آینده در ایران

[mahdi7d1]

برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.

من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.

مشکل اینجاست که برای قبولی مهندسی کامپیوتر پنج دانشگاه‌ برتر تهران باید حداقل ۴۰۰ منطقه دو داشته باشی. برای بقیه دانشگاه‌های درست حسابی کشور هم فکر نکنم رتبه بالای ۱۰۰۰ جواب‌گو باشه. البته بررسی‌های خودم واسه منطقه دو بوده و برای سایر مناطق می‌شه رتبه معادل در نظر گرفت. که آوردن چنین رتبه‌ای خیلی سخته.

[محمد رجبی]

برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.

من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.

مشکل اینجاست که برای قبولی مهندسی کامپیوتر پنج دانشگاه‌ برتر تهران باید حداقل ۴۰۰ منطقه دو داشته باشی. برای بقیه دانشگاه‌های درست حسابی کشور هم فکر نکنم رتبه بالای ۱۰۰۰ جواب‌گو باشه. البته بررسی‌های خودم واسه منطقه دو بوده و برای سایر مناطق می‌شه رتبه معادل در نظر گرفت. که آوردن چنین رتبه‌ای خیلی سخته.

من خودم برنامه ریزی ام اینه سال آخر دبیرستان برم پیش خاله ام درس بخونم. اونجا منطقه ۴ محسوب میشه برای همین شانسم خیلی بالاس

[محمد رجبی]

هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.

یعنی اصلا یه روش نیس من فوق لیسانس خارج تحصیل کنم؟ شنیدم دانشگاه شریف خودش دانشجو برای تحصیل میفرسته خارج.
اگه با موسسسه ملک پور کار کنم احتمالا بتونم هر دو سال ام رو بورسیه بگیرم. برای بورسیه تا اونجایی که میدونم یه مکاتبه برای استاد باید داشته باشی و یکسری مدارک. یه مقاله در مورد ششرایط بورس تحصیلی کانادا در وبسایت موسسه حقوقی ملک پور پیدا کردم که خیلی جالبه:
https://malekpourmie.com/%d8%b4%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b7-%d8%a8%d9%88%d8%b1%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%af%d8%a7/

[هومان]

هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.

یعنی اصلا یه روش نیس من فوق لیسانس خارج تحصیل کنم؟ شنیدم دانشگاه شریف خودش دانشجو برای تحصیل میفرسته خارج.
اگه با موسسسه ملک پور کار کنم احتمالا بتونم هر دو سال ام رو بورسیه بگیرم. برای بورسیه تا اونجایی که میدونم یه مکاتبه برای استاد باید داشته باشی و یکسری مدارک. یه مقاله در مورد ششرایط بورس تحصیلی کانادا در وبسایت موسسه حقوقی ملک پور (با اعتبار ترین موسسه مهاجرتی کشور) پیدا کردم که خیلی جالبه:
https://malekpourmie.com/%d8%b4%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b7-%d8%a8%d9%88%d8%b1%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%af%d8%a7/

چرا تبلیغ میکنی؟

[محمد رجبی]

هر زبانی رو میشه با زمان و انگیزه یاد گرفت. تحصیل در آلمان سخته، ولی اون هم با تلاش و زمان و انگیزه میشه گذروندش. من برای یک سال بورسیه گرفتم، ولی درخواست برای بورسیه خیلی زیاده و افراد بسیار قوی‌ای اقدام می‌کنند، برای همین بهتره روش خیلی حساب نکنید و حداقل ۱۵ تا ۲۰ هزار یورو رو برای زندگی داشته باشید.

یعنی اصلا یه روش نیس من فوق لیسانس خارج تحصیل کنم؟ شنیدم دانشگاه شریف خودش دانشجو برای تحصیل میفرسته خارج.
اگه با موسسسه ملک پور کار کنم احتمالا بتونم هر دو سال ام رو بورسیه بگیرم. برای بورسیه تا اونجایی که میدونم یه مکاتبه برای استاد باید داشته باشی و یکسری مدارک. یه مقاله در مورد ششرایط بورس تحصیلی کانادا در وبسایت موسسه حقوقی ملک پور پیدا کردم که خیلی جالبه:
https://malekpourmie.com/%d8%b4%d8%b1%d8%a7%db%8c%d8%b7-%d8%a8%d9%88%d8%b1%d8%b3%db%8c%d9%87-%d8%aa%d8%ad%d8%b5%db%8c%d9%84-%d8%af%d8%b1-%da%a9%d8%a7%d9%86%d8%a7%d8%af%d8%a7/

