حکایت من و i3

[مهران تعریف]

گفتن گنو به طور خالی از خیلی جهات اشتباست، مخصوصن که در منابع و مراکز معتبر علمی، آموزشی و تجاری به این سیستم عامل فقط لینوکس گفته میشه، به همین دلیل در ویکیپدیا همه جا بهش میگند لینوکس، چون ویکیپدیا فقط با منابع معتبر یا نهایتن نیمه-معتبر کار میکنه، یک بحث طولانی هم در اونجا پیش اومد که نتیجش این بود استفاده از عبارت گنو/لینوکس کلن ممنوع و خلافه قوانینه

ویکی پدیا یک مرجع و رفرنس نیست، بلکه قوانین خودش رو داره و سعی می کنه از منابع معتبر استفاده کنه. به این استدلال شما برای رد "سیستم عامل گنو" مغالطه میگن.

کد: [انتخاب]

Wikipedia, however, prefers the name that is most commonly used
ویکی پدیا نام هایی رو انتخاب میکنه که بیشتر رایج اند، رایج بودن به معنای درست بودن نیست و نمیشه با این مورد استدلال کرد.

در یک چنین وضعیتی گفتن گنو اشتباه است، اون هم به سیستم عاملی که بیشتر لینوکس هست، منظور هسته لینوکس نیست بلکه از خیلی جهات بیشتر مدیون شرکت ها و کمپانی های لینوکس هستش.

مشکلی نیست، تمام ابزار هایی که متعلق به گنو هستن رو پاک کنید و از چیزایی که باقی مونده، اگر بتونید، به عنوان سیستم عامل لینوکس استفاده کنید:)))

ویرایش: احتمالا نیاز به ابزارهایی خواهید داشت، اونا رو هم باید آستین بالا بزنید:)

[علیرضا احسانی]

چون خیلیا انتخاب i3 رو به دلیل ضعیف بودن سخت‌افزار می‌دونن که نشون می‌ده کاملاً در اشتباه هستن.

به طور معمول اشخاصی از یک مدیر پنجره، حالا i3 یا هر مدیر پنجره دیگری استفاده میکنند که در سه دسته زیر قرار داشته باشیند:

* سخت افزار قدیمی و ضعیف داشته باشند.
* روی سیستمشون سرور یا اپلیکیشن های حیاتی در حال اجرا باشه و بخواند ریسک محیط گرافیکی را کاهش بدند.
* سرویس اینترنت به شدت محدود در سرعت و ترافیک داشته باشند که در نتیجه از برنامه های کم حجم، مانند برنامه های خط فرمان/کنسول استفاده کنند.

به نظر من فقط یک سوم از افراد به این دلایل از  i3 یا هر مدیر پنجره دیگه ای استفاده میکنن.شایدم کمتر.
استفاده از i3 یا هر مدیر پنجره یا دسکتاپ دیگه ای کاملا سلیقه ایه.دلیل نمیشه که کسی که سخت افزار قوی داره از  i3 استفاده نکنه.

شما مگه شغل و تخصصت چیه؟ من برنامه نویس‌ها و مدیران سیستم زیادی میشناسم که دارند از میزکار استفاده میکنند، مثلن همین توروالدز از گنوم استفاده میکنه، خود توسعه دهندگان این میزکارها که شغل و تخصصشون نرم افزار است در حال استفاده از میزکار هستند. اشخاص خیلی زیادی در دنیای یونیکس و شبه-یونیکس که سواد و تخصصشون از تمام کاربران این انجمن بالاتره در حال استفاده از میزکار هستند.

اصلن ربطی به میزان سواد نداره.همونطور که بالا هم گفتم کاملا سلیقه ایه(اگه استثنا هارو کنار بگذاریم.مثل ضعیف بودن سخت افزار)

ولی اگر هدف انجام کارها در کوتاه ترین و سریع ترین زمان باشه، یک میزکار پایدار با قابلیت های ضروری و مهم و واسط کاربری ساده مثل گنوم بهترین انتخاب است.

