من اول برداشت کلی خودم رو میگم بعد دونه دونه به نوشته های شما پاسخ میدم. شما می فرمایید روشی که لینوکس پیش گرفته باعث میشه سرعت من بالاتر بره. اما من به عنوان کاربر آماتور کاملا مخالف این صحبت شما هستم!
طبیعیه چون سال‌ها ویندوز کار کردی!
من تو ویندوز با یک کلیک یک فایل رو باز می کردم و راحت ویرایشش می کردم و ...
یا راحت با یک کلیک یک فایل جدید اضافه می کردم و کارهای خودم رو پیش می بردم. اما تو لینوکس باید برم دنبالش که ببینم با چه خطی می تونم یک فایل رو باز کنم. بعدش تو محیط خیلی نچندان گرافیکی ترمینال اون رو ویرایش کنم و ...
یا اینکه برم دنبال کدی بگردم که بتونم یک فایل رو ایجاد کنم و باز داستان گذشته!
شما توی ویندوز برای باز کردن هر فایل باید مراحل بالا رو انجام میدادی. ما توی لینوکس برای ۱۰۰۰ تا فایل همون یه دستور رو که بزنیم، حله
رفتن دنبال اون یک خط دستور، سخته. درسته! روز اولی که ویندوز داشتی رو یادته؟ اصلا بار اول متوجه میشدی عملکرد چپ کلیک چیه راست کلیک چیه؟
خب الان هم همین‌جور. وارد یه دنیای جدید شدی. خیلی چیزا برات ناآشنا هستن. پس باید یادشون بگیری. آیا با ویندوز هم همین برخورد رو داشتی؟ یعنی میگفتی ای بابا چقدر مسخره بازی! چپ کلیک کنی یه کار انجام بده، راست کلیک کنی یه کار دیگه انجام بده! و فلان و ... آیا واقعا اینجوری برخورد می کردی؟
پس زدن لینوکس توسط ویندوزیا به خاطر اینه که فراموش میکنن یه زمانی ویندوز رو هم به سختی فرا گرفتن و بعد از سال‌ها کار کردن، حالا براشون راحت و ساده شده. روز اول چجوری روی کیبورد تایپ می کردی؟ مگه با نگاه کردن به دکمه ها نبوده؟ ولی الان چجوری تایپ میکنی؟ بدون نگاه کردن به دکمه ها! درسته؟
در صورتی که این کار ها تو ویندوز خیلی شیک تر انجام میشد! من راحت یک فایل رو ایجاد می کنم. اون فایل رو با هر برنامه ای که دوست دارم(ide,not pad,notpad++ یا ..) باز می کنم و ویرایشش می کنم!
ما اینجا شیک‌تر نداریم! ما اینجا هدفمون گرفتن خروجی با کیفیت هست. یه لینوکسی دوست داره کارش به خوبی انجام بشه. دیگه مهم نیست چجوری انجام بشه! هرچی سریع‌تر و راحت‌تر، بهتر! نه اینکه هرچی خوشگلتر و شیک‌تر، بهتر!
اینجا هم میتونی فایل های متنیت رو با هزار مدل ادیتور گرافیکی اجرا کنی و ویرایش کنی. ولی تا یه حدی میتونی پیش بری. دقیقا عین notepad و IDEهای مختلف و ... یه جایی میرسی دیگه بن بسته! چون محیط گرافیکی یه گنجایش محدودی داره و قرار دادن آیتم ها توی اون محیط کار سختیه. مثلا لینوکس دانلود منیجری داره به اسم Aria که دست کم ۱۰۰۰ تا سوییچ (قابلیت) داره. بخوای برای تک تکشون یه منو و یه ریبون و آیکن و دکمه و پروگرس بار و چک و آنچک و لیست و ... بذاری، آیا منطقیه اصلا؟ پس میایی چکار میکنی؟ تمام اون قابلیت ها رو توی همون شل (محیط متنی که دستورات رو تایپ میکنی و اجرا میشن) برنامه ریزی میکنی تا برنامه‌ت تا بی نهایت قابلیت رو توی خودش جای بده. چون نوشتن یه تایتل یا استرینگ متنی "مثل max-upload-limit" خیلی راحتتره تا براش ۵۰ تا دکمه و آیکن و تم و چک و لیست و پنجره مینیمایز و ماکسیمایز و کوفت و زهرمار
دیگه درست کنی. برای یه توسعه دهنده لینوکسی مهم نیست برنامه‌ش عروسکی، صورتی، دخترونه، خوشگل مامانی باشه! برای یه لینوکسی مهمه که برنامه‌ش کار کنه!
حالا با این توضیحات به نظر شما کدوم ساده تر هست؟
منطقی بخوای نظر بدی، باید هر دو محیط رو به یک اندازه کار کرده باشی. من ۱۰ سال ویندوز کار کردم. ۴ سال هم گنولینوکس کار میکنم. میگم لینوکس راحتتره. شما اگه میخوای خلافش رو ثابت کنی، به همون اندازه‌ای که ویندوز کار کردی، لینوکس کار کن. بعد هر حرفی زدی، من قبول میکنم
۱− ادیتور متنی منظورتون همون ترمینال هست؟
اگر بلی این که دیگه ادیتور جدیدی نمیشه. همون ترمینالی هست که بود! مثل cmd ویندوز که اگر اشتباه نکنم با اون هم میشه همچنین کاری رو کرد.
اگر اشتباه برداشت می کنم لطفا برای درک بهتر کمکم کنید
خیر. ادیتور متنی میشه مثلا vim. فرض کن notepad ولی با ۱۰۰۰۰ قابلیت بیشتر که توی محیط غیرگرافیکی در اختیارت گذاشته شده. ویم ادیتوریه که تو هر شرایطی میتونه برات کار ویرایش و نوشتن فایل متنی رو فراهم کنه. ولی مثلا ویندوزت بالا نیاد، notepad دیگه کارایی نداره!
ترمینال یه پایانه‌س برای ارتباط بین کاربر و محیط شل که دستورات رو داخلش میزنی
بدون ترمینال هم میشه به شل دسترسی داشت. ولی شل (Shell) اگه نباشه کلا نمیشه با سیستم ارتباط برقرار کرد. اون CMD میشه معادل همین ترمینال. که ما توی لینوکس صد مدل ترمینال داریم.
konsole, gnome terminal, rxvt, xterm, terminator, xfce4-terminal و ...
اون شل هم که ازش حرف میزنم، پیشفرض توی اکثر توزیع ها Bash هست. zsh یا sh و ... هم داریم. توی ویندوز هم PowerShell داریم که یه نسخه‌ی ناقص و کم قابلیت شل هست. یعنی یه جورایی مثل جُک می‌مونه در برابر شل های یونیکسی و لینوکسی.
واقعیت نه! من اصلا این صحبت زیرین شما رو متوجه نشدم
یکی از تفاوت های اصلی لینوکس با ویندوز همین جاس که اتفاقا امنیت بالاش هم به خاطر همینه
شما مثل ویندوز حق اجرای هر دستوری رو نداری. لینوکس سطح دسترسی های خیلی قوی و حساسی داره که با تنظیمشون میشه کاری کرد هیچ کاربری توی سیستم خرابکاری نکنه. مگر در صورت حضور فیزیکیش. مثلا میتونی کاری کنی هارد سیستمت به هیچ وجه پاک، فرمت و ... نشه. یعنی کاربر نتونه حتی یه فایل ۱ کیلوبایتی بنویسه روش. یا تنظیم میکنی فقط روزانه ۵۰ مگابایت حق نوشتن داره! و ...
مثل ویندوز نیست که هر بنی بشری بتونه هاردت رو انگل چنگل کنه!
پس ما توی لینوکس یه سری کاربر ادمین داریم و یه سری کاربر معمولی. حتی کاربر مجازی داریم. مثلا سی دی رامت خودش یه کاربره توی لینوکس. میتونه سی دی بخونه یا رایت کنه. و شما میتونی به رایترت بگی دسترسی خوندن نداره! فقط میتونه بنویسه. اینجوری رایترت فقط میتونه رایت کنه و هیچی کپی نمیشه!
پس یه سری فایل ها توی لینوکس هستن که شما نمیتونی راحت دستکاریشون کنی و رییس کل باید اینکارو انجام بده
حال اگه کاربرت عضو گروه رییس باشه، شما هم میتونی اون فایل رو دستکاری کنی. که برای اینکار ما از sudo استفاده می کنیم. مخفف super user do یعنی انجام دادن به وسیله‌ی کاربر ریشه (یا همون روت)
خوب بسیار عالی! من متوجه شدم که باید برم برای یادگیری ادیتور متنی! حالا روزهای سخت چه روزهایی هست؟
روزهای سخت:
۱) یه فایلی رو دستکاری کردی حالا سیستمت بالا نمیاد! میری توی ریکاوری (که محیط متنی هست. مثل حالت safe mode ویندوز ولی خیلی با امکانات بیشتر!) بعد فایلی رو که انگولک کردی رو با همون ادیتور متنی درست میکنی و سیستمت بالا میاد. توی ویندوز؟ کاری نداره! ویندوز رو عوض میکنی
حالا کدوم راحتتره؟
۲) میخوای مثلا ۵۰۰۰ خط از وسط یه فایل متنی رو پاک کنی. یا از آخرش. توی ادیتور متنی میزنی
v5000gd
اون v میاد ازخط مورد نظر شروع میکنه، 5000 تا میاد به سمت پایین (g) و بعد d به معنی (delete) و ۵۰۰۰ خط آخر رو پاک میکنه. اینا مثال های ساده‌ای هستن. هزار جور مثال دیگه میشه آورد که در کمتر از چندثانیه کارت راه می افته. عمرا بتونی توی ادیتورهای گرافیکی با این سرعت کارکنی! اصلا همین که ماوس دستت نگیری، ۹۰ درصد در زمانت صرفه جویی شده!
من ۲ سالی هست که می خوام بیام سمت لینوکس اما هر وقت نصب کردم چند روز بعد دیدم نمی تونم کار کنم! کلا بی خیال شدم. این دفعه قصد دارم واقعن بیام توش و بیشتر وقتم رو روی لینوکس بذارم! دیدم که لینوکس بازها می گند لینوکس یه چیزه دیگست. اما من تا به الان نقهمیدم منظورشون از این حرف چیه. به همین دلیل می خوام با این سیستم عامل کار کنم ببینم این دوستان چی فهمیدند که من ویندوز کار هنوز نفهمیدم!
ببین در وهله‌ی اول، لینوکس (یا به عبارتی گنولینوکس) یه فلسفه‌ی مهم داره اونم آزادی نرم افزاره. کسانی که می بینی میگن لینوکس یه چیز دیگه‌س، این فلسفه‌شه که مجذوبشون کرده. میتونی راجع به نرم افزار آزاد و قوانینی که براش وضع شده (GPL یا همون Gnu Public License) رو بخونی تا با فلسفه‌ش آشنا بشی. گنولینوکس به خاطر آزاد بودنشه که پیشرفت میکنه و زنده‌س. جامعه‌ای هم که پشتشه، به همین خاطره که پشتشه
وقتی تو ویندوز همه چیز آمادست و خیلی ساده می تونی کار کنی. اما این ت و لینوکس اینطوری نیست. یکم سخت تر هست. آیا این سختی واقعا لذت داره؟
بالاتر هم گفتم. این سختی از نظر شمایی که تازه لینوکس کار میکنی حس میشه. منی که ۴ ساله کار میکنم، راحت‌ترین چیزیه که واقعا حس کردم. هرچیزی اولش سخته. تمرین، تمرین و تمرین اونو آسون میکنه. قبول داری؟ اون قدیما حتی پی بردن به تمام امکانات و قابلیت های یه گوشی ساده مثل E250 همون‌قدر سخت بود که الان شما میگی لینوکس سخته
لینوکس رو باید درک کنی. باید ببینی برای چی اومده. چکار میکنه. جامعه‌ای که پشتشن از چه قشری و با چه نیازهایی هستن و ... وقتی دیدی با مایندت (mind) همخوانی داشت، خود به خود جذبش میشی. اگه می بینی همخونی نداره، بهتره وقتت رو برای یادگیریش هدر ندی. چون برای یادگیری هرچیزی، نیاز به صرف زمان هست. گیتار هم بخوای بزنی اول باید چندسال وقت بذاری روش. حالا بعد ببینی گیتار نیازت رو برطرف نمی کرده و مثلا سنتور برات بهتر بوده، آیا حس نمی کنی عمرت تلف شده؟ پس سعی کن اول لینوکس رو بشناسی و بعد اگه به دردت میخوره بری سمتش. و وقتی بدردت خورد، تازه میفهمی اون چند سالی که ویندوز داشتی، عمرت رو هدر داده
کاربرای استفاده کننده مطمپنا همیشه بدنبال راحت ترین کارند
مطمئناً. واسه همینه ما لینوکس رو انتخاب می کنیم. من وقتی می بینم با نوشتن یه اسکریپت ساده توی bash کاری که نیم ساعت وقتمو میگیرفته رو میتونم تو ۱ دقیقه انجام بدم، واقعا احساس راحتی میکنم. نه؟
ویندوز هم مسلما از لینوکس راحت تر هست
نه! همون طور که گفتم، محیط گرافیکی یه جایی تو رو به بن بست میرسونه. ولی محیط متنی میشه تا نامحدود باهاش پیش رفت. پس کارایی که با لینوکس انجام میدی میتونن خیلی کاراتر، روون‌تر، سریع‌تر، با کیفیت‌تر و بهتر از ویندوز انجام بشن.
موضوع: ویرایش یک فایل دیوانه کنندست؟ (دفعات بازدید: 6317 بار)