چرا تبلیغ میکنی؟

اینو گفتم که یعنی مقالشون ارزش داره. تبلیغ نکردم

[\SmHk/]

برای اون هم نیاز به مدرک تحصیلی یا تجربه دارید و مدرک تحصیلی عموما نقش مهمتری بازی میکنه. در نتیجه هنوز پیشنهادم همینه که مدرک دانشگاهی رو بگیرید، بعد برای مهاجرت تصمیم بگیرید (غیر از اینکه شرایط مالی اون رو دارید). برای خوب درس‌خوندن هم نیازی نیست حتمال شریف یا امیرکبیر برید، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه خواجه‌نصیر، دانشگاه علم‌وصنعت، ... این‌ها همه دانشگاه‌های مورد قبولی هستند.

من به دلیل جشنوارهٔ خوارزمی و المپیاد کامپیوتر می‌تونستم مستقیما بدون کنکور برم دانشگاه، ولی قبل شروع دانشگاهم از از ایران خارج شدم و توی امارات و بعد توی آلمان تحصیل کردم.

مشکل اینجاست که برای قبولی مهندسی کامپیوتر پنج دانشگاه‌ برتر تهران باید حداقل ۴۰۰ منطقه دو داشته باشی. برای بقیه دانشگاه‌های درست حسابی کشور هم فکر نکنم رتبه بالای ۱۰۰۰ جواب‌گو باشه. البته بررسی‌های خودم واسه منطقه دو بوده و برای سایر مناطق می‌شه رتبه معادل در نظر گرفت. که آوردن چنین رتبه‌ای خیلی سخته.

من خودم برنامه ریزی ام اینه سال آخر دبیرستان برم پیش خاله ام درس بخونم. اونجا منطقه ۴ محسوب میشه برای همین شانسم خیلی بالاس

اولا که انقدر به فکر خارج رفتن نباش
خارج رفتن هدف نیست ممکنه بخشی از مسیرت باشه و بهتره از یاد گرفتن لدت ببری
دوما که قانون عوض شده و اگه یه سال دبیرستان هم تو منطقه دو درس خونده باشی منطقه دو حساب میشی.

[warlock]

@M.RAJ الان از نظر مالی توانش رو داری ؟ مثلا حداقل 500 میلیون ؟

اگر هدفت از دانشگاه رفتن یادگیری هست، 100 میلیون به صورت خصوصی می تونی در اون زمینه هزینه کنی و به بهترین نحو اون مطلب رو یادبگیری(خیلی بالا حساب کنیم) و اصلا نیاز به خارج رفتن نیست و هرچی بخوای می تونی همین طرف هم یادبگیری و دانشگاه بری که مدرک هم داشته باشی


بعد اگر به این نتیجه رسیدی که کشورهای دیگه شرایط و حقوقش بهتره، می تونی مهاجرت کنی و اونجا کار کنی.

[علی رزم دیده]

سلام دوستان. من به عنوان یه برنامه نویس تازه کار میخوام بدونم موندن تو ایران برای یه برنامه نویس خوبه یا نه؟

سلام.
شغل برای برنامه‌نویس توی ایران زیاده ولی درآمدش خیلی بالا نیست. به طور میانگین بخوام بگم توی تهران ۳-۵ میلیون و توی شهرستان‌ها ۲-۳ میلیون هستش. البته در صورت داشتن سابقه و رزومه‌ی خوب به عنوان برنامه‌نویس ارشد می‌تونین تا ۷-۹ و حتی بالاتر هم درآمد داشته باشین ولی طبیعتاً توی بدو استخدامتون چنین اتفاقی نخواهد افتاد و شما باید سابقه و مهارتتون رو حتی در حین کار هم افزایش بدین.
البته اگه بتونین خودتون شرکت تاسیس کنین درآمدتون خیلی بهتر هم می‌شه.

در استرالیا برای کسایی که پول ندارن شهریه ی دانشگاه بدن وام دانشجویی میدن . یعنی فرد وقتی دانشگاهش تموم شد و رفت سر کار باید درصدی از پولش رو بده به دولت تا بدهی هاش صاف شه. (البته این قضیه مال دانشجو ها مقیم استرالیا هستش). میخواستم بدونم تو ایران از این چیزا هست؟ .