موافقم

[رسول سعیدنژاد]

نام این سیستم عامل بیشتر لینوکس است تا گنو، حالا به خاطر درخواست بنیاد نرم افزار آزاد به آن گنو/لینوکس هم میتوان گفت، استفاده از واژه گنو برای اشاره به آن علاوه بر نامنصفانه بودن، نادیده گرفتن هسته لینوکس و کلی برنامه های بزرگ و مهم غیر از گنو، منجر به ابهام هم میشود، چون پروژه گنو هسته خودش به نام هرذ را دارد، حتی استالمن و خود بنیاد مذکور هم با استفاده از واژه گنو برای اشاره به این سیستم عامل مخالف هستند:

https://www.gnu.org/gnu/gnu-linux-faq.html#justgnu

یه سؤال می‌پرسم. اگه روی توزیعت به جای لینوکس، هرد نصب کنی، اسم سیستم‌عاملت چی می‌شه؟
لینوکس/هرد؟؟
می‌شه گنو/هرد. چرا؟ چون اسم لینوکس فقط برای کرنلش میاد نه سیستم‌عامل. کجا گفتن این سیستم‌عامل بیش‌تر لینوکسه؟
شما همون LFS رو نصب کن ببینم غیر از کرنل لینوکس، دیگه چه ابزاری رو نصب می‌کنی که مربوط به لینوکس باشه!! غیر از کرنل، هرچیزی که برای اجرای یک سیستم‌عامل نیازه، ابزارهای پروژهٔ گنو هستن. می‌تونی توی وب‌گاه gnu.org ببینی.
این مقاله رو هم بخون بی‌زحمت:
https://gnu.rocks/2017/gnu-or-linux/

من می‌گم گنو چون اصلش همینه. حالا چون هرد اون‌قدرها همه‌گیر نشده، پس غیر از لینوکس کرنلی روی گنو نیست. پس همون گنو کافیه. بعد از چندسال که هرد خوب جا افتاد، اون‌وقت باید بگی گنو/هرد یا گنو/لینوکس وگرنه قاطی می‌شه!
ولی فعلاً گنو کاملاً کافیه برای رسوندن منظور. 

به طور معمول اشخاصی از یک مدیر پنجره، حالا i3 یا هر مدیر پنجره دیگری استفاده میکنند که در سه دسته زیر قرار داشته باشیند:

اشتباهه. چهار دسته داریم.
دستهٔ چهارم: اشخاصی که به این نتیجه رسیدن که کار با محیط خط‌فرمان سریع‌تر نیازهاشون رو تأمین می‌کنه. 

شما مگه شغل و تخصصت چیه؟ من برنامه نویس‌ها و مدیران سیستم زیادی میشناسم که دارند از میزکار استفاده میکنند، مثلن همین توروالدز از گنوم استفاده میکنه، خود توسعه دهندگان این میزکارها که شغل و تخصصشون نرم افزار است در حال استفاده از میزکار هستند. اشخاص خیلی زیادی در دنیای یونیکس و شبه-یونیکس که سواد و تخصصشون از تمام کاربران این انجمن بالاتره در حال استفاده از میزکار هستند.

منم یکی مثل اریک ریموند می‌شناسم که i3 استفاده می‌کنه.
این مقایسهٔ شما از پایه غلطه. اصلاً قرار نیست این وسط آدما مقایسه بشن! این‌جا هیچی مهم‌تر از فرهنگ نرم‌افزار آزاد نیست!
یکی محیط گرافیکی استفاده می‌کنه.
یکی هم محیط متنی.
قرار نیست چون یکی محیط گرافیکی استفاده می‌کنه پس بقیه هم باید استفاده کنن!
و قرار هم نیست چون یکی مثل من محیط متنی استفاده می‌کنه پس بقیه هم باید استفاده کنن!
از آدما بت نسازین خواهشن. امثال توروالدز و استالمن و ریموند و و و همگی یه مشت آدمن. نه بیش‌تر. مثل من. مثل شما. مثل بقیه.

