انجمن‌های فارسی اوبونتو
جامعه کاربران => کافه اوبونتو => نویسنده: محمد رجبی در 08 فروردین 1399، 01:48 ق‌ظ
-
سلام دوستان. من به عنوان یه برنامه نویس تازه کار میخوام بدونم موندن تو ایران برای یه برنامه نویس خوبه یا نه؟ این حرف اصلا جبهه گیری سیاسی نیس و فقط درد و دله. در استرالیا برای کسایی که پول ندارن شهریه ی دانشگاه بدن وام دانشجویی میدن . یعنی فرد وقتی دانشگاهش تموم شد و رفت سر کار باید درصدی از پولش رو بده به دولت تا بدهی هاش صاف شه. (البته این قضیه مال دانشجو ها مقیم استرالیا هستش). میخواستم بدونم تو ایران از این چیزا هست؟ . من چون فقط ۱۵ سالمه احتمالا وقت برای گرفتن آیلتس دارم و شاید تونستم برای کارشناسی ارشد بورسیه کانادا و یا استرالیا رو بگیرم. بالاخره چیکار کنم؟ شما که تجربه دارین بگین. ممنون
-
سلام، در ایران شما در دانشگاه‌های کشور مشغول به آموزش هستید و از اکثر قریب به اتفاق خدمات آن دانشگاه (امکانات درسی و آموزشی، خوابگاه، کمک‌هزینه تحصیلی و...) به رایگان استفاده می‌کنید، هنگام فارغ التحصیل شدن اصل مدرک شما نزد دانشگاه باقی می‌ماند و معادلی که دریافت می‌کنید که ارزش ترجمه ندارد. برای آزاد کردن مدرک می‌توانید مدت زمانی در سازمان/محلی که برای شما مقرر می‌گردد مشغول به کار شوید (این مورد به تعهد خدمت معروف است) در غیر این صورت می‌توانید با پرداخت هزینهٔ تعهد خدمت اصل مدرک را دریافت کنید.
دو مورد ذکر شده در بالا کلی هست البته موارد دیگری هم برای دریافت اصل مدرک وجود دارد که شامل تبصره و ... می‌شود. به هر صورت برای اپلای کردن می‌توانید اقدام کنید در این بین اگر تلاش شما بر توسعه‌فردی، افزایش علم و سابقه یا فعالیت تمیز باشد بدون شک در روند اپلای و جذب شما بسیار مؤثر است.
موفق باشید.
-
عموما مهاجرت بعد از گرفتن لیسانس ساده‌تر هستش، غیر از اینکه خانواده‌تون بتونن هزینه‌های تحصیل‌تون رو فراهم کنن. برای همین می‌تونید بعد از گرفتن لیسانس، برای مهاجرت اقدام کنید. احتمالا تا اون موقع هم شناخت بهتری از شرایط خواهید داشت و بهتر می‌تونید تصمیم بگیرید که بهتره بمونید یا مهاجرت کنید. البته من به این اصل اعتقاد دارم که اگر توی ایران شرایط کاری خوبی ندارید، احتمالا خارج از ایران هم همینطور خواهد بود. خوندن زبان هم در هر صورت پیشنهاد میشه، چه بخواید ایران بمونید، چه نخواید ایران بمونید.
-
فرمایش شما هم درست هستش
اما بحث یزره از موضوع دور شد. میخوام بدونم خارج رفتن برای برنامه نویسی تا دو سال دیگه به صلاح هستش یا خیر؟
-
الان چجوری میخوای تا دوسال دیگه بری
معمولا چون دانشجو ها رو بورسیه میکنن
-
تو ایران دانشگاه دولتی پول نمی‌گیره که. فقط بعد از فارغ التحصیلی میتونی هر وقت بخوای پولو پرداخت کنی. البته فکر کنم تا پرداخت نکنی مدرکت آزاد نمیشه. تازه به اینا خوابگاه و غذای ارزون که حتی قیمتشون خنده‌داره اضافه کن. کلا ایران برای دانشگاه رفتن خیلی ارزون تره بنظرم. البته همه اینا شاید فقط برای مثلا ۱۰ دانشگاه برتر کشور صدق کنه. بقیشون نرفتنشون بهتر از رفتنه.