توی ایران تحصیل در دانشگاه‌های سراسری روزانه رایگان هستش و در صورت قبولی توی دوره‌ی روزانه نیازی به پرداخت شهریه ندارین که بخواید وام بگیرین. فقط تعهد به خدمت در داخل کشور رو دارین که یا باید اون مقدار رو کار کنین (اگه اشتباه نکنم برای منطقه‌ی یک، معادل طول تحصیل و برای باقی مناطق، دو برابر طول تحصیل باید کار داخل کشور داشته باشین. برای مثال کارشناسی من ۳.۵ سال طول کشید و چون منطقه ۲ بودم ۷ سال کار داخل کشور باید داشته باشم تا مدرک کارشناسیم آزاد بشه. در ضمن کار هم‌زمان با تحصیل هم قابل قبول نیست) یا باید هزینه‌اش رو پرداخت کنین.
فقط می‌مونه هزینه‌های خوابگاه و سلف که اونم خیلی کمه و اگه کسی نتونه این هزینه‌ها رو پرداخت کنه، می‌تونه وام دانشجویی (رقم وام، مبلغ زیادی نیستش) بگیره و بعد اتمام تحصیلاتش مشابه اون چیزی که گفتین، با اقساط کم باید مبلغی که گرفته رو برگردونه.

من چون فقط ۱۵ سالمه احتمالا وقت برای گرفتن آیلتس دارم و شاید تونستم برای کارشناسی ارشد بورسیه کانادا و یا استرالیا رو بگیرم. بالاخره چیکار کنم؟ شما که تجربه دارین بگین. ممنون

مواردی که توی کارشناسی باید بهش توجه داشته باشین تا بتونین برای ارشد از یک دانشگاه خوب خارجی فاند یا فول‌فاند بگیرین این موارد هستش:
1.سعی کنین الان خوب درس بخونین تا بتونین از یه دانشگاه خوب قبول بشین.
دانشگاه‌های خارجی از دانشگاه‌های شریف، تهران و امیرکبیر پذیرش بهتری دارن و راحت‌تر شما رو قبول می‌کنن ولی اگه نتونستین از اینا قبول شین بازم ۱۳ دانشگاه برتر ایران رو در نظر بگیرین.

2.معدلتون توی کارشناسی حتماً بالا باشه.
مهم‌ترین چیزی که یه دانشجو توی کارشناسی برای ارائه داره معدلشه پس نذارین معدلتون افت کنه.

3.زبانتون رو تقویت کنین و یه نمره‌ی زبان بالا رو حتماً توی رزومه‌تون داشته باشین.
مثلاً iBT بالای ۱۰۰ خیلی می‌تونه تو پذیرش دانشگاه‌های خوب دنیا کمکتون کنه.

4.سعی کنین پروژه‌ی کارشناسیتون رو با بهترین استاد دانشکده‌تون بردارین و نظرش رو جلب کنین.
در کل سعی کنین با اساتید (به خصوص اساتید خوب دانشکده‌تون) رابطه‌ی خوبی داشته باشین. توصیه‌نامه‌ی اساتید (به خصوص اساتید مطرح) خیلی می‌تونه کمکتون کنه. حتی خیلی از دانشگاه‌ها لازمه که شما توصیه‌نامه داشته باشین.

5.اگر بتونین یه مقاله توی سال آخر کارشناسی داشته باشین، خیلی می‌تونه پروسه‌ی پذیرشتون رو راحت‌تر کنه.
این مورد برای دانشجوی کارشناسی اجباری نیست و موارد بالا از اهمیت بیشتری برای دانشجوی کارشناسی برخوردارن ولی به هر حال سال آخر کارشناسی سال سبک‌تری هستش. اگه قصد کنکور دادن برای ارشد رو نداشته باشین و بخواین اپلای کنین سال آخر وقت آزاد زیادی خواهید داشت و می‌تونین در راستای پروژه‌ی کارشناسیتون یه مقاله بنویسین.

اما بحث یزره از موضوع دور شد. میخوام بدونم خارج رفتن برای برنامه نویسی تا دو سال دیگه به صلاح هستش یا خیر؟

همون‌طور که معین جان گفتن بهتره کارشناسی رو توی ایران بخونین و بعدش برای ارشد اپلای کنین.
اگه بخوایم منطقی به قضیه نیگا کنیم، شما در حال حاضر (و حتی دو سال آینده) احتمالاً هیچ رزومه‌ی عجیب غریبی ندارین که بتونین طرف اونور آبی رو متقاعد کنین تا ساپورت ویزاتون بشه. توی شرایطی که توی آمریکا، آلمان، کانادا و استرالیایی هزاران برنامه‌نویس درجه یک داریم، خیلی سخته که متصور بشیم کسی از اونور بیاد و از بین اونا شما رو (اونم از کشوری مثل ایران که رابطه‌ی خوبی با این کشورها نداره) انتخاب کنه.
منظورم از رزومه‌ی عجیب‌غریب چیزی مثل مدال طلای المپیاد یا پدیده آوردن یه پروژه‌ی بین‌المللی و ارزشمند مثل داکر و ... هستش
توی این شرایط بهتره شما کارشناسی رو توی ایران بخونین و برای ارشد ویزای تحصیلی بگیرین و بعد از اینکه اونور تونستین کار پیدا کنین ویزاتون رو تغییر بدین چون گرفتن ویزای کاری به این سادگی‌ها نیست و راحت‌ترین کار همون ویزای تحصیلی هستش.

