چطور باید واسه ماشین مجازی راه بندازم ؟
هم اوبونتو تاچ و هم sailfish os هر دو تا به شدت به انواع جسچرهای حرکتی وابستهن و اصلا نوار پیمایش و دکمههای مرسوم home و back و غیره رو ندارن. واسه همینه که میگم به درد استفاده با موس و کیبورد نمیخورن، حتی اگه به هر روشی بتونی یه سیستمعامل arm رو روی سختافزار x86 ترجمه و شبیهسازی کنی. برای همین میگم به دیدن چند تا ویدیو رضایت بده!
خودم اوبونتو تاچ رو روی xiaomi mi 6 تست کردم. میشه گفت فقط به درد همون آزمایش کردن میخوره. چون ابزارهای ضروروی و پراستفاده مثل مرورگر و گالری و ویرایشگر عکس یا حتی یه کلاینت ایمیل رو به تعداد خیلی کم و محدود داره و انتخابهای زیادی نداری. شاید اصلا هیچ انتخابی نداشته باشی غیر از ۱ دونه اپ. و همونها هم پر از باگ و ناپایدارن معمولا. اگه نخوای از زندگی اجتماعی جدا بشی هم که عملا مجبوری تمام شبکههای اجتماعی و پیامرسانها رو از طریق مرورگر و نسخهی وب، یا در بهترین حالت به شکل webapp استفاده کنی.
راستی اگه درست بگم شما مانجارو رو گوشی داشتید درسته؟
بله اما همونجا هم گفتم چجوریه داستانش. یه توزیع با بستههای آرم aarch64، با دسکتاپ خام xfce داخل محیط ایزولهی chroot که از طریق vnc یا ssh میتونم داخل خود اندروید و در کنار اندروید ازش استفاده کنم. خلاصه اون اینترفیس موبایلی که دنبالش هستی رو نداره.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خودم همیشه دنبال یه تجربهی لینوکسی روی موبایل بودهم و هستم. متاسفانه صنعت گجتهای الکترونیک مصرفی به خاطر رقابت سنگین و بیرحمی که در دنیا وجود داره، روالهای به شدت بسته و انحصاری داره و همهی تولیدکنندهها مجبورن در جهت اصلی جریان شنا کنن و هر نوع انحرافی، هزینههای سنگینی رو دستشون میذاره. این باعث میشه حتی یه کمپانی عظیم و قدرتمند مثل هوآوی، بعد از تحریمهای آمریکا ادعای ساختن یه سیستمعامل جدید موبایلی بکنه (HarmonyOS)، اما در واقع مجبور باشه از روی کد منبع AOSP یه اندروید اختصاصی سر هم کنه و سرویسهای موبایلی خودش رو سوار کنه. چون فقط اندرویده که میتونه به سرعت و با انجام یک سری روال استاندارد، برای انواع و اقسام سختافزارهای cutting edge بهینه بشه و عملکردی قابل قبول ارائه کنه.