ترین امکانات تو تهران جمع شده، انواع همایش ها و کارگاه ها و نمایشگاه های مربوط به نرم افزار و کامپیوتر همه اینجاست
تهران که الان شده خونه دوم همه! تو شهرستان ها که می پرسیدن اهل کجایی؟ بعد میگفتن کجای تهران؟! :| میگفتم مگه بلدید؟ یعنی به تهرانی اش بگم بلد نیست!
نمایشگاه که ندیدم! ولی همایش و کارگاه اگر هم برگزار بشه به راحتی میشه یک روزه یا دو روزه در خانه دوم مستقر شد! حالا شما که تهرانی!
خب مگه آدم نمی ره دانشگاه که به طور تخصصی یه رشته ای رو یادبگیره؟ منم می خوام برم دانشگاه و به طور تخصصی(!) و واقعا نرم افزار یاد بگیرم
نه خیلی ها نمیرن! سالانه فکر کنم 400 هزارتا فارغ التحصیل نرم افزار داریم (دقیق یادم نیست) یعنی همین تعداد متخصص! الان اگر من به دنبال یک متخصص بگردم متاسفانه پیدا نمیکنم!
ولی شما خودتو بذار جای یه کارفرما، اگه ۲ نفر با شرایط مشابه بیان برای استخدام پیش شما، و تنها تفاوت شون این بود که یکی فارغ التحصیل علم و صنعت بود، یکی آزاد بندرعباس، شما کدومشون رو استخدام می کنی؟
من که نگاه میکنم کدوم کار بیشتر کرده یا بلده! ضمن اینکه خودم توی دهه ایی که کار کردم یکبار هم مدرکم رو به کسی نشان ندادم!
ضمن اینکه خیلی از پروژه هایی که افراد انجام داده اند رشته شان نرم افزار نبوده! همین الان دوستانی دارم که لیسانس عمران-ادبیات-زبان-آمار و ... گرفته اند و موفق تر از رشته های نرم افزاری دارند کار نرم افزاری میکنند!
برای من این که فلان و بسار چی می گن اصلا مهم نیست، واسه من اون رضایت قلبی از عملکردم مهمه،
می گن این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه
این دو تا جمله ات تناقض داره!
با بچه های یه دانشگاه خوب تهران که سوادشون اگه بیش تر از شما نباشه کمتر نیست،
فکر کنم اختلاف دیدگاه از این جمله ناشی میشه! از نظر من افرادی هستند که سوادشون بسیار بالاست و فقط تنها نقظه ضعفشون این بوده که مثلا عربی - ادبیات - شیمی یا حتی بخشهایی از ریاضی که ارتباط مستقیمی به کامپیوتر ندارن رو نخوندن یا درصد کم زدن که باعث شده توی اون دانشگاه ها حضور نداشته باشن! یعنی درس خون نبوده اند ، درس خون بودن == نیست با باسواد بودن
ضمن اینکه الزهرا گزینه junk نیست! باید هدفت رو مشخص کنی و طبق صحبتهایی که نوشتی به نظر میاد شما بیشتر به جو حاکم بر دانشگاه ها (تحقیق-ارائه و ...) و همین طور بورسیه و استخدام دولتی فکر میکنی و علاقه مند هم هستی پس پیشنهادم اینه اگر فکر میکنی یکسال حال و حوصله درس خوندن داری ضمن اینکه استرس سربازی هم نداری بشین یکسال بدون استرس بخوان که وجدان راحتی هم داشتی باشی و توی دانشگاه مورد علاقه ات هم قبول بشی. نهایت بهتر قبول نشدی چیزی از دست ندادی(یکسال درس خوندی بیکار نبودی که :) )
-
یا من اشتباه میکنم یا شرایط واقعا همین جوریه
برای بعضی رشته ها مثل نرم افزار یا ایتی اصلا برای من تفهیم نیست که دانشگاه کجا باشه خوبه !! چون واقعا تو دانشگاه چیزی تو این دو رشته یاد نمیدن.
مثلا تو رشته نرمافزار نه برنامه نویسی درست حسابی یاد میگیری نه برنامه نوشتن درست حسابی . حتی اصلا درست یاد نمیدن که اگر میخای یک برنامه در حد office بنویسی خوب چه جوری برنامه ریزی کنی و به چه فاز هایی تقسیمش کنی .
اگر تو دانشگاه چیزی یاد میدادن که همه پا نمیشدن برن موسسه های خارج از دانشگاه .
