با سلام و عرض ادب.
گرچه پیشاپیش مطلعم که ممکن است این موضوع قفل شده و یا حتی حساب بنده محدود شود؛ از راهبران و کاربرانی که همچنان پس از سالها در این انجمن اینترنتی فعالیت میکنند خواهش میکنم یک بار «فقط خوب بخوانند».
امسال، یعنی سال ۱۳۹۹ هجری خورشیدی، دقیقا ده سال از ورود اینجانب به جامعهای که به خود جامعه «نرمافزار آزاد» میگوید میگذرد. گاهی این جامعه پا را فراتر گذاشت و خود را «جامعه دانش آزاد» نامید. گاهی نیز فقط به خودشان گفتند «جامعه آزاد». هرنوع انسانی با هرنوع شخصیتی در این جامعه دیدیم. همین الان در گروهی از تلگرام همه نوع انسانی دور هم دارند از مشکلات نسخه ۲۰.۰۴ میگویند و در گروهی دیگر عدهای میخواهند از ویرایشگر متنی خود خارج شوند.
در گروهی دیگر، بحث بر سر پروانه هاست و گروهی دیگر نیز هنوز درگیر این هستند که سیستمعامل رایانه خود را چه بنامند. این سخنان، تازه نیست. شاید روزی در ده سال گذشته نبوده که این سخنان رانده نشده باشند.
اما چیزی که جای بحث دارد، این است که بعضی دوستان این جامعه را به بستری برای انحصارطلبی خود تبدیل کردهاند. این انحصار، همیشه به ضرر ما بوده است. نبوده است؟ آنچه انتقاد من است این است که چرا این انجمن اینترنتی - که روزگاری از فعالترین بخشهای وب فارسی به شمار میرفت - امروز روز، مُرده است؟ آیا چون تلگرامی در میان آمده، چون ماتریکس وجود دارد، چون توییتر هست؛ این انجمن نیازی نیست؟ خیر. فکر نمیکنم. هنوز در انجمن میتوان بیشتر و بهتر پرسید. بیشتر و بهتر یاد گرفت و یا حتی، تبلیغ نمود.
روزگاری، در این انجمن بحث بر سر این بود که
هدف از آزادی چیست؟ اما من پس از سالیان دراز خواندن این بحث هنوز نفهمیدهام که هدف از آزادی چیست؟ شاید چون انحصارگران در پوستین آزادی اینجا را میگردانند؟ گرچه اینطور فکر نمیکنم.
از داستانسرایی و دلِ گلهمند من که بگذریم؛ شخصا فکر میکنم راهبر نداشتن اینجا، خود مانع رشد شده است. در چند ماه اخیر چند بار به انجمن سر زده و چندین و چند بار مطالب مختلف را خواندهام و فقط nixoeen بوده که به معنای واقعی «راهبری میکرده است». این خود باعث میشود زمام تمام امور به دست یک نفر بیفتد. چرا فراخوانی برای جذب راهبر(ان) جدید ایجاد نمیگردد؟ چرا راه راهبر شدن برای دیگران، هموار نمیشود؟
بهرحال ما هر کدام اکنون حداقل بیست سال از زندگیمان گذشته (حقیر اکنون در ۲۵ سالگی به سر میبرم. به امید سالهای بیشتر زندگی، حاضر به کمک کردن در امور انجمن هستم)، بعضی دوستان حتی سی سال را نیز رده کردهاند و میدانم که مشغلههای زندگی روزانه - علیالخصوص در کشور ما - کم نیست. اما در حال حاضر، با توجه به اتفاقاتی که در دنیا افتاده و با توجه به دنیاگیری ویروس کرونای جدید؛ میتوان از خانهنشینی کاربران به سود جامعه استفاده کرد.
در پایان، دوباره از دوستان خواهش دارم این بحث را به حاشیه نکشانند، بحث شخصی پیش نکشند و به راهبر خاصی اشاره ننمایند. صرفا و صرفا در مورد خود انجمن و راههایی برای بهبود آن سخن بگویند.