اگر کسی از هرد و نصبش حرف می زنه برات دو حالت حداکثری داره (دو سر طیف):
۱- یک گروه بسیار باسواد - خیلی خیلی باسواد و علاقمند - که معتقد هستن همه دنیا دارن اشتباه می کنن که هسته های بزرگ دارن و معماری فعلی لینوکس، ویندوز و مک اشتباهه و یک کرنل با معماری میکروکرنل آینده سیستم عامل ها رو رقم خواهد زد و سوادش رو هم دارن که با حوصله ای عجیب این هسته رو بهتر و بهتر کنن.
۲- آدم هایی که سواد خاصی ندارن ولی دوست دارن حرف های باکلاس بزنن. این آدم ها در جمع غیرلینوکسی ها از لینوکس حرف می زنن که بگن «ویندوزی» نیستن و توی جمع لینوکسی ها «هرد» رو پیشنهاد می دن (اکثرا با این اسمایلی:
) که بگن از همه بیشتر بلدن (:
معلومه که مثل هر طیف دیگه یکسری آدم هم این وسط هستن... مثلا کسی که اسم هرد رو می شنوه و علاقمند می شه تستسش کنه تا یک بعد از ظهر بی حوصله اش رو باحالتر بگذرونه.
هرد در حال حاضر به هیچ وجه به درد استفاده روزمره نمی خوره. اگر بهش علاقمندی می تونی دبیان هرد یا هرد رو روی آرچ (من اولی رو پیشنهاد می کنم) تست کنی تا یک بعد از ظهرت رو پر کرده باشی. هنوز خیلی خیلی از پکیج های مرسوم اونجا نیست و خیلی از چیزهایی که برامون تو لینوکس خیلی خیلی عادی حساب می شه (مثلا گراب) اونجا قلق داره و یکسری چیز هم اصولا هنوز سراغش نرفتن (مثلا وایرلس).
بازم حرف بزنم؟ استفاده از هرد الان مثل اینه که به یک نفر که با دوربین دیجیتال بزرگ شده توضیح بدی که روش دیگه ای هم برای عکاسی هست، بعد بره آلاخون بالاخون مغازه ها بشه برای فیلم عکاسی و بعد چند تا عکس داغون بگیره و یک اتاق خونه رو تاریک خونه کنه و با مواد شیمیایی ظاهرش کنه و در نهایت بعد از چند روز کار و هزینه برسه به عکسی با کیفیتی بسیار پایینتر از چیزی که دوستش رو دوربین دیجیتال گرفته و پرینت گرفته رو کاغذ بزرگ و عالی. این کار جالبیه، عمیقه، جذابه ولی به شرطی که درک کنن چرا داری اینکار رو می کنی و آخرش نگی «این هرد خیلی ضعیفه چون سخت افزارهای منو نشناخت و کرش می کنه و محیط گرافیکی بالا نمی یاد توش و ...»