ولی اگر هدف انجام کارها در کوتاه ترین و سریع ترین زمان باشه

طبق تجربه تنها انتخاب CLI هست. با GUI هم شما به کارهات می‌رسی ولی در بلندترین و طولانی‌ترین زمان.
البته این نظر شخصی منه. براساس  نیازهای خودم صحبت می‌کنم. نیازهای شما ممکنه با نیازهای من متفاوت باشه. ممکنه شما نیازهات جوری باشن که با محیط گرافیکی راحت‌تر کنار بیایی.
تمام این قابلیت‌ها و امکاناتی که نرم‌افزار آزاد در اختیار ما گذاشته، برای تأمین نیازهای آدمای مختلفه. چون آدما شبیه به هم نیستن.
یه آدمی مثل شما نیاز داه گنوم استفاده کنه. پس برات هست! یه آدمی مثل من نیازهام فراتر از گنومه، پس یه چیزی مثل i3 برام هست. ممکنه چندوقت دیگه نیازهای من از محدودهٔ i3 هم فراتر بره پس باید رفت دنبال یه چیز بهتر!

[Farhaad 1992]

دستهٔ چهارم: اشخاصی که به این نتیجه رسیدن که کار با محیط خط‌فرمان سریع‌تر نیازهاشون رو تأمین می‌کنه. 

قطعن همینطوره، من هم تجربه کار با ابزارها و برنامه های خط فرمان رو دارم، میدونم که سریع تر هستند، میشه باهاشون اسکریپت نویسی کرد برای خودکارسازی کارها (اتوماسیون)، پیغام های خروجی کامل، پرجزئیات و بدردبخور میدند، برنامه های متنی از حجم کم برخوردارند و از منابع سیستم بسیار کم استفاده میکنند، اصلن دیدن نوشته هاش مخصوصن تو خود محیط متنی اورجینال، یعنی سیستم کنسول یک لذت عجیبی داره، من همیشه وقتی تو سیستم کنسول کار دارم با پارامتر nomodeset بوت میکنم در این حالت کنسول در حالت استاندارد نمایش داده میشود و سرعت انجام خیلی از امور بسیار بالاست، اما اینو میدونم که چنین چیزی بدون هزینه نیست و هزینش زمان و انرژی ای است که برای یادگیریش گذاشته میشه، در مقابل GUI و محیط گرافیکی زمان یادگیری را بسیار کاهش و استفاده را برای همه آسان میکند، به همین دلیل محیط متنی و مدیر پنجره را کنار گذاشتم و به گنوم روی آوردم.

من هیچ مشکلی ندارم و اصلن کاری به این ندارم که شما یا هر شخص دیگری چطوری دارید با سیستم لینوکس خود کار میکنید، هر چی باشه از استفاده از ویندوز یا مکینتاش که بهتره!! حرفم سر این بود محیط GUI را خار و کم ارزش نباید جلوه داد و همینطور نباید با خود سیستم سرگرم شد و بازی کرد مگر اینکه واقعن ضروری باشه یادگیریش، همین.

این‌جا هیچی مهم‌تر از فرهنگ نرم‌افزار آزاد نیست!

دقیقن، مهم همینه، شخصن ترجیح میدم همه تو محیط متنی باشیم تا با یک چیزی مثل ویندوز و مکینتاش کار کنیم.

همگی موفق باشید.

[رسول سعیدنژاد]

اما اینو میدونم که چنین چیزی بدون هزینه نیست و هزینش زمان و انرژی ای است که برای یادگیریش گذاشته میشه، در مقابل GUI و محیط گرافیکی زمان یادگیری را بسیار کاهش و استفاده را برای همه آسان میکند، به همین دلیل محیط متنی و مدیر پنجره را کنار گذاشتم و به گنوم روی آوردم.

