سلام
نمی دونم آیا در این انجمن کاربرانی در این سن فعالیت دارند یا نه. از اونجایی که در هیچ انجمنی غیر از این مکان عضو نیستم، گفتم سوالم رو در اینجا مطرح کنم؛ خوشحال می شم اگر مشارکت داشته باشید درگفتگو. با احترام به تمامی کاربران و دوستان، این سوال مربوط به کسانی هست که بالای ۳۰ سال هستند.
سوال من از دوستان این هست که آیا تجربه کار برنامه نویسی -نه شبکه یاتخصص های دیگه در زمینه آی تی- در این سن و سال رو در یک شرکت معتبر داشتند یا نه؟ چند سال تجربه دارید؟ از کی شروع کردید؟ آیا اکنون راضی هستید؟ آیا احساس امنیت شغلی می کنید؟ چه مدت در شرکت فعالیت داشتید و چه مشکلاتی سر راهتون بود و آیا این مشکلات باعث شده که از کار و شغلتون منصرف بشید یا ادامه بدید؟ چرا؟ آیا سن و سالتون اختلالی در ارتباط با دیگر همکاران ایجاد نکرده؟ اگر مایل بودید سطح تحصیلات تون رو هم بنویسید. چه عواملی باعث ایجاد انگیزه یا دلسردی برای ادامه دادن در این حرفه براتون شده؟ آیا از درآمدتون راضی هستید؟ آیا مستقل کار می کنید؟ آیا توانایی این رو دارید که مستقل کار کنید یا برنامه ای برای این منظور دارید؟ آیا برنامه ای برای کار در شرکت های بین المللی دارید، آیا قصد مهاجرت دارید و آیا تجربه ای در این زمینه دارید، رزومه ای پر کردید یا مصاحبه ای داشتید؟ آیا قبل از استخدام پروژه موفقی داشتید؟ آیا هنوز هم مثل گذشته، نوشتن برنامه در شما شوق ایجاد میکنه؟ انگیزه ایجاد میکنه؟ یک زبان برنامه نویسی فقط یک ابزاره برای حل مسئله؛ آیا مسائل جدیدی برای شما وجود داره که فکر می کنید ارزش حل کردن داره؟ یا نه کار میکنید تا زندگی رو بگذرونید؟
بطور کلی منظورم رو بیان کردم. کسانی که در این سن و سال قرار دارن، احتمالا می دونن دارم از چی حرف میزنم.. من در مورد «امید» و «آینده روشن» صحبت میکنم، و از دیدگاه منطقی و نه احساسی و از روی خوش بینی.
من قبل از این نوشته سرچی کردم، پاسخ ها تقریبا یکسان و ناامیدکننده بود. برای مثال (
https://insights.dice.com/2016/06/07/getting-a-programming-job-when-youre-over-50/) یکی دو سالی هست که با خودم در این زمینه نمی تونم کنار بیام، البته شرایط همه یکسان نیست، من درمورد خود میگم، و این نظر منه. احساس خستگی،گردن درد، ضعیف شدن چشم ها، و یا مشکلات متعددی دیگری که در اثر زیاد نشستن به وجود میاد - ضعیف شدن حافظه، کم حوصلگی، شرایط سخت کار و به اصطلاح بازار نداشتن کار (البته من در زمینه تعمیر تجربه داشتم)، یا خودمونی بگم، و درآمد بخور و نمیر یا- رو راست تر- گاهی وقت ها نخور و نمیر، حس اطمینان من رو سلب میکنه و تردید من با زیاد شدن مشکلات بیشتر میشه. من آدم تنبلی نیستم، و خودآموخته، همیشه تلاش کردم، و در کاری که بودم، مشتریام اکثریت راضی بودن. دو سه کاری رو تا به این سن امتحان کردم و نتیجه نگرفتم، هدفم اینه که یک سال برای یادگیری یک زبان وقت بزارم، و فقط در یک زمینه کار کنم. اما شرایط سنی، حتی با اینکه گاهی وقت ها به رفتن از ایران فکر میکنم، با هم همخوانی نداره، و فکر نمیکنم در آنجا شریط آنچنان هم برای این سن مطلوب باشه، چون تا رفتن سن میرسه بالای ۳۷.
ممنون از وقتی که برای خوندن این نوشته گذاشتید.