جبهه گیری گنو درباره فروش اطلاعات

[Sosha]

من به شدت با صحبت alireza hashemi مخالفم:)

در مورد این:

جواب این سوال رو می شه با مفهوم داده کاوی داد. ساده بگم که در داده کاوی، دادها را بر اساس یک سری پارامترهای مشخص آنالیز کرده و در قالب چند نمودار درمیارن. که خروجی های خیلی با ارزشتر از خود داده های خام هستند. (پس داده ی خام شما در نهایت داخل سرور های همان شرکت خواهد موند و کسی به دنبال خرید این داده ها نیست، بلکه به دنبال آنالیز آن هستند.)

یعنی چی کسی دنبال خرید اینا نیست؟ این شرکت‌ها پس چرا دارن تمامی چیزای ما رو لاگ می‌کنن و چرا عده‌ای دیگه بررسی و آنالیز می‌کنن؟
ساده‌ترین استفاده این داده‌ها برای جامعه‌های اطلاعاتی مثل NSA هست که باهاش میتونن عادی‌ترین رفتار‌های شما رو با همون الگو‌های خاصی که خودتون گفتید بررسی کنن و بعد این داستان هم که مشخصه.
این یعنی که بعدش NSA میدونه شما چی هستی کی هستی و چی دوست داری. حالا اگر جرعت داری باهشون در بیوفت...

یک موضوع دیگه هم هست که مثلا میگن که گوگل اطلاعات ip و جستجوی شمار رو بر میداره. این اطلاعات بیشتر به درد همون موضوع داده کاوی که بالا گفتم می خوره و بیشتر ی داده ی آماری هست. در مقابل این داده، شما از گوگل تقریبا بهترین نتیجه ها رو در جستجو می گیرید و کاروتون سریع تر راه می افته. (این مورد سلیقه ای هست و من ترجیح میدم ip من رو گوگل برداده ولی با نتایج جستجوی خوبش کارم سریع تر راه بیوفته. اینطوری هم من استفاده می برم و هم گوگل)

این چیزی که گوگل به شما نشون میده فقط براساس آی‌پی نیست. بر چیز‌های دیگه هم هست + این نقض حریم‌شخصی هست که باعث میشه اینجور نتایجی رو بگیرید.
چون تا آخر شما رو میدونه و میفهمه.
امیدوارم مقاله‌های در مورد این که چطور موتور‌های جستجو میتونن شما رو بر اساس علاقه‌هاتون منحرف کنن رو خونده باشید. البته اگر خونده بودید قطعا این حرف رو نمی‌زدید.
کوچکترین کاری که این موتور جستجو‌ها مثل گوگل که با توجه به اطلاعات شخصی شما نتایجی رو نشون میدن میتونه این باشه که با در صدی دستکاری توی نمایش نتایج، باعث بشن ذهن شما به یک سری چیز‌های دیگه هم مشفول بشه و یا آشنا بشه.
مثلا:
موتور جستجو x میدونه شما به سیاست علاقه دارید، فردی قدرتمند به نام y در کشوری که شما توش هستید حضور داره.
این فرد قرار هست توی سال آینده رییس جمهور اون کشور شه، حالا موتور جستجو x متیونه بیاد شرایط رو به نفع یا ضرر این شخص تمام کنه. چطوری؟
اینجوری که شما اسم ایشون رو جستجو می‌کنید، نتایجی که میاد همه مثبت باشه براش و منفی هیچی نیاد.
یا برعکسش باشه شما اسم ایشون رو جستجو می‌کنید، نتایجی که میاد همه منفی باشه براش و مثبت هیچی نیاد.

یکی مثل شما هم ممکنه که با افتخار تمام نتایج x رو مورد ستایش قرار بده و بره خبر‌های منفی/مثبتی که در مورد x بوده رو برای دوستاش بگه.
به عبارتی موتور جستجو شما رو سوق داده به سمتی که شاید علاقه‌ای نداشتید بره.

و یا همینی که خودتون گفتید، باعث شده نتایجی منطبق‌تر با خواسته‌های خودتنون رو بهتون نشون بده، خوبه اما وقتی نگاه می‌کنی که بعدش میتونه باهاش چکار کنه خیلی بد میشه.

حرف آخر: با یک کم مثبت نگاه کردن، با وجود شرکتهای بزرگ و اعتماد کردن به آنها، آینده ی روشنی برای امنیت در فضای مجازی هست.

