انجمن‌های فارسی اوبونتو
کمک و پشتیبانی => سخت‌افزار => نویسنده: wolf_zx2 در 26 اسفند 1391، 09:51 ب‌ظ
-
سلام
مدل cpu من intel(R) core(TM) 2 Duo CPU E7300 @ 2.66GHz 2.67GHz است میخواستم بدونم این پردازنده 32 بیتی است یا 64 بیتی؟
-
سلام
مدل cpu من intel(R) core(TM) 2 Duo CPU E7300 @ 2.66GHz 2.67GHz است میخواستم بدونم این پردازنده 32 بیتی است یا 64 بیتی؟
64 بیتی
-
تقریبا تمام پردازنده هایی که در سالهای اخیر درست شدن شصت و چهار بیت هستن.
-
تقریبا تمام پردازنده هایی که در سالهای اخیر درست شدن شصت و چهار بیت هستن.
البته نه همشون !
به تعداد توان پردازش های هم زمان یه سی پی یو بستگی داره ، الان واسه ایشون Core 2 dou هستش که یعنی 2 تا پردازش هم زمان انجام میده (2 هسته داره) ولی سی پی یو های Core i3 و Core i5 چون 4 تا پردازش رو میتونن هم زمان انجام بدن ، یکم بیشتر از 64 بیت میشه دیگه ، مگه نه ؟ میشه 128 بیت ! (ماکروسافت گفته بود قراره ویندوز 8 فقط نسخه ی 64 و 128 بیتی داشته باشه !) و سی پی یو های Core i7 توان 8 تا پردازش هم زمان رو دارن که میشه 256 بیت !!!!
دوستان اگه اشتباه گفتم اصلاح کنین :)
بعدا نوشت ! :
کلا اشتباه گفتم :oops: :oops: :oops:
-
ویرایش شد...
-
سی پی یو من Core i3 ـه ولی چرا 32 بیتیه؟
احتمالا 64 بیتیه ولی شما روش سیستم عامل 32 بیتی نصب کردید
-
------
-
ویرایش شد...
-
یعنی 2 تا پردازش هم زمان انجام میده (2 هسته داره)
اشتباه نمی‌کنی؟ چون دو تا هسته داره می‌تونه ۴ تا پردازش رو همزمان انجام بده. اگه ۴ هسته‌ای بود می‌تونست ۸ تا پردازش رو همزمان انجام بده.
-
اگه واقعا اینطوریه پس چرا اوبونتو 128 بیتی نداریم چون الآن خیلی از لپ تاپ ها می تونند این کار را انجام بدهند
-
سلام
من فکر کنم در اینجا زیادی اشتباه آورده شده core2du و سایر سری های core2 دارای 48 بیت هستن
سری core i دارای 64 بیت هستن
خوب با این تفاسیری که دوستان گفتن داریم خیلی اشتباه میریم
پ.ن: 48 یا 64 و یا 32 بیت مقدار آدرس دهی CPU هست و ارتباطش با (آدرس دهی درگاه هاش)آدرس های شمالی جنوبی (که بخاطر گرافیک داخلی حذف شده)شرقی و غربی و این فقط مختص Cpu هست و این در قسمت های مختلف یک مادر برد سرعت درگاه هاش فرق کنه مثلا تا دو سه سال قبل آدرس دهی بایوس 8 بیت بود (البته آلان رو نمیدونم)در حالی که CPU ها 64 بیت بودن!
پس این مختص CPU ها هست و سرعت ارتباطش با پورت های مختلف مادربرد
ویرایش : این معماری CPU رو میرسونه و بر اساس اون میشه گفت که چند بیت هست
-
دوستان اگه اشتباه گفتم اصلاح کنین :)
اشتباه گفتی! ;D
عزیزم اصلا بیتاژ ربطی به تعداد هسته و توان پردازشی نداره!
۶۴ بیت عرض باس بین سی پی یو، چیپست و رم هست! ;)
-
دوستان اگه اشتباه گفتم اصلاح کنین :)
اشتباه گفتی! ;D
عزیزم اصلا بیتاژ ربطی به تعداد هسته و توان پردازشی نداره!
۶۴ بیت عرض باس بین سی پی یو، چیپست و رم هست! ;)
معذرت میخوام منظوذتون این بود که من اشتباه گفتم؟؟؟
این جمله که های لایت کردم درسته ولی جمله دوم اشتباهه چرا؟؟مثال میزنم جا بیفته!!
