من یه مدت از xfce استفاده می‌کردم ساده و بدون دردسر بود.
بعدش روی آرچ لینوکس i3 نصب کردم و تو یکی دو هفته قلق کانفیگ کردنش خوب دستم اومده بود و یه کانفیگ متناسب با خودم براش انجام دادم که بنظرم مناسب بود. چند وقتی هم i3 رو داشتم تا اینکه زد به سرم دبیان 9.4 رو تست کنم و مثل همیشه از این تست پشیمون شدم و خواستم برگردم آرچ اما این‌بار درایور انحصاری کار نمیکرد و سیستم بالا نمیومد اصلا کلی راه حل هم براش پیدا کردم و تست کردم اما نشد که نشد ! منم دیگه حوصله نداشتم و دیدم اینجوری وقتم‌هم داره تلف میشه، بنابراین رفتم سمت توزیعی که خیلی دوست داشتم تستش کنم یعنی اوپن سوزه! 
روش KDE نصب کردم و به طرز فجیعی بسته‌ی اضافی نصب کرد حدودا 3 هزار و خورده ای با اینکه تیک خیلی چیزا رو برداشته بودم موقع نصب ! اما از اونجایی که با KDE هیچوقت نتونستم درست کنار بیام و این بار هم بخاطر تعریف‌هایی که از KDE روی اوپن سوزه میکردن، نصبش کرده بودم، بعد از چند روز بیخیال KDE شدم و رفتم گنوم نصب کردم و الان با همه چی راحتم. ولی مشکل اینجاست که انقدر بسته‌ی زیاد نصب کرده و نسخه‌ی tumbleweed هم دارم هر چند روز آپدیت‌های بسیار حجیمی برام میاد ! الانم که وقت امتحاناته و دیگه نه وقت و نه حوصله‌ی توزیع و میزکار عوض کردن رو دارم ولی بنظرم آی 3 با آرچ لینوکس از همه مناسب‌تر بود و بعدش گنوم که الان روی اوپن سوزه دارم، خیلی مناسب و راحته بجز یه چندتا اشکال در مورد مدیریت رم که اونم چاره‌شو پیدا کردم و فعلا داریم با گنوم سر میکنیم ! 
دیگه داره عجیب میشه
اخه برای من فقط 1200 بسته نصب می کرد.
انگار برای هر کسی یه شکلیه این اوپن سوزه.
نظرسنجی