هر ابزاری برای یه سری نیاز طراحی شده.
درسته. کار با محیط متنی یعنی وقت گذاشتن برای یادگیری
که خب این یادگیری می‌شه نیاز یک سری افراد (از جمله من) که ابزارشون می‌شه محیط خط فرمان

محیط گرافیکی دیگه نیازی به یادگیری نداره و هدفش انجام دادن کارهاس. یعنی شماها کارت رو انجام می‌دی بدون این‌که بخوای یادش بگیری یا بدونی چجوری این کار انجام شد.
اینم یه ابزاره برای آدمایی که چنین نیازی دارن. یعنی هدفشون یادگیری نیست و صرفاً کارشون راه بیفته کافیه.

من کاری به دیگران ندارم. زندگی هر شخص به خودش مربوطه. ولی خودم چون زندگی خودم به خودم مربوطه، نیازم اینه که یاد بگیرم. برای من یه مسئلهٔ خیلی کوچیک (مثلاً نحوهٔ تغییر Layout صفحه‌کلید) خیلی مهمه و باید بفهمم چجوری این اتفاق می‌افته.  نه تنها این، حتی برام سؤاله که یه Directory مثل /etc/skel/ رو کی بوجود میاره، چی بوجود میاره و چرا باید اینجوری باشه.
هدف من از استفاده کردنِ گنو، یادگیریشه. فهمیدن بایت به بایتش. چون فلسفهٔ گنو می‌گه کاربر باید بتونه نرم‌افزارش رو کنترل کنه. و این با GPL قابل اجراس چون کاربر به کدمنبع دسترسی داره و می‌تونه اونو تغییر بده. حالا فرضاً یکی مثل من که هنوز سوادش در حد خوندن کدهای منبع نیست (بالاخره باید زبون‌های مختلف رو آدم یاد بگیره) دستِ کم با خوندن داده‌هایی که بعد از نصب توی سیستم‌عامل وجود دارن می‌شه به کلی چیزها پی برد. این وسط فقط یک مانع وجود داره. Desktop Environment
ابزارهایی که ساخته شدن تا کاربر دیگه راحت باشه یعنی دنبال یادگیریش نره. دنبال گشت و گذار نره. عمیق نشه. البته بازم با DE می‌شه عمیق شد و اون موقع نهایتاً به جایی می‌رسی که می‌بینی دیگه نیازش نداری! و باز برمی‌گردی توی همون خط فرمان.

من هیچ مشکلی ندارم و اصلن کاری به این ندارم که شما یا هر شخص دیگری چطوری دارید با سیستم لینوکس خود کار میکنید، هر چی باشه از استفاده از ویندوز یا مکینتاش که بهتره!! حرفم سر این بود محیط GUI را خار و کم ارزش نباید جلوه داد و همینطور نباید با خود سیستم سرگرم شد و بازی کرد مگر اینکه واقعن ضروری باشه یادگیریش، همین.

محیط GUI برای افرادی که بهش نیاز دارن (اکثراً End-User) واقعاً مفیده. حتی برای منی که اوایل فقط مصرف کننده بودم، بدون محیط گرافیکی نمی‌شد کار کرد. ولی وقتی نیازهات بیش‌تر شد و نیاز پیدا کردی که عمیق بشی، باید راه خودتو جدا کنی و بری توی یه مسیر دیگه.
دقیقاً همون انقلابی که در یک فرد صورت می‌گیره که از ویندوز بیاد سراغ گنو، یه انقلابی هم وجود داره که باعث می‌شه فرد بیاد توی مسیر خط فرمان.
بنده با سیستم‌عامل بازی نمی‌کنم!
مثل هر کاربری نیازهایی دارم که تأمینشون می‌کنم. نرم‌افزارهایی هستن که احتیاج دارم و استفاده می‌کنم (مثل همین فایرفاکس).
می‌تونی لیست نیازمندی‌هام رو ببینی:
https://forum.ubuntu-ir.org/index.php/topic,145918.0.html
ولی حتی توی انتخاب نرم‌افزار هم باز نیازم رو کاملاً واضح و روشن مشخص می‌کنم. انگار من دارم روزانه کارهام و نیازهام رو انجام می‌دم منتها در محیط خط فرمان. این نباید بازی کردن احساس و اطلاق بشه. ولی خب یه گوشه از فعالیت‌ها هم می‌رسه به یادگیری گنو و ساختارش.