خوب مادربرد ی که هم core2 و هم core i رو داره ساپورت میکنه (گیگا p61d3 و ... که زیادن)پس وقتی core 2 روشه 48 بیت هست و حرف شما رو کامل نقض میکنه و یا core i روشه که دیگه48 و32 نیست و فقط 64 هست
پس به این نتیجه میرسیم که مقدار بیت فقط به CPU ربط داره (مادربرد هم باید پشتیبانی کنه) البته جمله دوم شما در حالت کلی باید درست باشه !! ولی میبینین که نیست (منم اول مثل شما فکر میکردم) :P
-
ببینین من منظورم کل سیستم نبود ، خود توان سی پی یو رو که سوال کرده بودن گفتم !
نگفتم که مادربورد ساپورتش میکنه یا نه ، چون بحث اون جداس ، دارین منو به شک میندازین ، رفتم واسه تحقیق !
-
معذرت میخوام منظوذتون این بود که من اشتباه گفتم؟؟؟
نقل قول از محسن. ح عزیز بود، خودشون فرمودن اصلاح کنید، بنده هم عرض کردم.
خوب مادربرد ی که هم core2 و هم core i رو داره ساپورت میکنه (گیگا p61d3 و ... که زیادن)پس وقتی core 2 روشه 48 بیت هست و حرف شما رو کامل نقض میکنه و یا core i روشه که دیگه48 و32 نیست و فقط 64 هست
عزیزم نمی‌خوام تعریف کنم ولی من ده سال تمومه کارم همینه.
این مثال‌تون هم کاملا اشتباه هست، اگر لطف کنید و یک منبع ذکر کنید، سواد من رو هم بالا بردین! ;)
ببینین من منظورم کل سیستم نبود ، خود توان سی پی یو رو که سوال کرده بودن گفتم !
نگفتم که مادربورد ساپورتش میکنه یا نه ، چون بحث اون جداس ، دارین منو به شک میندازین ، رفتم واسه تحقیق !
درسته cpu باید ۶۴ بیت باشه، ولی اگر مادربورد ۶۴ بیت ساپورت نباشه و یا سیستم عامل ۳۲ بیتی باشه، در بهترین حالت cpu روی مود ۳۲ کار میکنه.
ضمنا باز هم می‌گم تعداد هسته، توان پردازشی و این‌ها اصلا و ابدا ربطی به بیتاژ نداره، وقتی یک cpu دارای تکنولوژی ۶۴ بیت باشه می‌تونه از تمام پهنای باند بین خودش، چیپست و رم استفاده کنه.
دوستان در صورت تمایل می تونن این تاپیک رو مطالعه کنن، اطلاعات نسبتا کاملی داده شده:
http://forum.ubuntu.ir/index.php/topic,50872.0.html
-
خوب مادربرد ی که هم core2 و هم core i رو داره ساپورت میکنه (گیگا p61d3 و ... که زیادن)پس وقتی core 2 روشه 48 بیت هست و حرف شما رو کامل نقض میکنه و یا core i روشه که دیگه48 و32 نیست و فقط 64 هست
عزیزم نمی‌خوام تعریف کنم ولی من ده سال تمومه کارم همینه.
این مثال‌تون هم کاملا اشتباه هست، اگر لطف کنید و یک منبع ذکر کنید، سواد من رو هم بالا بردین! ;)
حرف من اشتباه بود :oops:
در واقع من هم مثل شما داشتم فکر میکردم ولی توی یه مقاله ترجمه شده ایرانی (دم دستم نیست و گر نه ... کشش میکردم)خوندم که اینجوری آورده بود و این باعث شد که منو به اشتباه بندازه
اشتباهم خیلی ضایع بود :oops: (ولی همون طور که گفتم منم یه جا خونده بودم!!!! )
شما اطلاعات کاملی دراین و منو از یک اشتباه ضایع و فاحش در آوردین
+2 بخاطر این کمکتون محمد جان مرسی داری برادر
-
خوب ظاهرا اینجا چند تا مبحث با هم قاطی شدن که موجب شده اشتباهاتی صورت بگیره. فکر کردم بد نباشه تا من هم توضیحاتی بدم تا موضوع کمی واضح تر بشه.
اساسی ترین بخش یک کامپیوتر پردازنده اون هست و در واقع پردازنده یک کامپیوتر معماری اون رو مشخص می کنه. بنابراین هنگامی که صحبت از 32 یا 64 بیتی بودن یک کامپیوتر یا سیستم عامل میشه در واقع بحث درباره معماری پردازنده اون هست نه سایر عوامل جانبی مانند رم یا مین برد.
