[پی نوشت: همون طور که کیان گفت...]
از اونجایی که نوشتن یه نویسهخوان نوری کار بزرگی هست که یک نفر به تنهایی نمیتونه انجامش بده، به نظر من راهی که میشه باهاش یه کار مثبت واقعی کرد اینه که پروژه رو تا جایی که میشه به بخشهای کوچیکتر بشکنیم. نخستین بخش میتونه این باشه که همهٔ نرمافزارها و کتابخانههای نویسهخوان آزاد رو که میشناسیم بررسی کنیم و برای هر کدوم یک صفحه در ویکی بگذاریم و مثلاً این جیزها رو دربارهاش بنویسیم:
- نشونی سایت برنامه و گروه توسعهدهندهاش
- مجوز برنامه و این که از نظر قانونی چه خوبیها و بدیهایی داره
- چهجوری میشه کد رو گرفت و کامپایل کرد
- رابط کاربری برنامه چهجوری کار میکنه
- خروجی برنامه روی چند نمونهٔ نوشته که خودمون درست کردیم چهطوره
- چهقدر با فارسی سازگاره و برای تبدیلشدن به یک نویسهخوان فارسی آرمانی چه چیزهایی کم داره
اگر این کار رو «تمیز» انجام بدیم، یه پایهٔ خوب میشه برای کسی که میخواد در آینده مرحلههای بعدی رو انجام بده. مرحلههای بعدی میتونه نوشتن یا بهبود کد باشه یا هر کار دیگهای که پس از انجام مرحلهٔ اول میفهمیم که لازمه.
برای همین من از نخستین پروژهای که در انجمن حرف زده شده آغاز میکنم، یعنی
tesseract-ocr که نخستین بار
reza1615 بهش اشاره کرد. من یه صفحه برای این نرمافزار در ویکی ساختم و بخشهای مربوط رو براش نوشتم.