خسته نباشید آقای حسن پور. خیلی ممنون از زحمتهای شما.
پ.ن. به مناسبت راه افتادن مجدد انجمن یه شبه شعر به ذهنم رسید! (پیشاپیش اگه مشکلی داشت ببخشید. شاعر نیستم! شبه راهنما نویسی هستم از دیار اوبونتو
)
لینوکس،
برای همهْ انسانها،
این حرف اوبونتوست.
اینکه همان هستی،
آنچه دگران هستند،
این فلسفه اوست.
آزادی و آزادی،
که گزینی وی را؛
اما به گزیدن نیست،
روح اوبونتویی؛
باشد به عمل ایمان،
نانچه که فقط گویی...
این شد که رهی را رفت،
یک تن ز میان جمع،
دشگر که پدید آمد،
هرگز نشد او دلسرد.
آخر ز تلاش او،
آمد به وجود اینسو،
آیْ-آری برای او. (ubuntu-ir)
با آمدن مجمع،
گرد آمدهاند یاران،
جمعی که توان دارند،
با هم، نه که تنها؛
پرسش که کند یک تن،
هر کس که توان دارد،
یاری کندش بی شک.
چون آن حرف اوبونتو،
آن تو که همان هستی، آنچه دگران هستند،
باشد منش او،
باشد که وُرا الگو.
قطعا که از این رو،
این سایت اوبونتو،
گشته بسی محبوب،
گشته چنین پر سود...
دارم همه امّید،
کین جمعِ همهْ یار،
باشد به خدا پربار،
باشد که به دور از غم.
باشد که بخوانم این جمع،
یک جمع اوبونتویی....
lomion
دشگر = مشکل، مساله، سختی
نسخه ۰.۷