به این ترتیب این سوال مطرح میشه که 32 یا 64 بیتی بودن پردازنده به چه معنا است. در واقع این اصطلاح بر اساس اندازه کلمه Word Size پردازنده شکل گرفته. پردازنده اغلب اعمال خود را از طریق واحد های کوچکی از حافظه که درون خود پردازنده قرار دارند و به نام رجیستر شناخته می شن انجام می ده. اندازه این رجیستر ها 32 یا 64 بیتی هست.
بنابراین وقتی گفته میشه معماری سیستمی 64 بیتی است در واقع صحبت از این است که اندازه رجیستر های درون پردازنده 64 بیت می باشد و اینکه پهنای باند گذرگاه آدرس یا داده در حافظه اصلی RAM و یا مین برد چه مقدار می باشد در این خصوص اهمیتی ندارد.
از طرف دیگر تعداد هسته های یک پردازنده نیز تاثیری در اندازه رجیستر های آن ندارد. در واقع هر هسته دارای رجیستر های مشابه هسته های دیگر می باشد. به همین دلیل یک پردازنده 32 بیتی با شانزده هسته نیز همچنان 32 بیتی می باشد زیرا اندازه رجیستر های آن در همه هسته ها یکسان و همان 32 بیت می باشد.
امیدوارم توضیحات بالا به واضح تر شدن بحث کمک کنه. در صورتی که سوال یا انتقادی بود هم خوشحال خواهم شد پاسخ بدم.
موفق باشید
-
خوب ظاهرا اینجا چند تا مبحث با هم قاطی شدن که موجب شده اشتباهاتی صورت بگیره. فکر کردم بد نباشه تا من هم توضیحاتی بدم تا موضوع کمی واضح تر بشه.
اساسی ترین بخش یک کامپیوتر پردازنده اون هست و در واقع پردازنده یک کامپیوتر معماری اون رو مشخص می کنه. بنابراین هنگامی که صحبت از 32 یا 64 بیتی بودن یک کامپیوتر یا سیستم عامل میشه در واقع بحث درباره معماری پردازنده اون هست نه سایر عوامل جانبی مانند رم یا مین برد.
به این ترتیب این سوال مطرح میشه که 32 یا 64 بیتی بودن پردازنده به چه معنا است. در واقع این اصطلاح بر اساس اندازه کلمه Word Size پردازنده شکل گرفته. پردازنده اغلب اعمال خود را از طریق واحد های کوچکی از حافظه که درون خود پردازنده قرار دارند و به نام رجیستر شناخته می شن انجام می ده. اندازه این رجیستر ها 32 یا 64 بیتی هست.
بنابراین وقتی گفته میشه معماری سیستمی 64 بیتی است در واقع صحبت از این است که اندازه رجیستر های درون پردازنده 64 بیت می باشد و اینکه پهنای باند گذرگاه آدرس یا داده در حافظه اصلی RAM و یا مین برد چه مقدار می باشد در این خصوص اهمیتی ندارد.
از طرف دیگر تعداد هسته های یک پردازنده نیز تاثیری در اندازه رجیستر های آن ندارد. در واقع هر هسته دارای رجیستر های مشابه هسته های دیگر می باشد. به همین دلیل یک پردازنده 32 بیتی با شانزده هسته نیز همچنان 32 بیتی می باشد زیرا اندازه رجیستر های آن در همه هسته ها یکسان و همان 32 بیت می باشد.
امیدوارم توضیحات بالا به واضح تر شدن بحث کمک کنه. در صورتی که سوال یا انتقادی بود هم خوشحال خواهم شد پاسخ بدم.
موفق باشید
این حرف درسته، بنده ساده تر عرض کردم که کسانی که آشنایی ندارن نزدیک‌تر به ذهنشون باشه.
ولی در هر حال حجم رجیسترها با پهن باند باس ارتباط مستقیم دارن و با نارسایی یکی، از تمام نیروی دیگری استفاده کامل نمیشه.
-
همگی ++ !
ولی هنوز واسم سواله که این ویندوز 8 که میگفتن قراره 64 و 128 بیت داشته باشه یعنی چی ؟!
اگه فقط 32 و 64 داریم پس ؟؟؟ ???
-
فکر می کنم سی پی یو 128 بیتی هم ساخته شده باشه ولی هم قیمتش بالاست و هم تو ایران به این زودی ها نمیاد
-
فکر می کنم سی پی یو 128 بیتی هم ساخته شده باشه ولی هم قیمتش بالاست و هم تو ایران به این زودی ها نمیاد
پس تا تو ایران نیومده شما ۲۵۶ بیتش رو بساز تا غافلگیر کنیم این دژخیم‌های خبیث رو! ;)
-
تاکنون هیچ نسخه رسمی از پردازنده های 128 بیتی یا بالاتر بر اساس معماری X86 ( کامپیوتر های شخصی و بسیاری از سرور های تجاری) تولید نشده.