-
تو ایران دانشگاه دولتی پول نمی‌گیره که. فقط بعد از فارغ التحصیلی میتونی هر وقت بخوای پولو پرداخت کنی. البته فکر کنم تا پرداخت نکنی مدرکت آزاد نمیشه. تازه به اینا خوابگاه و غذای ارزون که حتی قیمتشون خنده‌داره اضافه کن. کلا ایران برای دانشگاه رفتن خیلی ارزون تره بنظرم. البته همه اینا شاید فقط برای مثلا ۱۰ دانشگاه برتر کشور صدق کنه. بقیشون نرفتنشون بهتر از رفتنه.
داداش مدرک دانشگاه بریتیش کلمبیا رو میتونی با دانشگاه شریف مقایسه کنی؟ تازه اونور حقوق برنامه نویسا فقط یکم از دکتر های عمومی کمتره. دانشگاه شریف یکی از بی اعتبار ترین دانشگاه های جهانه. رتبه ی جهانی اش حدود ۵۰۰−۶۰۰ جهانه.
الان چجوری میخوای تا دوسال دیگه بری
معمولا چون دانشجو ها رو بورسیه میکنن
داداش دانش آموز ها رو خیلی بهتر از بقیه بورسیه میکنن. حالا بورسیه هم نشدیم نشدیم. توی ۲ تا ۴ سال نمیشه ۱۷۰ میلیون پول در اورد؟ تازه توی کانادا جازه ی ۲۰ ساعت کار توی هفته رو داری. گاردین ات (فردی ک همراه ات میاد کانادا که احتمالا میشه برادر یا خواهر یا یکی از والدین) هم اجازه ی کار فول تایم رو داره.
بالاخره چه نصمیمی بگیرم؟
-
درآمد رو به نسبت هزینه مقایسه کن. با یه سرچ داخل گوگل می تونی ببینی هزینه ی رفتن به دانشگاه خارجی و ایرانی چقدره و بررسی کنی که توانش مالی رو داری
اینطوری نیست که فقط مهندس نرم افزار یا یه مهندس باشی حقوقت اندازه یه پزشک باشه، اون طرف هم تجربه و سابقه خیلی مهمه که داخل همه شرکت ها اینارو در نظر می گیرن
به نظر من داخل ایران اگر یکمی زرنگ باشی می تونی درآمد زیادی داشته باشی.
-
درآمد رو به نسبت هزینه مقایسه کن. با یه سرچ داخل گوگل می تونی ببینی هزینه ی رفتن به دانشگاه خارجی و ایرانی چقدره و بررسی کنی که توانش مالی رو داری
اینطوری نیست که فقط مهندس نرم افزار یا یه مهندس باشی حقوقت اندازه یه پزشک باشه، اون طرف هم تجربه و سابقه خیلی مهمه که داخل همه شرکت ها اینارو در نظر می گیرن
به نظر من داخل ایران اگر یکمی زرنگ باشی می تونی درآمد زیادی داشته باشی.
نظرتون خیلی جالبه. بالاخره کشور خود آدم زندگی داخلش خیلی بهتره و راحت تره. ولی این مغز من نمیدونم چرا نمیتونه قبول کنه که من مثل یه آدم معمولی زندگی کنم. کار پس از تحصیل در کانادا خیلی راحته و اغلب اونا دنبال افراد با سواد بالا هستن. تجربه در برنامه نویسی اهمیت کمتری نسبت به بقیه داره از نظر من.
نظر شما چیه؟ با جواب این دوستمون موافقید؟
-
داداش دانش آموز ها رو خیلی بهتر از بقیه بورسیه میکنن.
