الف) در مورد رجیستری
تنظیمات نرم افزار ها در لینوکس و سیستم های خانواده یونیکس به صورت فایل های متنی هست. به دلیل اینکه
۱- شما احتیاجی به محیط گرافیکی ندارید و می تونید بدون نصب و راه اندازی محیط و ابزار های گرافیکی و فقط با یک ویرایشگر متنی اون ها رو تنظیم کنید
۲- شما می تونید با اعمال دسترسی بر اونها قسمتی از تنظیمات رو در اختیار افراد مورد نظر بگذارید و.....
۳- بک آپ گیری - تنظیم مجدد و رفع مشکل بسیار راحت تر میشه و شما می تونید حتی با یک دیسک لایو سیستمی که مشکل داره و نمی تونه بوت بشه رو به حالت قبل برگردونید
۴- برای هر فایل تنظیم هم شما می تونید از یک منوال کامل استفاده کنید و این یعنی می تونید از همه تنظیمات سر در بیارید
پس این مزیت های این روش به رجیستری هست
ب) در مورد نصب مجدد
به دلایل قسمت قبلی اگر سیستم شما مشکلی براش پیش اومد و تنظیمی بهم خورد یا سیستم بوت نمی شدو ..... با یک دیسک زنده + دسترسی به man + دانش کافی برای رفع اون مشکل ، می تونید اون مشکل رو حل کنید
حالا ممکنه رفع مشکل اونقدر زمانگیر باشه یا سخت باشه ( شما آگاهی مناسب یا روش مناسبش رو ندونید) که نصب مجدد براتون راحت تر باشه
برای مثال اشتباهی بزنید و قسمت های زیادی از پارتیشن روت رو پاک کنید که عملکرد سیستم مختل بشه
به سختی میشه جبران کرد و مکنه خیلی ها ترجیح بدن دوباره نصب کنن
ولی همیشه این امکان هست که بتونید خودتون درستش کنید
این تصمیم با خودتون هست
ج) پاک کردن نرم افزار ها
توزیع های گوناگون از پکیج منیجر های مختلفی استفاده می کنن
اکثراٍ هم نرم افزار ها به شکل پکیج منتشر میشن و همراه توزیع و منابعشون منتشر میشن ( یا به شکل های دیگه)
هر نرم افزار هم تنظیمات خودش رو داره
خب حالا چون ما پکیج هامون رو با پکیج منیجر و ابزار های دیگه نصب می کنیم در هنگام نصب این تنظیمات به شاخه های خودشون ( و بعضی ها هم در اولین اجرا و حتی اجراهای بعدی ) منتقل میشن و نرم افزار می تونه ازشون استفاده کنه
تنظیمات عمومی سیستم در etc تنظیمات مربوط به نرم افزار های کاربران در شاخه های usr و تنظیمات و اطلاعات خصوصی و مربوط به هر کاربر در home اون کاربر ذخیره میشه
پس اگر بخواید تنظیمات یک نرم افزار به طور کامل حذف بشه باید این اطلاعات پاک بشن
پکیج منیجر اوبنتو apt-get با دستور delete اطلاعات مربوط به تنظیمات و کاربران رو پاک نمی کنه و فقط نرم افزار باینری رو پاک می کنه ( که کار بسیار درستی هم هست ) و همینطور در نصب های بعدی ویا به روز رسانی در مواردی تغییرات اعمال شده توسط کاربر و تنظیمات پیشفرض رو دوباره می پرسه ( کانفیگور)
حالا ممکنه بنا به هر دلیل شما بخواید این تنظیمات هم پاک بشه
کافیه از purge استفاده کنید که همون delete هست + پاک کردن تنظیمات عمومی و کاربران ( به جز home که اطلاعات شخصی کاربران هم توش هست)
در نصب بعدی تنظیمات دیفالت سر جاش قرار می گیره
د) راه اندازی مجدد
در کارهای حساس شما نمی تونید سرور هاتون رو خاموش کنید چون از سرویس دهی می افتن و درخواست کاربران بدون جواب می مونه یا نیمه کاره
این مشکل رو در مسائل مالی بهتر می تونید درک کنید
مثلاً یکی خرید می کنه و در این زمان سرور ریست میشه و..... یا اعمال بانکی و....
حتی اگر از سرور های زیادی هم استفاده کنیم ( کلاسترینگ و لود بالانسینگ ) ما برای لحظاتی بار روی سرور های دیگم.ن میاد یا ممکنه بر اساس فشار زیاد نتونیم به همه کاربران به خوبی سرویس بدیم
از طرف دیگه با راه اندازی مجدد یک سیستم ( هر سیستم عاملی) ممکنه مشکلات جانبی پیش بیاد ( مثلا نصب یک پکیج دیگه که اصلاٍ ربطی به کار ما نداره) و نذاره سیستم به خوبی به حالت سرویس دهی بر گرده ( و به درستی بوت نشه یا کلاً بوت نشه)
برای همین منظور سعی می کنن اگر سیستمی نیاز به راه اندازی مجدد هم داشت با احتیاط و در زمان های مشخصی باشه و هر چه تعدادش هم کم باشه بسیار عمل نگهداری رو راحت تر و مطمئن تر می کنه
سیستم عاملی مثل ویندوز نیاز به راه اندازی بسیار زیادی داره و حتی تنظیمات شبکه و آپدیت های رسمی اون هم محتاج ریست هستن
ولی سیستمی مثل لینوکس اینطور نیست و فقط بعضی آپدیت های کرنل نیاز به راه اندازی مجدد داره که اونم با یه پچ میشه داینامیکش کرد و بدون ریست آپدیت های کرنل رو هم به روز کرد
اگر سئوالی بود بپرس