آیا انجمن فارسی اوبونتو به سمت انحصار طلبی میرود . ؟

[royaflash1]

داستان از اینجا شروع شد که من در انجمن اقدام به معرفی لینک چند کتاب کردم . که این کار باعث شد که شناسه royaflash   بلک شود (با تایید مدیریت اقدام به ارسال شود ) که حتی نمیشه به سایر افراد کمک کرد و جواب سوالات را داد . این نکته هم قابل تامل هست که :

• از کشور ما  نمیشه هیچ کتاب بین المللی رو خرید
• نمیشه هیچ donate  بین المللی کرد
• و ... 

حال سوال اینجا این انجمن کمک میکنه به دسترسی آزاد اطلاعات یا نه ؟
آیا این روش ها کمک میکنه به توسعه اپن سورس در ایران یا نه ؟
حال تکلیف شبکه هایی که ایجاد شده به اشتراک اطلاعاتی چطور میشه ؟ برای نمونه شبکه تورنت که میتونید اطلاعات و کتاب ها و ویدیو های آموزشی را در دسترس عموم بزاره .

من اعتقاد به کپی رایت ندارم بلکه به کپی لفت اعتقاد دارم . کپی رایت کمکی به مولف نمیکنه .
نظر شما چیه ؟
شاید با گفتن این موارد دوباره من رو بلاک کنند . ولی این دلیلی نمییشه من حقیقت رو نگم .
موفق و گنو/لینوکسی باشید  .

[Mehdi]

خوب شما چرا کاری خلاف قوانین انجمن می‌کنید دوست من؟ مثل این می‌مونه که شما از چراغ قرمز عبور کنید بعد بگید چرا جریمه میشم و بعد از چند بار جریمه شدن هم بگید که اعتقادی به چراغ قرمز ندارید. به نظرتون این خودخواهی شما رو احیانا نشون نمیده؟
به هر حال هر جامعه‌ای درست یا غلط برای خودش قوانینی داره! شما برای ارسال پست جدید در انجمن می‌بایست به این قوانین احترام بگذارید

[vandu]

من هم فکر می‌کنم این انجمن نباید کاربران رو به نقض حقوق دیگران ترغیب کنه.
دسترسی آزاد ولی بی‌قید و بند راه بجایی نمی‌بره. حق مولف در هر حال باید رعایت بشه.

[محسن ح.]

به نظر منم این مولفه که حق اینو داره که تعیین کنه که از کتابی که نوشته چجوری استفاده بشه و اینم که بهش کمک میشه یا نمیشه به خودش بستگی داره !
شما اگه خودتون ۱-۲ سال وقت بذارین و یک کتاب بنویسین و با هزینه ی خودتون بدین چاپ بشه ، خوشتون میاد من بیام اولین نسخه ی اون کتاب رو بخرم و PDF کنم و توی ۱۰۰۰ جا آپلود و معرفی کنم ؟!!!!

[دانیال بهزادی]

من اعتقاد به کپی رایت ندارم بلکه به کپی لفت اعتقاد دارم . کپی رایت کمکی به مولف نمیکنه .
نظر شما چیه ؟

این خیلی خوبه که به کپی‌رایت اعتقاد ندارید. من هم ازش متنفّرم. ولی خب راهش این نیست که شخصی و جهادی عمل کنیم و اون رو یه نفره زیر پا بذاریم. با انجام این کار، تنها باعث می‌شیم صاحبان کپی‌رایت بتونن با بهره‌گیری از قوانینی که خودشون و دیگر هم‌فکرانشون به کمک پول و زور تصویب کردن ما رو از بین ببرن (توّجه دارید که این انجمن در کشور آلمان میزبانی می شه و ازقضا متعلّق به شرکت کنونیکاله؟). من راه درست مخالفت رو همون‌طور که اون عزیز فرزانه گفت در آگاهی بخشی و گشترش دانش افراد می‌دونم که همه به این نتیجه برسن که کپی‌رایت بده، در حالت عادی با وجود جهل و نادانی اکثریت، نه تنها راهی به جایی نمی بریم، بلکه حتا افکار عمومی هم ممکنه علیه ما دست به عمل بزنن و این برای آرمان ما که ریشه‌ی مردمی داره اصلاً خوب نیست.