این شرکت‌ها با دلایلی که بالا گفتم خودشون عامل اصلی نقض حریم‌شخصی و امنیت هستن.
جمله از این بدتر امکان نداشت...

[alireza hashemi]

من به شدت با صحبت alireza hashemi مخالفم:)

در مورد این:

جواب این سوال رو می شه با مفهوم داده کاوی داد. ساده بگم که در داده کاوی، دادها را بر اساس یک سری پارامترهای مشخص آنالیز کرده و در قالب چند نمودار درمیارن. که خروجی های خیلی با ارزشتر از خود داده های خام هستند. (پس داده ی خام شما در نهایت داخل سرور های همان شرکت خواهد موند و کسی به دنبال خرید این داده ها نیست، بلکه به دنبال آنالیز آن هستند.)

یعنی چی کسی دنبال خرید اینا نیست؟ این شرکت‌ها پس چرا دارن تمامی چیزای ما رو لاگ می‌کنن و چرا عده‌ای دیگه بررسی و آنالیز می‌کنن؟
ساده‌ترین استفاده این داده‌ها برای جامعه‌های اطلاعاتی مثل NSA هست که باهاش میتونن عادی‌ترین رفتار‌های شما رو با همون الگو‌های خاصی که خودتون گفتید بررسی کنن و بعد این داستان هم که مشخصه.
این یعنی که بعدش NSA میدونه شما چی هستی کی هستی و چی دوست داری. حالا اگر جرعت داری باهشون در بیوفت...

من نگتم که این داده ها بی ارزشند. بلکه گفتم نتایج آنالیز اینها باارزشترند.
اگه ی فرد سیاسی باشی مثلا رایس جمهود یا وزیر، شاید داده های شما رو به صورت تک به تک آنالیز کنن. ولی تقریبا رفتار و شخصیت هیچ فرد ساسیی هیچ جای دنیا اینقدر راحت از طرف این سایت ها نمی تونه آنالیز بشه. یعنی به این راحتی داده ای از این افراد پیدا نیمکنن.

یک موضوع دیگه هم هست که مثلا میگن که گوگل اطلاعات ip و جستجوی شمار رو بر میداره. این اطلاعات بیشتر به درد همون موضوع داده کاوی که بالا گفتم می خوره و بیشتر ی داده ی آماری هست. در مقابل این داده، شما از گوگل تقریبا بهترین نتیجه ها رو در جستجو می گیرید و کاروتون سریع تر راه می افته. (این مورد سلیقه ای هست و من ترجیح میدم ip من رو گوگل برداده ولی با نتایج جستجوی خوبش کارم سریع تر راه بیوفته. اینطوری هم من استفاده می برم و هم گوگل)

این چیزی که گوگل به شما نشون میده فقط براساس آی‌پی نیست. بر چیز‌های دیگه هم هست + این نقض حریم‌شخصی هست که باعث میشه اینجور نتایجی رو بگیرید.
چون تا آخر شما رو میدونه و میفهمه.
امیدوارم مقاله‌های در مورد این که چطور موتور‌های جستجو میتونن شما رو بر اساس علاقه‌هاتون منحرف کنن رو خونده باشید. البته اگر خونده بودید قطعا این حرف رو نمی‌زدید.
کوچکترین کاری که این موتور جستجو‌ها مثل گوگل که با توجه به اطلاعات شخصی شما نتایجی رو نشون میدن میتونه این باشه که با در صدی دستکاری توی نمایش نتایج، باعث بشن ذهن شما به یک سری چیز‌های دیگه هم مشفول بشه و یا آشنا بشه.
مثلا:
موتور جستجو x میدونه شما به سیاست علاقه دارید، فردی قدرتمند به نام y در کشوری که شما توش هستید حضور داره.
این فرد قرار هست توی سال آینده رییس جمهور اون کشور شه، حالا موتور جستجو x متیونه بیاد شرایط رو به نفع یا ضرر این شخص تمام کنه. چطوری؟
اینجوری که شما اسم ایشون رو جستجو می‌کنید، نتایجی که میاد همه مثبت باشه براش و منفی هیچی نیاد.
یا برعکسش باشه شما اسم ایشون رو جستجو می‌کنید، نتایجی که میاد همه منفی باشه براش و مثبت هیچی نیاد.

یکی مثل شما هم ممکنه که با افتخار تمام نتایج x رو مورد ستایش قرار بده و بره خبر‌های منفی/مثبتی که در مورد x بوده رو برای دوستاش بگه.
به عبارتی موتور جستجو شما رو سوق داده به سمتی که شاید علاقه‌ای نداشتید بره.

