انجمن‌های فارسی اوبونتو
کمک و پشتیبانی => نصب، راه‌اندازی و بروزآوری => نویسنده: kia9372 در 17 فروردین 1401، 02:03 ب‌ظ
-
دوستان من میخوام روی لپ تاپم Ubuntu نصب کنم ولی نمیدونم گارتیشن بندی مناسب برای نصب ابونتو چی هست . ممنون میشم منو راهنمایی کنید .
1TB SSD دارم . حالا ممنون میشم بگید که چه مفدار فضا بههر پارتیشن باید اختصاص بدم .
-
بستگی داره چقد بخوای نرم افزار نصب کنی ! پیشنهاد خود اوبونتو ۲۰ تا ۲۵ گیگ هست ! ولی برای منی که بصورت مینیمال و کمینه نصب کردمش و اسنپ رو حذف کردم رفته ، و نرم افزار زیادی نصب ندارم ، ۱۰ گیگ داده بودم ب روت و ۴.۲ گیگش پر بود و بقیش هوم ! البته ی ده گیگ دیگه هم کنار گذاشتم واسه ی توزیع دیگه ای اگر خواستم نصب کنم بعنوان تست !
الانم ک روی توزیع دوان هستم کلا ۳.۴ گیگ فضا گرفته !
-
حداقل ۴۰ گیگ رو به عنوان «/» تنظیم کنید. هر برنامه‌ای که نصب کنید توی این افراز قرار می‌گیره. یه افراز دیگه هم با اندازه‌ی دلخواه به عنوان «/home» تنظیم کنید. تمامی پرونده‌هاتون توی این افراز قرار می‌گیره.
من ۴۸ گیگ دادم به / و ۹۲ گیگ به /home.
-
میخواین چیکار این همه فضا اخه ؟ چی نصب میکنین مگه ؟ هر چقدر برنامه از اسنپ هم بگیری فک نکنم ب ۳۰ گیگ برسه حتی !
جناب kia9372 ، نوع کاربریتو مشخص کن ؟ اگه کارت بیشتر از وبگردی و فیلم و اهنگ و افیس نیست و اسنپو هم پاک میکنی ، همون ۲۰ گیگ کافیته !
-
حدود ۲۵۰ مگابایت برای /boot/efi، بین ۲۵ تا ۳۵ گیگ برای ریشه و بقیه‌اش برای خانه.
-
میخواین چیکار این همه فضا اخه ؟ چی نصب میکنین مگه ؟ هر چقدر برنامه از اسنپ هم بگیری فک نکنم ب ۳۰ گیگ برسه حتی !
جناب kia9372 ، نوع کاربریتو مشخص کن ؟ اگه کارت بیشتر از وبگردی و فیلم و اهنگ و افیس نیست و اسنپو هم پاک میکنی ، همون ۲۰ گیگ کافیته !
من برنامه نویس بلاکچین هستم و این هاردی هست که نیاز دارم . حالا من نیاز دارم که با این هارد یه گارتیشن بندی درست انجام بدم .
-
حدود ۲۵۰ مگابایت برای /boot/efi، بین ۲۵ تا ۳۵ گیگ برای ریشه و بقیه‌اش برای خانه.
این اطلاعات سیستم من هست . Ram 32 , HDD 1 TB . برای این اگر بگید که چه پارتیشن هایی از جه نوعی و چه مفدار قضا داشته باشن ممنون میشم .
-
دقیقاً همونی که بالا گفتم.
-
دوستان من میخوام روی لپ تاپم Ubuntu نصب کنم ولی نمیدونم گارتیشن بندی مناسب برای نصب ابونتو چی هست . ممنون میشم منو راهنمایی کنید .
1TB SSD دارم . حالا ممنون میشم بگید که چه مفدار فضا بههر پارتیشن باید اختصاص بدم .
توی حالت uefi می‌خواهید نصب کنید یا legacy ؟ تقریبا میتونید legacy رو همون bios در نظر بگیرید.
