سلام آقای حافظ دوست،
در ارایه مطالب پایینی مطمن نیستم ولی دلم نخواست تنها باشید ، بیشتر آنها را بعنوان دل نوشته بخوانید و نه به عنوان راهنما و راهکار و ...
سالها میشود که از ویندوز استفاده نمیکنم ، اخبار ویندوز را هم پیگیر نیستم ، الان حتی با نرم افزارهای ویندوزی هم آشنا نیستم و...
در دنیای لینوکس هم موفق شدهام تا بحال ناخواسته دوبار هاردم را فرمت کنم و اطلاعاتم هپلی هپول بشوند.
فکر نکن که پیگیر مشکلاتت نیستم ولی متأسفانه سواد علمی ام این اقتضا را نمی داد که کمکی نمایم.
در سالهای دور زمانی که برای آموزش رایانه کار درجه ۲ به آموزشگاهی رفته بودم ، استاد مربوطه سؤالی بدین مضمون از ما پرسید که آیا فایلهایی که کاربر تولید میکند باارزش میباشند یا فایلهای سیستمی؟ همه ما شاگردان به سرعت جواب دادیم فایلهای سیستمی!!!!
استاد ما را بلافاصله متوجه اشتباهمان کرد ، مثلاً شما یک عکس یا فیلم باارزش شخصی اتان را از دست بدهید بیشتر متضرر میشوید یا مثلاً یک یا چند فایل از سیستم عاملتان طوری خراب یا حذف بشوند که نتوانید ، سیستمتان را دوباره راه اندازی کنید؟فرض کنیم مثل من هم بیسواد باشید و حتی نتوانید آن مشکل را رفع نمایید. فوقش سیستم عاملتان را از نو نصب میکنید ولی آیا می شودمثلا یک عکس یادگاری از دوران دانش آموزی را که حذف شده، دوباره انداخت؟ تقریباً میشود گفت غیرممکن است، هر چند که شاید با ابزارهای ریکاوری و غیره بشود کاری کرد ولی نه همیشه.
از ابتدا که وارد نصب لینوکس شدی دو تا مطلب بود که بنظرم ایراد داشت:
۱-آیا لب تاپ یا کامپیوتری که میخواستی در آن لینوکس نصب کنی( و قبل از آن ویندوز بر روی آن نصب بود) ، تماماً اختیارش متعلق به خودت بود یا اینکه مشترک بین همه اعضای خانواده بود و همگی از آن استفاده میکردند (و یا فایلهایی در آن بود که متعلق به همه اعضای خانواده بود و بایستی بیشتر دقت می کردی) ،
در این صورت بایستی قبل از نصب یکی از توزیعهای لینوکس به همگی آنها اطلاع میدادی و از همه آنها برای اینکار اجازه می گرفتی و میگفتی احتمال وقوع دردسر در اینباره وجود دارد چونکه تجربه اینکار را قبلاً نداشتی و احتمال وجود خطا بالابود.
آیا چنین اجازه ای را از آنها گرفته بودی؟
۲-
لازم است از اطلاعات و فایلهای شخصی ات و همچنین از فایلهای سیستمی ات بک آپ های لازم را داشته باشی.
آیا قبل از اقدام به نصب لینوکس از فایلهای شخصی مانند عکس و فیلم و .... در جای دیگری مانند هارد اکسترنال و یا فلش مموری و ... نسخه پشتیبان یا بک آپ گرفته بودی، که اگر خدای نکرده در اینجا به هر دلیلی به مشکل برخوردی در جای دیگری فایل هایت را داشته باشی؟
حتماً هم لازم نیست که تو اشتباهی بکنی تا فایلها و منابعت خراب بشوند، امکان دارد هارد همینطوری خراب بشود و...
آیا نسخه پشیبان بصورت مجزا در جای دیگر از فایل هایت داشتی؟
این دو مورد را در نظر داشته باش تا برویم سراغ مورد بعد.
من هم برای اولین بار با ارسالی شما با واژ ه هایی مانند sfs وLDM آشنا شدم.
تا جایی که من فهمیده ام هاردها یا بقول معروف درایوها معمولاً پارتیشن تیبل آنها یا بصورت mbr یا بصورت gpt است.
تا جایی که فهمیده ام هارد شما بصورت mbr است. هاردی که بصورت mbr فرمت شده باشد ، تنها توانایی تشکیل چهار تا پارتیشن بصورت primary را دارد. اگر هم فردی بخواهد که پارتیشن هایش بیشتر از این باشد بایستی یکی از پارتیشن های primary اش را بصورت extended تبدیل نماید.
در ویندوز تا جایی که فهمیده ام خاصیتی بنام LDM - Logical Disk Manager (Dynamic Disks)
وجود دارد.
