اگه درسته که هیچی ولی حتما و حتما اینکارو با نرم افزار مخصوصش کن که سطح دسترسی(اسم درستش نمیدونم اینه یا نه) همراهش بمونه، که پیشنهاد میشه با rsync اینکار انجام بدی
بصورت گرافیکی کپی کردم. شَکَم رو این بود ولی انگار فعلا که مشکلی نیست. usr قبلی رو حذف نکردم تا اگر مشکلی بود دوباره برگردونم
با rsync میتونید اینجوری دسترسیها، گروهه، مالکیتها، acl ها و .. رو موقع فرستادن حفظ کنید.
sudo rsync -atAXUH /usr/ /mnt/newusr
توی دستور بالا، اون / آخر که بعد از usr قرار گرفته باعث میشه تا محتویات /usr/ منتقل بشن. اگه اون رو نذارید، باعث میشه توی مقصد یه دایرکتوری به اسم usr درست بشه و محتویات /usr/ داخل اون قرار بگیرن.
بعیده به H- نیازی باشه، چون تا جایی که میدونم، داخل /usr/ از لینکهای سخت استفاده نمیشه.
t- و U- رو میتونید بردارید. اولی باعث میشه زمانهایی که فایل تغییر کرده، حفظ بشن، دومی باعث میشه زمانی که فایلها استفاده شدند، حفظ بشه، نباید مشکلی پیش بیاد اگه اونها رو نداشته باشید.
A- برای این هست تا acl ها هم حفظ بشن، ولی فکر نکنم چیزی توی /usr/ از acl ها استفاده کنه. X- برای حفظ xattr ها هست، باز هم بعسد میدونم چیزی توی /usr/ از xattr ها استفاده کنه.
a- رو حتما نیاز دارید، چون باعث میشه دسترسی، گروه و مالکیت فایل ها به همراه چنتا چیز دیگه حفظ بشه. اینها لازم هستند، اگه به هم بخورند، ممکنه برنامهها درست کار نکنند.
مثلا sudo باید setuid اون فعال و تحت مالکیت روت باشه تا بتونه کار کنه. pkexec هم همینطور. چندین دستور دیگه هم هستند که وضعیت شبیه به لین دوتا دارند. فکر کنم دستور ping هم، setuid یا setgid داره.