در کل پشت کنکور موندن خوب نیست , خودتو خسته میکنی و بهترین دوران جوونیتو حدر میدی , من الان چندین نفر که پشت کنکور بودن دورو بر هستش ,همشون پشیمونن یا نتیجه ای رو که میخاستن نتونستن بگیرن یا مشکلات دیگه ای که در اثر استرس و ... براشون پیش امده
دوستان هم درست میگن , الان کسی نمیگه معدلت چند بوده یا از کدوم دانشگاه امدی , یا ازت مدرک بین ال مللی میخان یا واقعا چیزی بارتون باشه که تو مصاحبه کاری معلوم میشه .
-
۳- یک جامعه هم فکر و هم سن رو از دست میدی.
می دونم، ولی چون متولد تیرم و نیمه اولی، تفاوتم با بچه های کنکوریه ۹۴ زیاد نیست، وضعم بهتر از دوستاییمه که امسال بامن کنکور دادن و نیمه دومی بودن.
به عنوان یکی که تجربه کرده اصلاً و ابدا نمون
در ضمن دانشگاه دانشگاه هست! یه علمی کاربردی فولان باشه چه شریف
یادمه تو پست عکس از دسکتاپ گنو/لینوکس (http://forum.ubuntu.ir/index.php/topic,211.0.html)، تصویر زمینه ی میزکارت، دانشگاه MIT بود و شما زیرش نوشته بودی که هدفت اینه که در این دانشگاه درس بخونی،
خب الان چه طور می تونی هدف و آرزوتو بی خیال شی؟، آدم زندگی می کنه که برای هدف هاش بجنگه و به اهداف و آرزوهاش برسه مگه غیر از اینه؟ برای من این قضیه قابل هضم نیست، تو فامیل به هر کی می گم به خاطر نرم افزار امیرکبیر می خوام بمونم پشت کنکور مسخره می کنن، ولی من نمی فهمم، مگه حرف عجیبه؟
می شه منم توجیه کنی که چه طور با آرزوی MIT حاضر شدی فیزیک اتمی قم بزنی؟ چون منم وقتی پارسال برای خوندن شروع کردم هدفم این بود که یه دانشگاه خوب قبول شم، که بعد بتونم از دانشگاه های خوب دنیا بورس بگیرم. ولی حالا ...
اول چنتا نکته رو باید بگم
هیچ‌وقت پیش یه مشاور احمق نرو چون میگه بزن فیزیک اتمی و به‌جاش برات فیزیک هسته‌ای رو توضیح میده یعنی جا‌به‌جا توضیح میده(هرچند مشاورش معروف باشه)اون موقع به جای فیزیک هسته‌ای که علاقه‌داری به خاطر مشاوره‌ی اشتباه فیزیک اتمی قبول میشی
در مورد MIT
من هنوزم هدفم اینه که برم و یه ذره‌هم از هدفم کوتاه نیومدم و نمی‌یام
اما یه سوال
MIT به سوابق‌م دانش‌م و نمراتم اهمیت میده یا دانشگاهم؟
علم توی دانشگاه نیست و توی دانشگاههای ایران هم تولید علم نمیشه
در مورد بورسیه و اپلای و ...یه سر بزن
applyabroad.org
من تابستون پارسال خیلی از تاپیک‌هاشو خودنم و حرفه‌ای شدم توش :دی
جمع‌بندی حرفام:
برای اپلای فرق نمیکنه کجا خوندی چون جاش مهم نیست مهم دانش و فعالیت‌های علمیته
نمون سال بعد که از نظر من دیوانگی محضه چون تجربه‌ش کردم
-
برای من این که فلان و بسار چی می گن اصلا مهم نیست، واسه من اون رضایت قلبی از عملکردم مهمه،
می گن این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه
این دو تا جمله ات تناقض داره!
خب چون جمله ی اول پاسخ این بود:
همه میخوان برن دانشگاه خوب و به اصطلاح به همه بگن من فلان دانشگاه درس خوندم!
خب این جا منظور شما از "فلان"، دوستا و آشناها و فامیل مگه نیست؟ حرف این گروه ها برام اصلا مهم نیست، ولی اونی که برمی گرده به من می گه "این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه" مسئول بورسیه ی دانشگاه خوب x تو کشور y اِ نه دوست و فامیل و آشنا، که به نظرم تو دایره ی "فلان" نمی گنجه.