Overview
Windows 2000, XP, and Vista use a new partitioning scheme. It is a complete replacement for the MSDOS style partitions. It stores its information in a 1MiB journalled database at the end of the physical disk. The size of partitions is limited only by disk space. The maximum number of partitions is nearly 2000.
Any partitions created under the LDM are called “Dynamic Disks”. There are no longer any primary or extended partitions. Normal MSDOS style partitions are now known as Basic Disks.
https://docs.kernel.org/admin-guide/ldm.htmlترجمه:
بررسی اجمالی
ویندوز 2000، XP و ویستا از طرح پارتیشن بندی جدید استفاده می کنند. این یک جایگزین کامل برای پارتیشن های سبک MSDOS است. این اطلاعات خود را در یک پایگاه داده ژورنال 1 MiB در انتهای دیسک فیزیکی ذخیره می کند. اندازه پارتیشن ها فقط با فضای دیسک محدود می شود. حداکثر تعداد پارتیشن ها نزدیک به 2000 است.
هر پارتیشنی که تحت LDM ایجاد می شود "دیسک پویا" نامیده می شود. دیگر هیچ پارتیشن اصلی یا توسعه یافته وجود ندارد. پارتیشن های معمولی سبک MSDOS اکنون به عنوان دیسک های پایه شناخته می شوند.
اتمام ترجمه.
تا اینجا همه چیز خوب است و امکاناتی است که به ویندوز اضافه شده است ولی:
Booting
If you enable LDM support, then lilo is capable of booting from any of the discovered partitions. However, grub does not understand the LDM partitioning and cannot boot from a Dynamic Disk.
https://docs.kernel.org/admin-guide/ldm.htmlترجمه:
اگر پشتیبانی LDM را فعال کنید، لیلو می تواند از هر یک از پارتیشن های کشف شده بوت شود. با این حال، grub پارتیشن بندی LDM را درک نمی کند و نمی تواند از یک دیسک پویا بوت شود.
اتمام ترجمه.
شاید و شاید استفاده از lilo بجای grub باعث حل این مشکل بشود. ولی من تا بحال این کار را نکردهام و امتحان این در سیستمی بدون آنکه بک آپ کافی از سیستممان گرفته باشیم ، کار درستی نیست. آیا کسی را میشناسید که اینکار را کرده باشد و به نتیجه رسیده باشد؟ من که نمیشناسم. پس این تنها در حد یک فرضیه است و نه یک راهکار عملی . در ضمن من تا بحال lilo را نصب نکردهام و به هیچ وجه با آن آشنا نیستم.
( LILO (LInux LOader) is a simple boot loader to load Linux and other operating systems. )
میرویم به یک طرف دیگر قضیه:
These are dynamic disks, fairly common with Win 7. Usually if you try to create a 5th partition it offers to convert to dynamic. What it means is that you could have other partitions not shown in the MBR partition table (that Ubuntu won't see).
https://askubuntu.com/questions/41667/how-is-sfs-partition-different-than-otherترجمه:
این ها دیسک های پویا هستند که با Win 7 نسبتاً رایج هستند. معمولاً اگر سعی کنید یک پارتیشن پنجم ایجاد کنید، آن را به پویا تبدیل می کند. معنی آن این است که شما می توانید پارتیشن های دیگری داشته باشید که در جدول پارتیشن MBR نشان داده نشده اند (که اوبونتو نمی بیند).
اتمام ترجمه.
یعنی احتمالاً در ویندوز شما چهار پارتیشن داشتید و همه چیز در حالت نرمال قرار داشت و بعد شما خواستید که پارتیشن های بیشتری را ایجاد کنید ، در اینجا احتمالاً ویندوز ، دیسک شما را به دیسک پویا تبدیل کرده است، در خود ویندوز این مشکلی نیست ولی این ور قضیه وقتی که می آیید به لینوکس ، چنین چیزی برای سیستم لینوکسی قابل فهم نیست و احتمالاً نوع پارتیشن ها را بصورت SFS نشان میدهد.
شاید بهتر بود تعداد پارتیشن هایتان را در همان محیط ویندوز به چهار تا برمی گردانیدید تا از حالت دیسک پویا خارج گردد و به حالت استاندارد برگردد ، به حالت استانداردی که برای سیستم عامل های لینوکس قابل فهم بوده باشد. آیا کسی را میشناسید که اینکار را کرده باشد و به نتیجه رسیده باشد؟ من که نمیشناسم. پس این تنها در حد یک فرضیه است و نه یک راهکار عملی .