[narcissus]

دوست عزیز شما بلاک نیستید، بلکه به خاطر چندین تا نقض قانون، هشدار گرفتید و با تکرار اشتباه درصد هشدار هاتون به سطحی رسید که دیگه نمیتونید بدون تایید تاپیک بزنید.

یکی از هشدار های شما مربوط به نقض کپی رایت هست . به هر حال توی انجمنی که شما قوانین را تایید کردید و بعد عضو شدید ذکر شده که:

قوانین عمومی

۲. شما توافق می‌کنید که هیچ‌گونه ارسال ناقض قوانین حق نشر و طبع (Copyright) بدون اجازه رسمی از صاحبان آن حق نخواهید داشت.
ارسال مطالب از کتاب‌ها، سایت‌ها و سایر منابع به شرط رعایت حقوق مؤلف اولیه مجاز است و شما توافق می‌کنید که در صورت داشتن چنین ارسال‌هایی منبع را به‌صورت کامل ذکر نمائید. درصورتیکه روش صحیح لینک دادن را نمی‌دانید، این راهنما http://wiki.ubuntu.ir/HowtoQuote را مطالعه نمائيد.

هم چنین شما چندین بار تاپیکهای تکراری زدید و به هشدار ها هم توجه نکردید(این موارد هم در قوانین انجمن ذکر شده)!

و تاپیک اخیر شما یعنی " لطفا در نظر سنجی این لینک شرکت کنید " علاوه بر این که خلاف قوانین انجمنه، خیلی کار غیر موجهی هست و همونجور که محسن ح  هم گفتن چیزی جز اسپم محسوب نمیشه.

 

[محمدرضا ح.]

انحصار این نیست که یک قانون بین المللی رو در یک فرومی که توسط یک شرکت بزرگ چند ملیتی رعایت کنیم! انحصار این هست که بارها یک پیشنهاد / انتقاد که اکثریت باهاش موافقن مطرح بشه و مدیران ترتیب اثر ندن

[سلمان م.]

من با مسوولین این وب‌گاه موافقم.
سرور توی هر کشوری که باشه (از لحاظ فیزیکی) محتویات اون سرور نمی‌تونند و نباید مخالف با قوانین اون کشور باشه. فکر کنم که سرورهای این وب‌گاه هم توی اروپا باشند و ملزم به رعایت قوانین اروپا. حرف شما دقیقا با این مثال مشابه هست که:
یک نفر آمریکایی یه سرور توی ایران بگیره و بعد بگه چون توی کشور من دیدن فیلم‌های ... برای افراد بالای ۲۱ سال مجاز هست، من دلم می‌خواد توی سرور خودم اون‌ها رو آپلود کنم و یه وب‌گاه اشتراک این‌جور فیلم‌ها بذارم. اون وقت ایران حق داره اون سرور رو بلوکه کنه یا نه؟ مسلمن بله، چون اون فرد ملزم به رعایت قوانین ایران هست.

[کیان]

من با مسوولین این وب‌گاه موافقم.
سرور توی هر کشوری که باشه (از لحاظ فیزیکی) محتویات اون سرور نمی‌تونند و نباید مخالف با قوانین اون کشور باشه. فکر کنم که سرورهای این وب‌گاه هم توی اروپا باشند و ملزم به رعایت قوانین اروپا.

سلمان، توجیهت دقیقا با این مثال مشابه هست که:
یک دوشیزه اروپایی برای تحصیل پاشه بیاد ایران ولی بعد بگه: وای! من حجاب رو چکار کنم، نمی تونم!
بعد باید بهش بگیم اگر با حجاب مشکل داشتی چرا اومدی ایران!

سرور رو میشه راحت جابجا کرد! اول باید ببینید می خواید که کپی رایت رو رعایت کنید یا نمی خواید  اگر نمی خواید رعایت کنید سرورها رو از آلمان بیارید داخل کشور!

[محسن ح.]