و یا همینی که خودتون گفتید، باعث شده نتایجی منطبق‌تر با خواسته‌های خودتنون رو بهتون نشون بده، خوبه اما وقتی نگاه می‌کنی که بعدش میتونه باهاش چکار کنه خیلی بد میشه.

این به نحوه ی جستجوی افرادهم مرتبط میشه که چه موردی از اون فرد رو جستجو کنن.
البته مسئله ی اصلی اینه که منابع خبری مورد اعتماد اون جامعه چی هست. نه خورجی جستجوی مثلا گوگل. یعنی مردم به کدوم یک از این منابع خبری اعتماد میکنن، که این هم باز به میزان آگاهی مردم از فضای سیاسی خودشون برمی گرده.
مردم مثل رباط نیستن که هرچی رو گوگل بهشون شونبده قبول کنن.
پس اگه آگاهی مردم پایین باشه نیازی به جستجوگر نیست که مردم رو منحرف کنه، بلکه با راه های ساده تری میتونن همین کار هایی که بالا تر گفتی رو برای ی کاندید انجام بدن.

حرف آخر: با یک کم مثبت نگاه کردن، با وجود شرکتهای بزرگ و اعتماد کردن به آنها، آینده ی روشنی برای امنیت در فضای مجازی هست.

این شرکت‌ها با دلایلی که بالا گفتم خودشون عامل اصلی نقض حریم‌شخصی و امنیت هستن.
جمله از این بدتر امکان نداشت...

[/quote]
البته این رو هم بگم که حرف اصلی من این بود که با تکنولوژی های امروزی زیاد نوع سیستم عامل بر روی امنیت سیستم های خونگی و اطلاعات این افراد تاثیری نداده. (که دو جا این جملات رو توی پست قبلیم با رنگ قرمز نشون دادم.)

و در نهایت برای مردم عادی مزیت های امنیتی این شرکتها خیلی بیشتر از ضررهای اون هست.

[MR-Mostafa]

بعد از صحبت های مصطفی جان یک سوال کوچیک ازشون دارم.
من توی ایران زندگی می کنم و سازنده مثلا گیمپ توی یه کشور دیگه مثل آلمان، خوب حالا شما فهمیدی داره اطلاعاتت رو استفاده می کنه. چطور می تونی ازش شکایت کنی ؟
مخصوصاً که ایران اصلا قانون GPL و هیچ قانون تحت کپی رایت دیگرم قبول نداره. 

تو بحث جرائم و نحوه‌ی رسیدگی اونها (فارغ از موضوع مطرح شده) چون جرائم موارد حاکمیتی و وابسته به اقتدار کشورها هستش، به طور معمول کشورها در این زمینه با هم ارتباط چندانی ندارن مگر در موارد خاص و محدود.
برای پاسخ باید دید که آیا کنوانسیون یا قانون بین‌المللی در این مورد بخصوص وجود داره یا خیر؟ اگر وجود داره که مسلما خودش راه حل و روش‌های حل اختلاف رو توضیح داده.
اگر هم وجود نداره به طور معمول دادگاه کشوری صالح به رسیدگی هست که جرم در حوزه‌ی اون کشور اتفاق افتاده باشه صرف نظر از اینکه مجرم یا بزه‌دیده چه تابعیتی دارند (که البته استثنائاتی هم داره). فرض کن اگر توی همین بحث جرم فروش اطلاعات خصوصی ما با سه کشور طرف باشیم، قانون و دادگاه کشوری که جرم در حوزه‌ی اون رخ داده، صالح به رسیدگی هست. مثلا بزه‌دیده (کسی که اطلاعاتش فروش رفته) تابع ایران، مجرم تابع آلمان ولی محل وقوع جرم آمریکا باشه، اینجا صرف نظر از اینکه چه کسی تابع چه کشوری هست قانون آمریکا صالح به رسیدگی هست.
جدا از مورد بالا که صرفا بابت آشنایی مختصر و دید کلی گفتم.

