خدارو شکر
توضیح :
sudo mkdir /media/8G2
sudo که معرف حضور هست . mkdir که اسمش روشه make dir دایرکتوری درست میکنه.حالا چرا توی مسیر media ؟ هرچیزی رو توی این مسیر مانت کنی سیستم خودش برات آیکون مناسب رو در کنار پارتیشن های دیگه قرار میده.
#!/bin/bash
با این خط در واقع داریم میگیم که این فایل یه اسکریپته و باید اجرا بشه .چه برنامه ای باید اجراش کنه؟ برنامه ای که توی این مسیره :
/bin/bash
یعنی همون bash که مفسر خط فرمان پیش فرض توی اکثر لینوکس هاست.به طور عامیانه بهش میگیم terminal تقریبا معادل همون command prompt توی ویندوز . مفسر های خط فرمان دیگه هم داریم sh ، csh ,ksh و ...
gksu mount -t ntfs-3g /dev/sda1 /media/8G2
gksu که معادل همون sudo برای محیط گرافیکیه اگر توجه کرده باشی یه پنجره باز میشه و ازت پسورد میخواد.
mount هم که برای بارگذاری فایل سیستم ها استفاده میشه.سوئیچ t میگه پارامتر بعدی نوع فایل سیستم رو نشون میده. ntfs-3g هم که برای ntfs .
/dev/sda1
sda1 هم که یه فایله دیوایسه ... به پارتیشن ها و اکثر سخت افزارهای دیگه یک یا چندتا از این فایل ها توی مسیر dev/ نسبت داده میشه که از طریق اون میتونیم با سخت افزار ارتباط برقرار کنیم . یعنی برای ارتباط با پیچیده ترین سخت افزار ها کافیه توی فایل مربوط بهش بنویسیم یا ازش بخونیم اینه که میگن همه چیز توی لینوکس فایله (اکثر چیزها) . البته احتیاجی نیست ما توش بنویسیم سیستم عامل خودش این کار رو انجام میده .
/media/8G2
این هم که میگه فایل سیستم مورد نظر رو توی این مسیر بارگذاری کن.
nautilus /media/8G2/YourDirectory
این ناتیلوس مدیر فایل پیش فرض گنوم و اوبونتو و یه چیزی تو مایه های explorer توی ویندوزه.
اون مسیر مقابلش هم که مشخصه ، به ناتیلوس میگیم بعد از اجرا شدن این مسیر رو نشون بده.
chmod 744 ~/launcher
chmod هم برای تغییر permission ها استفاده میشه.744 هم یعنی :
rwxr--r--
permission های کامل میتونه به صورت rwx باشه Read Write Execute . یعنی به طور کامل برای همهی کاربرها به این صورت نمایش داده میشه: rwxrwxrwx
سه تا اول مجوزهای owner یا صاحب دایرکتوری یا فایل . سه تای دوم مجوزهای Group یا همون گروه (هم گروه با صاحبش) سه تای آخری هم مجوزهای other یا بقیه افراد .
حالا اگر برای حضور پرمیشن ها 1 و برای عدم حضورشون 0 در نظر بگیریم rwx میشه 111 در مبنای دو یا همون 7 در مبنای هشت (یا ده اگر اینطوری راحتی) و --r که فقط مجوز خوندن داره میده میشه 100 در مبنای 2 یا 4 در مبنای 8. پس کلا میشه 744 .
~ هم که همیشه به دایرکتوری خانگی کاربر جاری اشاره میکنه .
bash رو هم که گفتم تعداد دستوراتش هم بیشتر از ایناست ، کلی هم برنامه جانبی میتونی نصب کنی که تعدادش بیشتر هم بشه ، خودت هم میتونی با ترکیب دستورها دستورات جدید برای خودت درست کنه و ...
مانت کردن فقط مختص لینوکس نیست ، توی ویندوز چون تعداد فایل سیستم های پشتیبانی شده خیلی کمه ntfs و fat32 و ... و این پارتیشن ها مختص خود ویندوزه و با بقیه فایل سیستم ها کاری نداره و نمیتونه بارگذاری کنه (یعنی سازندش نخواسته) اینه که به صورت خودکار بارگذاری میشه.
توی لینوکس هم پارتیشنی که روش نصب شده به صورت خودکار بارگذاری میشه ntfsو fat فایل سیستم های لینوکسی نیستن ولی میتونی با استفاده از دستور mount بارگذاری کنی و یا با ویرایش فایل fstab باعث بشی سیستم به صورت خودکار این کار رو انجام بده .طیف عظیمی از فایل سیستم ها رو هم پشتیبانی میکنه.
توی ویندوز هم میتونی پارتیش ها رو unmount کنی و یا توی یه دایرکتوری mount کنی . مثلا درایو e رو میتونی توی درایو c بارگذاری کنی.
آقا اینطوری که همه میترسن راهنمایی کنن!!! سوالای خیلی کلی میپرسی