بذارید اول ببینیم هر دو تا از فهم من چی هستند:
- AUR یک مخزن پراز اسکریپتهای pkgbuild که خود یوزرها میسازند و یک عده دولوپر مدیریت مخزن رو برعهده دارند.
- PPAها مخازن مجزای تیم های سازنده نرم افزارها و پر از بسته های آماده deb که خود یوزرها میسازند و یک عده دولوپر مدیریت مخزن رو برعهده دارند.
- بعضی اسکریپتهای AUR می تونند افتضاح باشند چون توسط کاربرها و بدون بازنگری و تست ساخته میشن (با مسئولیت خود استفاده کننده)
- بعضی PPA ها می تونند افتضاح باشند چون توسط کاربرها و بدون بازنگری و تست ساخته میشن (با مسئولیت خود استفاده کننده)
- در AUR فقط اسکریپت داریم و همه چی روی سیستم کاربر ساخته میشه (دستی با makepkg یا با رابط ها مثل yaourt)
- در لانچپد بسته های آماده وجود دارند و با تعریف مخزنشون، اتوماتیک از طریق apt-get نصب میشن.
فایده چیزی مثل AUR برای اوبونتو:
- PPAها اگر یکپارچه مثل AUR بشن، مخزنشون می تونه به همون گستردگی و به روز بودن AUR برسه!
- دردسر کمتر در نصب
چون ppa برخلاف aur رسمی نیست. هرکسی می‌تونه یه ppa درست کنه و اضافه کردن ppaها فقط با ریسک و اعتماد خود کاربر انجام میشه
AUR مخزنی نیست که به پکمن اضافه بشه پس نمیشه اسمش رو رسمی گذاشت و ریسک با خود کاربره
https://wiki.archlinux.org/index.php/Official_repositories#Historical_background
موضوع: چرا سیستم ppaهای لانچپد مانند aur آرچ متمرکز عمل نمی کنه؟ (دفعات بازدید: 774 بار)
