یه آزادیخواهی هم میگفت سختترین بخش مبارزه با بردهداری آمریکا این بود که به بردهها بفهمونیم که آزادیت ،
انتظار هست حداقل افرادی که اینجا هستند این موضوع رو متوجه بشن و چشمبسته بر اساس اطلاعات اشتباهی که رسانهٔ خودی (مجبوره) بهشون بده، آزادی خودشون رو محدود نکنن. حداقل به این راحتی با افکار خندهدار سرشون کلاه نره، مثل اینکه اینستگرام (یا بهتره بگیم فیسبوک که یک شرکت آمریکاییه) یا نتفلیکس (باز هم یک شرکت آمریکایی) میان با وجود تحریمهای موجود و برنامههای موشکی (که باهاشون هواپیمای مسافربری خودی رو میزنیم) و «مرگ بر» گفتنها و ...، توی ایران نماینده میذارن.
منطقهٔ خاورمیانه احتمالا یکی از بدترین شرایط سرعت اینترنت رو در دنیا داره و اینترنت ایران سرعتش از اکثر همسایههاش (شامل عراق، پاکستان، ارمنستان، ترکیه، آذربایجان، عمان، بحرین، امارات، قطر) کمتره، چون برادران بجای ایجاد Peering، تصمیم گرفتند مثل کرهٔ شمالی، شبکهٔ ملی راه بندازند. اگر اون هزینهها صرف ایجاد Peering شده بود، احتمالا ایران الان سرعت اینترنتش حداقل از همسایههاش بیشتر بود. گوش مردم هم به دروغ پر میکنند که بقیهٔ کشورها هم، مثلا آلمان، شبکهٔ ملی دارند و یک سری هم واقعا باور میکنند و میان ازش دفاع هم میکنند!
از لحاظ محدودیت و سانسور هم که احتمالا در دنیا جزو ۵ کشور اول هستیم و به نظر میاد با این طرح به رتبهٔ اول سعود میکنیم.