داداش مدرک دانشگاه بریتیش کلمبیا رو میتونی با دانشگاه شریف مقایسه کنی؟ تازه اونور حقوق برنامه نویسا فقط یکم از دکتر های عمومی کمتره. دانشگاه شریف یکی از بی اعتبار ترین دانشگاه های جهانه. رتبه ی جهانی اش حدود ۵۰۰−۶۰۰ جهانه.

خیلی به این رتبه‌بندی توجه نکنین. منظورم حالا مقایسه‌ی UBC با شریف نیست ولی در کل این رتبه‌بندی‌ها خیلی قابل اتکا نیستن.
مواردی مثل وسعت دانشگاه، تعداد ساختمان‌های دانشگاه، تعداد دانشجوهای اون، داشتن دوره‌های بین‌المللی، نسبت تعداد اساتید به دانشجو و ... روی رتبه‌بندی تاثیر می‌ذارن.
اینم بگم یه نظام رتبه‌بندی واحد هم نداریم. رتبه‌بندی‌های مختلفی مثل QS، ARWU، Times، Leiden و ... هستن که هر کدوم اونا یه سری پارامترها رو برای رتبه‌بندی لحاظ می‌کنن که با توجه به اون پارامترها رتبه‌بندی دانشگاه‌ها پس و پیش می‌شه.
از اینا هم بگذریم رتبه‌بندی دانشگاه‌ها رشته به رشته و گرایش به گرایش، با هم فرق داره و موقع انتخاب دانشگاه حتماً باید توجه کنین که وضعیت دانشگاه انتخابیتون توی اون رشته چطوره.
برای مثال توی رشته و گرایش من (مهندسی برق - گرایش کنترل) دانشگاه شریف وضعیت خوبی نداره و در مقابل دانشگاه‌های تهران (کنترل هوشمند)، امیرکبیر (رباتیک) و خواجه‌نصیر (کنترل کلاسیک) وضعیت بهتری دارن. برای همین من موقع انتخاب رشته، به ترتیب تهران، امیرکبیر، خواجه‌نصیر و شریف رو زدم و با اینکه رتبم به شریف می‌رسید، به اسم و رسم و یا رتبه‌ی شریف توجهی نکردم. که در نهایت رتبه‌ام به تهران نرسید و از دومین انتخابم (امیرکبیر) قبول شدم.

من خودم برنامه ریزی ام اینه سال آخر دبیرستان برم پیش خاله ام درس بخونم. اونجا منطقه ۴ محسوب میشه برای همین شانسم خیلی بالاس

یکی اینکه در مورد اینکه چند سال آخر رو لحاظ می‌کنن تحقیق کنین تا بعداً به مشکل نخورین و یکی هم اینکه فارغ از کنکور و ... سعی کنین رو پایه‌تون کار کنین چون من به وضوح توی کارشناسی و حتی ارشد دیدم که افرادی که با سهمیه‌ (ایثاگران، مناطق محروم و حتی منطقه ۳) میان توی تحصیل به مشکل می‌خورن و یه سر و گردن از بقیه‌ی هم‌کلاسی‌هاشون پایین‌تر هستن. چون صرفاً قبولی از یه دانشگاه خاص مهم نیست، بلکه تحصیل و معدل آوردن هم مهمه.


پ.ن: چون دیدم استرالیا یکی از اهدافتون هستش خواستم این رو اضافه کنم.
در حال حاضر استرالیا کشور مهاجرپذیری محسوب نمی‌شه و اذیت زیاد داره ولی بازم اگه هدفتون این کشور هست، دانشگاه‌های تهران و امیرکبیر رو با اولویت بیشتری در نظر بگیرین. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویزای ۴۷۶ استرالیا تحقیق کنین.

[محمد رجبی]

واقعا عالی بود. از همه ی دوستان از جمله آقا معین و جناب آقای علی رزم دیده تشکر میکنم که این فرصت رو گذاشتن و جواب سوال های من رو با حوصله دادن.
تصمیم گرفتم انشالله برم شریف. از اونجایی که ۴ سال دیگه تا دیپلم ام مونده میتونم تا اون موقع مدرک آیلتس ام رو بگیرم. بازم ممنون از همگی