(خب آخه مگه "فلان" می دونه فرق مثلا دانشگاه تهران با شیراز یا با هر جای دیگه چیه که من برای حرفش ارزش قائل شم؟)
ولی این جور که از صحبتای دوستان برمیاد می شه تو دانشگاه خیلی خوبی نباشی، ولی سواد خوبی داشته باشی، از دانشگاه خوبی پذیرش بگیری و یا کار خوبی پیدا کنی.
ضمن اینکه الزهرا گزینه junk نیست! باید هدفت رو مشخص کنی و طبق صحبتهایی که نوشتی به نظر میاد شما بیشتر به جو حاکم بر دانشگاه ها (تحقیق-ارائه و ...) و همین طور بورسیه و استخدام دولتی فکر میکنی و علاقه مند هم هستی پس پیشنهادم اینه اگر فکر میکنی یکسال حال و حوصله درس خوندن داری ضمن اینکه استرس سربازی هم نداری بشین یکسال بدون استرس بخوان که وجدان راحتی هم داشتی باشی و توی دانشگاه مورد علاقه ات هم قبول بشی. نهایت بهتر قبول نشدی چیزی از دست ندادی(یکسال درس خوندی بیکار نبودی که :) )
حال و حوصله شو دارم، ولی از اونجایی که کنکور تو ۴ ساعت و ۱۰ دقیقه رقم می خوره، ممکنه سال بعد به هر دلیلی همین رتبه رو هم نیارم، مثلا یکی از پشتیبانای قلم چی تعریف می کرد که خیلی خوب کار کرده بوده و یه هفته مونده به کنکورش آبله مرغون گرفته، یا مثلا خودم تا هفته های آخر رتبه ی کشوریم تو سنجش و قلم چی بین ۴۰۰۰-۳ بود(جمعیت شرکت کننده در کشور تو این آزمونا = جمعیت شرکت کننده در سهمیه منطقه ۱اِ کنکوره)
اما سر کنکور با دسته گلی که تو ریاضی به آب رفت، تمرکز منم به آب رفت، همش به این داشتم فکر می کردم که فقط ۲۰ تا سوال ریاضی زدم، خلاصه این که یه سال موندن این جور ریسک ها رو هم داره.
-
خب گویا حل شد، بابام می گه جز تهران نمی ذارم جای دیگه رو بزنی >:( ](*,) :'(
من نمی دونم خب چرا این جور چیزا رو تو طول سال، یه ماه مونده به کنکور، یه هفته مونده به کنکور، یه هفته بعد کنکور، یه ماه بعد کنکور نمی گن و یهو، موقع انتخاب رشته ضربه ی نهایی رو می زنن. ](*,) ](*,)
از همه تشکر می کنم که با حوصله منو راهنمایی کردن و توضیح دادن که "نه قم خوبه نه کاشون ..." و تو هیچ کدوم از دانشگاه ها خبری نیست حتی دانشگاه های خوب تهران و مهم تر از همه چی، خودتی.ممنون.
-
خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟
-
خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟
رشته ام که معلوم بود نرم افزار، اما بحثم سر این بود که "چون نمی تونم دانشگاه های خوب قبول شم، بمونم سال بعد؟" که اکثر دوستان توصیه کردند پشت کنکور نمونم و شده یه شهر دیگه برم، پشت کنکور نمونم که به لطف پدر عزیزم شهر دیگه نمی تونم انتخاب کنم، پس انتخاب رشته ی من می شه:
مهندسی کامپیوتر - نرم افزار - دوره های روزانه و شبانه دانشگاه های تهران(به ترتیب از شریف و امیرکبیر تا شاهد و خوارزمی و نهایت الزهرا)
که اونم چون تو تهران امسال ظرفیت ها کم شده، قبول نمی شم و توفیق اجباری این که مجبورم یه سال پشت کنکور بمونم.
-
خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟
رشته ام که معلوم بود نرم افزار، اما بحثم سر این بود که "چون نمی تونم دانشگاه های خوب قبول شم، بمونم سال بعد؟" که اکثر دوستان توصیه کردند پشت کنکور نمونم و شده یه شهر دیگه برم، پشت کنکور نمونم که به لطف پدر عزیزم شهر دیگه نمی تونم انتخاب کنم، پس انتخاب رشته ی من می شه:
مهندسی کامپیوتر - نرم افزار - دوره های روزانه و شبانه دانشگاه های تهران(به ترتیب از شریف و امیرکبیر تا شاهد و خوارزمی و نهایت الزهرا)
که اونم چون تو تهران امسال ظرفیت ها کم شده، قبول نمی شم و توفیق اجباری این که مجبورم یه سال پشت کنکور بمونم.
