این جور سوالات هزارررر بار از ابتدای خلق بشریت پرسیده شده. تنها راه فهمیدنش امتحان کردن دیباین هست. خوبیه لینوکس هم همینه که میشه با لایو بالاش آورد
این سوال برای من ارزش خاصتری داره نسبت به سایر سوالات مشابه. چرا؟ چون که مجبور به این هستم که مستند تجاری برای این سوال تهیه کنم و چند نفر رو قانع کنم. بحث سوال روی هوا یا تازهکارانه نیست. صرف دیسک زنده هم اینجا کافی نیست طبیعتا، وگرنه بعد از ۱۰-۱۲ سال کاربر گنو/لینوکس بودن دیگه دلایل خودم رو دارم برای استفاده شخصیم از دبیان
چون دیگه جبیر توسعه داده نمیشه...
ای بابا ((:
جوابش واضحه. برای کاربری که حوصله سر و کله زدن با سیستم عامل رو نداره (مثل الانِ من) و میخواد مثل اسب! براش کار کنه، دبیان (نسخه پایدار) بهترین گزینه است. یک بار برای همیشه نصبش میکنی و خیال خودت رو راحت میکنی.
این دید خوبی برای کاربر نهاییه. بخصوص که شاخهش رو هم مشخص کردی (البته من شاخهش رو خیلی مهم ندیدم تو سوال، چون ممکنه محصول نهایی روی شاخه ناپایدار/تجربی توسعه پیدا کنه و الخ). در کل دید کاربریت جالب بود برام.
دبیان تمیز و راحته و برای همهٔ سلیقهها محصولی آماده داره. از خودش چیز زیادی اضافه نمیکنه و تجربهٔ اصلی محصولات بالادستی رو به خوبی منتقل میکنه.
این دید دقیقا هم دید کاربر میتونه باشه هم توسعهدهنده. ممنون میشم از هر دو طرف بیشتر توضیحش بدی.
چون دیگه جبیر توسعه داده نمیشه...
جبیر لینوکس یا جبیر بر پایه FreeBSD ؟
آقا ((((:
چون زلم زیبمو نداره میز های خوبی رو پیش فرض داره سبکه خیلی نسبت به اوبونتو (چرا چهار تا ز داریم خدایی؟)
این زلم زیمبوها رو توضیح بده لطفا. مثلا در اوبونتو چیه؟ در فدورا چیه؟ و ... . البته طبیعتا توزیعهایی که خودت ازشون استفاده کردی.