زمان میبره تا این دختر خانوما یکم محدوده فکرشون رو گشترش بدن.
این حرف تون اصلاً درست نیست(می شه گفت توهینه)
لینوکسی بودن به دختر یا پسر بودن ربطی نداره. بستگی به هدف و نیاز شما داره.
من پارسال که دوم دبیرستان بودم، با اوبونتو آشنا شدم به خاطر یه کلاسی که می رفتم. اول فقط برای این که کار های مربوط به کلاسم رو انجام بدم به اوبونتو میومدم، اما بعد از یه مدت که برای حل مشکلاتم به این فروم مراجعه کردم، علاقه مند شدم تا درباه ی اوبونتو و گنو/لینوکس بیش تر بدونم و ...
من فهمیدم که می شه سیستم عامل های گنو/لینوکس رو اون طور که می خوایم تغییر بدیم(به شرط این که برنامه نویسی بلد باشیم) برای همین سعی می کنم خوب برنامه نویسی یاد بگیرم و کار کنم تا من هم در آینده بتونم یه سیستم عامل گنو/لینوکسی اون طور که می خوام(و با توجه به نیازام) درست کنم.
خلاصه این که من این خصوصیت آزاد بودن گنو/لینوکس رو خیلی دوست دارم و برای همین برای این که یه روز به آرزوم برسم تلاش می کنم و سعی می کنم اطلاعاتم رو درباره اش ببرم بالا.
این همه رو گفتم که بگم که استفاده از این سیستم عامل زیاد به جنسیت ربط نداره، اگر من به کلاسی که به خاطرش با اوبونتو آشنا شدم نمی رفتم، ممکن بود حالا حالا ها نفهمم که غیر از ویندوز ما سیستم عامل دیگه ای با خصوصیت هایی دیگه ای داریم.
تا وقتی که برای آدم مشکلی پیش نیاد دنبال حل اون نمی ره که یا اگر آدم کنجکاوی نکنه دیگه دنبال چیزای جدید نمی ره که. الان توی دبیرستان ما از بین 300 تا دختر دبیرستانی فقط من یه خورده با این سیستم عامل آشنام.
بقیه چون مشکل هاشون رو می تونن با ویندوز حل کنند برای همین دیگه دنبال این نیستند که ببینند چیزه دیگه ای وجود داره یا نه.
من دیدم حتی بعد از تموم شدن کلاس هام، چون به برنامه نویسی علاقه دارم و بعداً هم همین رشته رو دوست دارم ادامه بدم و دوست دارم در آینده یک برنامه نویس باشم، کار کردن با اوبونتو(یا هر توزیع دیگه) خوبه و کمک می کنه و شروع کردم به کسب اطلاعات در مورد اون.
اما هم مدرسه ای های من چه نیازی دارن که بخوان دنبال این جور کارا باشن یا اصلاً چه قدر درباره ی گنو/لینوکس می دونن که بیان سمتش. اصلاً تا حالا اسمش رو هم نشیدن.
کسایی که به دنبال گنو/لینوکس اومدن یا برای رفع نیاز هاشون که تو ویندوز برطرف نمی شده اومدن یا اسمش رو شنیدن و در موردش کنجکاو شدن و جذبش شدن.
به نظر من کنجکاوی در مورد یه دنیای جدید با خصوصیت های خاص آدمو می کشونه سمتش. من که تجربه های جدید و سر دراوردن از چیزای این طوری و کلاً چیزایی که از چارچوب و روال عادی زندگی روزمره و مدرسه خارجه خوشم میاد کلاً دوست دارم ببینم چه جوری اند کار کردن باهاشون رو یاد بگیرم و ...
لینوکسی بودن و موندن همش به خود آدم بر می گرده. هر چی آدم بیش تر از این جور کارا خوشش بیاد بیش تر میره سمتش. بستگی به خود آدم داره نه به جنسیتش. بستگی به این داره که طرف دوست داره با چیزای جدید آشنا بشه و تجربه های جدید پیدا کنه یا نه همین.
درست جمعیت پسرا بیش تره ولی خیلی از دخترا هم به این جور کارا علاقه دارن(در ضمن موقعیت برای این جور کار ها برای پسرا به نسبت دخترا بیش تره. تو این جور کار ها خانواده بیش تر برای دخترا سخت گیری می کنن تا پسرا، الان اگر داداش من می خواست از این کارا بکنه کاری باهاش نداشتن ولی من باید هر هفته از سیستم عامل و هدفم دفاع کنم تا قانع بشن بزارن من بشینم پای کامپیوتر. به ما که می رسه: بچه برو بشین درست تو بخون اینا چیه آخه به چه درد می خوره ولی اگه داداشم بود انگار نه انگار(تازه وضع درسی من بهتر از وضع درسی دوران تحصیله داداشمه)، وضعیت دوستام هم مثل منه).
تو جامعه ی ما جا نیوفتاده که دخترا هم می تونن از این جور کارا بکنند. ما که می ریم سمت این کارا عجیب به نظر میاد و مخالفت میشه.
این که شما بگین جمعیت دخترا از انگشتای دست هم کمتره درست نیست. درسته که جمعیت دخترا کمتره اما نه این قدر دیگه. این دیگه اغراقه.
خیلی از دخترای دبیرستانی و راهنمایی که توی مدارس سمپاد درس می خونن به این جور کارا علاقه مندند و اتفاقاً به این جور چیزا فکر می کنن. من سمپاد درس نمی خونم اما از کسایی که اون جا درس می خونن تعریف شو شنیدم. تو خیلی از مسابقه ها(که می شه گفت بودن تو این مسابقات به دانش لینوکسی شون هم بر می گرده) هم می تونین پیدا شون کنید که پا به پای پسرا تلاش می کنند.