برویم به یک طرف دیگر قضیه:
In any event, my guess is that you started with an LDM configuration in Windows, but either you or the Ubuntu installer didn't correctly identify it as such. Instead, either you or the Ubuntu installer tried to resize the LDM partitions as if they were plain filesystems to make room for Ubuntu. This was a BIG mistake, because it damaged the LDM setup and may have damaged the filesystems contained within it. This resulted in a trashed Windows installation. What's more, your hopes of a full recovery are slim (but not nonexistent).
https://askubuntu.com/questions/596517/recover-windows-filesترجمه:
در هر صورت، حدس من این است که شما با یک پیکربندی LDM در ویندوز شروع کرده اید، اما یا شما یا نصب کننده اوبونتو آن را به درستی شناسایی نکرده اید. در عوض، یا شما یا نصب کننده اوبونتو سعی کردید اندازه پارتیشن های LDM را طوری تغییر دهید که انگار یک سیستم فایل ساده هستند تا جایی برای اوبونتو باز کند. این یک اشتباه بزرگ بود، زیرا به تنظیمات LDM آسیب رساند و ممکن است به سیستم فایل موجود در آن آسیب رسانده باشد. این منجر به حذف نصب ویندوز شد. علاوه بر این، امید شما برای بهبودی کامل اندک است (اما وجود ندارد).
اتمام ترجمه.
شما برای اولین بار چطوری لینوکس را نصب کرده اید، آیا در حالی دیسک شما از نوع پویا بود در مراحل نصب در لینوکس ، گزینه ای را انتخاب کردهاید که فضا را برای نصب توزیع لینوکس در هارد شما باز و ایجاد کند؟ در حالتی که گفتم حالت دیسک پویا و تقسیمبندی های آن برای لینوکس قابل فهم نیست.
برویم به یک طرف دیگر قضیه:
As a side note, Windows creates LDM configurations without warning when you create more than four partitions on a disk. If your disk had over four "partitions" (really logical volumes) when you started, it had LDM to begin with. If you created new partitions for Linux by using a Windows tool, though, that triggered this whole chain of events. Rule #1 when preparing to install Linux on a system that uses Windows is to not use Windows tools to create Linux partitions. You can use the Windows tools to shrink the Windows partition, but leave that free space unallocated; let the Linux installer create its own partitions in the unallocated space.
https://askubuntu.com/questions/596517/recover-windows-filesترجمه:
به عنوان یک نکته جانبی، هنگامی که بیش از چهار پارتیشن بر روی یک دیسک ایجاد می کنید، ویندوز تنظیمات LDM را بدون هشدار ایجاد می کند. اگر دیسک شما بیش از چهار «پارتیشن» (حجمهای واقعا منطقی) داشت، برای شروع آن LDM داشت. اگر پارتیشنهای جدیدی برای لینوکس با استفاده از ابزار ویندوز ایجاد کردهاید، کل این زنجیره رویدادها را آغاز میکند. قانون شماره 1 هنگام آماده شدن برای نصب لینوکس در سیستمی که از ویندوز استفاده می کند این است که از ابزارهای ویندوز برای ایجاد پارتیشن های لینوکس استفاده نکنید. میتوانید از ابزارهای ویندوز برای کوچک کردن پارتیشن ویندوز استفاده کنید، اما آن فضای خالی را خالی بگذارید. به نصب کننده لینوکس اجازه دهید پارتیشن های خود را در فضای اختصاص نیافته ایجاد کند.
اتمام ترجمه.
آیا شما از ابزارهای ویندوز برای ایجاد پارتیشن های لینوکس استفاده کرده اید؟
اگر اینکار را کردهاید ، بنظرم نبایستی اینکار را می کردید، بلکه در محیط ویندوز مقداری فضای خالی و بدون فرمت ایجاد میکردید و سپس میرفتید و در لینوکس این فضای خالی و بدون فرمت را اجازه میدادید تا لینوکس آنرا به عنوان پارتیشن ایجاد بکند.
شما چکار کرده اید؟
برویم به یک طرف دیگر قضیه:
چرا به سخن یکی از پیران انجمن که گفت:
اگه حوصلهی راهنما خوندن و اینجور کارا رو نداری دیگه بیشتر از این سر به سر اون لپتاپ نذار!
توجه نکردی!!
من نمیدانم که شما با سیستمتان چکار کردهاید؟ فکر نمیکنم بغیر از خودتان هم کس دیگری بداند و شاید هم بخواهد بداند.
ولی اگر صلاح باشد با خانواده اتان صادق باشید و موضوع را دقیق به آنها بگویید.
و شاید یکی از بهترین راهها قبل از اینکه هاردتان با اطلاعات دیگری رونوشت شوند بنحوی که دیگر نتوانید اطلاعات و فایلهای از دست رفته اتان را بازیابی کنید ، استفاده از افراد متبحر در این زمینه است که یکی از تخصص هایشان بازیابی اطلاعات از دست رفته باشد.