خیلی ممنون از مطالب مفیدتون ولی با این حساب باز هم می شود از عدد دیگری به جای 2 استفاده کرد حتی استفاده از عدد 3 هم باعث میشه تا ما بجای استفاده از 8 بیت از 5 بیت استفاده کنیم و همینطور 5 بازه تشکیل میشه که نویز روش تاثیری ندارد
طرح تئوری های ذهنی که در حال حاضر نسخه عملی آنها وجود ندارد خوبه و زیربنای اختراعات و ابداعات جدید هست اما باید توجه کرد که تا زمانی که ما عملا با مسایل پیاده سازی درگیر نباشیم و از آنها اطلاع کافی نداشته باشیم نمی توانیم پیشنهادات چندان مفید و حتی واقعی ارایه کنیم. این که شما به سادگی بیان می کنید که پنج بخش کردن بازه های ولتاژ از تاثیرات نویز در امان هست هیچ پایه علمی و عملی نداره و تنها با آزمایشات دقیق و پیچیده مشخص خواهد شد. پس اولا ما اصلا نمی دونیم که آیا مبنای سه در محاسبات دیجیتال قابل پیاده سازی خواهد بود یا خیر.
دوما باید توجه داشت معماری سیستم دیجیتالی مثل کامپیوتر بر اساس دو بخش پردازش و ذخیره سازی شکل گرفته. مطالبی که من در بالا بیان کردم تنها مرتبط با بخش پردازش بود. باید توجه داشت که بخش ذخیره سازی هم ساختار و مشکلات خاص خودش رو داره.
اول باید دونست که محاسبات در سیستم های دودویی بر اساس جبر بولی پایه ریزی شده. جبر بولی عملا مترادف با منطق کلاسیک هست. یعنی به طور مثال منطق کلاسیک به این شکل کار می کند که چیزی یا درست است و یا غلط و حالت دیگری ندارد. و به این ترتیب از درستی یا غلط بودن چیزی می توان به نتیجه ای رسید. به عنوان مثال می گوییم الان روز است پس خورشید در آسمان است. که از درستی روز بودن می توان به درستی بودن خورشید در آسمان رسید.
حال اگر قرار باشد از مبنای دیگری در محاسبات استفاده کنیم به طور مثال مبنای سه آن وقت دیگر نمی شود برای انجام محاسبات بر جبر بولی تکیه کرد. این به این معنی است که شما برای استفاده از مبنای سه باید نوع جدیدی از منطق و سپس نوع جدیدی از جبر را طراحی کنید!!!
در طول کل تاریخ مستند شده بشر تنها دو نوع منطق که مورد قبول عموم باشد طراح شده اند. منطق کلاسیک که از زمان یونان باستان از آن استفاده می شود و منطق فازی که در قرن اخیر طراحی و تدوین شد. بنابراین همان طور که می بینید طراحی منطق و ریاضیات جدید کار چندان آسانی نیست!
حتی اگر تنها بخواهیم شیوه ذخیره سازی را به مبنای دیگری ببریم می باید تمامی روش های ذخیره سازی مانند HardDisk ها و حافظه های Flash را هم از نو طراحی کنیم که بحث درباره نحوه عملکرد این حافظه ها و مشکلات پیرامون طراحی آنها خود مقاله طویل دیگری خواهد بود. ه این ترتیب باید دید آیا هزینه و پیچیدگی که صرف طراحی و عملکرد این نوع جدید می شود ارزش ذخیره سازی بیت های کمتر را دارد یا خیر.
در صورتی که ذخیره سازی هم به مبنای دیگری صورت گیرد آن وقت باید سیستم پردازش محاسات زیادی را برای تبدیل مبنا به دودویی و بالعکس انجام دهد که باز هم مقرون به صرفه به نظر نمی رسد.