به دنیا آمدیم برای زندگی کردن نه برای حمالی کردن
خیلی به خودت سخت نگیر یه دانشگاه خوب میری درس میخونی یه شغل خوب پیدا میکنی و پول خوب شوهر بچه خونه زندگی و ...
قرار نیست که همه قله های دنیا رو جا به جا کنن
هدفت از زندگیت این نباشه که حتما زندگیتو خراب کنی تا بعد مرگت شاید تو فلان کتابی که خیلیا نمیخونن بنویسن فلانی فلان برنامه رو نوشت یا فلان شرکت فلان کاره بود
سعی کن تو این زندگی کوتاهی که داری در کنار کار و درس لذت هم ببری
البته جدیت و تلاش و هدف شما واقعا قابل تحسین هست
خیلیا هستن که دانشگاه نمیرن خیلیا در دانشگاه های سطح پایین درس میخونن و این دانشگاه ها که شما میگین همشون خوبن
در ضمن مطالعه آزاد تاثیرش بیشتره میتونی همزمان با کتاب هایی که تو دانشگاه میخونی در بیرون موضوعات مرتبط رو پیگیری کنی و بخونی و به بهترین ها تبدیل بشی
-
رشته ام که معلوم بود نرم افزار،
حتما نرم افزار؟
گرایش ها معمولا در رشته های کارشناسی تفاوت چندانی در محتوای پایه ندارند و تنها در 20 یا 30 واحد پایانی از هم تفکیک می شن. بچه هایی که کامپیوتر خوندن دقیق تر می تونن پاسخ بدن. عکسهایی که اتچ کردم درسهای امتحانی کنکور ارشد 93 است.
در انتخاب رشته نگاهت به ارشد باشه. همه رشته های لیسانسی که درسهای امتحانی ارشد رو پوشش بدن از نظر من ارزشش یکسانی دارند و محدود شدن به گرایش نرم افزار، کم کردن شانس قبولی است.
-
خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟
رشته ام که معلوم بود نرم افزار، اما بحثم سر این بود که "چون نمی تونم دانشگاه های خوب قبول شم، بمونم سال بعد؟" که اکثر دوستان توصیه کردند پشت کنکور نمونم و شده یه شهر دیگه برم، پشت کنکور نمونم که به لطف پدر عزیزم شهر دیگه نمی تونم انتخاب کنم، پس انتخاب رشته ی من می شه:
مهندسی کامپیوتر - نرم افزار - دوره های روزانه و شبانه دانشگاه های تهران(به ترتیب از شریف و امیرکبیر تا شاهد و خوارزمی و نهایت الزهرا)
که اونم چون تو تهران امسال ظرفیت ها کم شده، قبول نمی شم و توفیق اجباری این که مجبورم یه سال پشت کنکور بمونم.
خوب میتونین یک رشته دیگه که نزدیک به نرم افزار هستش مثل it رو انتخاب کنین بعد خودتون بشینین یک زبان برنامه نویسی رو تا سطح بسیار عالی یاد بگیرین
البته تکمیل ظرفیت رو هم پیگیر باشین شاید تو تکمیل ظرفیت تونستین برین
-
مدیم برای زندگی کردن نه برای حمالی کردن
خیلی به خودت سخت نگیر یه دانشگاه خوب میری درس میخونی یه شغل خوب پیدا میکنی و پول خوب شوهر بچه خونه زندگی و ...
