۱- به طور پیش‌فرض توی اوبونتو، ubuntu software به snap وصله و بسته‌های snap رو نصب میکنه. در نتیجه نمی‌تونید با اون، بسته‌های deb. که توی مخازن قرار دارند رو نصب کنید. اگه snap و پلاگین مربوط به اون رو پاک کنید، بسته‌های deb. که توی مخازن هستند نمایش داده میشن و می‌تونید اونها رو نصب کنید.
فکر کنم ubuntu software، بسته‌هایی که کتابخانه هستند یا کاربر زیاد با اونها کاری نداره رو نشون نمیده. مثلا اگه توی ubuntu software دنبال بسته libapt-pkg6.0 بگردید، اون رو نمایش نمیده. مطمئن نیستم.
۲- بله بررسی میشن. معمولا بسته‌های اوبونتو، از روی بسته‌های دبیان ساخته میشن. به همین دلیل معمولا یه بار موقع اضافه شدن به دبیان، و یه بار هم موقعی که قراره برای اوبونتو استفاده بشن، بررسی میشن.
۳- اگه آخرین نسخه پایدار اوبونتو رو داشته باشید (فعلا 21.10)، برنامه‌های شما باید به مقدار کافی حدید باشن. اگه جدید‌تر می‌خواهید، شاید بهتر باشه از توزیع‌های غلتان استفاده کنید. این توزیع‌ها نسخه بندی ندارن و برنامه‌های جدید مدت کمی بعد از انتشار، توی مخازن قرار میگیرن. آرچ لینوکس، مانجارو، بیان شاخه ناپایدار و جنتو نمونه‌هایی از توزیع‌های غلتان هستند.
البته wine توی دبیان، یه استثنا هست و مدتیه که نسخه جدید اون به مخازن دبیان اضافه نشده. به همین دلیل توی اوبونتو هم نسخه جدید وجود نداره.
۴- در مورد anbox، اعضای مختلف انجمن هم باهاش مشکل داشتند.
۵- معمولا نرمافزارهای انحصاری توی مخازن توزیع‌ها نیستند. اگه وجود داشته باشند، به احتمال زیاد درایور یا کدک‌های صوتی تصویری هستند. حتی اگه توی مخازن باشند، باز هم توی قسمت اصلی قرار نمیگیرن. توی قسمت‌های دیگه مخازن قرار میگیرن و شما باید اون قسمت‌ها رو فعال کنید. توی اوبونتو دوتا قسمت restricted و multiverse شامل اینجور چیز‌ها هستند. توی دبیان، قسمت non-free فقط شامل برنامه‌های انحصاری هست. توی قسمت contrib نرم‌افزار‌هایی پیدا میشه که یا با سیاست دبیان سازگاری ندارند یا اینکه به چیز‌های انحصاری وابسته هستند اما خودشون آزادند.
در مورد davinci resolve، این برنامه انحصاریه و فکر نکنم توی مخازن رسمی توزیعی وجود داشته باشه.
۶- برنامه‌های اونها ممکنه جدید‌تر باشه. ولی دبیان بزرگترین مخزن بین توزیع‌ها رو داره. و تقریبا هر چیزی رو می‌تونید توی اون پیدا کنید. و به همین دلیل، اوبونتو هم مخزن بزرگی داره.
البته اگه توی آرچ لینوکس، aur رو هم حساب کنید، اون وقت تعداد بسته‌ها بین آرچ و دبین قابل مقایسه میشن.
ولی aur مخزن رسمی آرچ لینوکس نیست و ممکنه بعضی از بسته‌ها داخل اون، با توزیع سازگار نباشند یا مشکل داشته باشند. ولی یه نظارتی رو اونها هست. البته این نظارت، به اندازه نظارتِ روی بسته‌های داخل مخازن رسمی، نیست.
۷- اینجور نیست که یه برنامه حتما برای snap ساخته بشه. روند کار اینجوریه که شما یه برنامه می‌نویسید و توی این برنامه، از یکی یا چنتا کتابخانه هم استفاده می‌کنید. وقتی که می‌خواهید اون رو برای snap بسته بندی کنید، اون کتابخانه‌ها همراه بسته قرار میگیرن تا همین یه بسته بتونه هر جایی که snap نصبه، اجرا بشه.
