اول از همه عارض بشم خدمت شما بزرگواران و گرامیان که تلاش نکنید هویت من رو پیدا کنید، کسایی که هویت من رو میدونند یحتمل با خوندن این تاپیک متوجه میشن که کی هستم؛ چرا که هویتی که قبلا داشتم کلا عوض شده. همه چیزش. فلذا اصلا دوست ندارم روی این موضوع، بحثی در بگیره. بریم سر اصل مطلب. تقریبا ده ساله که در کامیونیتی نرم افزار آزاد فعالم. کامیونیتی ای که خیلی چیزا ازش یاد گرفتم. کامیونیتی ای که خیلی چیزا رو ازش گرفتم! و خب شاید اونقدری که گرفتن در کار بوده، دادنی نبوده. بهرحال.
مدتها پیش اولین برخورد من با این کامیونیتی همین فروم بود. در سرم کلی رویا داشتم. فکرش رو بکنید در حالی که حتی نمیتونستم دو خط برنامه قابل اجرا بنویسم در ذهن داشتم با ساختن یه ابزار جدید یا توزیع؛ بشم استیو جابز دوم
بگذریم که اصلا «استیو جابز شدن» مسیرش از این کامیونیتی نمیگذره و از جای دیگری باید عبور میکردم (فکر کنم خط اشتباه سوار شده بودم) بعد از مدتی تازه گوشی دستم اومد که چی به چیه. فهمیدم که لایسنس ها چین و چی کار میکنن. برنامه نویسی یاد گرفتم. سعی کردم تو چیزایی که از قبل بلد بودم بهتر بشم.
خلاصه که زد و ما شدیم دانشجوی کامپیوتر. تازه اونجا فهمیدم که
چقدر بلد نیستم. فکر هم نکنید که در دانشگاه های تاپ کشور بودم؛ دقیقا در یکی از واحدهای دانشگاه آزاد مشغول تحصیل شدم. خلاصه که به همون خاطر که فهمیده بودم چقدر از مرحله پرتم مدت زیادی از همه چیز فاصله گرفتم.
کماکان همایش و ... میرفتم. تو جلسات لاگ و پاگ و ... شرکت میکردم. خیلی ها من رو از نزدیک شناختند. با همه کسایی که قبلا به شکلی ترولشون کرده بودم؛ روابط رو اصلاح کردم. خلاصه که خیلی زحمتها کشیدم تا اون چه که خراب کرده بودم رو درست کنم.
بهرحال فاز و فضایی که از نوجوانی داشتم از بین رفته بود. همه چیز روند بهتری به خودش گرفت و خب شکر خدا تا الان خوب بوده همه چیز
.
اما چرا این تاپیک رو زدم؟مخاطب اصلی این تاپیک اونهایین که تازه اومدن تو این راه. کسایی که شاید تازه دبیرستان رو تموم کردن یا تازه وارد دانشگاه شدن. کسایی که شور جوانی دارن. یا حتی کسایی که دلشون خواسته موقعی که استراحت میکنن این تاپیک رو بخونن. بگذریم، سالاد کلماتش نکنم.
اول از همه بگم که ساختن ابزار جدید همیشه خوبه. باعث میشه یاد بگیرید. یادگیری هم الزاما این نیست که یاد بگیرید فلان چیز چطور کار میکنه. گاهی همین که بفهمید بلد نیستید خودش یه نوع یادگیریه. شاید در نوع خودش بسیار مفیدتر.
اما یاد نگرفتن عیبه، بده. این که شما با ابزاری که ساختید (که ناقص و تکراریه) توهم برتری داشته باشید و بخاطرش بخواهید دید از بالا به پایین پیدا کنید؛ بده. این که ابزارتون رو بسازید و برندینگتون با ترول کردن و (با عرض معذرت بابت این ادبیات) کرم ریختن در فروم، توییتر، ردیت و ... باشه؛ بده.
خلاصه که مخاطبین عزیزم، من سن و سالی ازم گذشته. خیلی کارها رو میکنم و حتی در موردش با کسی حرف هم نمیزنم. حداقل تا وقتی به یه نتیجه قانع کننده نرسیدم.
یادتون نره، ما یک جامعه هستیم. حالا با هر اسمی؛ جامعه ایران؟ جامعه نرم افزار آزاد؟ جامعه فارسی زبان؟ کدومش؟ بهرحال ما میتونیم یک جامعه داشته باشیم که یک سری آدم در اون ویژگی های مشترکی دارند. مهم اینه که از جامعه بگیریم و بهش پس بدیم.
پس به عنوان سخن آخر، امیدوارم که تاپیک های فروم رو بخونید، یاد بگیرید، بپرسید، ترول نکنید و از زندگی لذت ببرید و در نهایت ثمره تلاشهاتون رو به جامعه برگردونید.
با تشکر.
س.ح