در ضمن وقتی یک معماری جدید طراحی میشه ابتدا باید یک اسمبلر و سپس حداقل یک کامپایلر برای اون طراحی بشه. بعد از اون لازمه تا بخش های بسیاری از یک سیستم عامل برای اون معماری نوشته بشه. به این ترتیب همان طور که میبینید حتی اگر همین امروز هم یک پردازنده جدید 128 بیتی طراحی و تولید بشه باز هم حداقل چیزی حدود دو سال طول می کشه تا سیستم عامل های پایداری برای اون معماری طراحی و بهینه سازی بشن.
علاوه بر این ها همیشه بالا رفتن اندازه کلمه یک خانواده از پردازنده ها موجب تغییر قابل توجهی در کارایی اون ها نمیشه. به خصوص که فناوری SIMD در پردازنده های فعلی اغلب کاربردهایی که نیاز به اندازه کلمه بزرگتر را داشتند نیز به خوبی پشتیبانی می کند و به این ترتیب از دید برنامه نویسان نیز در حال حاضر نیازی به پردازنده هایی بالاتر از 64 بیت عملا احساس نمی شود.
برداشت شخصی من این است که در حال حاضر بیشتر طراحان پردازنده نیازی برای افزایش اندازه کلمه پردازنده احساس نمی کنند و توجه خود را بر روی افزودن قابلیت های بسیار مفید دیگری چون تلفیق CPU و GPU ، کاهش مصرف انرژی و راهکارهای SoC کرده اند که دستگاه های الکترونیکی فعلی بسیار به آنها نیازمند هستند.
-
خوب اگه همه ی دوستان متوجه شدند بحث را عوض کنیم
1:چرا مبنی کار کامپیوتر 2 است؟اگه 10 بود خیلی بهتر بود چرا یک سی پی یو نمی سازند که بجای اینکه در مبنای 2 بفهمه در مبنای 10 کارش را انجام بده
-
سوال خوبیه و من مدت‌ها پیش ایده همچین cpu ای رو داشتم.
به‌طور مثال عدد باینری یک داده میشود: 0000000001
من پیش خودم می‌گفتم خب بجای ۹ تا صفر بیان یکی 2 بذارن، اینجوری cpu، نه برابر سریع‌تر کار میکنه، و همینطور پترن‌های دیگه ولی یه مدت که روش فکر کردم، دیدم نه تنها این کار کارایی رو بالا نمی‌بره، بلکه کاهش هم میده!
چرا؟
چون cpu الان دوتا عدد می‌فهمه صفر و یک و می‌دونه هر کدوم چه معنی می‌دن، حالا این دوتا عدد بشه ۱۰ تا، تشخیص این اعداد، تفسیر این اعداد ترکیب شده و فهمش احتمالا زمان خیلی بیشتری می‌بره...
-
درسته که این 2 تا میشه 10 ولی بجاش برای داشتن 256 حالت نیازی به 8 بیت نداریم بلکه با 3 تا می توانیم 1000 حالت داشته باشیم و این باعث میشود که بجای خواندن 8 بیت 3 بیت را بخواند وبه منظور ما پی ببرد واین احتمالا جبران آن کم شدن سرعت را میده
-
نمی دونم صحبت درباره مبنای کار پردازنده ها با موضوع تاپیک مغایرت داره یا خیر با این حال به پرسشی که مطرح شد پاسخ می دهم. ناظرین محترم هم در صورتی که صلاح می دانند می توانند تاپیک رو به دو بخش بشکنند.
برای اینکه بفهمیم چرا مبنای کار کامپیوتر دودویی می باشد باید با مباحثی چون مدارات دیجیتال آشنا باشیم. کامیپوتر ها و به طور کلی سیستم های دیجیتال الکترونیکی در واقع خود سیستم های الکترونیکی آنالوگی می باشند که به شکلی خاص مورد بهره برداری قرار می گیرند. درک این موضوع اهمیت بسیاری دارهبرای همین بیشتر در این خصوص توضیح می دهم.