خیر، بعد از گرفتن لیسانس، اگر خوب باشید، شانس گرفتن بورسیه بیشتره.
توی ۲ تا ۴ سال نمیشه ۱۷۰ میلیون پول در اورد؟ تازه توی کانادا جازه ی ۲۰ ساعت کار توی هفته رو داری.
هزینهٔ یک سال دانشگاه در British Columbia میشه حدود ۴۰ هزار دلار است. (منبع (https://students.ubc.ca/enrolment/finances/tuition-fees/undergraduate-tuition-fees#course-load)) حدود ۱۵ هزار دلار هم برای هزینهٔ زندگی کنار بذارید، اونم در صورتی که بخواید تنها زندگی کنید. میشه ۵۵ هزار یورو معادل ۶۶۰ میلیون تومن. توی سال اول هم نباید انتظار این رو داشته باشید کار پیدا کنید، در نتیجه باید حداقل حدود ۱ میلیارد تومن داشته باشید تا بتونید بدون استرس مشکلات مالی درس بخونید. البته کشورهایی مثل آلمان هستند که تحصیل در اون‌ها رایگانه و مثل ایران لازم نیست بعد از تحصیل هزینه‌ای پرداخت کنید یا زمان معینی کار کنید تا مدرکتون آزاد بشه.
توی ایران بدلیل اینکه خیلی از مسائل حساب و کتاب نداره، میشه درآمد بالاتری نسبت به بقیهٔ کشورها داشت و اگر هدف از مهاجرت درآمد بیشتر باشه، احتمالا انتخاب اشتباهیه.
-
اگه برای اسکیل ورکر برم کانادا چی؟ اولا که تقریبا با نظرتون موافقم. اما اگه پول داشتم میرفتم استرالیا نه کانادا. کانادا خیلی از استرالیا ارزون تره. راحت تر هم بورسیه میده. اگه بورس تحصیلی نگیرم میرم ویزا برای کار یا همون اسکیل ورکر میگیرم.
در ایران هم باید دانشگاه شریف یا امیر کبیر در بیای تا بتونی یزره خوب درس بخونی. حالا شما ها چقدر درس خوندید تا دانشگاه در اومدید و بگید کدوم دانشگاه در اومدید. ممنون.
-
برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.
من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.
-
من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.
احسنت آفرین جالب بود =D> =D> =D> =D>
-
برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.
من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.
خیلی جالب شد.
ببخشید که دارم اذیت میکنم. ولی اگه میشه یکی در مورد تحصیل در آلمان بگین. زبانش سخته؟ بورسیه گرفتید؟ تحصیل در خارج از کشور کلا سخته یا خیر؟ خیلی دوست دارم بدونم. بازم ممنون از همه که پاسخ به سوال هام میدید.
-
هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.
-
برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.
من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.
مشکل اینجاست که برای قبولی مهندسی کامپیوتر پنج دانشگاه برتر تهران باید حداقل ۴۰۰ منطقه دو داشته باشی. برای بقیه دانشگاه‌های درست حسابی کشور هم فکر نکنم رتبه بالای ۱۰۰۰ جواب‌گو باشه. البته بررسی‌های خودم واسه منطقه دو بوده و برای سایر مناطق میشه رتبه معادل در نظر گرفت. که آوردن چنین رتبه‌ای خیلی سخته.
-
برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.
من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.
مشکل اینجاست که برای قبولی مهندسی کامپیوتر پنج دانشگاه برتر تهران باید حداقل ۴۰۰ منطقه دو داشته باشی. برای بقیه دانشگاه‌های درست حسابی کشور هم فکر نکنم رتبه بالای ۱۰۰۰ جواب‌گو باشه. البته بررسی‌های خودم واسه منطقه دو بوده و برای سایر مناطق میشه رتبه معادل در نظر گرفت. که آوردن چنین رتبه‌ای خیلی سخته.
