اگه قراره در آینده، قصد نصب ویندوز داشته باشی، پس از همین حالا به فکرش باش.
برای گنو فرقی نمیکنه که Partition به صورت Primary باشه یا Logical. ولی برای ویندوز مهمه!
بنابراین پیشنهاد میشه یکی دوتا Partitiom به صورت Primary بسازی و باقیمونده رو Extended کنی و داخل اون Logicalهایی که میخوای رو بسازی.
پیشنهاد دوم هم اینه که برای دادههات چند Partition درست کنی و به Home تنها بسنده نکنی. چون کاربرای زیادی دیدم که با رمزنگاری Home به صورت خواسته یا ناخواسته به مشکل خوردن و اطلاعاتشون رو به فنا دادن.
Partition خانگی برای پیکربندیهای نرمافزارهای کاربر هست. نه لزوماً پایگاه تمام دادههای کاربر!
میزان اختصاص حجم هم بستگی به نیاز هر شخص داره.
مثلاً اگه نیاز به نصب کلی نرمافزار و بازی داری، باید فضای Root رو زیاد بذاری. مثلاً من با نصب کلی نرمافزار (بالای ۱۰۰ نرمافزار) روی هم رفته ۵ گیگ فضای Root رو اشغال کردم.
اگه فضای اضافی زیاد داری، میتونی به Root اختصاص بدی. ولی اگه با کمبود فضا مواجهی یا میدونی که قراره مواجه بشی، نیاز به فضای زیاد نداری. نهایتاً ۱۰ الی ۱۵ گیگ.
حافظهٔ مجازی (Swap) هم اگه Ram کمی داری، به همون اندازهٔ Ram بهش فضا بده. چون اگه چندتا برنامه همزمان اجرا کنی، بهش نیاز پیدا میکنه.
ولی اگه خیلی Ram بالایی داری، نیاز نیست. (مگر نیاز به Hibernate کردن داشته باشی.) اون هم خیلی کم.
و باقی مونده فضای Hard Disk رو هم میتونی بین چندتا Partition تقسیم کنی که یکیشون میتونه Home باشه.
بقیه هم میتونی دست نخورده باقی بذاری که بعد از نصب اوبونتو، با نرمافزار Gparted اونها رو تقسیم کنی و با همون قالب Ext4 بسازی. یا اگر میبینی درآینده ویندوز میخوای نصب کنی، پس باید حداقل به فکر NTFS هم باشی.