همان طور که احتمالا می دانید تقریبا تمام قطعاتی که در پردازنده یک سیستم دیجیتال وجود دارند از اجتماع ترانزیستور هایی تشکیل می شوند که در آرایش های مشخصی به یکدیگر متصل می باشند. ترانزیستور ها و اتصالات بین آنها اساسا یک مدار عظیم آنالوگ هستند. یعنی جریان الکتریکی درون آنها بر اساس قوانین فیزیک مدارات آنالوگ رفتار می کند و از این نظر تفاوتی بین عملکرد یک سیستم آنالوگ و دیجیتال نیست.
با این توضیحات این سوال مطرح می شود که پس چرا برای ساخت سیستم های دیجیتال از همان روش تفسیر و طراحی سیستم های آنالوگ استفاده نمی شود. برای درک این موضوع بهتر است مثالی را بررسی کنیم. فرض کنید قرار باشد شما یک مدار آنالوگ طراحی کنید که صد ورودی و صد خروجی داشته باشد که هر کدام از ورودی ها ولتاژ متفاوتی به آن وصل است و این مدار باید ولتاژ های ورودی را به ترتیب از بیشتر به کمتر بر روی خروجی شماره یک تا صد مرتب کند.
جالب است که بدانید که حتی با تکنولوژی فعلی نیز انجام این کار عملا ممکن نیست. علت این موضوع نویزی است که در مدارات آنالوگ تولید می شود و باعث عملکرد نادرست آن می شود. در واقع نویز موجود در مدارات آنالوگ یکی از اساسی ترین مشکلات در جلوی ساختن مدارات پیچیده است. مشکل دیگر این است که هیچ دو قطعه الکترونیکی که حتی در یک کارخانه هم تولید می شوند دقیقا مثل هم کار نمی کنند و اختلافات بسیار ناچیز اما تاثیر گذاری دارند. اوضاع حتی از این هم بدتر است و باید بدانید که یک قطعه الکترونیکی آنالوگ در شرایط محیطی مختف و دماهای مختلف عملکرد های متفاوتی دارد. همه این مشکلات موجب شد تا مهندسین به فکر استفاده از روشهایی جدیدی بیفتند.
راه حل این بود که تنها دو بازه از مقادیر ولتاژی که درون یک مدار وجود دارد را معتبر بدانند. یعنی به طور مثال در مداری که با ولتاژ منبع 5 ولت کار می کند به جای اینکه تمامی مقادیر 0 تا 5 معتبر باشند تنها از بازه 0 تا 1.5 ولت و بازه 3.5 تا 5 ولت استفاده شود و هر مقدار در بازه پایین را به معنی صفر و هر مقدار در بازه بالا را به معنی یک تفسیر کنند. به این ترتیب عواملی مثل نویز یا شرایط محیطی که ولتاژ مدار را کمی تغییر می دهند باز هم در بازه معنی دار قرار خواهند داشت و معنی آنها بر خلاف روش آنالوگ عوض نمی شود. بازه دو ولتی میانه هم بی معنی است و اگر چنین ولتاژی ایجاد شود به معنی عیب در دستگاه یا اطلاعات می باشد.
به این ترتیب اگر قبلا شما در مدار آنالوگ عدد 3.14 را توسط ولتاژ 3.14 ولت نشان می دادید و امکان آن وجود داشت که عدد شما در مدار بر اثر نویز به 3.15 تبدیل شود، اکنون در روش دیجیتال آن را ابتدا به مبنای دو می برید و سپس دنباله ای از صفر و یک ها را به صورت ولتاژ هایی در بازه پایین و بالا به عنوان عدد مورد نظر خود تفسیر می کنید. نویز مدار تنها تاثیر اندکی بر روی ولتاژ خواهد گذاشت که آن قدر نیست که ولتاژ از بازه مفروض خارج شود و صفر و یک های شما را تغییر دهد.
اگر قرار باشد سیستم دیجیتالی در مبنای ده ساخته شود باید ولتاژ بین 0 تا 5 ولت به 10 بازه معنا دار و 9 بازه میانی تقسیم شود که مجموعا 19 بازه به عرض 0.26 ولت می شود که آن قدر کوچک است که نویز مدار موجب تغییر داده ها خواهد شد. در صورتی هم که مثلا به جای ولتاژ 0 تا 5 ولت از ولتاژ 0 تا 30 ولت استفاده کنیم تا بازه های بزرگتری داشته باشیم ، نویز متناسب با افزایش جریان و ولتاز بیشتر می شود و مجددا در عملکرد دستگاه مشکل ایجاد می کند. از طرف دیگر ولتاژهای بالا مقرون به صرفه نیز نخواهند بود.
امیدوارم توضیحات فوق مفید واقع گردد.