الان روی دیسک پارتیشن وجود داره؟ ویندوز نصب هست؟ اگه نصب نیست، می‌خواهید در آینده نصب کنید؟
اگه ویندوز نصب باشه، معمولا نصب کننده اوبونتو اون رو تشخیص میده و یه گزینه به شما میده تا اوبونتو کنار ویندوز نصب بشه. کار‌ها رو هم خودکار انجام میده.
ویندوز هم نصب نباشه، همچنان گزینه‌ای برای پارتیشن‌بندی خودکار توی نصب کننده اوبونتو وجود داره که همه کار‌های پارتیشن‌بندی رو خودکار انجام میده و در آخر از شما می‌پرسه که شروع کنه یا نه.
اگه می‌خواهید دستی پارتیشن‌بندی کنید، حدود 25Gib تا 40Gib به روت اختصاص بدید. 5Gib تفاوت توی راهنمایی‌هایی که میدن، زیاد فرقی نداره.
از اونجایی که 32Gb رم دارید، لازم نیست swap درست کنید. مگه اینکه بخواهید کامپیوتر رو وارد حالت خواب زمستانی (hibernate) کنید، در این حالت باید swap روی حافظه دائمی داشته باشید.
زمانی که مقدار مشخصی از رم پر میشه، بعضی چیز‌ها از روی رم به swap منتقل میشن تا جا برای پردازش‌هایی که همین الان به رم نیاز دارند، باز بشه.
اگه کامپیوتر توی حالت uefi بوت میشه، به یه esp هم نیاز دارید. esp مخفف EFI system partition هست، یه پارتیشنه و معمولا با fat32 فرمت میشه.
uefi فایل‌هایی که توی این پارتیشن هستند رو بوت می‌کنه. معمولا به حجم زیادی نیاز نداره. 256Mib نباید مشکلی درست کنه ولی اگه 512Mib بدید، فضای بیشتری داره. بعیده 256Mib پر بشه ولی اگه یکمی بیشتر فضا داشته باشه، مشکلی ایجاد نمیشه.
توی بعضی پیاده‌سازی‌های قدیمی uefi، مشکل وجود داشت و اگه اندازه esp کوچک‌تر از 512Mib می‌بود، uefi نمی‌تونست اون رو بخونه. اگه لپ‌تاپ شما به اندازه خوبی بعد از 2011 تولید شده، بعیده این مشکل رو داشته باشه.
بقیه حجم دیسک رو میتونید به /home/ اختصاص بدید. میتونید هم مقداری فضای خالی باقی بذارید تا اگه در آینده برای کار خاصی نیاز شد، بتونید ازش استفاده کنید.
اگه الان چیزی روی دیسک نصب نیست و می‌خواهید ویندوز و اوبونتو روش نصب کنید، اول ویندوز رو نصب کنید و بعد اوبونتو رو.
اگه اوبونتو نصب باشه و بعد ویندوز رو نصب کنید، ویندوز بوتلودر خودش رو جایگزین بوتلودر اوبونتو می‌کنه (توی حالت bios) یا اینکه اولویت بوتلودر خودش رو بالاتر از بوتلودر اوبونتو قرار میده (توی حالت uefi)
بوتلودر ویندوز، اوبونتو رو نمی‌شناسه و گزینه‌ای در اختیار شما نمیذاره تا اوبونتو رو بوت کنید.
به همین دلیل مجبور میشید بعد از نصب ویندوز، بوتلودر اوبونتو رو درست کنید.
اگه نصب توی حالت uefi باشه، از طریق خود ویندوز میشه الویت رو تغییر داد. از طریق یه توزیع زنده هم میشه. اون چیزی که باهاش اوبونتو رو نصب می‌کنید، یه مثال از توزیع زنده هست. iso هر توزیعی رو که بریزید روی فلش، cd و یا چیز‌های دیگه و بعد بوتش کنید، میشه توزیع زنده.
اگه نصب توی حالت legacy باشه، باید یه توزیع زنده رو بوت، و بعد بوتلودر اوبونتو رو تعمیر کرد.
به دلایل بالا، اگه اول ویندوز رو نصب کنید و بعد اوبونتو رو، یه مرحله اضافه دارید تا بوتلودر اوبونتو رو تعمیر کنید.