[Farhaad 1992]

....
فقط در همین حد بگم که بحث من فقط KDE نبود. i3 در مقابل KDE نبود. مفهوم CLI در برابر GUI بود. 

در پست قبلی یادم رفت اینو بگم که بهتره برای مقایسه دو چیز، حالا هر چیزی،‌ مثلن در اینجا محیط و ابزارهای متنی در برابر محیط و ابزارهای گرافیکی، بهتره که با نوشتن یک مقاله تخصصی و ایجاد کردنش در یک تالار فنی اینکار انجام بگیره، همچنین تا جای ممکن از ادبیات تخصصی و بزرگسالانه استفاده بشه و از بکاربردن مثال ها و توضیحات متفرقه، کم اهمیت و مبهم اجتناب بشه تا بار علمی مقاله افزایش پیدا کنه و بهتر و دقیق تر بشه راجع بهش بحث کرد.

....
نیازم اینه که یاد بگیرم. برای من یه مسئلهٔ خیلی کوچیک (مثلاً نحوهٔ تغییر Layout صفحه‌کلید) خیلی مهمه و باید بفهمم چجوری این اتفاق می‌افته.  نه تنها این، حتی برام سؤاله که یه Directory مثل /etc/skel/ رو کی بوجود میاره، چی بوجود میاره و چرا باید اینجوری باشه.

.....
.....
.....
.....

 و نیاز پیدا کردی که عمیق بشی، باید راه خودتو جدا کنی و بری توی یه مسیر دیگه.
دقیقاً همون انقلابی که در یک فرد صورت می‌گیره که از ویندوز بیاد سراغ گنو، یه انقلابی هم وجود داره که باعث می‌شه فرد بیاد توی مسیر خط فرمان.

اگر هدف یادگیری و آموختن باشه، بله این روش مناسب و کارآمد است، چون یک مدیر پنجره همونطور که صداش میزنیم فقط یک مدیر پنجرست، برای خیلی کارهای دیگه، چه ساده و چه پیچیده، حتی مثل اضافه کردن و تعیین شورتکات برای تعویض صفحه کلید، نیاز به دونستن ابزارهای اصلی، خواندن راهنماش و پیکربندی مستقیم فایل هاش است.

Desktop Environment
ابزارهایی که ساخته شدن تا کاربر دیگه راحت باشه یعنی دنبال یادگیریش نره. دنبال گشت و گذار نره. عمیق نشه. البته بازم با DE می‌شه عمیق شد و اون موقع نهایتاً به جایی می‌رسی که می‌بینی دیگه نیازش نداری! و باز برمی‌گردی توی همون خط فرمان.

درسته، هدف اصلی میزکار دقیقن همینه که استفاده و کاربری را برای کاربران راحت و ساده کنه، یعنی تا جای ممکن نیاز به فهمیدن، مطالعه و هر چیز که مربوط به لایه های زیرین میشه را کاهش بده و کاربر تنها کارش رو انجام بده و پاشه بره پی کارش.