-
++
مطلب واقعا مفیدی بود :)
-
با تشکر از r_m1232002 عزیز :)
و همچنین لینک زیر هم خیلی توضیحات خوبی داده :
http://en.wikipedia.org/wiki/Turing_completeness
-
خیلی ممنون از مطالب مفیدتون ولی با این حساب باز هم می شود از عدد دیگری به جای 2 استفاده کرد حتی استفاده از عدد 3 هم باعث میشه تا ما بجای استفاده از 8 بیت از 5 بیت استفاده کنیم و همینطور 5 بازه تشکیل میشه که نویز روش تاثیری ندارد
-
خیلی ممنون از مطالب مفیدتون ولی با این حساب باز هم می شود از عدد دیگری به جای 2 استفاده کرد حتی استفاده از عدد 3 هم باعث میشه تا ما بجای استفاده از 8 بیت از 5 بیت استفاده کنیم و همینطور 5 بازه تشکیل میشه که نویز روش تاثیری ندارد
از نظر تئوری بلی ! اما دقت کن برای اینکار باید اساس کار کامپیوتر که بر مبنای ۰ و ۱ است عوض کنی ! نمیتونی فقط سی‌پی‌یو رو بر این مبنا عوض کنی ! مثلا ولتاژ میخواد تووش بیاد ! خوب ولتاژی که میاد ۰ یعنی خاموش ۱ یعنی روشن ! خب با این تفاسیر تو بیای ولتاژشم درست کنی بقیه سخت‌افزارها چی میشه ؟ کلا سیگنال دیجیتال چی میشه ؟
-
استفاده از ۰ و ۱ (وجود و عدم وجود جریان الکتریکی) از منظق بولی طبعیت میکنه، اگه با بخوایم وارد فازهای بالاتر بشیم، دیگر وارد منظق فازی (Fuzzy ligc) می‌شیم.
Booloean Logic می‌گوید که x عضو مجموعه هست یا نیست.
fuzzy logic می‌گوید که برای عضویت x در مجموعه یک تایع عضویت تعریف می‌کنیم که جواب اون تایع بین ۰ و ۱ متغیر هست. [۱, ۰]
-
خیلی ممنون از مطالب مفیدتون ولی با این حساب باز هم می شود از عدد دیگری به جای 2 استفاده کرد حتی استفاده از عدد 3 هم باعث میشه تا ما بجای استفاده از 8 بیت از 5 بیت استفاده کنیم و همینطور 5 بازه تشکیل میشه که نویز روش تاثیری ندارد
طرح تئوری های ذهنی که در حال حاضر نسخه عملی آنها وجود ندارد خوبه و زیربنای اختراعات و ابداعات جدید هست اما باید توجه کرد که تا زمانی که ما عملا با مسایل پیاده سازی درگیر نباشیم و از آنها اطلاع کافی نداشته باشیم نمی توانیم پیشنهادات چندان مفید و حتی واقعی ارایه کنیم. این که شما به سادگی بیان می کنید که پنج بخش کردن بازه های ولتاژ از تاثیرات نویز در امان هست هیچ پایه علمی و عملی نداره و تنها با آزمایشات دقیق و پیچیده مشخص خواهد شد. پس اولا ما اصلا نمی دونیم که آیا مبنای سه در محاسبات دیجیتال قابل پیاده سازی خواهد بود یا خیر.
دوما باید توجه داشت معماری سیستم دیجیتالی مثل کامپیوتر بر اساس دو بخش پردازش و ذخیره سازی شکل گرفته. مطالبی که من در بالا بیان کردم تنها مرتبط با بخش پردازش بود. باید توجه داشت که بخش ذخیره سازی هم ساختار و مشکلات خاص خودش رو داره.
اول باید دونست که محاسبات در سیستم های دودویی بر اساس جبر بولی پایه ریزی شده. جبر بولی عملا مترادف با منطق کلاسیک هست. یعنی به طور مثال منطق کلاسیک به این شکل کار می کند که چیزی یا درست است و یا غلط و حالت دیگری ندارد. و به این ترتیب از درستی یا غلط بودن چیزی می توان به نتیجه ای رسید. به عنوان مثال می گوییم الان روز است پس خورشید در آسمان است. که از درستی روز بودن می توان به درستی بودن خورشید در آسمان رسید.
حال اگر قرار باشد از مبنای دیگری در محاسبات استفاده کنیم به طور مثال مبنای سه آن وقت دیگر نمی شود برای انجام محاسبات بر جبر بولی تکیه کرد. این به این معنی است که شما برای استفاده از مبنای سه باید نوع جدیدی از منطق و سپس نوع جدیدی از جبر را طراحی کنید!!!
