منظورتون رو متوجه نمی شم.
ولی اگه این فرمانو تو یه ترمینال وارد کنید:
ls -l
فایل هاتون رو لیست می کنه. اول هر سطر نوشته: rwxrwxrwx که هر rwx مخفف read ، write و execution (به معنای اجرا) هست. سه تا rwx اولیش برای «کاربر»، دومیش برای «گروه» و سویش برای «دیگران» تعریف شده. اگر یکی از این سه دسته اجازه ی مثلا خواندن را نداشته باشد به جای حرف r یک - (خط فاصله) نمایش داده می شود ... (البته خیلی پیچیده تر از این حرف هاست و ترکیب های این حروف و چند حرف دیگه می تونه شرایط بسیار متفاوتی ایجاد کنه که بحث ما نیست)
اگر فایلی اجازه ی execution نداشته باشه (یعنی اجرایی نباشه) به محتویات داخل آن به چشم دستور نگاه نمی شود. بنابراین شما با دوبار کلیک کردن یا وارد کردن نام آنها در یک ترمینال نمی توانید اجرایشان کنید.
بنابراین فایل های اجرای پسوند خاصی ندارند (بر خلاف ویندوز که با پسوند exe آنها را میشناسیم) و این یک ویژگی بسیار مثبته که از نظر امنیتی خیلی به سیستم کمک می کنه.