وقتی که شما برنامه رو توی قالب deb. بسته بندی می‌کنید، فقط خود برنامه رو بسته بندی می‌کنید و توی فایل‌های کنترلی بسته deb می‌نویسید که این بسته به یه سری بسته‌های دیگه هم وابسته هست و باید اونها نصب بشن تا این بسته کار کنه. (خیلی اطلاعات دیگه هم توی این فایل‌های کنترلی هست، فعلا به اونها کاری نداشته باشید)
اون بسته‌هایی که بسته شما بهش وابسته هست، کتابخانه‌ها و چیز‌های مورد نیاز بسته شما رو دارند.
خوبی این روش اینه که شما یه بار یه کتابخانه نصب می‌کنید و همه برنامه‌ها از اون استفاده می‌کنند، بدون اینکه لازم باشه اون کتابخانه چند بار نصب بشه. به همین دلیل جای کمتری هم اِشغال میشه.
یه مزیت دیگه این هست که اگه اون کتابخانه مشکل امنیتی یا باگی چیزی پیدا کنه، با یه ارتقا درست میشه و همه برنامه‌هایی که از اون استفاده می‌کنند هم از این مشکل آزاد میشن.
در حالی که اگه از هر بسته کتابخانه و چیز‌های مورد نیازش رو همراه خودش داشته باشه، اگه توی یه کدوم از اینها مشکل پیش بیاد، هر برنامه‌ای که از اونها استفاده کرده باید جدا بروزرسانی بده تا درست بشه. حجم اشغال شده هم زیاد میشه. البته توی snap، حجم بروزرسانی‌ها معمولا خیلی کنه. دلیلش اینه که فقط تغییرات دریافت میشن.
مشکلی که بسته‌های deb دارند این هست که اگه چنتا برنامه به نسخه‌های متفاوتی از یه کتابخانه نیاز داشته باشن، به مشکل می‌خورید. دسترسی بسته‌های deb. به سیستم معمولا بیشتره.
اینکه بتونید یه برنانه رو برای snap بسته بندی کنید، بیشتر بستگه به مجوز اون برنامه داره. اگه آزاد باشه که کار راحتیه. اگه انحصاری باشه، ممکنه این اجازه رو داشته باشید تا برنامه رو توزیع کنید (هر چند اجازه decompile یا مهندسی معکوس رو ندارید)، اگه بشه برنامه رو بدون مشکل خاصی توزیع کرد، اون وقت باید بتونید برای snap بسته بندیش کنید.
اگه کلا اجازه توزیع برنامه رو ندارید، نمی‌تونید. اینکار رو انجام بدید. اگه هم انجام بدید، وارد مخزن snap نمیشه.
۸- چون از snap استفاده شده.البته snap انقدر هم که میگن خطرناک نیست. اگه فقط بسته‌هایی که مطمئن هستید رو نصب کنید، مشکلی ایجاد نمی‌کنه. ولی هر کاری کنید، snap یکم سنگینه.
۹- بستگی داره برای snap باشه یا توی قالب deb
اگه deb باشه، می‌تونید اون رو به مخازن دبیان اضافه کنید تا توی نسخه بعدی اوبونتو، ببینیدش. (به احتمال زیاد)
اگه snap باشه نمیدونم.
من شنیدم بعضی های برای نصب و آپدیت نرم افزار ها از Synaptic Package Manager هم استفاده میکنن . شما تا الان از این طریق برنامه نصب کردید ؟ بنظرتون این میتونه گزینه بهتری نسبت به ubuntu software باشه ؟
قابلیت‌های بیشتری نسبت به ubuntu software/gnome software به شما میده، ولی به قشنگی اونها نیست. ممکنه اول کار وقتی محیط اون رو می‌بینید یکمی گیچ بزنید که چی به چی هست.
موضوع: سوالاتی درباره مخازن اوبونتو - ubuntu repositories (دفعات بازدید: 1640 بار)