در طول کل تاریخ مستند شده بشر تنها دو نوع منطق که مورد قبول عموم باشد طراح شده اند. منطق کلاسیک که از زمان یونان باستان از آن استفاده می شود و منطق فازی که در قرن اخیر طراحی و تدوین شد. بنابراین همان طور که می بینید طراحی منطق و ریاضیات جدید کار چندان آسانی نیست!
حتی اگر تنها بخواهیم شیوه ذخیره سازی را به مبنای دیگری ببریم می باید تمامی روش های ذخیره سازی مانند HardDisk ها و حافظه های Flash را هم از نو طراحی کنیم که بحث درباره نحوه عملکرد این حافظه ها و مشکلات پیرامون طراحی آنها خود مقاله طویل دیگری خواهد بود. ه این ترتیب باید دید آیا هزینه و پیچیدگی که صرف طراحی و عملکرد این نوع جدید می شود ارزش ذخیره سازی بیت های کمتر را دارد یا خیر.
در صورتی که ذخیره سازی هم به مبنای دیگری صورت گیرد آن وقت باید سیستم پردازش محاسات زیادی را برای تبدیل مبنا به دودویی و بالعکس انجام دهد که باز هم مقرون به صرفه به نظر نمی رسد.
-
تایپیک پرباری بود.ممنون
-
خیلی ممنون خیلی زحمت کشیدید همه ی اینارا خودتون تایپ کردید ببخشید مزاحمتون شدم
++
-
تقریبا تمام پردازنده هایی که در سالهای اخیر درست شدن شصت و چهار بیت هستن.
ببخشید هنوز برای من یک سری چیزها مبهمه.
اینکه یه سیستم ۶۴ بیتیه یا ۳۲ بیتی اگر به سخت‌افزار و سی‌پی‌یو بستگی داره پس قابل تغییر نیست. درسته؟
بنابراین ما برای انتخاب لینوکس (۶۴ بیتی یا ۳۲ بیتی) و نیز انتخاب نرم‌افزار محدودیت داریم و باید مطابق سیستممون انتخاب کنیم. این هم درسته؟
یعنی الان سیستم من که intel Core i3 380M هست و احتمالا ۳۲ بیتی، باید روش لینوکس ۳۲ بیتی نصب شه و لاغیر؟ و نرم‌افزارها هم باید به واسطه‌ی پکیجهای ۳۲ بیتی نصب شن و لاغیر؟
و اگر پردازنده‌ی من ۳۲ بیتیه پس منظورتون از «سالهای اخیر» همین یکی دو سال اخیره؟
-
تقریبا تمام پردازنده هایی که در سالهای اخیر درست شدن شصت و چهار بیت هستن.
ببخشید هنوز برای من یک سری چیزها مبهمه.
اینکه یه سیستم ۶۴ بیتیه یا ۳۲ بیتی اگر به سخت‌افزار و سی‌پی‌یو بستگی داره پس قابل تغییر نیست. درسته؟
بنابراین ما برای انتخاب لینوکس (۶۴ بیتی یا ۳۲ بیتی) و نیز انتخاب نرم‌افزار محدودیت داریم و باید مطابق سیستممون انتخاب کنیم. این هم درسته؟
یعنی الان سیستم من که intel Core i3 380M هست و احتمالا ۳۲ بیتی، باید روش لینوکس ۳۲ بیتی نصب شه و لاغیر؟ و نرم‌افزارها هم باید به واسطه‌ی پکیجهای ۳۲ بیتی نصب شن و لاغیر؟
و اگر پردازنده‌ی من ۳۲ بیتیه پس منظورتون از «سالهای اخیر» همین یکی دو سال اخیره؟
با سلام
متاسفانه حرف این دوستمون درست نیست هنوز هم پردازنده های 32 بیتی تولید میشوند اما در رابطه با سوال شما:
ببینید پردازنده 32 بیتی تنها توانایی اجرای دستورات 32 بیتی را دارد و در هیچ حالتی امکان اجرای دستورات 64 بیتی را ندارد اما یک پردازنده 64 بیتی هم 32 بیتی را اجرا می کند هم 64 بیتی یعنی شما در 32 بیتی ها مجبور به تنها استفاده از سیستم عامل 32 بیتی هستید اما در 64 بیتی ها انتخابها بیشتر است 32 بیتی یا 64 بیتی.
