در این باره بحث زیاد شده ولی :
اوایش به خاطر رایگان بودن سیستم عامل و نرم افزار هاش و نیاز نبودن به کرک (هم راحتی بیشتر از نظر اخلاقی)
یک جمله ای هم بود که میگفت : لینوکس (درستش گنو/لینوکس است) بهشت برنامه نویسان است همین خیلی منو جذب کرد (اوایل یادگیری بودم )
اول اول اگه درست یادم باشه زورین ۱۵ بود فکر کنم روی ماشین مجازی بعد اوبونتو روی خود سیستم بعد زورین روی خود سیستم (اوبونتو برام یکم غیر منطقی بود و یکم تنگ (کلا با اوبونتو و گنوم نتونستم زیاد راه بیام راحت نبودم)) بعد با تلاش بیشتر اوبونتو بعد مانجارو و کوبونتو و ... الان هم خیلی وقته دبیان
بعد کم کم جذب فلسفه نرم افزار ازاد شدم و موندگان (نمک گیر شدم
)