البته این را که من می گم مربوط به یکی از شاهکار های جولیان اسانژ است
چیزی که مسلمه، اینه که ایران قانون کپی رایت جهانی نداره و مردمش چشم باز کردن، ویندوز کرکی روی سیستمشون بوده و برنامه نویسا پول بیشتر رو توی ویندوز می بینن واسه همین میرن سمت سی شارپ. ابزارهای کارشون رو مفتی و کرکی نصب می کنن و ازش شروع می کنن پول در آوردن. وگرنه برای نصب یه ویندوز + ابزارهای برنامه نویسیش دست کم باید 12 میلیون طرف پیاده شه.
از نظر قدرت زبون های برنامه نویسی، من نه سوادش رو در حال حاضر دارم و نه نیاز به این کار می بینم که بخوام بینشون مقایسه انجام بدم. ولی اینو میدونم که زبون های برنامه نویسی غیر سی شارپ، دست برنامه نویس رو بازتر میذارن و کرس پلتفرم هم هستن. مثل همین پایتون که شما داری روش کار می کنی.
ولی تنها چیزی رو که میدونم اینه که اکثر کاربرای کامپیوتر در ایران، کاربرای عادی هستن و اگه قانون کپی رایت توی ایران بود الان دقیقا سهم بازار زبان های برنامه نویسی و سیستم عامل ها و مرورگر ها و و و برعکس میشد.