ببینید فلسفه ایجاد پردازنده های 64 بیتی توانایی ادرس دهی به رم های با ظرفیت بالاتر از 3.5 گیگ بود که البته امروزه دیگر جز محدودیت 32 بیتی ها به شمار نمی رود(چون جدیدا اینتل چیپ ادرس دهی رم پردازنده رو 48 بیتی تعبیه کرده و توانایی ادرس دادن تا 4 گیگ رو داره) حالا با توجه به سایت اینتل این پردازنده 64 بیتی است و شما توانایی نصب اوبونتو 32 و 64 بیتی را دارید.(در ضمن این پردازنده به پایان عمر پشتیبانی از سوی اینتل رسیده)
-
تقریبا تمام پردازنده هایی که در سالهای اخیر درست شدن شصت و چهار بیت هستن.
سلام
سال 2008 میشه سال اخیر ؟ ;D
Status End of Life
Launch Date Q3'08
Processor Number E7300
L2 Cache 3 MB
FSB Speed 1066 MHz
FSB Parity No
Instruction Set 64-bit
-
تقریبا تمام پردازنده هایی که در سالهای اخیر درست شدن شصت و چهار بیت هستن.
سلام
سال 2008 میشه سال اخیر ؟ ;D
Status End of Life
Launch Date Q3'08
Processor Number E7300
L2 Cache 3 MB
FSB Speed 1066 MHz
FSB Parity No
Instruction Set 64-bit
"سال های" :D
پس 2008 هم جزئش هست ;D
-
با توجه به سایت اینتل این پردازنده 64 بیتی است و شما توانایی نصب اوبونتو 32 و 64 بیتی را دارید.(در ضمن این پردازنده به پایان عمر پشتیبانی از سوی اینتل رسیده)
ممنونم از توضیح. حالا دو تا سوال دارم:
- نصب کدوم اوبونتو (۳۲ بیتی یا ۶۴ بیتی) روی سیستمم بهتر و منطقی‌تره؟
- پایان پشتیبانی اینتل از این پردازنده ممکنه چه مشکلی برام درست کنه؟
-
با توجه به سایت اینتل این پردازنده 64 بیتی است و شما توانایی نصب اوبونتو 32 و 64 بیتی را دارید.(در ضمن این پردازنده به پایان عمر پشتیبانی از سوی اینتل رسیده)
ممنونم از توضیح. حالا دو تا سوال دارم:
- نصب کدوم اوبونتو (۳۲ بیتی یا ۶۴ بیتی) روی سیستمم بهتر و منطقی‌تره؟
- پایان پشتیبانی اینتل از این پردازنده ممکنه چه مشکلی برام درست کنه؟
64 بیتی چون توانایی استفاده کامل از ظرفیت رم سیستم (در صورت بیش از 4 گیگ بودن) رو دارید و با فعال کردن ریپوزیتوری های 32 بیتی میتونید از اونها هم استفاده کنید.(معمولا به صورت پیشفرض تو توزیع فعال هستند)
هیچ مشکلی فقط اینتل دیگه از این نوع پردازنده تولید نمیکنه همین فکر نمیکنم این مشکل بزرگی باشه! هست؟
-
64 بیتی چون توانایی استفاده کامل از ظرفیت رم سیستم (در صورت بیش از 4 گیگ بودن) رو دارید و با فعال کردن ریپوزیتوری های 32 بیتی میتونید از اونها هم استفاده کنید.(معمولا به صورت پیشفرض تو توزیع فعال هستند)
هیچ مشکلی فقط اینتل دیگه از این نوع پردازنده تولید نمیکنه همین فکر نمیکنم این مشکل بزرگی باشه! هست؟
البته رم من ۲ گیگه. 8)
-
البته رم من ۲ گیگه. 8)
فقط مربوط به رم نمیشه. برنامه‌ها اگه برای معماری ۶۴ بیت بهینه شده باشن میتونن خیلی سریع‌تر اجرا بشن. در ضمن بعضی از برنامه‌های جدید فقط برای ۶۴بیت ساخته می‌شن و توی ۳۲بیت نمیشه ازشون استفاده کرد
-
البته رم من ۲ گیگه. 8)
فقط مربوط به رم نمیشه. برنامه‌ها اگه برای معماری ۶۴ بیت بهینه شده باشن میتونن خیلی سریع‌تر اجرا بشن. در ضمن بعضی از برنامه‌های جدید فقط برای ۶۴بیت ساخته می‌شن و توی ۳۲بیت نمیشه ازشون استفاده کرد
و البته به صورت کلی به خاطر افزایش پهنای باند ارتباطی پردازنده با واحد های دیگر و استفاده حد اکثری از تمام ظرفیت سیستم شاهد افزایش نسبتا چشم گیر به خصوص در برنامه های سنگین خواهیم بود.