من با مسوولین این وب‌گاه موافقم.
سرور توی هر کشوری که باشه (از لحاظ فیزیکی) محتویات اون سرور نمی‌تونند و نباید مخالف با قوانین اون کشور باشه. فکر کنم که سرورهای این وب‌گاه هم توی اروپا باشند و ملزم به رعایت قوانین اروپا.

سلمان، توجیهت دقیقا با این مثال مشابه هست که:
یک دوشیزه اروپایی برای تحصیل پاشه بیاد ایران ولی بعد بگه: وای! من حجاب رو چکار کنم، نمی تونم بعد من میرم بهش می گم اگر با حجاب مشکل داشتی چرا اومدی ایران!
سرور رو میشه راحت جابجا کرد! اول باید ببینید می خواید که کپی رایت رو رعایت کنید یا نمی خواید  اگر نمی خواید رعایت کنید سرورها رو از آلمان بیارید داخل کشور!

© ۱۳۹۱ شرکت کنونیکال. اوبونتو و کنونیکال نام‌های تجاری متعلق به Canonical Ltd هستند

توّجه دارید که این انجمن در کشور آلمان میزبانی می شه و ازقضا متعلّق به شرکت کنونیکاله؟

[royaflash1]

دوستان عزیز . تمام صحبت های شما درست ، اما شما به چند نکته توجه نکردید .
شما عملا نمیتونید کتاب ها رو بخرید .
در ضمن آیا شما به مجوز کتاب ها دقت کردین که پیش داوری میکنین
همچنین کشور ما قانون کپی رایت رو امضا نکرده یعنی میتونه مثلا ویندوز رو هر چه قدر دوست داره کپی کنه .

[سلمان م.]

۱. برای دولت آلمان مهم نیست که آیا ما تو ایران می‌تونیم کتاب رو بخریم یا نه. برای دولت آلمان مهم هست که روی سرورهایی که توی کشورش هست، قوانین آلمان رعایت بشه.

۲. یعنی شما یک سری کتاب با مجوز آزاد، گذاشتید روی این وب‌گاه و بعد مسوولان اون رو حذف کردن؟

۳. توی ایران ما هرکاری که قانون بهمون اجازه می‌ده می‌تونیم انجام بدیم. توجه کنید که گفتم ایران و نه روی سرورهایی که توی آلمان هستند.

[royaflash1]

۱. برای دولت آلمان مهم نیست که آیا ما تو ایران می‌تونیم کتاب رو بخریم یا نه. برای دولت آلمان مهم هست که روی سرورهایی که توی کشورش هست، قوانین آلمان رعایت بشه.

۲. یعنی شما یک سری کتاب با مجوز آزاد، گذاشتید روی این وب‌گاه و بعد مسوولان اون رو حذف کردن؟

۳. توی ایران ما هرکاری که قانون بهمون اجازه می‌ده می‌تونیم انجام بدیم. توجه کنید که گفتم ایران و نه روی سرورهایی که توی آلمان هستند.

دوست عزیز من صحبت های شما احساس میکنم بوی شعار میده .
اینجا انجمن کاربران ایرانی اوبونتو است . نه کشور دیگر . من میخوام یک کتاب بخرم و نمیتونم .من میخوام پول اون رو بدم ولی نمیتونم . این به این معنی است که شما موافق دسترسی آزاد اطلاعات نیستید . در ضمن اون کتابی که من معرفی کردم این مجوز رو میده .


تا ۴۵ روز میتونید ببینید و اگر دوست داشتید کتاب رو خریداری کنید .
حال شما از چه چیزی حمایت میکنید . از تحریم و عدم دسترسی آزاد .
آیا شما قبل از اینکه به مجوز ها نگاه کنید . پیش داوری نکردید ؟
به عقیده من این انجمن به جایی میره که اطلاعات سطح پایین به کاربران میده . و اجازه دسترسی آزاد اطلاعات پایین رو میده .

برای نمونه : شما از اوبونتو انتقاد کنید چه اتفاقی می افته ؟

این صحبت من نیست بلکه افراد زیادی این ادعا رو دارن .

این یعنی انحصار . این یعنی عدم شفافیت .

اوبونتو خوبه یا بد . به هر مفهومی ویژگی مثبت و منفی خودش رو داره . و این دلیلی نمیشه
از اون انتقاد هم نکرد .
به عقیده من اوبونتو ویژگی های خوبی داره ولی این به این معنی نیست که .ویژگی  بدی نداشته باشه .