بوتلودر پیش‌فرض اوبونتو، گراب هست. گراب یه بوتلودر با قابلیت‌های زیادی هست. می‌تونه ویندوز رو هم شناسایی و بوت کنه.
-
الآن دیگه تقریباً همهٔ رایانه‌ها از uefi پشتیبانی می‌کنن. به نظرم بهتره دیگه در مورد legacy صحبت نکنیم با توجه به مزایای uefi.
-
الآن دیگه تقریباً همهٔ رایانه‌ها از uefi پشتیبانی می‌کنن. به نظرم بهتره دیگه در مورد legacy صحبت نکنیم با توجه به مزایای uefi.
بجز رایانه من ;D
چه مزایایی داره مگه؟ من روی لپ تاپ دیدم فقط سرعت بوتش بیشتر بود.
-
بجز رایانه من ;D
چه مزایایی داره مگه؟ من روی لپ تاپ دیدم فقط سرعت بوتش بیشتر بود.
اگه UEFI باشه به احتمال زیاد, از GPT استفاده میشه که نوع جدید تری نسبت به MBR هست و مزایایی مثل بوت شدن از پارتیشن مشخص و امکان تعریف بیش از 4 پارتیشن اصلی (Primary) رو داره : )
-
فک نکنم ربطی داشته باشه ! چون من الان bios + gpt هستم ! فقط میدونم که این ترکیب در ویندوز پشتیبانی نمیشه !
-
فک نکنم ربطی داشته باشه !
به چی؟ :)
چون من الان bios + gpt هستم ! فقط میدونم که این ترکیب در ویندوز پشتیبانی نمیشه !
ادیت: الان دیدم منظورتون ترکیب بوده!
چرا ساپورت نشه؟ در واقع شما میتونید به دو حالت ویندوز رو نصب کنید, MBR و GPT :)
اون فایل سیستم ها هستن که ساپورت نمیشن : )
به بخش Partition scheme (نوع پارتیشن )توجه کنید:
(https://rufus.ie/pics/rufus_en.png)
(https://rufus.ie/pics/rufus_fa.png)
-
به چی؟ :)
به این که میگی در uefi میتونی از gpt استفاده کنی و اینو مزیت میشماری در حالی که من در bios دارم ازش استفاده میکنم !
حدس زدم اشتباه بفهمی منظورمو پس ادیت کردم به ( ترکیب )
-
به این که میگی در uefi میتونی از gpt استفاده کنی و اینو مزیت میشماری در حالی که من در bios دارم ازش استفاده میکنم !
آهان, درسته : )
اما چون بیشتر با UEFI از GPT استفاده میشه این رو نوشتم!
-
https://phoenixts.com/blog/uefi-vs-legacy-bios/
-
الآن دیگه تقریباً همهٔ رایانه‌ها از uefi پشتیبانی می‌کنن. به نظرم بهتره دیگه در مورد legacy صحبت نکنیم با توجه به مزایای uefi.
منم قبول دارم بهتره از uefi استفاده کرد ولی هنوز کسایی هستند که تجهیزات اونها از uefi پشتیبانی نمی‌کنه.
بجز رایانه من ;D
چه مزایایی داره مگه؟ من روی لپ تاپ دیدم فقط سرعت بوتش بیشتر بود.
به طور رسمی از پارتیشن‌تیبل gpt پشتیبانی می‌کنه. بیشتر کامپیوتر‌های legacy هم از gpt پشتیبانی می‌کنند ولی بعضی‌هاشون مشکل دارند و اگه پارتیشن‌تیبل یه دیسک gpt باشه، سیستم‌عامل روی اون دیسک رو بوت نمی‌کنند.
از زبان برنامه‌نویسی c برای نوشتن uefi استفاده میشه، در حالی که برای legacy از اسمبلی استفاده میشه که کار باهاش سخت‌تر از c هست.
پیاده سازی‌های uefi باید یه بوتلودر داخل خودشون داشته باشند. البته معمولا این بوتلودر خیلی ساده هست ولی بعضی وقتا بدرد می‌خوره.
uefi نسبت به legacy مرتب‌تر هست. مشخصات uefi توی https://uefi.org منتشر میشه و پیاده‌سازی‌های مختلف اون، تا حدودی شبیه هم هستند. .(از نظر ظاهری، بعضی وقتا اینجوری نیست) به همین دلیل نوشتن درایور برای uefi ساده‌تره.