قرار نیست که همه قله های دنیا رو جا به جا کنن
هدفت از زندگیت این نباشه که حتما زندگیتو خراب کنی تا بعد مرگت شاید تو فلان کتابی که خیلیا نمیخونن بنویسن فلانی فلان برنامه رو نوشت یا فلان شرکت فلان کاره بود
سعی کن تو این زندگی کوتاهی که داری در کنار کار و درس لذت هم ببری
البته جدیت و تلاش و هدف شما واقعا قابل تحسین هست
خیلیا هستن که دانشگاه نمیرن خیلیا در دانشگاه های سطح پایین درس میخونن و این دانشگاه ها که شما میگین همشون خوبن
در ضمن مطالعه آزاد تاثیرش بیشتره میتونی همزمان با کتاب هایی که تو دانشگاه میخونی در بیرون موضوعات مرتبط رو پیگیری کنی و بخونی و به بهترین ها تبدیل بشی
با حرفاتون کاملا موافقم، ++، و تمام تلاشم رو می کنم که در کنار درس، زندگی هم بکنم،
سعی کن تو این زندگی کوتاهی که داری در کنار کار و درس لذت هم ببری
دکتر حسابی یه حرف خیلی قشنگی زدن که اگه درست یادم باشه، "آدمی که کارش، تفریحش باشه و تفریحش، کارش، همیشه از زندگیش لذت می بره "
به نظرم اگه بتونم تو تحصیل و کار به اونجایی که می خوام، برسم، قصه ی منم می شه همین جمله و برای من، هم، لذت واقعی، همینه. این که به اون چیزایی که براش برنامه ریزی کردم و براش تلاش کردم برسم و مدام پیشرفت کنم.
لذت‌بخش ترین کار دنیابه نظرم پیشرفته و اینکه هرگز تو کار و تحصیل علم، متوقف نشی!
[احتمالا فکر می کنید که خیلی رویایی فکر می کنم و زندگی و واقعیت خیلی فاصله دارن از رویاهای من، ولی به نظرم این رویاها، هر چند که بهشون نرسم، ارزش تلاش کردن رو دارن.]
از پاسخ تون و توصیه هاتون ممنونم و از این که اهمیت دادین به پستم متشکرم.
-
عکسهایی که اتچ کردم درسهای امتحانی کنکور ارشد 93 است.
به خاطر اهمیتی که میدین، وقتی که میذارین و اطلاعات خیلی خوبی که به من میدید، خیلی خیلی ممنونم.
در انتخاب رشته نگاهت به ارشد باشه. همه رشته های لیسانسی که درسهای امتحانی ارشد رو پوشش بدن از نظر من ارزشش یکسانی دارند و محدود شدن به گرایش نرم افزار، کم کردن شانس قبولی است.
از وقتی اول دبیرستان بودم، تصمیم داشتم نرم افزار بخونم تا بتونم تحصیلاتم رو تو شاخه ی "هوش مصنوعی" ادامه بدم، اما بعد از مطالعه درسای هوش مصنوعی تو دوره ی ارشد و دکترا دچار تردید شدم که ممکنه تو درسایی مثل سیستم های فازی و شبکه های عصبی به مشکل بربخورم و برای همین تصمیم نهایی رو به دوران تحصیلم در کارشناسی موکول کردم،
از طرفی گرایش شبکه و تجارت الکترونیک IT این روزا تو ایران رونق بیش تری گرفته و بازار خوبی داره، و از طرفی به خاطر رشد و توسعه ی شبکه ها و شرکت های کوچیک و بزرگ تو دنیا، بحث امنیت شبکه تو خارج از ایران جزو بحث های پر رونقه،
اما با این وجود اول از همه به گرایش هوش مصنوعی علاقه دارم(با این که بیش تر زمینه ی تحقیقاتی داره و تو ایران زیاد بهش توجهی نمی شه)، بعد نرم افزار، و بعد شبکه و امنیت و تجارت الکترونیک.
برای همین بهترین گزینه برای من نرم افزاره، بعد سخت افزار و درنهایت IT، به علوم کامپیوتر هم علافه ندارم، چون اون جنبه ی کاربردی که مهندسی کامپیوتر و IT دارن، نداره که البته طبیعیه چون جزو علوم پایه است نه مهندسی ها ولی می گن تو کشورای دیگه، چند تا مهندس کامپیوتر رو، شخصی رهبری و مدیریت می کنه که علوم کامپیوتر خونده. و هم چنین رشته ای مثل IT که تو کشور ما هست، تو خیلی کشورا نیست، و از این جهت هم باز انتخاب اول من نرم افزار خواهد بود.
البته تصمیم دارم طبق روشی که در پست اولتون گفته بودید عمل کنم و شبانه هم بزنم، یه ترم بخونم و یه ترم مرخصی بگیرم و برای کنکور بخونم، تو شبانه ها IT رو می زنم(گرچه ۲ نفر بیش تر ظرفیت نداره!).
از راهنمایی ها و توجهات تون کمال تشکر رو دارم.
