مشاعـــــــره 2

[ٍاحسان ترکم]

تاپیک اولی آخری ت بود
http://forum.ubuntu.ir/index.php/topic,2109.0.html
=================================
تعلق اشک وحشت پیشه را

دانهٔ ما دام راه خوی داند ریشه را

عیش ترک خانمان از مردم آزاد پرس

کس نداند جزصدا قدرشکست شیشه را




الف بده

[Z_Z]

از آغاز باید که دانی درست
سر مایه ی گوهران از نخست
که یزدان ز ناچیز چیز آفرید
بدان تا توانایی آرد پدید

[ham!d]

(حافظ:)
در خانقه نگنجد اسرار عشق‌بازی
جام می مغانه هم با مغان توان زد

[aliboy]

عنوان: در آتش تو زاده شد ققنوس شعر من
×××××××××××××××××××××××××
 در دیگران می جویی ام اما بدان ای دوست
 اینسان نمی یابی ز من حتی نشان ای دوست
 من در تو گشتم مرا در خود صدا می زن
 تا پاسخم را بشنوی پژواك سان ای دوست
در آتش تو زاده شد ققنوس شعر من
سردی مكن با این چنین آتش به جان ای دوست
 گفتی بخوان خواندم اگر چه گوش نسپردی
حالا لالم خواستی پس خود بخوان ای دوست
من قانعم آن بخت جاویدان نمی خواهم
گر می توانی یك نفس با من بمان ای دوست
یا نه تو هم با هر بهانه شانه خالی كن
 از من من این برشانه ها بار گران ای دوست
نامهربانی را هم از تو دوست خواهم داشت
بیهوده می كوشی بمانی مهربان ای دوست
 انسان كه می خواهد دلت با من بگو آری
 من دوست دارم حرف دل را بر زبان ای دوست

شاعر: محمد علی بهمنی

[(|33@5]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد       
وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست       
به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

[ٍاحسان ترکم]

دگر رند مغ آتشی میزند

ندانم چراغ که بر می‌کند

در این خونفشان عرصهٔ رستخیز

تو خون صراحی و ساغر بریز

به مستان نوید سرودی فرست

به یاران رفته درودی فرست