در مورد مثالی هم که گفتی، صرف فهمیدن کافی نیست باید بتونی این مورد رو در محکمه ثابت کنی، و اگر ثابت بشه رسیدگی می‌شه. (که معمولا اثباتشون سخته و بسیار هزینه‌بر)

GPL قانون نیست بلکه یه سند (یا به عبارتی نوعی قرارداد) هست، پس این موضوع به کشور خاصی مرتبط نمی‌شه که اون رو قبول داره یا نه، بلکه ملاک طرفین هستن. (مثلا اگریک شخص ایرانی نرم‌افزاری رو تحت سند GPL یا هر سند دیگه‌ای منتشر کنه، اون سند در دادگاه‌های ایران معتبره و در نتیجه اگر کسی تخطی کنه قابل پیگیری هست ) چون گفتم که یک نوع قرارداد محسوب می‌شه و تابع اراده‌ی طرفین هست.
البته تا جایی که من اطلاع دارم، خوده سند GPL هیچگونه ضمانت اجرایی رو پیش‌بینی نکرده و صرفا از باید و نباید حرف زده، پس  اگر شخصی مفاد این سند رو نقض کنه دوباره باید به قانون کشور صالح مراجعه کنیم که چه راه‌حل‌هایی رو پیش‌بینی کرده.
در مورد کپی‌رایت هم بله، تاجایی که اطلاع دارم ایران فعلا به کنوانسیون برن ملحق نشده.

[MR-Mostafa]

میتونه یه ضمانت اخلاقی باشه، هر چند هیچ تضمینی هم برای اجراش نیست.
البته فروش داده های وبگردی توسط ISP ها در آمریکا آزاد شده، قوانین می تونن در طول زمان تغییر پیدا کنن مخصوصا در مورد ربات ها، نگرانی های زیادی هست.

کسی که به قانون پایبند نباشه، قرارداد که در مرتبه‌ای ضعیف‌تر هست قطع به یقین پایند نخواهد بود. 
(سلسه مراتبشون اینطوری هست قانون => قرارداد => عرف)
ضمن اینکه وقتی یه فعلی وارد قلمرو حقوق کیفری می‌شه، قطعا ضمانت اخلاقی رو به همراه داره. (یعنی اول یک عملی از نظر عرف مذموم و ناپسند می‌شه و بعد وارد قوانین کیفری می‌شه.)

در مورد فرمایش بعدی‌تون اطلاعی ندارم.

[MR-Mostafa]

حالا اگر جرعت داری باهشون در بیوفت...

البته بحث جرعت داشتن یا نداشتن نیست.
کلا از خصایص ما انسان‌هاست که دوست نداریم اطلاعات شخصی‌مون در اختیار کسی باشه یا کسی مطلع باشه. (صرف نظر از نوع جامعه)
حالا می‌خواد توانایی مقابله داشته باشیم یا نه.

پ.ن: با کلیت حرفتون موافقم، شما حد اعلاء رو گفتید 
پ.ن2: البته تا نمونه‌ی داخلی هست، چرا به خارجی‌های بدبخت گیر می‌دید 

[سید وحید رضا برهانی]

نظراتتون رو خوندم.
موضوع تاپیک رو نمی خوام خیلی محدود کنم چون به نظرم یک مسئله چندبعدی هست.
ولی برای اینکه نظر خودم رو روشن کنم باید بگم که منظورم از جاسوسی و فروش اطلاعات جنبه تجاری و اقتصادی بود و نه مسئله اخلاقی یا قانونی ( که به نوبه خودشون مهم اند). یعنی من دارم گردش مالی قضیه رو نگاه می کنم. و اینکه جاسوسی کردن داره تبدیل به یک شغل محبوب و پر درآمدی می شه. و به نوعی یک انقلاب اقتصادی محسوب می شه که چهره بازار رو دازه عوض می کنه. و یک پروژه کهنه مثل گنو ( فارغ از جنبه فلسفی و اخلاقی) نمی تونه د ربرابر این تغییرات از ما مراقبت کنه یا مقاومت کنه. و مهمتر اینکه پروژه گنو و جنبش نرم افزار آزاد به خاطر آزادی شماره صفر (آزادی اجرا) داره داخل این تغییرات حل می شه و بخشی از سیستمی می شه که داره اطلاعات ما رو جمع می کنه و می فروشه.

[مهران تعریف]

کسی که به قانون پایبند نباشه، قرارداد که در مرتبه‌ای ضعیف‌تر هست قطع به یقین پایند نخواهد بود.

قرارداد به طور کامل نمی تونه از حقوق دفاع کنه اما تجربه نشون داده که در صورت وجودش، شوق به انجام مثلا جاسوسی کمتر میشه، دانش افراد در مورد موضوع مد نظر بیشتر میشه و میتونه زمینه ی تبدیل شدن به قانون باشه.

قانون <= قرارداد <= عرف