من خودم برنامه ریزی ام اینه سال آخر دبیرستان برم پیش خاله ام درس بخونم. اونجا منطقه ۴ محسوب میشه برای همین شانسم خیلی بالاس
-
هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.
یعنی اصلا یه روش نیس من فوق لیسانس خارج تحصیل کنم؟ شنیدم دانشگاه شریف خودش دانشجو برای تحصیل میفرسته خارج.
اگه با موسسسه ملک پور کار کنم احتمالا بتونم هر دو سال ام رو بورسیه بگیرم. برای بورسیه تا اونجایی که میدونم یه مکاتبه برای استاد باید داشته باشی و یکسری مدارک. یه مقاله در مورد ششرایط بورس تحصیلی کانادا در وبسایت موسسه حقوقی ملک پور پیدا کردم که خیلی جالبه:
https://malekpourmie.com/%d8%b4%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b7-%d8%a8%d9%88%d8%b1%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%af%d8%a7/
-
هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.
یعنی اصلا یه روش نیس من فوق لیسانس خارج تحصیل کنم؟ شنیدم دانشگاه شریف خودش دانشجو برای تحصیل میفرسته خارج.
اگه با موسسسه ملک پور کار کنم احتمالا بتونم هر دو سال ام رو بورسیه بگیرم. برای بورسیه تا اونجایی که میدونم یه مکاتبه برای استاد باید داشته باشی و یکسری مدارک. یه مقاله در مورد ششرایط بورس تحصیلی کانادا در وبسایت موسسه حقوقی ملک پور (با اعتبار ترین موسسه مهاجرتی کشور) پیدا کردم که خیلی جالبه:
https://malekpourmie.com/%d8%b4%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b7-%d8%a8%d9%88%d8%b1%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%af%d8%a7/
چرا تبلیغ میکنی؟
-
هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.
یعنی اصلا یه روش نیس من فوق لیسانس خارج تحصیل کنم؟ شنیدم دانشگاه شریف خودش دانشجو برای تحصیل میفرسته خارج.
اگه با موسسسه ملک پور کار کنم احتمالا بتونم هر دو سال ام رو بورسیه بگیرم. برای بورسیه تا اونجایی که میدونم یه مکاتبه برای استاد باید داشته باشی و یکسری مدارک. یه مقاله در مورد ششرایط بورس تحصیلی کانادا در وبسایت موسسه حقوقی ملک پور پیدا کردم که خیلی جالبه:
https://malekpourmie.com/%d8%b4%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b7-%d8%a8%d9%88%d8%b1%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%af%d8%a7/
چرا تبلیغ میکنی؟
اینو گفتم که یعنی مقالشون ارزش داره. تبلیغ نکردم
-
برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.
من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.
مشکل اینجاست که برای قبولی مهندسی کامپیوتر پنج دانشگاه برتر تهران باید حداقل ۴۰۰ منطقه دو داشته باشی. برای بقیه دانشگاه‌های درست حسابی کشور هم فکر نکنم رتبه بالای ۱۰۰۰ جواب‌گو باشه. البته بررسی‌های خودم واسه منطقه دو بوده و برای سایر مناطق میشه رتبه معادل در نظر گرفت. که آوردن چنین رتبه‌ای خیلی سخته.
من خودم برنامه ریزی ام اینه سال آخر دبیرستان برم پیش خاله ام درس بخونم. اونجا منطقه ۴ محسوب میشه برای همین شانسم خیلی بالاس
اولا که انقدر به فکر خارج رفتن نباش
خارج رفتن هدف نیست ممکنه بخشی از مسیرت باشه و بهتره از یاد گرفتن لدت ببری
دوما که قانون عوض شده و اگه یه سال دبیرستان هم تو منطقه دو درس خونده باشی منطقه دو حساب میشی.
