اگر منظورت سرورهای اوبونتو است، باید بگم که هزینه چندانی هم ندارن. برای من و تو ممکنه هزار دلار در ماه گرون باشه ولی برای یک شرکت تجاری در حد صفر است. در عین حال سرورها در گوشه و کنار دنیا نیستن. خیلی از کشورها سرورهاشون همون سرورهای اصلی هستن. به این نگاه کن:
jadi@jubun:~$ nslookup archive.ubuntu.com
Server: 4.2.2.4
Address: 4.2.2.4#53
Non-authoritative answer:
Name: archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.31
Name: archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.40
Name: archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.45
Name: archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.46
Name: archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.30
jadi@jubun:~$ nslookup ir.archive.ubuntu.com
Server: 4.2.2.4
Address: 4.2.2.4#53
Non-authoritative answer:
Name: ir.archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.46
Name: ir.archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.30
Name: ir.archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.31
Name: ir.archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.40
Name: ir.archive.ubuntu.com
Address: 91.189.88.45
jadi@jubun:~$ nslookup uk.archive.ubuntu.com
Server: 4.2.2.4
Address: 4.2.2.4#53
Non-authoritative answer:
Name: uk.archive.ubuntu.com
Address: 194.169.254.10
jadi@jubun:~$
سرورهای ایران همون سرورهای اصلی هستن و فقط اسمشون عوض شده. اما مثلا انگلیس یک دونه سرور مخصوص خودش داره. در عین حال به این هم دقت کن که این سرورها الزاما اجاره نشدن. گاهی سازمان ها و دانشگاه ها با افتخار سرور در اختیار پروژههای آزاد میذارن تا اسم و رسم بهتری پیدا کنن. مثلا فکر کن که دانشگاهی مثل خواجه نصیر، در بروشورش و سایتش با افتخار بگه که میرور اوبونتو در ایرانه (: