جون حاج مهدی اسمش می تونه اصلا نباشه
خیرات امواتتون حداقل درباره محتوائی که باید داشته باشه صحبت کنید
اصلا فرض کنید اسمش گاوه (در دفاع از این اسم باید بگم این نام یک حیوان کمیاب و نادر است که بوفور در کشور ماپیدا می شود و تخم گذار و از راسته بندپایان و مربوط به اواخر دوران کرتاسه و دارای نیشی با زهر نورو توکسین است
تصویر * حتما ببینید تا با موجودات مشابه به صرف تشابهات ظاهری اشتباه نگیرید*
http://anahitad.files.wordpress.com/2007/11/tier-saeuger-ziege.jpg)
حالا یه سئوال مهم:
چی توش قراره باشه؟
و مهتر:
مخاطبش چه کسانی هستند؟
اگه قراره مخاطبش ، نویسندگانش باشن که هیچ اما اگر قراره بازه ائی از کاربران دبیان * که در ایران فکر نکنم بیش از پنج هزار نفر باشن* و توزیع های مبتنی بر این دسترو باشن ، اونوقت یه خورده نوع مطالب مهم و حساس میشه!
چه چیزی در اولین نسخه می تونه شوکه کننده ، جذاب و اسم پیچان باشه تا همه کاربران درون بازه دربارش برای هم صحبت کنن و درواقع ابزار تبلیغ ویرووسی بشن (خواهشا اسمشو هم رها کنید! همون گاو فعلا خوبه تا بعد)؟
اخبار؟ خوب ناچار باید یه بخشی درباره اخبار باشه اما نه بخش زیادش (هم اخبار زیادی وجود نداره و هم کاربر دیال آپی دانلود نمی کنه که خبرنامه بخونه)
مطالب آموزشی؟ (خوب یکم ولی واقعیت اینه که معمولا کاربران برای یادگیری به سراغ فروم ها و بلاگ ها می رن)
مقالات توصیفی - انتقادی؟ (کی حوصلشو داره که بیشتر از یکیشو در ماه بخونه؟)
؟؟؟؟
این مسئله مهمیه. چون اگه نسخه اول هیجان انگیز نباشه .... الفاتحه مع صلوات
خوب یکی از راهکار هائی که می تونه مفید باشه پیدا کردن چند مجله الکترونیکی خارجیه و گرفتن ایده از اونها (لطفا فقط گرفتن ایده و نه کپی برداری!)
دیگه چی؟
WoooooW
من بلدم: مصاحبه با افراد سرشناس در این زمینه! جالبه و همه کنجکاون که مثلا بدونن لینوس تروالدز (این یارو بد اخلاقه اسمش همینه؟ آخه من خواستم باهاش مصاحبه کنم گفت وقت ندارم!) خودش از چه توزیعی استفاده می کنه و خیلی هیجان انگیزه که بفهمیم از ویندوز استفاده می کنه
خوب اینم بعد کلی عز و التماس تازه نصف صفحه (که اگه خواستی من هر کسی رو برات برای مصاحبه خف گیر می کنم غیر از شاتلورث که دو ماهه پشت در ایمیل منشیش می خوابم و همین یارو بد اخلاقه)
دیگه چی؟ کسی نظری نداره؟ (اسمشو بذارین عال! موجودیست که بچه می خوره! یا ذار که مراسمیست که در اون عال رو از زائو دور می کنن! یا غال که همدیگرو می ذارن! مهم نیست!)
بهتر نیست که نظر خواهی عمومی قبل از اولین نسخه درباره نظر همه دوستان درباره مطالب داخلش بذاریم و هر کسی از دوستان همت کنه و به صد یا دویست نفر پیغام بده که بیان و لطف کنن و درباره موضوش نظر بدن؟ خود بلاگ حاج مهدی هم برای این کار خوبه (هر چند رنگ سرخش عصبیم می کنه) یا اصلا توی همین فروم. اینطوری تعداد زیادی از مخاطبین معکوس شماری توی سرشون برای خوندن اولین نسخه شروع می شه و همین میشه تبلیغ موثر! و بعد برای اومدنش روزشمار می ذاری و ... بمبببببب! می ترکونی می ری!
علاقمندی های مخاطبت هم دستت میاد و نظرات خودت رو هم نگه می داری برای خودت که بهشون علاقمندی و با نظرات و علاقمندی های اکثریت مخاطبینت و برای مخاطبینت می نویسی! (لطفا توی تاپیک بعدی نفرمایید اسمشو بذاریم پرتغال چون جیوانیست از تیره راست گردنان!)
آخ که چقدر سخته آدم برای مخاطبش بنویسه و نه برای خودش و اوخ که چقدر سخت تره تشخیص بین این دو و اوی که چقدر سخت تره فهمیدن اینکه مخاطبت به چی علاقمنده!
کسی واقعا نظری نداره؟ نبود؟ چاپ کردیم دادیم بیرون و شما هنوز یه اسم واسش پیدا نکردین! (اسمشو بذاریم ژنو دبیان چون هم قراره درباره ژنتیک گاوها و آبجو ها توش حرف بزنیم و هم درباره دبیان!) عجبا از این دوستان علاقه مند کم فعالیت!
خوب حاج مهدی برای بازاریابیش چه استراتژی داری که تضمین کنه نسخه اول کمینه دو هزار بار دانلود بشه؟
قالب رو که پیدا کردنش سادست: خدا به راه راست هدایت کنه این کفار صاحب گوگلو ! یه سرچی بزن ببین چی چی قالب آماده واسط ریختن که ایده بگیری ازشون (و نه ....!
)
حاجی تلوزیون می گفت همین خیار بومی خودمون (نه از درختیاش ها از همین زمینی هاش مثل سیب زمینی) یک و نیم درصد الکل داره. من نمی دونم چرا هر وقت دوتا خیار می خورم انگار یه لیوان آبجو خوردم (البته از نوع متن باز و گاویش ها) راستی اسمشو هم می تونیم بذاریم چنار! چون هم به خیار و متن باز نزدیکه و هم بلند بالاست!
ناراحت نشی حاجی از حرفای من! توی جلسات اداری حلوا خیرات نمی کنن! نظر من خیار خورده هم اینه دیگه
موضوع: همکاری با نشریه سایت دبیان (دفعات بازدید: 14986 بار)