-
@M.RAJ الان از نظر مالی توانش رو داری ؟ مثلا حداقل 500 میلیون ؟
اگر هدفت از دانشگاه رفتن یادگیری هست، 100 میلیون به صورت خصوصی می تونی در اون زمینه هزینه کنی و به بهترین نحو اون مطلب رو یادبگیری(خیلی بالا حساب کنیم) و اصلا نیاز به خارج رفتن نیست و هرچی بخوای می تونی همین طرف هم یادبگیری و دانشگاه بری که مدرک هم داشته باشی
بعد اگر به این نتیجه رسیدی که کشورهای دیگه شرایط و حقوقش بهتره، می تونی مهاجرت کنی و اونجا کار کنی.
-
سلام دوستان. من به عنوان یه برنامه نویس تازه کار میخوام بدونم موندن تو ایران برای یه برنامه نویس خوبه یا نه؟
سلام.
شغل برای برنامه‌نویس توی ایران زیاده ولی درآمدش خیلی بالا نیست. به طور میانگین بخوام بگم توی تهران ۳-۵ میلیون و توی شهرستان‌ها ۲-۳ میلیون هستش. البته در صورت داشتن سابقه و رزومه‌ی خوب به عنوان برنامه‌نویس ارشد می‌تونین تا ۷-۹ و حتی بالاتر هم درآمد داشته باشین ولی طبیعتاً توی بدو استخدامتون چنین اتفاقی نخواهد افتاد و شما باید سابقه و مهارتتون رو حتی در حین کار هم افزایش بدین.
البته اگه بتونین خودتون شرکت تاسیس کنین درآمدتون خیلی بهتر هم میشه.
در استرالیا برای کسایی که پول ندارن شهریه ی دانشگاه بدن وام دانشجویی میدن . یعنی فرد وقتی دانشگاهش تموم شد و رفت سر کار باید درصدی از پولش رو بده به دولت تا بدهی هاش صاف شه. (البته این قضیه مال دانشجو ها مقیم استرالیا هستش). میخواستم بدونم تو ایران از این چیزا هست؟ .
توی ایران تحصیل در دانشگاه‌های سراسری روزانه رایگان هستش و در صورت قبولی توی دوره‌ی روزانه نیازی به پرداخت شهریه ندارین که بخواید وام بگیرین. فقط تعهد به خدمت در داخل کشور رو دارین که یا باید اون مقدار رو کار کنین (اگه اشتباه نکنم برای منطقه‌ی یک، معادل طول تحصیل و برای باقی مناطق، دو برابر طول تحصیل باید کار داخل کشور داشته باشین. برای مثال کارشناسی من ۳.۵ سال طول کشید و چون منطقه ۲ بودم ۷ سال کار داخل کشور باید داشته باشم تا مدرک کارشناسیم آزاد بشه. در ضمن کار هم‌زمان با تحصیل هم قابل قبول نیست) یا باید هزینه‌اش رو پرداخت کنین.
فقط می‌مونه هزینه‌های خوابگاه و سلف که اونم خیلی کمه و اگه کسی نتونه این هزینه‌ها رو پرداخت کنه، می‌تونه وام دانشجویی (رقم وام، مبلغ زیادی نیستش) بگیره و بعد اتمام تحصیلاتش مشابه اون چیزی که گفتین، با اقساط کم باید مبلغی که گرفته رو برگردونه.
من چون فقط ۱۵ سالمه احتمالا وقت برای گرفتن آیلتس دارم و شاید تونستم برای کارشناسی ارشد بورسیه کانادا و یا استرالیا رو بگیرم. بالاخره چیکار کنم؟ شما که تجربه دارین بگین. ممنون
مواردی که توی کارشناسی باید بهش توجه داشته باشین تا بتونین برای ارشد از یک دانشگاه خوب خارجی فاند یا فول‌فاند بگیرین این موارد هستش:
1.سعی کنین الان خوب درس بخونین تا بتونین از یه دانشگاه خوب قبول بشین.
