برای نصب آرچ اول باید ببینی چه مقدار لینوکس بلدی. چون نصاب آرچ متنی هست، باید یه مدت لینوکس کار کرده باشی و درکش کرده باشی تا بتونی عملیات نصب آرچ رو به راحتی انجام بدی و کاملا درکش کنی.
اگه تازه لینوکسی شدی، با همون اوبونتو شروع کن. و کم کم که یاد گرفتی، می تونی بعدها بری سراغ آرچ. یا اگه فقط بخوای بیست آرچ باشه ولی محیط گرافیکی هم داشته باشه، بهتره مانجارو نصب کنی. Manjaro. اینو سرچ کن. یه آدرس گیت هاب داره که لینکاش هم همون جاس. یه نسخه بگیر و نصب کن. نصابش گرافیکی هست. مثل اوبونتو یا کالی و ...
ولی برای شروع، اصلا مهم نیست اوبونتو داری یا آرچ. اول باید برات یادگیری لینوکس مهم باشه و مسلما ماهایی که توی انجمن اوبونتو هستیم، پیشنهادمون اوبونتو هست.
حالا دیگه خود دانی.
محیط کاربری آرچ بعد از نصب میزکار، هیچ فرقی با توزیعهای دیگه نداره. همهی ابزارهای گنولینوکسی رو میشه روی هر توزیعی اجرا کرد. تنها تفاوت آرچ و اوبونتو در مدیربستهشون و ابزارهای وابسته به مدیربستهشون هست. یا ابزارهای کامپایل پکیج هاشون. وگرنه در باقی چیزها (اصول پایهای لینوکس) هیچ فرقی با همدیگه ندارن.
آرچ رو میشه متنی نصب کرد. اوبونتو رو هم میشه متنی نصب کرد.
آرچ رو میشه به صورت گرافیکی نصب کرد. اوبونتو رو میشه به صورت گرافیکی نصب کرد.
روی آرچ میشه هر برنامهای نصب کرد. روی اوبونتو میشه هر برنامهای نصب کرد.
روی آرچ میشه هر میزکاری نصب کرد. روی اوبونتو میشه هر میزکاری نصب کرد.
روی آرچ میشه LPIC کار کرد. روی اوبونتو میشه LPIC کار کرد (LPI دورهی پیشرفتهی لینوکس)
پیشنهادم اینه برای شروع، از اوبونتو استفاده کن. بعد از یکی دو سال، خودت متوجه میشی چه توزیعی رو باید انتخاب کنی.