-
خوب میتونین یک رشته دیگه که نزدیک به نرم افزار هستش مثل it رو انتخاب کنین بعد خودتون بشینین یک زبان برنامه نویسی رو تا سطح بسیار عالی یاد بگیرین
بله، صحیح می فرمایین و IT دروس مشترک قابل توجهی با کامپیوتر داره، اما مشکل اینه که تقریبا همه ی دانشگاه های تهران(به جز شاهد که فقط سخت افزار داره)، نرم افزار رو دارن ولی فقط ۴ دانشگاه IT رو دارن(که اونهم تا پارسال ۳ تا بودن که امسال الزهرا هم IT داره)،
از طرفی نرم افزار رتبه ی خیلی بهتری نسبت به IT می خواد(مثلا شما تا رتبه ی تقریبا ۵۰۰ منطقه۱ می تونی IT شریف قبول شی اما برای نرم افزارش رتبه ات باید زیر ۱۲۰ باشه) اما با این همه ظرفیت کم IT باعث می شه که شانس قبولی نسبت به نرم افزار خیلی کمتر بشه،
البته من IT-شبانه را انتخاب خواهم کرد. و از راهنمایی تون بسیار سپاس گزارم.
البته تکمیل ظرفیت رو هم پیگیر باشین شاید تو تکمیل ظرفیت تونستین برین
چشم، حتما.[گرچه امیدی ندارم که کار دانشگاه های تهران به تکمیل ظرفیت بکشه :'(]
تشکر ویژه به خاطر راهنمایی و گوشزد.
-
یک نکته‌ای رو هم اضافه کنم و یه سوال بپرسم
اگه شما انتخاب رشته کنی و سراسری روزانه قبول شین به هیچ‌وجه سال بعد نمی‌تونین کنکور بدین
سوالم
این تکمیل ظرفیت چطوریه؟ اگه انتخاب رشته کنیم و یه جا مثلا قبول شیم بازم میشه تو تکمیل ظرفیت شرکت کرد؟زمانش کی هست ؟
-
یک نکته‌ای رو هم اضافه کنم و یه سوال بپرسم
اگه شما انتخاب رشته کنی و سراسری روزانه قبول شین به هیچ‌وجه سال بعد نمی‌تونین کنکور بدین
سوالم
این تکمیل ظرفیت چطوریه؟ اگه انتخاب رشته کنیم و یه جا مثلا قبول شیم بازم میشه تو تکمیل ظرفیت شرکت کرد؟زمانش کی هست ؟
البته فکر می کنم برای روزانه این طور باشه... ::) مطمئن نیستم یه تحقیق کنید به منم بگید... ;)
-
یک نکته‌ای رو هم اضافه کنم و یه سوال بپرسم
اگه شما انتخاب رشته کنی و سراسری روزانه قبول شین به هیچ‌وجه سال بعد نمی‌تونین کنکور بدین
سوالم
این تکمیل ظرفیت چطوریه؟ اگه انتخاب رشته کنیم و یه جا مثلا قبول شیم بازم میشه تو تکمیل ظرفیت شرکت کرد؟زمانش کی هست ؟
قوانین دانشگاه ازاد با سراسری خیلی متفاوته . برای دانشگاه ازاد فکر کنم پول اون ترم رو ازتون شاید بگیرن بعد بتونین انصراف بدین برین دانشگاه دیگه
تا جایی که میدونم تکمیل ظرفیت رو بعد تموم شدن ثبت نام ها اعلام میکنن که دیگه ظرفیت پر بشه
من اطلاعاتم ماله 3 سال پیشه قدیمیه اطلاعاتم
اگر عضو کانون یا جای دیگه بودین به یکی مراکزش برین سوال کنین , تو هر مرکز یک نفر پیدا میشه که به این طور چیزا وارده
شماره تلفن خود دانشگاه ها هم پاسخ گوین . من برادرم چند بار زنگ زد بهش خوب جواب دادن
-
خوب میتونین یک رشته دیگه که نزدیک به نرم افزار هستش مثل it رو انتخاب کنین بعد خودتون بشینین یک زبان برنامه نویسی رو تا سطح بسیار عالی یاد بگیرین
بله، صحیح می فرمایین و IT دروس مشترک قابل توجهی با کامپیوتر داره، اما مشکل اینه که تقریبا همه ی دانشگاه های تهران(به جز شاهد که فقط سخت افزار داره)، نرم افزار رو دارن ولی فقط ۴ دانشگاه IT رو دارن(که اونهم تا پارسال ۳ تا بودن که امسال الزهرا هم IT داره)،
از طرفی نرم افزار رتبه ی خیلی بهتری نسبت به IT می خواد(مثلا شما تا رتبه ی تقریبا ۵۰۰ منطقه۱ می تونی IT شریف قبول شی اما برای نرم افزارش رتبه ات باید زیر ۱۲۰ باشه) اما با این همه ظرفیت کم IT باعث می شه که شانس قبولی نسبت به نرم افزار خیلی کمتر بشه،
البته من IT-شبانه را انتخاب خواهم کرد. و از راهنمایی تون بسیار سپاس گزارم.