بنده با سیستم‌عامل بازی نمی‌کنم!
مثل هر کاربری نیازهایی دارم که تأمینشون می‌کنم. نرم‌افزارهایی هستن که احتیاج دارم و استفاده می‌کنم (مثل همین فایرفاکس).
می‌تونی لیست نیازمندی‌هام رو ببینی:
https://forum.ubuntu-ir.org/index.php/topic,145918.0.html
ولی حتی توی انتخاب نرم‌افزار هم باز نیازم رو کاملاً واضح و روشن مشخص می‌کنم. انگار من دارم روزانه کارهام و نیازهام رو انجام می‌دم منتها در محیط خط فرمان. این نباید بازی کردن احساس و اطلاق بشه. ولی خب یه گوشه از فعالیت‌ها هم می‌رسه به یادگیری گنو و ساختارش.

من بازی کردن را برای اشاره به وضعیتی بکاربردم که واقعن بازی کردن بود:

یه ۶ ماهی همین‌جوری گذشت. هر روز Panel درست کن، نقشک جدید امتحان کن. theme بگرد پیدا کن نصب کن. Widget بذار روی صفحه، conky پیکربندی کن و از این حرفا. یه جورایی کارم شده بود چرخیدن توی میزکار xfce و شخصی سازی و کوبوندنش توی سرِ کاربرای زومیت 

اگر شخصی میزکار را کنار میگذاره و هدفش ارتقای مهارت ها، دانش و درکش از سیستم عامل باشه، این اصلن بازی کردن نیست، چون خودم تجربه کردم و میدونم که آدم خیلی چیزها یاد میگیره، حالا اینجا یه سوال بوجود میاد و اون اینکه یادگیری اینها چه زمان و برای چه اشخاصی ضروری هست که این سوال بحثش طولانی و خارج از موضوع این تاپیک هستش.

[ALi.pAkrohk]

رسول داداش به نظر من (البته فقط نظر) اگه می خوای یه KDE خوب رو تجربه کنی اونم همراه Ubuntu هیچ kubuntu تجربه خوبی به آدم نمیده اونم بعد کلی کار کردن با محیط متنی.
به نظر من بهترین انتخاب Neon هستش یا اصلا بری KDE بدون اوبونتو رو تجربه کنی.

[Farhaad 1992]

رسول داداش به نظر من (البته فقط نظر) اگه می خوای یه KDE خوب رو تجربه کنی اونم همراه Ubuntu هیچ kubuntu تجربه خوبی به آدم نمیده اونم بعد کلی کار کردن با محیط متنی.
به نظر من بهترین انتخاب Neon هستش یا اصلا بری KDE بدون اوبونتو رو تجربه کنی.

گفته میشه اوپن سوزه بهترین تجربه KDE را ارائه میدهد.

[Mmjafari]

رسول داداش به نظر من (البته فقط نظر) اگه می خوای یه KDE خوب رو تجربه کنی اونم همراه Ubuntu هیچ kubuntu تجربه خوبی به آدم نمیده اونم بعد کلی کار کردن با محیط متنی.
به نظر من بهترین انتخاب Neon هستش یا اصلا بری KDE بدون اوبونتو رو تجربه کنی.

گفته میشه اوپن سوزه بهترین تجربه KDE را ارائه میدهد.

کاملا موافقم.
الان هم از اوپن سوزه می نویسم روی kde

[رسول سعیدنژاد]

رسول داداش به نظر من (البته فقط نظر) اگه می خوای یه KDE خوب رو تجربه کنی اونم همراه Ubuntu هیچ kubuntu تجربه خوبی به آدم نمیده اونم بعد کلی کار کردن با محیط متنی.
به نظر من بهترین انتخاب Neon هستش یا اصلا بری KDE بدون اوبونتو رو تجربه کنی.