[royaflash1]

http://forum.ubuntu.ir/index.php/topic,56942.msg468502.html#msg468502

و ...

[royaflash1]

 

جامعه‌ی امروز و جامعه‌ی آزاد را بررسی می‌کنیم البته از دیدگاه خودمان. هر شخصی که فکر می‌کند جامعه‌ی امروز اینچنین نیست، می‌تواند دلایل خود را عنوان کند و اگر منطقی بود ما می‌پذیریم
جامعه‌ی A: جامعه‌ی امروزی با قوانین انحصار فکری(پتنت) و کپی رایت و تفکری غالب بر اکثریت مردم
جامعه‌ی B: جامعه‌ی دانش آزاد
نکته: جامعه‌ی دانش آزاد یعنی هر جامعه‌ای با هر تفکری. ما فقط از دید آزاد بودن دسترسی به دانش و اثرات آن بحث خواهیم کرد.
منابع مالی:
شهر A یک سیستم فرهنگی انحصاری دارد که در آن ناشران حقوق مولفان را خریداری می‌کنند و شرایط گسترش آثار آنان را فراهم می‌کنند مانند تولید و تکثیر آثار آن‌ها با قفل‌های مخصوص برای جلوگیری از کپی‌برداری و پرداخت هزینه‌های شکایات حقوقی نقض حقوق مالکیت فکری، تبلیغات برای معرفی آثار مولفان به جامعه، سیستم ‌پخش و فروش محصولات و پرداخت هزینه‌ی تولید و امرار معاش مؤلف.
شهر B یک سیستم فرهنگی آزاد دارد که در آن مؤلف باید هزینه‌ی زندگی و تولید آثار خود را خودش فراهم کند اما هزینه‌ی تبلیغات ندارد، هزینه‌ی تکثیر و تولید ندارد و سیستم پخش و فروش هم ندارد.
در شهر A مؤلف مستقل باید هزینه‌ی تحصیل، زندگی، تبلیغات، تکثیر و تولید، پخش و فروش را خود به عهده بگیرد.
در شهر B مؤلف باید هزینه‌ی تولید و زندگی خود را به عهده بگیرد.
بازگشت سرمایه:
در شهر A هزینه‌های صرف شده قبل از استفاده‌ی جامعه گرفته می‌شود و ناشر مسئولیتی نسبت به محتوای آثار و رضایت جامعه بعد از فروش ندارد که این باعث بساز و بندازهای زیاد و از دست رفتن محتوای آثار فرهنگی می‌شود. ذکر این نکته هم لازم است که هیچ وقت یک ناشر به اندازه‌ی مؤلف برای محتوای اثر ارزش قائل نیست. بیشتر درآمد حاصله اکثراً به ناشر می‌رسد و مؤلف یا مبلغ ثابتی را در ابتدا دریافت می‌کند یا درصد ناچیزی از سود را دریافت می‌کند البته شرایط نادری هم وجود دارد که به علت شناخته بودن مؤلف و مقبولیت آثار قبلی این مبالغ دریافتی بالاتر است اما همیشه مولفان جدید شرایط ناعادلانه‌ی ناشرها را قبول می‌کنند. لازم به ذکر است که سود ناشران در قانع کردن استعدادهای ناشناخته به لزوم اجرای این شرایط است چون هزینه‌ی کم و سود سرشاری را برای آنان به همراه میآورد. برای بررسی بیشتر این مطلب بهتر است به سراغ مولفان جامعه‌ی خود بروید نه ناشرات و تجار.
در سوی دیگر در شهر B مؤلف بعد از استفاده‌ی جامعه هزینه‌ی خود را دریافت می‌کند پس مسلم است که در قبال محتوای اثر و رضایت جامعه مسئول است البته به صورت اجباری چون در صورت پایین بودن ارزش محتوایی اثر و راضی نبودن جامعه نمی‌تواند هزینه‌ی زیادی را بدست آورد. زنده ماندن فرهنگی مؤلف به مقبولیت در نظر جامه و رضایت جامعه بستگی دارد. از سوی دیگر چون تمام اختیار اثر در دست مؤلف است مسلم راضی به تولید اثری بی‌محتوا نمی‌شود. تمام درآمد به مؤلف می‌رسد و جامعه هزینه‌ی بسیار کمتری برای استفاده می‌پردازد چون بسیاری ازهزینه‌های زائد از چرخه تولید حذف شده است و همچنین استفاده از آثار نیز به شدت افزایش میآبد. در این میان افراد بسیاری که توان مالی استفاده از آثار را ندارند نیز می‌توانند از این محصولات استفاده کنند و افزایش فرهنگ عمومی را برای جامعه به ارمغان می‌آورد.
