ولی حالا ذهن انسان که این پارادوکس رو درست کرده یه راهی هم برای حل کردنش درمقابلمون گذاشته.
بدون عذاب وجدان غذاشون رو کوفت کنن
عزیز یه نقدی به گفته ی شما دارم
گیاه خواری با گیاه خواری فرق میکنه! یکی هست برای سلامتی اش یه مدت گیاه میخوره و بعداگر دوست داشت ، گیاه خوار میمونه ، اما دسته ی دوم گیاه خوار دارای اعتقاداتی است ، شما با اون جمله ی آخرتون ، اعتقاد گیاه خواران رو دارید ، ولی تنها از گیاهان تغذیه نمی کنید و این مورد از نظر فلسفی ممکنه براتون مشکل ایجاد کنه ، چون این طور که از اون جمله آخری برمیاد ، در خوردن گوشت عذاب وجدان دارید و به نظرم من ،
یا باید خودتون رو قانع کنید که خوردن گوشت از نظر اخلاقی با رعایت ملاحظاتی چون عدم خشونت مطلق نسبت به حیوانات ، مشکلی نداره و یا برای گیاه خوار شدن برنامه ریزی کنید.
انسان حداقل ۱۰۰۰۰ سال وقت داشته تا غذای مناسب ذائقه اش رو پیدا کنه و بپزه. برای مثال اگه مشکل گوشت خام یا حداقل آبپز بود منم گیاه خوار میشدم ولی مشکل کالباس و همبرگر و ... هست!
معظل سوسیس و کالباس و دار و دسته اش ، ربطی به گیاه خوار بودن و مه چیز خوار بودن و گوشت خوار بودن نداره ، بلکه مسئله ی سلامتی بشر در میون هست ، من با اینکه گوشت میخورم ولی از این مواد فراوری شده تا حد امکان دوری می کنم (مگر در شرایط خاص مثل پیدا نکردن رستوران ایرانی در خارج کشور)
متاسفانه با توجه به دانش فعلی بشر ، امکان تولید گوشت مصنوعی تا مدت زمانی دراز (من تخمین میزنم تا چند قرن) وجود نخواهد داشت.