البته تکمیل ظرفیت رو هم پیگیر باشین شاید تو تکمیل ظرفیت تونستین برین
چشم، حتما.[گرچه امیدی ندارم که کار دانشگاه های تهران به تکمیل ظرفیت بکشه :'(]
تشکر ویژه به خاطر راهنمایی و گوشزد.
دوستم دانشگاه فردوسی مشهد میره شبانه , می گفتش که اساتیدش فرقی با هم ندارن همونای روزانه میان شبانرو درس میدن البته رشتش یادم نیست چی بود
من خودم ایتی می خونم , چیز خاصی درس نمیدن . یک سری واحد های مدیریت داره که خیلی درسای بی خودیه بقیشم که به دروز برنامه سازی و شبکه سیستم عامل چند تا درس دیگه مثل گرافیک کامپیوتری ... خلاصه میشه . کلا با خوندن ایتی به تنهایی به جایی نمیرسین اگر برنامه نویسی علاقه دارین از همین الان یک زبون رو شروع کنین به خوندن که توش تا موقع فارق التخصیلیتون تو اون زبون یک جورایی به قول معروف متخصص بشین
-
سوالم
این تکمیل ظرفیت چطوریه؟ اگه انتخاب رشته کنیم و یه جا مثلا قبول شیم بازم میشه تو تکمیل ظرفیت شرکت کرد؟زمانش کی هست ؟
اره اگه شهریور ماه رشته ای رو قبول بشید، بازم می تونید تو تکمیل ظرفیت شرکت کنید، ولی اگه تو تکمیل ظرفیت هم باز قبول بشید، قبولی تون تو رشته ی قبلی(که شهریور نتیجه اش اومده)، اصطلاحا "کان لم یکن" تلقی می شه و دیگه حق ندارین رشته ی قبلی تون رو ادامه بدین.
این خبر (http://daneshgahnews.com/0fa12878idcontent.htm) مال تکمیل ظرفیت ۹۱، و این خبر (http://www.khabaronline.ir/detail/319607/society/1390)م مال تکمیل ظرفیت ۹۲
ولی بازم بهتره از یه مشاور کمک بگیرید، چون من نمی دونستم حتی اگه روزانه هم قبول شده باشی، می شه تکمیل ظرفیت شرکت کنی.
اما معمولا رشته ها و دانشگاه هایی که می مونن برای تکمیل ظرفیت، هم چین دندون گیر نیستن و اگه شهریور ماه قبول شین فک نکنم بخواین واسه تکمیل ظرفیت بمونین.
/*در ضمن سازمان سنجش اصلاحیه‌ی دفترچه‌ی انتخاب رشته صادر کرده، قبل انتخاب رشته بد نیست ببینیدش(مثل این که بچه های تجربی، سازمان سنجشو به خاطر نصف کردن ظرفیت رشته های پزشکی و دندون پزشکی ترکوندن! ظرفیت هاشون از این رو به اون رو شده.). */
موفق باشید.
-
چون خودم آی تی خوندم فکر کنم که بهتر باشه یه سری نکاتی رو یادآوری کنم. از اینکه یه دفعه اومدم وسط بحثاتون از قبل معذرت می خوام:
من کارشناسی آی تی خوندم و الان ارشد شبکه هستم. اگه علاقهای به برنامه نویسی و درسهای مدیریتی و شبکه ندارین بهتر وارد این رشته نشین. اما اگه واقعا دوست دارین جا واسه یادگیری زیاده. اگه تو یکی از این زمینه ها خبره بشی میتونی درآمد خوبی هم داشته باشی. در ضمن وجود درسهای مدیریتی هم همیشه به این معنا نیست که این رشته آسونه! واسه ارشدشم میتونین نرم افزار وارد بشین.
در هر حال موفق باشید