مقبولیت:
در شهر B استفاده از آثار هنرمندان، آنان را بیشتر از قبل معرفی می‌کند و چون بعد از استفاده‌ جامعه از اثر خود شناخته می‌شوند این مقبولیت ساختگی و بر اثر تبلیغات پوچ نیست.
در شهر A چون قبل از استفاده باید هزینه پرداخت کرد مسلماً نمی‌توان از آثار همه‌ی مولفین استفاده کرد و باید به تبلیغات پوچ که هدفی جز کسب درآمد ندارد، دلخوش بود.
عدالت:
در شهر A چون توان مالی مولفین با ناشران برابر نیست، هر مولفی که بدون پشتوانه‌ی ناشران بخواهد آزادی خود را حفظ کند محکوم به شکست است و این یک واقعیت تلخ است.
در شهر B به دلیل شرایط برابر برای همه‌ی مولفین، آثار است که بررسی می‌شود و به مؤلف ارزش می‌بخشد.
قضاوت:
در شهر A قاضی ناشرانند که مؤلف را با استعداد می‌خوانند و شرایط را برای پیشرفتش فراهم می‌کنند
در شهر B این مردمند که قاضی‌اند و هر مولفی می‌تواند به دادگاه مردم برود و اگر با استعداد شناخته شد در پیشرفت جامعه‌ی خود شریک شود
یکی از بزرگترین مشکلات برای افزایش سطح فرهنگی جامعه افراد کم درآمد و کم‌سواد جامعه هستند زیرا در روش فعلی هم تحصیل علم محدود و هزینه‌بر است و هم استفاده از علم و فرهنگ هزینه‌بر است.
ماندگاری:
در شهر A تا وقتی مؤلف زنده می‌ماند که ناشر از او و همکاری با او راضی باشد
در شهر B مؤلف تا وقتی که جامعه از او حمایت کند زنده خواهد ماند.
اختیار:
در شهر A اختیار محتوای فرهنگی آثار مولفین را ناشران تعیین می‌کنند و این بسیار خطرناک است.
در شهر B اختیار محتوای آثار مولفین در ابتدا به عهده‌ی مولفین و در اصل به عهده‌ی جامعه است.
آموزش:
در شهر B آموزش آنچه می‌دانیم نه تنها چیزی از ما کم نمی‌کند بلکه به حامیان ما نیز اضافه می‌کند.
در شهر A آموزش روش تولید جز اضافه کردن شریکی برای کم کردن سود حاصل دیگری ندارد به همین دلیل اغلب آموزش‌ها برای جایگزین کردن نیروی فرسوده با نیروی جدید است.
هدف نهایی:
در شهر A در بهترین حالت (که مسلماً وجود ندارد) بهبود اثر وابسته به ناشر است و سرنوشت یک جامعه به ناشران و واسطه‌ها بستگی دارد که اولویت اول آن‌ها بازگشت سرمایه است.
در شهر B آثار تولید شده باید با خواست جامعه یکسان باشد و هزینه‌ی تولید نیز به حداقل خواهد رسید.
راه‌های رسیدن:
راه فراهم کردن شرایط برای رسیدن به شرایط اجتماعی شهر A برقراری قوانین محدود کننده، اجرای مجازات‌ و تبلیغات گستره برای قبولاندن تفکر مالکیت فکری به جامعه است.
راه فراهم کردن شرایط برای رسیدن به شهر B آشنا کردن مردم با روش درست حمایت کردن از آن چیزی است که دوست دارند.