ولی همچنان یه سری تفاوت بین پیاده‌سازی‌های شرکت‌های مختلف وجود داره.
نصب چنتا سیستم‌عامل کنار هم راحت‌تره. برخلاف legacy، سیستم چیزی که توی اولین سکتور دیسک قرار داره رو بوت نمی‌کنه. بلکه سعی می‌کنه فایل‌های EFI توی ESP رو بوت کنه.
ESP مخفف EFI system partition هست. معمولا این یه پارتیشنه که با fat32 فرمت شده. البته می‌تونه هر فرمت دیگه‌ای هم باشه، به شرط اینکه که اون پیاده‌سازی uefi ازش پشتیبانی کنه.
فکر کنم پیاده‌سازی‌های اپل، از +hfs یا apfs، فایل‌سیستم‌های انحصاری اپل پشتیبانی می‌کنند. پشتیبانی از فایل‌سیستم‌های خانواده fat جز مشخصات uefi هست و توی هر پیاده‌سازی باید پشتیبانی بشه.
فایل‌های EFI، در اصل فایل‌هایی دودویی با قالب PE/COFF هستند. PE یه قالب برای فایل‌های اجرایی، آبجکت کد‌ها و کتابخانه‌ها هست. توسط مایکروسافت توسعه داده شده. COFF هم یه قالب برای فایل‌های اجرایی، آبجکت کد‌ها و کتابخانه‌ها هست. همراه unix sysV منتشر شد. دوتا قال PE و COFF تقریبا با هم سازگار هستند.
uefi چیزی به اسم secure boot داره وه با فعال کردنش، فقط فایل‌های EFI بوت میشن که میشه امضای اونها رو تائید کرد و کلید که باهاش امضا شدند یا خود امضا اونها، توی لیست سیاه نباشه.
به طور پیش‌فرض از کلید‌های مایکروسافت استفاده میشه که به نظرم امنیت درست و حسابی نداره چون میشه با یه shim امضا شده توسط مایکروسافت، سیستم رو بوت کرد. shim امضا شده توسط مایکروسافت هم خیلی راحت پیدا میشه. اوبونتو یکی داره، دبیان همینجور، آرچ هم توی aur داره، فدورا و rhel دارند، opensuse هم فکر کنم داشته باشه.
به نظرم تا وقتی از کلید‌های مایکروسافت استفاده میشه، بیشتر از اینکه امنیت بوجود بیاد، محدودیت ایجاد میشه.
این چیز‌هایی بود که یادمه. اگه چیز دیگه‌ای یادم بیاد، میگم.
اینجا راهنما‌های مناسبی در مورد uefi و secure boot داره.
http://rodsbooks.com/efi-bootloaders/index.html
وبسایت مال یکی از توسعه‌دهنده‌های اوبونتو هست. نویسنده gptfdisk و rEFInd هست. gptfdisk رو میتونید با دستور gdisk استفاده کنید.
چرا ساپورت نشه؟ در واقع شما میتونید به دو حالت ویندوز رو نصب کنید, MBR و GPT :)
اون فایل سیستم ها هستن که ساپورت نمیشن : )
ویندوز به طور رسمی می‌تونه توی حالت legacy نصب بشه ولی اجبار می‌کنه که پارتیشن‌تیبل دیسکی که قراره روش نصب بشه، dos یا همون mbr باشه.
می‌تونه توی حالت uefi هم نصب بشه ولی در این حالت اجبار می‌کنه پارتیشن‌تیبل دیسک، gpt باشه.
به عبارتی برای ویندوز، mbr + legacy و gpt + uefi ممکنه. gpt + legacy و mbr + uefi ممکن نیست.
این چیز‌هایی بود که به صورت رسمی گفته شده و نصب کننده ویندوز در اختیار کاربر قرار میده. نمیدونم از طریق تغییر registry یا کار‌های دیگه میشه حالت‌های دیگه رو استفاده کرد یا نه.