سلام به دوستان عزیز
من قبلا بعد کلی خوندن مطلب تصمیم گرفتم که وارد دنیای لینوکس بشم که چند سال پیش با کالی وارد شدم بعد بخاطر مشکلاتی واسم پیش اومد تصمیم گرفتم دیگه سمت لینوکس نرم
طبیعیه. کسی که لینوکس رو بخواد با کالی نصب کردن یاد بگیره، برمیگرده به همون ویندوز.
ولی خب الان باز میخوام لینوکس رو نصب کنم و تصمیم این بود که آرچ نصب کنم بعدا که بیشتر تحقیق کردم دیدم دبیان هم واقعا توزیع خوبیه
همهی توزیعهای اصلی خوب هستن:
دبیان، اوبونتو، آرچ، فدورا، suse و ... و همهشون هم کاربردشون عین همه فقط با فلسفههای مختلف مدیربستههای مختلف
از سمتی آرچ مشکلاتی مثه مراحل نصب داره که یکم پیچیدس و نبود میز کار (که میشه نصب کرد) که با نصب دبیان این مشکلات تقریبا نیست
دبیان هم نسخههایی داره که نصاب گرافیکی ندارن و متنی باید نصب بشن (مثل آرچ)
همین طور توزیعهایی مثل مانجارو (آرچ) هستن که نصاب گرافیکی دارن
از سمت دیگه ای هم میگن نسخه پایدار دبیان حجم خیلی زیادی برای دانلود داره و همچنین برای نصب خیلی فضا میگیره
البته این چیزاییه که شنیدم
نه چنین چیزی صحت نداره. دبیان کوچک ترین نسخهش (فکر کنم ۷۰ مگ) هم پایداره. اصولا پایداری دبیان ربطی به حجمش نداره. پایداری دبیان به خاطر مخازنش هست که توی تمام نسخههاش (debootstrap,netboot,live,cd,dvd و ...) یکسانه.
و تصمیم گرفتم از دوستان خوبی مثه شما راهنمایی بگیرم
در ضمن کلا میخوام ویندوز رو کنار بزارم انگار کلا مایکروسافتی نیست
پیشنهاد اولم اینه که ویندوز رو نگه دار. تا دوباره زده نشی. خیلی کار داره تا لینوکس رو کامل درک کنی (مخصوصا فلسفهش) و ممکنه تا مدتها هی با ویندوز مقایسهش کنی که کار اشتباهی هست
http://jadi.net/?s=%D9%84%DB%8C%D9%86%D9%88%DA%A9%D8%B3+%D9%88%DB%8C%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%B2+%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AAواسه همین ویندوز رو بذار باشه که هر زمان دیدی تمام کارات رو آوردی توی لینوکس و دیگه به ویندوز احتیاجی نداری، اونو بذاری کنار.
پیشنهاد دومم اینه که اوبونتو نصب کنی (همون طور که Spirits جان گفت) چون افراد بیشتری اوبونتو دارن و برای کمک کردن حاضرن. هرچند آرچ ویکی خیلی خوبی داره (انگلیسی) و دبیان هم مکانیزمش عین اوبونتو هست (اوبونتو از دبیان گرفته شده) ولی بازم اوبونتو نصب کنی، برای شروع بهتره. بعد از یه مدت خودت تصمیم میگیری که بری سراغ آرچ یا بری سراغ دبیان یا روی اوبونتو بمونی.