خوب فکر کنم باید یه خورده اول داستان رو خودم راه بندازم:
با کامپایل یک کرنل لینوکس به تنهائی می توان صاحب یک سیستم عامل شد! یعنی سیستم این توان رو پیدا خواهد نمود که قطعات سخت افزاری رو شناسائی کنه و با کمک یک خط فرمان منتظر گرفتن دستورات ما توسط یک پوسته و تفسیر آن برای سخت افزار شود.
خوب این سیستم عامل در ابتدای کار قابل اجرا نیست! به این دلیل که در بدو استارت سیستم، این امکان که کرنل شروع به کار نماید وجود ندارد. ساده ترین راه برای اینکه کرنل را وادار به اجرا شدن کنیم استفاده از دیسکت های بوت است که دوستانی که در ده نود تجربه کار با کامپیوتر ها را داشتند با دیسکت ها و خصوصا دیسکت های راه انداز کاملا آشنا هستند. اما روش دیگری هم برای راه اندازی این کرنل خام وجود داره و اون هم استفاده از بوت لودر (Boot Loader) هست که نرم افزاری است با این وظیفه که در مکانی قرار می گیرد به نام MBR یا (Master Boot Record) که در موقع استارت سیستم اولین قسمتی از حافظه است که بطور روتین لود می شود.
بوت لودر ما که به آن مدیر بوت یا (Boot Manager) هم می گویند در این MBR قرار می گیرد و به مجرد لود شدن این قسمت اجرا می شود و البته کار آن هم این است که کرنل معروف ما رو لود می کنه یا به عبارت دیگه اجراش می کنه. حالا اگر ما چند سیستم عامل داشته باشیم همین بوت لودر لیستی از اونها رو به ما اراپه می ده تا انتخاب کنیم که کدام یک باید بالا بیاد و اگر این سیستم عامل دیگر (غیر از لینوکس چون بحث ما درباره لینوکس هست) ناشناخته باشه (مثلا ویندوز ماکروسافت ) به سراغ بوت لودر آن سیستم عامل رفته و آنرا اجرا می کند.
ما می توانیم این بوت لودر را هم در MBR نصب کنیم و هم در اولین سکشن از هارد که در آنجا هم بوت لودر ما قابلیت لود شدن در ابتدای کار را خواهد داشت.
بوت لودر ها هم دو گونه اند: باز متن ها و کپی رایت دارها ! مثلا برنامه پاتیشن مجیک قابلیت لود نمودن کرنل را داراست اما کپی رایت دار است و بنا به قوانین خودمان کاری با آنها نداریم اما سه بوت لودر باز متن وجود دارند که از همه بوت لودرهای دیگر معروفتر هستند: لیلو LILO ( مخفف Linux Loader) و دیگری لودلاین LoadLin (مخفف Load Linux) و گراب Grub (مخفف Grund Unified Bootloader) که این آخری را غالب اوبونتو کارها بخوبی می شناسند!
ولی همه داستان این نیست! بیایید اینطور مطلب را ببینیم: یک کامپیوتر داریم که هیچ سیستم عاملی بروی آن نصب نیست. یک بوت لودر کامپایل شده در یک سیستم دیگر داریم (توجه داشته باشیم که این فایل آیزو که از سایت اوبونتو دانلود می کنیم کامپایل شده توسط یک کامپیوتر دیگر هست) که برای راحتی روی دیسکت فلاپی ریخته ایم و نهایتا یک کرنل کمینه ۴۰ مگابایتی که بروی کول دیسک یا سی دی ریخته ایم (و شاید برای راحتتر بودن هر دو بروی یک کول دیسک باشند). خوب بوت اول سیستم را بروی این کول دیسک قرار می دهیم: به نظر من (چون آنرا امتحان نکرده ام) هیچ اتفاقی نمی افتد!
آیا ممکن است در این حال بوت لودر باعث اجرای کرنل و درنهایت رسیدن به خط فرمان شود؟ یعنی بدون هیچ تمهیدی ما دارای یک نسخه لایو باشیم؟ این به نظر من مقداری بعید است.
این یکی از مسائلی هست که علاقه مندم دوستان درباره آن راهنماییم کنند
اما ... باز هم داستان به همین جا خاتمه نمی یابد: به نحوی این بوت لودر و آن کرنل را بروی هارد (که کمینه برای این کار به برنامه اپی مانند Parted نیاز داریم که بروی همان کول دیسکمان باشد در شرایطی که هنوز به کرنلمان نگفته ایم این که ما می خواهیم اجرا کنی چیست!) پیاده می کنیم. این کرنلی است که اگر Rpm اجرا کند می شود X و اگر Deb احرا کند می شود Y ! ولی چگونه به این کرنل حالی کنیم که کدام این بسته ها رو تفسیر کنه؟ اگر این کار رو انجام دادیم مابقی کار کاملا مشخص شده: پوسته گرافیکی و برنامه های مورد نیاز بنا به خواسته شخصی!
این چگونه به کرتل حالی نمودن اینکه کدام بسته را تفسیر کن هم نکته دیگری است که مایلم دوستان درباره آن راهنمائی فرمایند
در اینباره هم درجائی خواندم که باید بسته ائی استاندارد شده برای کرنل را نصب کنیم اما این بسته اگر هم وجود دارد چیست و به چه فرمتی است؟
باز هم از نظرات ارزشمند همه دوستان ممنونم
موضوع: یه کامپیوتر برای اینکه راه بیافته حداقل چی می خواد؟ (دفعات بازدید: 1546 بار)