دانشگاه‌های خارجی از دانشگاه‌های شریف، تهران و امیرکبیر پذیرش بهتری دارن و راحت‌تر شما رو قبول میکنن ولی اگه نتونستین از اینا قبول شین بازم ۱۳ دانشگاه برتر ایران رو در نظر بگیرین.
2.معدلتون توی کارشناسی حتماً بالا باشه.
مهم‌ترین چیزی که یه دانشجو توی کارشناسی برای ارائه داره معدلشه پس نذارین معدلتون افت کنه.
3.زبانتون رو تقویت کنین و یه نمره‌ی زبان بالا رو حتماً توی رزومه‌تون داشته باشین.
مثلاً iBT بالای ۱۰۰ خیلی می‌تونه تو پذیرش دانشگاه‌های خوب دنیا کمکتون کنه.
4.سعی کنین پروژه‌ی کارشناسیتون رو با بهترین استاد دانشکده‌تون بردارین و نظرش رو جلب کنین.
در کل سعی کنین با اساتید (به خصوص اساتید خوب دانشکده‌تون) رابطه‌ی خوبی داشته باشین. توصیه‌نامه‌ی اساتید (به خصوص اساتید مطرح) خیلی می‌تونه کمکتون کنه. حتی خیلی از دانشگاه‌ها لازمه که شما توصیه‌نامه داشته باشین.
5.اگر بتونین یه مقاله توی سال آخر کارشناسی داشته باشین، خیلی می‌تونه پروسه‌ی پذیرشتون رو راحت‌تر کنه.
این مورد برای دانشجوی کارشناسی اجباری نیست و موارد بالا از اهمیت بیشتری برای دانشجوی کارشناسی برخوردارن ولی به هر حال سال آخر کارشناسی سال سبک‌تری هستش. اگه قصد کنکور دادن برای ارشد رو نداشته باشین و بخواین اپلای کنین سال آخر وقت آزاد زیادی خواهید داشت و می‌تونین در راستای پروژه‌ی کارشناسیتون یه مقاله بنویسین.
اما بحث یزره از موضوع دور شد. میخوام بدونم خارج رفتن برای برنامه نویسی تا دو سال دیگه به صلاح هستش یا خیر؟
همون‌طور که معین جان گفتن بهتره کارشناسی رو توی ایران بخونین و بعدش برای ارشد اپلای کنین.
اگه بخوایم منطقی به قضیه نیگا کنیم، شما در حال حاضر (و حتی دو سال آینده) احتمالاً هیچ رزومه‌ی عجیب غریبی ندارین که بتونین طرف اونور آبی رو متقاعد کنین تا ساپورت ویزاتون بشه. توی شرایطی که توی آمریکا، آلمان، کانادا و استرالیایی هزاران برنامه‌نویس درجه یک داریم، خیلی سخته که متصور بشیم کسی از اونور بیاد و از بین اونا شما رو (اونم از کشوری مثل ایران که رابطه‌ی خوبی با این کشورها نداره) انتخاب کنه.
منظورم از رزومه‌ی عجیب‌غریب چیزی مثل مدال طلای المپیاد یا پدیده آوردن یه پروژه‌ی بین‌المللی و ارزشمند مثل داکر و ... هستش
توی این شرایط بهتره شما کارشناسی رو توی ایران بخونین و برای ارشد ویزای تحصیلی بگیرین و بعد از اینکه اونور تونستین کار پیدا کنین ویزاتون رو تغییر بدین چون گرفتن ویزای کاری به این سادگی‌ها نیست و راحت‌ترین کار همون ویزای تحصیلی هستش.
داداش مدرک دانشگاه بریتیش کلمبیا رو میتونی با دانشگاه شریف مقایسه کنی؟ تازه اونور حقوق برنامه نویسا فقط یکم از دکتر های عمومی کمتره. دانشگاه شریف یکی از بی اعتبار ترین دانشگاه های جهانه. رتبه ی جهانی اش حدود ۵۰۰−۶۰۰ جهانه.
