تفاوت کوچکی در ساختمان سازی و پروژه نرم‌افزاری هست که این قیاس رو به هم میزنه ٬ در ساخت و اجاره ساختمان ارزش ٬ صاحب زمین و ملک هستش که پیکمانکاری رو موقتا یا دائما مسئول ساخت و اجاره میکنه ٬ ولی در پروژه نرم‌افزاری برعکس ارزش صاحب ایده و مجری اون هست و این سرمایه‌گذاره که با کمک مالی موقت یا دائم به پروژه کمک میکنه .
مشکل دقیقن در همین دیدگاه هست که فکر می‌کنی کسی که ایده رو داره صاحب شرکت هست! در صورتی که کسی که پول رو میده میشه صاحب شرکت. عملا کسی که پول میده یه نماینده از خودش می‌ذاره توی board و بدون اون نمیشه تصمیم گرفت. توی مواردی حتی ۵۰ درصد یا ۲۵ درصد شرکت رو می‌خواد (مثلا بعد از دو سال از سرمایه‌گذاری اولیه). اگه حس کنه که شرکت داره ضرر میکنه، هر موقع که خواست می‌تونه تمام حساب‌های شرکت رو freeze کنه و پول خودش رو از شرکت بکشه بیرون و شرکت رو منحل کنه! یا اینکه حتی founderها رو بیرون کنه!
سرمایه‌گذار فقط و فقط دنبال این هست که پولش رو زیاد کنه! نه عاشق من و تو هست، نه علاقه‌ای به آی‌تی و تکنولوژی داره، نه ایده من و تو براش مهمه! به جای اینکه بره توی شرکت پفک‌‌سازی سرمایه‌گذاری کنه، دیده که از این راه بیشتر پول در میاره. شرکت رو به هر صورت ممکن تحت فشار می‌ذاره تا سودش بیشتر بشه. و تمام تلاشش رو هم میکنه تا شرکت رشد سریع داشته باشه و یه شرکت بزرگ‌تر بیاد اون رو به یه قیمت خوب بخره (بازگشت سریع سود بهش).
وارد کردن venture capital ریسک بزرگی هست. باید حواست باشه سرت کلاه نذارن (نه که غیرقانونی کاری کنن، قانونی همه حق و حقوقت رو همون روز اول می‌گیرن!)
موضوع: تکلیف سرمایه‌گذار بعد از رسیدن پروژه به سود‌دهی (دفعات بازدید: 1970 بار)
