این کار دو علت داره. هم اینکه برای هر تب یک محیط sandbox با مجوزهای خاص خودش درست میکنه تا هر تب به اطلاعات مابقی تبها و اطلاعات بیش از حد نیاز از سیستم کاربر دسترسی نداشته باشه، هم اینکه هر تب منابع پردازشی مجزا دریافت کنه. مورد دوم میتونه ۲ فایده داشته باشه. هم اگر یک تب کرش کرد باعث نمیشه کل فایرفاکس از کار بیفته، هم میتونه تبهای پسزمینه رو ببره به حالت idle تا مصرف منابع به حداقل برسه.