خیلی به این رتبه‌بندی توجه نکنین. منظورم حالا مقایسه‌ی UBC با شریف نیست ولی در کل این رتبه‌بندی‌ها خیلی قابل اتکا نیستن.
مواردی مثل وسعت دانشگاه، تعداد ساختمان‌های دانشگاه، تعداد دانشجوهای اون، داشتن دوره‌های بین‌المللی، نسبت تعداد اساتید به دانشجو و ... روی رتبه‌بندی تاثیر می‌ذارن.
اینم بگم یه نظام رتبه‌بندی واحد هم نداریم. رتبه‌بندی‌های مختلفی مثل QS، ARWU، Times، Leiden و ... هستن که هر کدوم اونا یه سری پارامترها رو برای رتبه‌بندی لحاظ میکنن که با توجه به اون پارامترها رتبه‌بندی دانشگاه‌ها پس و پیش میشه.
از اینا هم بگذریم رتبه‌بندی دانشگاه‌ها رشته به رشته و گرایش به گرایش، با هم فرق داره و موقع انتخاب دانشگاه حتماً باید توجه کنین که وضعیت دانشگاه انتخابیتون توی اون رشته چطوره.
برای مثال توی رشته و گرایش من (مهندسی برق - گرایش کنترل) دانشگاه شریف وضعیت خوبی نداره و در مقابل دانشگاه‌های تهران (کنترل هوشمند)، امیرکبیر (رباتیک) و خواجه‌نصیر (کنترل کلاسیک) وضعیت بهتری دارن. برای همین من موقع انتخاب رشته، به ترتیب تهران، امیرکبیر، خواجه‌نصیر و شریف رو زدم و با اینکه رتبم به شریف می‌رسید، به اسم و رسم و یا رتبه‌ی شریف توجهی نکردم. که در نهایت رتبه‌ام به تهران نرسید و از دومین انتخابم (امیرکبیر) قبول شدم.
من خودم برنامه ریزی ام اینه سال آخر دبیرستان برم پیش خاله ام درس بخونم. اونجا منطقه ۴ محسوب میشه برای همین شانسم خیلی بالاس
یکی اینکه در مورد اینکه چند سال آخر رو لحاظ میکنن تحقیق کنین تا بعداً به مشکل نخورین و یکی هم اینکه فارغ از کنکور و ... سعی کنین رو پایه‌تون کار کنین چون من به وضوح توی کارشناسی و حتی ارشد دیدم که افرادی که با سهمیه (ایثاگران، مناطق محروم و حتی منطقه ۳) میان توی تحصیل به مشکل می‌خورن و یه سر و گردن از بقیه‌ی هم‌کلاسی‌هاشون پایین‌تر هستن. چون صرفاً قبولی از یه دانشگاه خاص مهم نیست، بلکه تحصیل و معدل آوردن هم مهمه.
پ.ن: چون دیدم استرالیا یکی از اهدافتون هستش خواستم این رو اضافه کنم.
در حال حاضر استرالیا کشور مهاجرپذیری محسوب نمیشه و اذیت زیاد داره ولی بازم اگه هدفتون این کشور هست، دانشگاه‌های تهران و امیرکبیر رو با اولویت بیشتری در نظر بگیرین. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویزای ۴۷۶ استرالیا تحقیق کنین.
-
واقعا عالی بود. از همه ی دوستان از جمله آقا معین و جناب آقای علی رزم دیده تشکر میکنم که این فرصت رو گذاشتن و جواب سوال های من رو با حوصله دادن.
تصمیم گرفتم انشالله برم شریف. از اونجایی که ۴ سال دیگه تا دیپلم ام مونده میتونم تا اون موقع مدرک آیلتس ام رو بگیرم. بازم ممنون از همگی