نظرت محترم.
قابل توجه دوستان بگم که بنده قبل از مهاجرت به CLI، دوازده ماه KDE داشتم. اونم روی Kubuntu که تجربهٔ خیلی خوبی هم بود.
این‌که Kubuntu تجربه خوبی به آدم نمی‌ده، اشتباهه! براساس تجربه‌م می‌گم که اشتباهه.
بحث سر KDE نبود اصلاً. هدف من درک مفهوم و فلسفهٔ CLI در برابر GUI بود.
اصلاً KDE Neon. بالاخره بازم KDE هست یا نه؟؟ بازم GUI هست یا نه؟ در هر صورت مشکلاتی که منِ CLI کار باهاشون مواجه می‌شم درشون هست. پس این‌جا اصلاً بحث سر توزیع یا حتی سیستم‌عامل! نیست.
من آدم ناشی‌ای نیستم. کم تجربه هم نیستم. لطفاً در پیام‌هاتون جوری برداشت نشه که بنده محیط گرافیکی بلد نیستم استفاده کنم! چیزی که مسلمه من اول چندسال گنو رو گرافیکی کار کردم و بعد به سمت محیط خط فرمان مهاجرت کردم. از همون اول محیط متنی نبوده که بگیم بلد نیستم گرافیکی کار کنم! 
چیزی که مسلمه اینه که بنده اکثر میزکارها رو تجربه کردم. اکثر توزیع‌ها رو تجربه کردم.اکثر سیستم‌عامل‌ها رو تجربه کردم. اکثر نرم‌افزارها رو تجربه کردم.
از آزاد و غیرآزادش
از گرافیکیش و متنیش
از خوشگل و زشتش
از پایدار و ناپایدارش
از رایگان و پولیش
بعد از ۱۱ سال کار کردن با کامپیوتر، بعد از ۱۱ سال کار با ویندوز و گنو. بعد از ۸ سال کار با محیط گرافیکی و ۳ سال متنی، بعد از تجربهٔ کار با نرم‌افزارها در محیط گرافکی و در محیط خط فرمان، بعد از تمام این‌ها، انتخابم گنو، محیط متنی و نرم‌افزارهای خط‌فرمان هست.

گفته میشه اوپن سوزه بهترین تجربه KDE را ارائه میدهد.

به نظر من که آدم به خاطر چندتا پنجرهٔ گرافیکی توزیعش رو عوض نمی‌کنه. 

[مهران تعریف]

به نظر من که آدم به خاطر چندتا پنجرهٔ گرافیکی توزیعش رو عوض نمی‌کنه. 

البته فلسفه ی توزیع ها هم با هم فرق میکنه و مثلا وقتی از کوبونتو به اوپن سوزه مهاجرت می کنی، علاوه بر اون میزکار با کانفیگ بهتر/بدتر، با یه فلسفه ی دیگه رو به رو میشی.

[رسول سعیدنژاد]

البته فلسفه ی توزیع ها هم با هم فرق میکنه و مثلا وقتی از کوبونتو به اوپن سوزه مهاجرت می کنی، علاوه بر اون میزکار با کانفیگ بهتر/بدتر، با یه فلسفه ی دیگه رو به رو میشی.

درسته. ولی مهم فلسفهٔ گنو هست که باید در تمام این توزیع‌ها به کار گرفته بشه.
بعد از ۵ سال کار با گنو، من یکی که به فلسفهٔ اصلی گنو رسیدم. و اصلاً فرقی نداره که از چه توزیعی استفاده کنم.
وقتی آدم متوجه بشه از یه توزیع معمول، کدوم بخشش گنو هست و کدوم بخشش چیزای دیگه، اون‌وقت دیگه برات توزیع‌های مختلف معنا پیدا نمی‌کنه و همه‌شون رو گنو می‌بینی. فقط با پیکربندی متفاوت. این می‌شه که سعی می‌کنی پیکربندی خودت رو داشته باشی (مثلاُ اوبونتومینی) و رایانه‌ت رو خودت کنترل کنی و دقیقاً کارهایی انجام بشه که تو می‌خوای و اگه نیاز نداشته باشی، اتفاق نیفتن.