شما تصور کن یک تصویر رو بگین زیبا ترین قسمتش کدوم پیکسله
قطعا این فیلم ها هر کدوم بخشی از وجود و باور و آگاهی مخاطب رو به وجود آوردن و آگاه کردن
مثلا 10 تا مستند در مورد فضا میبینی و چند تا فیلم سینمایی رو بعد میفهمی چی به چیه
و این میشه که جنگ ستارگان برای ما معنی داره برای پدربزرگمون نه
و خورد خورد میتونن معنا رو منتقل کنند
فیلم ممنتو و جان سخت و خونده هام در مورد نورو ساینس نسبی بودن اخلاقیات و زندگی رو بهم آموخت
فیلم هری پاتر رو تشبیه به چیز دیگه میکنم که نمیشه گفت
فیلم looter و مجموع فیلم های سفر در زمان
کلا گاهی یه فیلم میبینی تازه میفهمی منظور قبلیش چی بود و نظرت عوض میشه
البته اگر منظورتون از پر معنا بودن فیلم هایی هست که ساختار عادی ندارند و باید قبلش چند تا کتاب خوند تا فهمید منظور فیلم چیه بحث جداس
البته به قول نیچه که میگه چیز اخلاقی وجود نداره و چیزی که وجود داره تعبیر اخلاقی پدیده هاست
چیز معنایی هم به نظر بنده وجود نداره و برمیگرده به تعبیر ما و تعبیر ما هم برمگیرده به ساختار مغزی ما و مطالب خونده و دیده شده قبلی و همینه که به تعداد ادم از یک فیلم تعبیر مختلف میشه کرد
کلا سوالت فلسفیه و پاسخ روشن نداره
به نظر من هر فیلمی که سازندش هدفی داشته و مثل برخی فیلم های بنجل داخلی که تمارض هست و کلا خود سازنده هم میدونه چرند ساخته رو دیدنش خوبه آگاهی آدم رو افزایش میده
مثلا فیلم مثل آتش بس یا فیلمی مثل هری پاتر قطعا چیز خاصی از آتش بس به دلیل آب دوغ خیاری بودنش گیرتون نمیاد
فیلم هایی به طور مستقیم نمیخوان معنا رو بکنند تو حلق آدم همشون خوبن