۱- خیلی چیزها. بهتره حداقل اندازه lpic1 سواد داشته باشید تا بتونید یه چیزی رو توسعه بدید. اکثر چیزهایی که توی اون دوره یاد میگیرید، کارهایی هست که معمولا یه توسعه دهنده گنو/لینوکس هر روز باهاش سروکار داره. مثل ابزارهای پردازش متن، نوشتن اسکریپتهای ساده برای انجام بعضی کارها، نحوه بوت شدن و کار کردن سیستمعامل و اینجور چیزها.
اگه بتونید کتاب debian-handbook رو کامل بخونید، خیلی توی اینکار به شما کمک میکنه. کتاب به انگلیسی هست ولی قسمتهایی از اون به فارسی ترجمه شده.
این لینک دانلودش به فرمت epub هست.
این به فرمت mobipocket هنوز فرمت pdf اون موجود نیست.
اینجا میتونید کتاب رو پیدا کنید.
۲- بیشتر تغییرهایی که روی برنامهها انجام دادند. هرچند قسمت زیادی از برنامهها، همونی هست که توی دبیان وجود داره ولی بعضی چیزها بیشتر برای اوبونتو تغییر داده شده، مثل گنوم.
۳- برنامهها رو تغییر میدند تا بیشتر با اوبونتو سازگار بشه، ایرادات رو اگه مربوط به اوبونتو باشه برطرف میکنند. ممکن هم هست مستقیم به خود توسعهدهندههای یه برنامه کمک کنند یا اینکه اصلا توسعهدهنده یه برنامه باشند و توی اوبونتو هم مشارکت کنند.
۴- با توجه به برنامهای که میخواهید بنویسید، باید کتابخانه رو انتخاب کنید. یا اگه برنامه نوشته شده و میخواهید به توسعه اون کمک کنید، کتابخانههایی که برنامه با اون نوشته شده رو یاد بگیرید. یاد گرفتن کتابخانه معمولا اینجوریه که میبینید چه قابلیتهایی داره و این قابلیتها چجوری عمل میکنند، بعد از اون قابلیتها توی برنامه استفاده میکنید.
باید کد بزنید تا یاد بگیرید این کارها چجوری انجام میشه.