من خودم از دیکشنری انگلیسی به فارسی و کلا برنامه های دیکشنری استفاده نمی کنم یا خیلی کم استفاده می کنم و چون در بیشتر موارد که با کامپیوتر کار می کنم آنلاین هم هستم از دیکشنری های آنلاین longman استفاده می کنم که خیلی عالی هستند. (اگر هم به ندرت آنلاین هم نباشم از DVD اش استفاده می کنم البته تحت wine). کلا کار ترجمه و تالیف نمی کنم که نیاز به انگلیسی سنگین داشته باشه و همین دایره واژگانی که در ذهن دارم کار رو راه می اندازه. تابستون هم برای کاری مجبور شدم که از لغت نامه انگلیسی به فارسی استفاده کنم و چون xfardic کارم رو راه می انداخت دیگه سراغ stardict نرفتم.
در مورد stardict هم تو ذهنم بود که خیلی خفنه و غیره و دیروز که سورس کدش رو گرفتم و یک بررسی سطحی کردم به نظر میاد تقریبا کامل است و به غیر از 2 3 تا از موارد اون whishlist ما همه امکانات رو داره.
از طرف دیگه به نظر من مقایسه 2 برنامه که می تونند آلترناتیو هم باشند در دنیای نرم افزار آزاد که دنیای آزادی و آلترناتیوهاست شاید خیلی جالب نباشه و در نهایت اینکه من به xfardic به عنوان تلاشی برای پیشبرد هویت نرم افزار آزاد ایران احساس دین می کنم و نمی تونم نسبت به مشکلاتی که در آن می بینم که توانایی رفعشون رو هم دارم بی تفاوت باشم و این حس رو نه فقط برای xfardic بلکه برای تمامی پروژه های بچه های اپن سورس مملکتمون که در این راستا تلاش می کنند دارم که اگر بتوانم حداقل کمک که از دستم بر میاد برای پیشبرد این هویت انجام بدم.
مشکلاتی هم برای کار روی stardict هست. مثلا stardict خیلی کامل و بزرگ است که جای مانور توش خیلی کمه یا اینکه من اصلا +gtk و کتابخانه های Gnome رو بلد نیستم. (البته در حین کار با gnome-speech خیلی bonobo و CORBA و glib یاد گرفتم. کلا باید +gtk و ... رو به خصوص binding های python اشون رو یاد گرفت)
xfardic جای کار زیادی داره. با سلیقه من جورتره. ساده تره. من wxwindows رو نسبتا خوب بلدم. خیلی بزرگ و پیچیده نشده مثل stardict . حس مشارکت و ... رو که در بالا گفتم رو با دوستان خودمون تقویت می کنه و اینکه یک تمرین برنامه نویسی هم میشه!
اصلا خدا رو چه دیدید؟ شاید بشه تو هر دو مشارکت کرد. ما که به جز کار کردن تفریح دیگه ای نداریم!