عرضم بخدمتتون که بنده میخواستم نظرتون رو درباره پیام رسان های داخلی مثل سروش . آیگپ و ... بدونم
تجربه ثابت کرده که داخلی ها بعضیاشون پایدار نیستن، الان شما سروش رو میبینی؟ مال صدا و سیما بود، کلا آگهیش کرد فروختش
بعضیاشونم سرعتشون پایینه، سرورشون پاسخگو نیست.
در نهایت اونی هم که خوبه، طراحی خوبی نداره (هم از نظر ui و هم از نظر ux)
1- آیا بنظرتون این داستان هک شدن پیام رسان های داخلی راست بوده؟
اون اوایل همه میخواستن یه پیامرسان راه بندازن، کلا هیچ درکی هم از امنیت نداشتن. بله به راحتی میشد تمام دیتای ارسالی/دریافتی رو بصورت متن ساده دید! یعنی یک رمزنگاری ساده نداشتن، صداش که دراومد، اومدن رمزنگاری گذاشتن.
یعنی در این حد که با نصب یه نرم افزار مانیتورینگ ساده، قشنگ همه چیزا رو نشون میدادن (البته بغیر از بله که برای بانک ملی بود) خودم شخصا تست کردم اون زمان. تا جایی که حتی شماره موبایل سازنده کانال رو هم نشون میدادن (id همون موبایل بود).
2- هک کردن پیام رسان یعنی چی ؟ ( مثلا اگر یه نفر یه پیام رسان رو هک کرد یعنی به همه پیام های کاربران اون پیام رسان دسترسی پیدا میکنه؟ یا فقط سرور های پیام رسان رو دچار اختلال میکنه که پیامی رد و بدل نشه یا ... ؟ )
هک طبق تعریف جادی، یعنی استفاده غیر معمول از چیزی، برای هدفی که ساخته نشده!
و اینجا به طور مشخص به این موضوع اشاره داشت که محتوای ارسالی رمز نمیشد و شماره موبایل صاحبان کانال ها و گروه ها دیده میشد. یعنی شما عضو کانال وزیر جوان میشدی، بعد شماره موبایلشو میدیدی
اینقدر زنگ خورد که خاموشش کرد.
با یک مانیتورینگ ساده نمام اطلاعات و پیامهار ارسالی/دریافتی هم بصورت hml و json دیده میشد.
4- چرا اینقدر بی اعتمادی به پیام رسان ها داخلی وجود داره ؟ ( امروز داشتم سایت آیگپ رو بررسی میکردم و دیدم که نوشتن : آیگپ، اولین و تنها پیامرسان متن‌باز (open-source) در ایران و خاورمیانه است . خوب اگر اینطور باشه خیلی خوبه و میتونیم بهشون اعتماد کنیم . آیا اینطور نیست ؟ )
علاوه بر توضیحاتی که دادم، حواشی اونا رو نشنیدین؟ وام میلیاردی بلاعوض گرفتن، کلی امکانات و... آخرش چی دادن؟ یه رمزنگاری به زور!
هر شرکتی ممکنه اطلاعات مشتریاش لو بره، قبول. ولی دقت کردین توی ایران چقدر این موضوع بیشتره؟ اونم اطلاعات مهم (ثبت احوال، بانک، اپراتور موبایل و...)
خب مردم میگن ترجیح میدن تا جای ممکن از یه برنامه خارجی استفاده کنن تا احتمال لو رفتن اطلاعاتشون کمتر باشه. چون اونا برای اینجور وقتا قانون دارن ولی اینجا چی؟ اینهمه اطلاعات مردم لو رفت چیشد؟ فقط بلدن تکذیب کنن. فایل اومده بیرون اسکرین شات!!! دیگه مجبور شدن گفتن حالا یه نشتی جزئی داشتیم و فلان...
اصلا چرا برای عضویت توی یک پیامرسان اطلاعاتی مثل تاریخ تولد یا کدملی رو بدیم؟ (بعضیاشون میخوان)
نظر من درباره پیام رسان های داخلی:
علی رغم تمام کمی و کاستی ها و حس بی اعتمادی که ممکنه وجود داشته باشه . بنظرم بزرگترین مشکل پیام رسان های داخلی اینکه
" خیلی ها ازش استفاده نمیکنن " یعنی من اگر نصبشون کنم به هیچ یک از اعضای خانوادم یا اطرافیان و دوستانم نمیتونم پیام بدم و خوب اگر اینطور نبود من حاضر بودم از این مشکلات تاحدی چشم پوشی کنم و از پیام رسان داخلی استفاده کنم.
شاید خیلیا حاضر بودن چشم پوشی کنن، ولی زمانی که این چیزا رو دیدن دیگه اعتمادها خراب شد
پ.ن : من موافق قطع شدن اینترنت و از اینجور مسائل نیستم ولی واقعا علاقمندم از برنامه هایی که دوستان توی ایران درست میکنن حمایت کنم حالا چه پیام رسان باشه . چه بازی باشه و ... . اگر متن باز باشه که دیگه چه بهتر 
.
یه چیزی که مد شده، سوپر اپلیکیشن هست. طرف میخواد یه پیامرسان درست کنه، همه کارا رو میچپونه توی همون! کارت به کارت، خرید شارژ، پرداخت قبض و.... به حدی که توی امکاناتش گم میشی. بابا پیامتو بفرست دیگه، همونو بهتر کن هر روز
و در نهایت اینا خیلی مهم نیست، اکثر دوستان من کجان؟ پس همون پیامرسان که عمومی تر هم هست بهتره. وگرنه خیلی پیامرسانها ممکنه امکانات بهتری هم داشته باشن، ولی کسی توشون نیست، ما بریم با کی چت کنیم؟
موضوع: سوالاتی درباره پیام رسان های داخلی (دفعات بازدید: 1743 بار)
